ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fic naruto ทะลุมิติป่วนโลกนินจา [ จบ ]

    ลำดับตอนที่ #65 : นำชัยชนะกลับมาให้ได้! (รีไรท์)

    • อัปเดตล่าสุด 21 เม.ย. 60


                 


        ด้านร่างแยก

       พอฉันไปถึงก็เจอกับร่างแยกของนารูโตะที่กำลังยืนคุยกับเจ๊อยู่ ฉันหันไปมองรอบๆก็เจอกาอาระโบกมือทักทาย ฉันเลยโบอกมือกลับ เค้ารู้รึเปล่านะว่าฉันเป็นร่างแยก

             "ตรงนั้นอะไรกัน"

       พวกเราทั้งหมดหันไปมองตรงที่นินจาคนนั้นชี้ คนที่ปรากฎตัวออกมาก็คือ เจ้าผ้าพันแผล กับ อุจิวะ มาดาระ  

       มาดาระใช้เทพวายุสูู้กับพวกเรา จนทุกคนได้รับบาด

       หลังจากนั้นไม่นานนารูโตะใช้กระสุนวงจักยักษ์กับมาดาระ แต่มันกลับใช้ไม่ได้ผล มาดาระใช้เนตรสังสาระที่ทำให้ดูดกระสุนวงจักรเข้าไป แล้วเค้ายังโจมตีพวกเราโดยใช้อุกบาต 2 ลูก ท่านซึจิคาเงะพยายามทำลายอุกบาตนั้นแต่ไม่สำเร็จ ทำให้อุกบาตตกลงมา โชคดีที่กาอาระเอาทรายปกป้องไว้ได้ทัน แต่ท่านซึจิคาเงะได้บาดเจ็บสาหัส 

             "อะไรกันใช้คาถาไม้ได้ด้วย"

             "พวกเราจบแล้ว"

             "ยังไม่จบสักหน่อย หมอนั้นคิดว่าตัวเองแข็งแร่งเป็นคนเดียวรึไง ยังมีฉันอีกคนที่สามารถใช้คาถาไม้ได้ และฉันจะไม่ยอมให้มันจบเด็ดขาด นารูโตะรีบหาวิธีสู้สะ ฉันจะถ่วงเวลาไว้ให้"

       ฉันวิ่งไปมาดาระที่กำลังจะใช้วิชาไม้อยู่ ฉันเรียกเคียวออกมาใช้ตัดไม้ที่เข้ามาโจมตีฉัน และวิ่งเข้าไปหามาดาระ ฉันกำลังจะต่อยเข้าที่หน้า แต่เค้าหลบได้ทัน 

             "เก่งดีนิ แต่เข้าสู้กับฉันในระยะประชิดแบบนี้ เธอคิดผิดแล้ว"

             "คิดผิดคิดถูก ค่อยว่ากันอีกที"

             "นี้...เจ้ามรเนตรสังสาระได้ไง?"

             "ไม่มีความจำเป็นต้องบอก"

             "อย่ามากวนฉันนะยัยหนู"

             "ไม่ได้กวนสักหน่อย"

             "หน็อย..."

       พรึบ!

       มาดาระเคลื่อนที่มาอยู่ข้างหลังฉันด้วยความเร็ว แล้วใช้เท้าเตะเข้ามาที่ต้นคอของฉัน แต่ฉันกระโดดหลบได้ทัน ฉันปาคุไนใส่มาดาระ แต่หมอนั้นปัดออกไปได้ ฉันเลยใช้โอกาสนี้เข้าไปโจมตีในระยะประชิด แล้วใช้เท้าเตะเสยหน้า จนมาดาระเซไปด้านหลัง แล้วเข้าไปต่อยเจ้ามาดาระโดยไม่หยุดให้หมอนั้นหายใจ แต่พอฉันถอยออกมาตั้งหลัก สภาพเจ้ามาดาระยังเหมือนเดิมทุกอย่าง ไม่ได้รับผลกระทบจากการโจมตีเลยสักนิด 

       พอมาดาระตั้งหลักได้ก็เข้ามาโจมตีฉันด้วยกระบวนท่าต่างๆ ฉันพยายามหลบจากการโจมตีอย่างสุดชีวิต เก่งกว่าเจ้าลีอีกนะเนี่ย

      ปัก!

       แต่ท้ายที่สุดฉันก็โดนต่อยไปหนึ่งมัด ฉันกับเจ้ามาดาระผลัดกันโจมตีไปมาจนฉันเริ่มหมดแรง คงเป็นเพราะใช้เนตรสังสาระด้วย ฉันกำลังจะเข้าไปโจมตีมาดาระ แต่มีคนมายืนข้างหน้าไว้ เหมือนบอกว่าให้พอได้แล้ว

            "ยัยหนูพอได้แล้ว ที่เหลือเดี๋ยวพวกฉันจัดการเอง"

            "เจ๊!"

        คนที่มายืนข้างหน้าฉันก็คือเจ๊ซึนาเดะและเหล่าคาเงะ

            "เอาจักระที่เหลือไปรักษานารูโตะก่อน เข้าใจไหม"

            "ค่ะ!"

        ฉันคลายเนตรสังสาระออก แล้วรีบวิ่งเข้าไปรักษานารูโตะทันที แล้วหลังจากนั้นไม่นานเหล่าคาเงะทั้ง 5 ก็เริ่มต่อสู้กับมาดาระ

            "ข้าว เสร็จรึยัง?"

            "เสร็จแล้วๆ"

            "ดีล่ะ ฉันจะไปช่วยป้าสู้"

            "ไม่จำเป็นแล้วล่ะนารูโตะ"

            "ทำไมล่ะ!?"

            "สงครามนี้ไม่ใช่แค่ปกป้องนายหรอกนะ"

            "..."

        ฉันหันไปดูพวกเขาสู้กันต่อ เหล่าคาเงะสู้กับมาดาระได้ แต่มาดาระใช้เทพวายุออกมาสู้ด้วย ทำให้การต่อสู้กับมาดาระยากขึ้นกว่าเดิม ท่านซึจิคาเงะเข้าหาพวกเราทั้งสองคนพร้อมพูดว่า

            "ฟังนะ ที่จริงในสงครามครั้งนี้ เดิมทีที่ฉันมาเข้าร่วมกองพันธมิตรเพียงแค่ต้องการจัดการกับเจ้าพวกแสงอุษา แต่พอได้ไปสู้กับพวกเด็กๆอย่างเจ้าแล้ว ฉันรู้สึกต่างจากเมื่อก่อน ตอนนี้ฉันต้องการจะอยู่ที่นี้ในฐานะซึจิคาเงะที่เป็นตัวแทนของกองทัพพันธมิตร และขณะเดียวกัน หมู่บ้านนินจาที่ครั้งนึงได้แยกจากกันได้รวมเป็นหนึ่ง แม้กระทั่งระบบของโลกนินจาที่สร้างความเกลียดชังเองก็จะเปลี่ยนไป!! มาดาระทางนี้ให้เป็นหน้าที่ของพวกเราเอง ขอสัญญาไว้เลย!! และนี้จะเป็นก้าวแรกของเราที่จะหยุดโลกแห่งการเกลียดชัง!!! พวกเราเองพวกเราเองก็เป็นเหมือนผู้ที่ได้สร้างความเกลียดชังขึ้นเหมือนกับมาดาระ เพราะงั้นพวกเราถึงต้องรับผิดชอบสิ่งกับที่เกิด!!! ที่นี้ให้เป็นหน้าที่ของพวกเราเอง!! ส่วนมาดาระทางนั้นก็ฝากด้วย!! นี้จะเป็นเป็นอีกก้าวสำหรับฟื้นฟู่ความหวัง!!"

            "ไม่ว่ามาดาระคนใหม่หรือคนเก่าสุดท้ายมันก็จะเป็นจุดจบของสงครามอยู่ดี  พวกเราจะปกป้องเธอจากสนามรบด้านนี้เอง ส่วนเธอก็ปกป้องเราจากสนามรบด้านนั้นเหมือนกัน ร่างแยกเงาทั้งสอง พวกเราห้าคาเงะขอฝากข้อความนี้ด้วย..."

            "ชัยชนะ!!!"

          ปุ๋ง!!









       
     ด้านข้าว

           "ข้าวได้รับข้อความแล้วใช่ไหม?"

      ร่างแยกของนารูโตะหันมาถามฉัน ด้วยรอยยิ้ม

            "อื้อ ได้รับแล้วล่ะ"

            "ข้อความอะไร?"

       เนจิที่อยู่ข้างๆฉันถามด้วยความสงสัย

             "เจ๊ซึนาเดะฝากข้อความมาว่า 'ชัยชนะ' "

             "ชัยชนะ"

       ฉันหหยุดวิ่แล้วหันไปพูดปลุกขวัญกำลังใจให้กับเหล่านินจา

             "พวกเราจะต้องนำชัยชนะลับมา!!"

             "โอ้!!!!!!"

       นารูโตะตอนนี้นายกับลุงบีคงได้เจอกับโอบิโตะแล้วสินะ และต่อไปนายก็จะได้ใช้พลังโหมดสัตว์หางสักที! 

      ซ่าๆๆๆๆ

      ฝนตก....ถึงเวลาแล้วงั้นเหรอ

             "เจ้าร่างแยกพาพวกเราไปหานารูโตะ เราจะไปช่วยเค้าสู้!!!"

             "ได้เลย"

      สงครามใกล้จะจบลงแล้ว!!

        



       TBC.


     



             
         

        
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×