Fic naruto ทะลุมิติป่วนโลกนินจา [ จบ ]

ลำดับตอนที่ #6 : อุซึมากิ นารูโตะ (รีไรท์)

      

 "เธอเห็นนารูโตะบ้างมั้ย?"

      วันนี้ เป็นวันสอบก่อนการจบศึกษา แต่ว่าเมื่อไรครูจะมาน่า~ หรือท้องเสียเลยเข้าช้า

 

        ครืด!  

        ดูเหมือนจะไม่ใช่อย่างที่ฉันคิดแฮะ

 

            "งั้นการสอบจบการศึกษาจะเป็นการสอบคาถาแปลงร่าง คนที่ถูกเรียกชืี่อให้ไปที่ห้องเรียนข้างๆที่ละคน ข้าวเธอต้องสอบเป็นคนสุดท้ายเพราะเธอพึ่งเข้าเรียน ต้องมาย้อนสอบกับครู"  

       รู้แล้วๆ เฮ้อ~ สอบคนสุดท้ายเลยเหรอ นั่งคิดอะไรเรื่อยเปื่อยดีกว่า..........คิดถึงจัง คิดถึงส้มตำ คิดถึงข้าวหน้าหมูกรอบ อ่า...คิดถึงจังเลย อยากินจัง อยากกิน.........(เข้าสู่ช่วงมโน)

           "ต่อไป ข้าว"

 

       อ๊ะ ถึงคิวฉันแล้วเหรอ ไวจัง

 

           "ค่ะ"

      เอาละสู้!! สิ่งที่ฉันสอบก็มีการปาดาวกระจาย คาถาแยกร่าง สอบข้อเขียน ฯลฯ แต่ก็สอบผ่านมาได้ แต่ว่าต้องมาสอบย้อนหลังเนี่ย เหนื่อยชะมัด เอาเหอะกลับบ้านดีกว่าเรา 

      พอถึงห้องฉันก็ไม่ได้ทำอะไรมากแค่อาบน้ำ แล้วล้มตัวนอน

       Zzzzz. Zzzzz. 

      ก๊อกๆ 

      งืม~ใครมาเคาะห้องอะไรตอนดึกเนี่ย

       แอ๊ด

           "หื้ม มีอะไรเหรอค่ะ ครูอิรูกะ"

 

      คนที่มาเคาะห้องฉันคือครูอิรูกะ ครูอิรูกะทำท่าร้อนล้นมาก เหมือนมีเรื่องอะไรสักอย่าง

           "เธอเห็นนารูโตะบ้างมั้ย?"

 

           "ไม่ค่ะ มีเรื่องอะไรเหรอค่ะ"

 

           "เปล่าๆ ไม่มีอะไร ไปก่อนนะ"

 

       โกหกชัดๆ ถ้าจำไม่ผิดตอนนี้มัน...อืม....อ๊ะ เป็นตอนที่นารูโตะโขมยคัมภีร์ไปนิ จะไปช่วยดีไหมนะ.....

            'มัวรออะไรอยู่เจ้านะ ไปช่วยสิ!!' 

            "มิคาเอลเหรอ"

            'เออข้าเอง ไปช่วยสิ เร็ว!!'

 

            "แต่เท่าที่จำได้ทั้งคู่ไม่ได้เป็นอะไร"

            'แค่ไปสังเกตการณ์ก็ได้' 

            "เออๆอะไรของมันว่ะ"

        โอ๊ยยยยย

        ต้องวิ่งตามครูอิรูกะอีก

 

       ฉันวิ่งตามครูอิรูกะไปเรื่อยๆ จนเจอนารูโตะที่กำลังเปิดอ่านคัมภีร์อยู่  ฉันมีหน้าที่ค่อยดูอย่างเดียวสินะ 

            "อ๊ะ โป้งครูกำเดากระฉูด"

           "ไอ้บ้าฉันเป็นคนหาแกพบตะหาก"

       โดนเทศนาจนได้สินะนารูโตะ

 

       ฟึบ ฟึบ

 

     ครูอิรูกะก็เทศนานารูโตะได้ไม่นาน ครูมิสึกิก็โผล่ออกมาได้รวดเร็ว

             "ส่งคัมภีร์มานารูโตะ"

 

             "นารูโตะอย่างส่งให้มันนะ มันมีคาถาต้องห้ามของนินจาไว้"

  

             "ฉันจะบอกความจริงให้ก็ได้  เธอรู้เรื่องการสะกดปีศาจจิ้งจอก เมื่อ 25 ปีก่อนแล้วใช่มั้ย หลังจากครังนั้น หมู่บ้านเราก็ได้ตั้งกฎใหม่ที่ห้ามละเมิดเด็ดขาดขึ้นมาข้อหนึ่ง"

             "กฎใหม่?"

 

             "แต่ว่านารูโตะ...กฎข้อนี้มีเธอคนเดียวเท่านั้นที่ห้ามรู้"

             "ผมคนเดียวเท่านั้น!?...กฎนั้นมันอะไรกัน"

 

             "หึ หึ หึ หึ"

 

             "เป็นกฎแบบไหนเหรอ"

             "กฎที่ห้ามพูดเรื่องนารูโตะเป็นปีศาจจิ้งจอกเก้าหางยังไงละ"

  

             "หมายความว่าไง!!"

 

             "พอที!!!"

  

             "แกคือปีศาจจิ้งจอกเก้าหาง ที่ฆ่าพ่อแม่ของอิรูกะและทำลายหมู่บ้านจนยับเยินยังไงละ"

             "แกนะถูกโฮคาเงะที่หลงใหลสะกดแล้วยังไม่พอ"

             "พอที!!"

 

             "ยังถูกทุกคนในหมู่บ้านตบตามาตลอด จริงๆแล้วอิรุกะก็เคียดแค้นแกอยู่"

             "บัดซบ บัดซบ บัดซบที่สุด!!!"

 

       ไม่นาน พลังจิ้งจอกเก้าหางที่อยู่ในตัวนารูโตะเริ่มรั่วไหลออกมา

             "นารูโตะ อึก"

             "คนอย่างแกนะ ไม่มีใครเค้ายอมรับหรอก คัมภีร์นั้นคือสิ่งที่ใช้สะกดแกไงละ!!!" 

     

        ฉึก!!!!

        มึสึกิปาดาวกระจายไปทางนารูโตะ แต่ครูอิรูกะเอาตัวมากั้นไว้ทัน ทำให้นารูโตะไม่เป็นอะไร

 

             "อึก!"

             "ทำไม?"

             "ฉันนะ เข้าใจความรู้สึกเธอดี ตั้งแต่พ่อแม่ฉันตายไป ก็ไม่มีใครยอมรับฉันอีก ฉันเลยต้องทำตัวบ้าๆบอๆให้คนหันมาสนใจฉัน มันขมขื่นจริงๆ....ใช่มั้ยละนารูโตะ เธอเองคงขมขื่นทรมารใจ เหมือนกันใช่มั้ย ขอโทษนะ นารูโตะถ้าฉันหนักแน่นกว่านี้ก็คงไม่ทำให้เธอต้องเจ็บปวดอย่างนี้" 

      หลังจากนั้นก็เริ่มสู้กันเพื่อแย่งชิงคัมภีร์ สู้อยู่กับที่ไม่ได้รึไง วิ่งไปสู้ที่อื่นทำไมเนี่ย!!!! ฉันวิ่งตามไม่ทันนะว้อย!!!!

      เฮ้อ...ในที่สุดก็วิ่งตามทัน ว่าแต่นารูโตะอยู่ไหนเนี่ย?? ฉันมองหานารูโตะรอบ จนเจอนารูโตะกำลังแอบอยู่หลังต้นไม้

               "ไอ้จิ้งจอกแปลงนั้นมีรึจะไม่ใช้พลัง นึกว่ามันจะเป็นอย่างที่นายคิด"

               "ถูกของนาย"

        หมับ!

        ฉันกระโดดลงไป แล้วไปแอบอยู่ข้างหลังนารูโตะ หลังจากนั้นจัดการเอามืออุดปากเจ้านารูโตะเพื่อไม่ให้ส่งเสียงดัง

              "อื้อ อื้อ"

 

              "ชูว.. นี้ฉันเอง ข้าวไง นายฟังที่ครูอิรูกะพูดก่อนสิเข้าใจมั้ย"

              "อื้อๆ"

              "โอเค งั้นฉันจะปล่อยแล้วนะ"

         ฉันเอามือออก แล้วหันไปฟังบทสนทนาของครูอิรูกะกับมิสึกิต่อ

 

              "ถ้าเป็นจิ้งจอกแปลงละก็นะ แต่นารูโตะนะไม่ใช่ ฉันยอมรับในตัวเด็กคนนั้น เค้าเป็นนักเรียนชั้นเยี่ยม เป็นคนขยันทุ่มเท ตอนนี้เค้าไม่ใช่จิ้งจอกแปลงร่าง แต่เป็น อุซึมากิ นารูโตะ แห่งหมู่บ้านโคโนฮะงาคุเระ"

              "นารูโตะ ตานายปกป้องครูอิรูกะแล้วละ"

 

              "อื้อ!!!"

        หลังจากนั้น นารูโตะก็โผล่ออกไปแล้วจัดการกับมิสึกิ

              " คาถาแยกเงาพันร่าง"

 

         พลัก! ปึ้ก! พลัก!

       ในที่สุดนารูโตะก็จัดการกับครูมิสึกิไปได้ สุดท้ายครูอิรูกะก็ให้นารูโตะจบการศึกษาโดยการให้กระบังหน้าผากของครู เอาเหอะ ถึงแค่ตะตามมาดูเฉยๆ ยังไงก็ต้องรักษาสองคนนี้ก่อน

 

              "ไง"

              "ข้าว!! เธอมาทำอะไรที่นี่"

              "ก็ตามครูมาละค่ะ เล่นงานเจ้านี่จนสภาพเป็นแบบนี้เลยเหรอ"   

   

              "ฮะๆ"

 

         บาดเจ็บทั้งคูเลยนิ ถึงจะไม่มากก็เถอะ

 

             "มา เดี๋ยวรักษาให้"

              ฟึบ

            "เธอมีวิชานินจาแพทย์"

 

            "เก็บเป็นความลับด้วยละ ถ้าบอกคนอื่นละก็ ศพไม่สวยแน่"

            "อึก"

            "เสร็จแล้ว ป๊ะ กลับหมู่บ้านกัน"

      ผ่านไปอีก1วันในโลกของนินจาสำหรับฉัน

TBC.