ลำดับตอนที่ #66
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #66 : ขอร่วมสู้ด้วย (รีไรท์)
ตอนนี้พวกเรากำลังมุ่งหน้าไปหานารูโตะที่กำลังสู้อยู่ แต่อย่างน้อยเจ้านารูโตะก็ยังมีครูคาคาชิกับครูไกไปช่วยสู้ เบาใจขึ้นเยอะที่พวกครูเค้าอยู่ด้วย และอีกอย่างคาถาสัมภเวสีคืนชีพก็ถูกคลายแล้ว ต้องขอบใจอิทาจิที่ยอมไปสู้กับเจ้าคาบูโตะจนสามารถคลายคาถาได้ ขอบใจจริงๆ และอีกไม่นานก็ใกล้ถึงเวลาที่จะทำตามแผนแล้ว แต่ว่าทำไมการเดินทางไปหานารูโตะถึงได้ใช้เวลานานจังฟ้ะ!!
"นี้ ใกล้ถึงที่หมายรึยัง?"
"โอ้! ใกล้ถึงแล้วล่ะ!"
ถ้ายังช้าอยู่แบบนี้คงไปช่วยสู้นารูโตะไม่ทันแน่
แว็บ!
จู่ๆก็มีแสงสีขาวพุ่งเข้ามาหาฉันด้วยความเร็ว พอลืมตาขึ้นมาอีกที ก็มายืนอยู่ข้างๆครูคาคาชิสะงั้น
"เธอมาตั้งแต่เมื่อไรเนี่ย!!??"
ครูคาคาชิถามฉันพร้อมทำหน้าตกใจสุดขีด ฉันก็ไม่รู้ว่ามาอยู่นี้ตั้งแต่เมื่อไรเหมือนกัน หรือจะเป็นฝีมือไอ้พระเจ้าเฮงซวยนั้น
"ไม่รู้เหมือนกันค่ะ"
ฉันหันไปมองทางนารูโตะที่ตอนนี้กำลังสู้กับเจ้าโอบิโตะอยู่
"ครูคาคาชิรู้รึยังค่ะ ว่าคนที่อยู่ภายใต้หน้ากากนั้นเป็นใคร"
"ก็ไม่ค่อยแน่ใจเหมือนกัน ฉันขอไปสู้ก่อนก็แล้วกัน"
ครูคาคาชิกับครูไกเข้าไปช่วยสู้ ส่วนฉันยืนมองพวกเค้าอยู่ที่เดิม พวกเค้าสู้กันจนสามารถทำลายหน้ากากนั้นได้ แต่จุดที่ฉันอึ้งสุดๆก็คือ มาดาระ โผล่มาอยู่ที่นี้ได้ยังไง ฉันวิ่งไปยืนข้างเจ้านารูโตะ แล้วชี้หน้ามาดาระ
"นายมาอยู่ที่นี้ได้ยังไง!!??"
"อ้าว เจอกันอีกแล้วนะยัยหนู"
"ฉันถามว่านายมาอยู่ที่นี้ได้ยังไง!!?? แล้วเกิดอะไรขึ้นกับคนอื่นๆ!!!??"
"ไม่รู้สินะ บางทีอาจจะกำลังแย่อยู่ก็ได้"
ฉันยืนกำหมัดแน่นพยายามระงับอารมณ์โกรธของตัวเอง แสดงว่าพวกเจ๊ซึนาเดะได้รับบาดเจ็บหนักจากเจ้านี้สินะ
ปุ๋ง!
ฉันเรียกร่างแยกออกมา แล้วสั่งให้ไปรักษาพวกเจ๊ซึนาเดะ โอบิโตะโยนอาวุธที่คล้ายๆพัดให้มาดาระ คงเป็นอาวุธประจำกายเจ้าหมอนี้
"นารูโตะ ฉันขอร่วมสู้ด้วยนะ แต่อาจจะสู้ได้ไม่นาน เพราะฉันมีธุระบางอย่างต้องไปทำ"
"ธุระงั้นเหรอ ชีวิตเธแทั้งชีวิตมีแต่ธุระรึไง"
"ไม่ทั้งชีวิตหรอก แต่ธุระครั้งนี้สำคัญมากกว่าครั้งไหนๆแค่นั้นเอง"
"ฉันจะเชื่อใจเธอได้ไหมเนี่ย"
"ได้สิ นายเชื่อใจฉันเหมือนที่ฉันเชื่อใจนายไง"
"เธอเนี่ยนะ...งั้นก็ตกลง"
ครูคาคาชิเดินมาหาพวกเรา แล้วพูดแทรกพวกเรา
"ฉันจะเป็นคนสู้กับโอบิโตะเอง"
"แต่ครูครับ..."
"ให้เค้าสู้เถอะนารูโตะ คู่ต่อสู้ของโอบิโตะไม่ใช่พวกเราแต่เป็นครูคาคาชิ"
นารูโตะเงียบไปสักพัก เหมือนเค้าไม่อยากให้ครูคาคาชิต้องมาสู้
"ก็ได้ครับ"
พอได้ยินแบบนั้น ครูคาคาชิล่อโอบิโตะไปสู้อีกที่หนึ่ง ส่วนพวกเราต้องช่วยกันสู้กับเจ้ามาดาระ
"นี้ นารูโตะจะเป็นอะไรไหมถ้าฉันจะขอยืมพลังของนาย"
"ได้สิ"
นารูโตะยื่นมือมาให้ฉันจับ พอฉันจับมือของเค้าก็รู้สึกได้ถึงพลังที่กำลังไหลเข้ามาในร่างกาย ไฟสีดำที่ปกคลุมตัวฉัน ตอนนี้เปลี่ยนเป็นไฟสีส้มแทน นี้เหรอ พลังของคุรามะ สุดยอดชะมัด
"ขอบใจมากนะ"
"แล้วจะสู้ด้วยวิธีไหนล่ะ"
"ไม่รู้สิ ฉันยังไม่รู้จุดอ่อนของมัน"
"นี้อย่าบอกนะ ว่าต้องสู้กับเจ้านี้โดยไม่รู้อะไรเนี่ยนะ"
"นายถนัดเรื่องแบบนี้ไม่ใช่รึไง"
"เออ มันก็จริงแฮะ เอาเป็นว่าตามฉันให้ทันก็แล้วกัน"
เจ้านารูโตะวิ่งเข้าไปหามาดาระแบบไม่คิดชีวิต ทิ้งให้ฉันยืนเกาหัวแกร๊กๆอยู่ที่เดิม เหอะ ตามฉันให้ทันก็แล้วกัน ดูอวดเก่งเกินไปหน่อยมั้ง แต่แบบนี้ก็สมกับเป็นนารูโตะล่ะน่ะ
ฉันวิ่งเข้าไปหาเจ้ามาดาระจากทางซ้าย ส่วนนารูโตะวิ่งไปหาทางขวา พวกเราต่อยเข้าที่หน้าจของเจ้ามาดาระจากด้านข้าง แต่ว่า มาดาระเอามือมารับหมัดของพวกเราไว้ ทั้งฉันทั้งนารูโตะ รีบกระโดดออกห่างจากเจ้ามาดาระทันที เอ็งชักจะแข็งแกร่งไปแหละมาดาระ
พรึบ!
มาดาระใช้คาถาไม้พยายามมัดตัวพวกเราไว้ ฉันกระโดดหลบได้ทัน แต่เหมือนเจ้ามาดาระไม่ได้สนใจฉันสักนิด เพราะเจ้านั้นเอาแต่ไล่จับนารูโตะคนเดียว นารูโตะพยายามหลบจากไม้นั้นแต่สุดท้ายก็หลบไม่พ้น ทำให้โดนมัดตัวเอาไว้ แล้วไม้ที่กำลังมัดตัวนารูโตะมันเริ่มค่อยๆดูดจักระของคุรามะไป ฉันหยิบคุไนออกมาแล้วปาไปทางนารูโตะเพื่อตัดไม่นั้นให้ขาด แต่ไม่สำเร็จ ไม้มันแข็งเกินปกว่าจะตัดได้ เอาว่ะเป็นไงเป็นกัน ฉันเรียกเคียวออกมาหวังว่าเคียวจะตัดไม้นั้นขาด
"นารูโตะ!!! ระวังมือหน่อยนะ!!"
ฉึบ!
ฉันกระโดดเข้าไปหานารูโตะแล้วจัดการตัดไม้นั้น พอไม้ขาดนารูโตะรีบกระโดดออกมาจากตรงนั้นทันที
"เกือบตัดโดนมือแล้วไง"
"ฉันเตือนนายแล้วนะ"
"จ้ะๆ"
พรึบ!!
เพียงเสี้ยววินาทีเท่านั้น เจ้ามาดาระใช้คาถาไม้มามัดตัวฉันแบบไม่ทั้นตั้งตัว
"หึๆ ต่อให้พวกนายหาวิธีไหนมาจัดการฉัน นายก็ไม่มีทางชนะฉันได้"
ฉันพยายามดิ้นเพื่อที่จะหลุดออกจากคาถาไม้ แต่ยิ่งดิ้นเท่าไรไม้มันก็ยิ่งรัดตัวฉันมากขึ้น ตอนนี้ฉันเริ่มหายใจไม่ออกแล้ว แล้วก็เริ่มโมโหแล้วด้วย!!
TBC.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น