ลำดับตอนที่ #59
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #59 : เซ็ตสึขาว (รีไรท์)
"เรื่องที่ยัยนี้พูดจริงเหรอ?"
นินจาคุโมะที่เป็นผู้หญิงเป็นคนพูดคนแรกหลังจากที่เงียบมานาน
"จริงแท้แน่นอน!!"
นารูโตะส่งเสริมฉันเต็มที แสดงว่าเจ้านี้คงแค้นซาซึเกะเรื่องเมื่อก่อนแน่ๆ
พอฉันหันไปทางซากุระ ก็เห็นสายตาที่พยายามบอกฉันว่า'กลับไปเธอกับนารูโตะไม่รอดแน่!'
บอกเลยว่าตอนนี้ซากุระน่ากลัวมาก
บรรยากาศที่เงียบกริบทำให้ต่างฝ่ายต่างจ้องหน้ากัน ส่วนฉันที่เป็นตัวประกันนั้นเมื่อยคอมากก็โดนล็อกคอสะขนาดนี้
"เอ่อ...เรามาคุยกันดีๆกว่านะ"
ฉันพูดออกไปเพื่อทำลายบรรยากาศที่เงียบกริบ ซึ่งมันได้ผลพวกเค้ายอมปล่อยฉัน
"โอเค งั้นซาซึเกะไปทำอะไรให้พวกนายรึเปล่า?"
"ถามมาได้นะ! ก็เจ้านั้นมาโจมตีที่หมู่บ้านของพวกเรา แถมยังจับอาจารย์ของพวกเราไปอีก ถึงตอนนี้พวกเรายังไม่รู้ว่าอาจารย์ของพวกเรายังมีชีวิตอยู่รึเปล่า!!!"
"ไม่มีทางที่ซาซึเกะจะทำแบบนั้นเด็ดขาด!!"
ซากุระเถียงหัวชนฝา เพราะไม่เชื่อว่าซาซึเกะจะทำแบบนั้น แต่สุดท้ายเจ้าตัวก็กลั้นน้ำตาไม่ไหว
"อาจารย์ของพวกนายเป็นร่างสถิตร่างสินะ"
นารูโตะพูดออกไปด้วยความมั่นใจ นารูโตะคงคิดได้ล่ะมั้งถ้าไม่ใช่ร่างสถิตก็ไม่จำเป็นต้องจับไป
"รู้ได้ยังไงกัน?"
เจ้าพวกนั้นตกใจที่นารูโตะรู้ว่าอาจารย์ของตัวเองเป็นร่างสถิต
"ฉันเองก็เป็นร่างสถิตเหมือนกัน แสงอุษาก็เคยมาหาฉันเหมือนกัน แล้วฉันก็ต่อสู้ไปแล้วด้วย แสงอุษาแค่ต้องการพลังสถิตร่างเท่านั้น ไม่แน่อาจารย์ของพวกนายอาจจะยังมีชีวิตอยู่"
"จริงเหรอ!!"
เจ้าพวกนั้นก็คุยกันไปเรื่อยๆ ส่วนฉันจะใช้คาถาแยกร่างตามหาซาซึเกะ
ปุ๋ง!
"เธอคิดจะทำอะไร!!"
เจ้าพวกนั้นชักดาบหันมาทางฉัน
"เฮ้ๆ ใจเย็นๆ ฉันแค่จะใช้ร่างแยกให้ไปตามหาซาซึเกะต่างหากล่ะ"
"ฉันจะเชื่อใจเธอได้ไง?"
นินจาคุโมะที่เป็นผู้หญิงถามฉันด้วยสีหน้าที่เห็นฉันเป็นศัตรูอย่างแรง!
"พวกนายเชื่อใจเธอได้ เธอคนนี้เคยสู้กับแสงอุษามาแล้วแถมยังชนะด้วย"
นารูโตะพูดออกไปเพราะอยากให้เจ้าพวกนี้เชื่อใจฉัน
"ก็ได้ฉันเชื่อใจเธอ"
พอฉันได้ยินแบบนั้น ฉันก็สั่งร่างแยกให้ไปตามหาตัวซาซึเกะทันที และฉันจะไปหาดันโซด้วย
"พวกนายจะคุยกันก่อนก็ได้นะ นารูโตะอย่าทำอะไรเกินตัวล่ะ"
"แล้วเธอจะไปไหน?"
"ฉันจะไปหาดันโซ"
"ไม่ได้นะ!! ท่านซึนาเดะสั่งไว้แล้วว่าห้ามไปยุ่งหรือเกี่ยวข้องกับดันโซ!!"
"ไม่เป็นไรหรอกซากุระ"
"แต่มันจะเป็นอันตรายต่อเธอนะ!!"
"ซากุระ ปํญหาของฉัน ฉันก็ต้องจัดการเอง เพราะงั้นไม่เป็นไรหรอก"
ฉันไม่ฟังคำห้ามของซากุระ รีบออกจากตรงนั้นทันที หวังว่านินจาคุโมะพวกนั้นจะไม่อัดเจ้า
นารูโตะหรอกนะ ต่อไปฉันต้องไปจัดการปัญหาของฉันด้วยตัวเอง
ระหว่างทางฉันมองหาดันโซตลอดแต่ก็ไม่พบ ฉันคิดว่าเค้าน่าจะอยู่ที่ประชุม 5 คาเงะแล้ว ต้องรีบไปถึงที่นั้นให้เร็วที่สุด
.
.
.
.
.
.
.
ในที่สุดก็ถึงที่หมาย
.
.
.
.
.
.
.
ก่อนอื่นต้องล่อพวกยามหน้าประตูออกไปก่อน ฉันเองก็ไม่ค่อยอยากจะใช้วิชานินจาสะด้วยซิ
กึก!
หิน?
เหอะๆ นึกออกแล้ว ฉันจะใช้หินขว้างไปที่ป่าเพื่อหลอกล่อความสนใจของเจ้าพวกนั้น
งั้นก็เริ่มแผนได้!!
พรึบ!
ฉันปาก้อนหินเข้าไปในป่า และมันทำให้เจ้าพวกนั้นเข้าไปในป่าได้ ฉันรีบเข้าไปในนั้นทันทีที่มีโอกาส หลังจากนั้นฉันก็หาห้องที่พวก 5 คาเงะ ประชุมกันอยู่ ตามจริงแล้วมันหายากนะ แต่ที่ฉันหาห้องประชุมเจอก็เพราะคันคุโรกับเทมาริเนี่ยสิ ก็สองคนนี้แอบมาฟังการประชุมข้างนอกนิ
"คันคุโร เทมาริ"
ฉันเรียกชื่อทั้งสองคนที่ตอนนี้กำลังนั่งจดจ้อหรือแอบฟังการประชุมกันอยู่
"ข้าว เธอเข้ามาได้ไงเนี่ย"
แน่นอนว่าทั้งสองคนต้องตกใจที่ฉันเข้ามาได้ ก็เค้าไม่ให้คนนอกเข้านี้
"แอบเข้ามานะ"
ฉันหันไปแอบฟังที่พวก 5 คาเงะเค้าประชุมกันอย่างเงียบๆ
"ตอนนี้มีเพียงโคโนฮะที่รักษาพลังสถิตร่างไว้ได้ ดังนั้นท่านจะว่าอยากไรถ้าจะมอบให้โฮคาเงะเป็นผู้นำสูงสุดของกลุ่มพันธมิตร?"
"ฉันขอค้าน!!!"
ฉันโผล่เข้าไปในที่ประชุมพร้อมส่งเสียงขัดค้านอย่างเต็มที!!
"นี้! เธอเข้ามาได้ยังไงกัน!!"
"ฉันจะไม่ว่าอะไรเลยสักนิดถ้าจะให้เจ๊ซึนาเดะเป็นผู้นำ แต่ฉันไม่มีทางให้ดันโซเป็นผู้นำเด็ดขาด!!"
"เธอมีสิทธิ์อะไรมาขัดค้าน"
ดันโซตอบฉันด้วยน้ำเสียงที่นิ่งสงบ
"จะมีหรือไม่มีก็ตาม ฉันก็ไม่เห็นด้วยที่เค้าจะต้องมาเป็นผู้นำ แล้วฉันรู้ว่านายจะต้องกำจัดซาซึเกะและแน่นอนฉันไม่ยอมให้นายทำเด็ดขาด!!"
"ยัยหนูเธอรู้จักกับซาซึเกะงั้นเหรอ บอกมาว่ามันอยู่ที่ไหน!? มันมาทำลายหมู่บ้านฉัน!! แล้วยังจับตัวบีไป!!"
"หนูเชื่อว่าซาซึเกะทำไปเพราะยังไม่รู้ความจริง!! เพราะฉะนั้นหนูไม่ยอมให้ใครหน้าไหนมาทำร้ายเพื่อนของหนูหรอกนะ!!!"
ฉันแหละเหล่าคางเงะต่างเถียงกันไปมาไม่มีท่าที่จะหยุด ยกเว้นกาอาระที่ไม่พูดอะไรเลยเอาแต่นั่งเงียบอย่างเดียว ส่วนฉันก็ยังเถียงกับเหล่าคาเงะที่เหลืออยู่
"ยัยหนูบังอาจมากนะ ที่มาพูดจาแบบนี้นะ!"
"แล้วไง หนูก็ไม่ได้อารมณ์ร้อนและไม่มีเหตุผลแบบลุงสักหน่อย!"
"งาย~"
จู่ๆเซ็ตสึขาวก็โผล่ขึ้นมา แต่ฉันไม่ชอบให้ใครมาขัดเวลาที่ฉันกำลังคุยกับคนอื่นอยู่!
"อย่าขัดจะได้ไมย่ะ!!!"
ฉันจัดการกระโดดถีบหน้าเซ็ตสึขาวไปโดยปริยาย
ฉันรู้สึกว่าร่างแยกของฉันโดดซาซึเกะจัดการไปแล้ว ซาซึเกะต้องอยู่แถวนี้แน่ๆ
"ซาซึเกะฉันรู้นะว่านายอยู่แถวๆนี้ ออกมาเดี็ยวนี้นะซาซึเกะ!!"
ฉันตะโกนออกไปจนทำให้เหล่าโฮคาเงะต้องอุดหูกันเป็นแถว
แต่ดูเหมือนว่าตะโกนไปก็เท่านั้นไอ้หัวเป็ดก็ไม่ยอมออกมาสักที ฉันล่ะเหนื่อยกับเจ้าพวกนี้
"เธอกล้ามากที่โจมตีศัตรูโดยไม่ลังเล"
เจ้าเซ็ตสึขาวที่โดนฉันเตะหน้าจนหงายหลัง ลุกขึ้นพูดแล้วทำหน้ากวนใส่ฉัน
"แล้วไง?"
ฉันตอบกลับไปอย่างกวนประสาท จนทำให้หมอนี้ทำหน้างิ้วคิ้วขมวด
"เหอะๆ เธอนี้มันกวนประสาทสะจริง แถมฝีมือก็ใช่ย่อย มิหน้าล่ะอิทาจิถึงอยากให้เธอเข้ารวมกลุ่มกับแสงอุษา"
"ว่าไงนะ!!??"
สิ่งที่เซ็ตสึพูดออกไปทำให้ทุกคนที่อยู่ในห้องประชุมต่างยืนอึ้งกันเป็นแถว
"พวกนายยังไม่รู้อะไรหรอก ยัยนี้นะมีความลับเยอะจะตายไป ฉันจะแฉมันให้หมด"
"นายกำลังพูดถึงเรื่องอะไร"
"ก็เรื่องที่เธอมีความสารถหลายอย่าง รู้เหตุการณ์ล้วงหน้า และฉันรู้ว่าเป็นเพราะอะไรที่ทำให้เธอมีพลังที่เหนือกว่าทุกคน"
หมอนี้...หรือว่าตอนนั้น...
"นี้! นายแอบฟังยังงั้นเหรอ!!!"
"ฮ่าๆ ใช่แล้ว ฉันปลอมตัวเป็นคนในหมู่บ้านเข้าไปเพื่อมาหาข้อมูลสำคัญ แต่ดันไปได้ยินเรื่องของเธอที่คุยกับโฮคาเงะรุ่นที่ 5 เข้านะสิ ถ้าทุกคนรู้มันจะเป็นยังไงนะ?"
"เรื่องที่คุยกับโฮคาเงะรุ่นที่ 5 มันคือเรื่องอะไรกัน?"
กาอาระที่เงียบมานานได้พูดแทรกขึ้นมา
"หึๆ จะบอกเอาบุญให้ก็แล้วกัน ยัยนี้นะไม่ใช่คนที่นี้หรอก"
"หมายความวาไง?"
ทุกคนต่างสงสัยที่เซ็ตสึพูด ส่วนตัวฉันทำได้แค่ยืนก้มหน้ารับชะตากรรมที่กำลังจะเกิดขึ้น
ด้านซาซึเกะ
"นี่ๆซาซึเกะ ที่เจ้าตัวขาวพูดมันหมายความว่ายังไง?"
เด็กสาวผมสีแดงใส่แว่นถามเด็กหนุ่มที่กำลังตั้งใจฟังเรื่องราวของเด็กสาวที่ตอนนี้ยืนก้มหน้าในห้องประชุมของเหล่าคาเงะ
"ฉันเองก็ไม่รู้ เงียบแล้วฟังสะ"
เด็กหนุ่มที่มีนามว่า อุจิวะ ซาซเกะ ตอบเด็กสาวด้วยความรำคาญ
'ข้าว เธอยังมีความลับอะไรอีกมากหมายที่ยังไม่ได้บอกทุกคนให้รู้สินะ ฉันล่ะอยากรู้จริงๆว่าความลับที่ว่านั้นมันคือเรื่องอะไร และฉันก็อยากรู้ว่าในขณะที่ทุกคนกำลังสงสัยเธอ เธอจะรับมือกับสถานการณยังไง หรือเธอจะยืนก้มหน้ารับชะตากรรมไปแบบนั้น จริงสิ...ความลับไม่มีในโลกซะหน่อย'
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น