ลำดับตอนที่ #58
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #58 : นินจาคุโมะ (รีไรท์)
หลังจากเมื่อวานนี้ ฉันพึ่งรู้ว่าอาการของเจ๊ซึนาเดะแย่ลง ฉันเลยรีบวิ่งไปที่พักของเจ๊ซึนาเดะ พอเข้าไปก็เจอพวกนารูโตะอยู่ก่อนแล้ว
"พี่ชิซึเนะ อาการของเจ๊เป็นไงบ้างค่ะ?"
ฉันถามพี่ชิซึเนะที่ตอนนี้ทำหน้าเศร้า
"ท่านใช้คัตซึยุปกป้องหมู่บ้าน อีกทั่งท่านยังไม่รู้สึกตัวตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว ไม่รู้ว่าท่านจะฟื้นเมื่อไร"
เอาไงดีว่ะ ถึงจะได้รับพรว่าให้มีวิชานินจาแพทย์ติดตัวมาด้วย แต่ก็ใช่ว่าฉันจะรักษาได้หมด คงต้องปล่อยให้เป็นแบบนี้ไปก่อน แต่รู้สึก;jkบรรยากาศมันมาคุมาตั้งแต่ที่ฉันเข้ามาแล้วนะเนี่ย
คงต้องเปลี่ยนบรรยากาศกันสักหน่อย
"หยุดเลย หยุด นารูโตะกับซากุระพวกเธอทั้งสองคนต้องไปช่วยคนในหมู่บ้าน เพราะฉะนั้นห้ามมานั่งเศร้าแบบนี้ เข้าใจไม?"
"..."
เงียบ
"เข้าใจไม!?"
"ค่ะ/ครับ!"
"ดีงั้นไปกันได้แล้ว"
ฉันให้นารูโตะกับซากุระออกไปช่วยคนในหมู่บ้าน ถ้าปล่อยให้เจ้าพวกนี้นั่งเศร้ามีหวังเฉาตายเหมือนดอกไม้แน่ๆ
พรึบ! ฟึบ!
เมื่อกี้รู้สึกเหมือนมีอะไรกระโดดผ่านต้นไม้ไปแฮะ
'เนตรสีขาว'
ฉันใช้เนตรวงแหวงส่องดูตรงที่มีการเคลื่อนไวอยู่แถวๆต้นไม้ ปรากฎว่าสิ่งที่เคลื่อนไวคือนินจาคุโมะงาคุเระ คงมารายงานเรื่องอะไรสักอย่าง อยากจะไปดูจริงๆว่ารายงานเรื่องอะไร
"ถึงยังไงฉันก็อยากคุยกับป้าซึนาเดะ..."
นารูโตะพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเศร้าสร้อย จนทำให้ฉันต้องละสายตาจากนินจาคุโมะมาที่นารูโตะแทน
"ไม่ต้องห่วงหรอก ท่านต้องฟื้นเร็วๆนี้แน่นอน ท่านคือโฮคาเงะเชียวนะ...แถมยังเป็นผู้หญิงที่แข็งแกร่งต้องไม่เป็นไรอยู่แล้ว!"
"ก็อย่างที่ซากุระพูดนั้นแหละนารูโตะ เจ๊นะทั้งถึกทั้งบึกจะตายไป แล้วเจ๊ก็เคยทำให้ตาแก่ลามกเกือบตายมาแล้ว เรื่องแค่นี้เจ๊คงไม่ตายง่ายๆหรอก"
ทั้งฉันทั้งซากุระต่างพูดให้กำลังใจนารูโตะอย่างเต็มที แต่จู่ๆก็มีคนเรียกชื่อพวกเราในระหว่างที่คุยกันอยู่
"ไม่เจอกันตั้งนานแนะ! คุณซากุระ คุณนารูโตะ แล้วก็คุณข้าว"
คนที่เรียกชื่อพวกเราก็คือ เด็กผู้ชายอายุราวๆ 13 ปี กับผู้ชายแก่ๆ
"คุณคือ?..."
หรือว่าจะเป็น...
"อินาริกับคุณลุงดาซึนะ"
หลังจากนั้นพวกเราก็ทักทายกันนิดหน่อย จนกระทั่งครูคาคาชิโผล่มา
"หือ!? อ่าว มากันแล้วเหรอครับ"
"ไง คาคาชิ! พวกเรารีบตรงมาเลยพอรู้ว่าโคโนฮะเกิดเรื่องน่ะ!"
"งั้นเหรอครับ"
ในเมื่อมีนินจาจากคุโมะมาที่โคโนฮะแล้ว เราเองก็ออกไปต้อนรับดีกว่า
"เออ...งั้นฉันขอตัวก่อนนะ"
ฉันวิ่งออกจากตรงนั้นไปหานินจาคุโมะ จากเมื่อกี้ที่ฉันเห็นคงตรงไปยังใจกลางของหมู่บ้าน
ฉันวิ่งไปถึงใจกลางของหมู่บ้านพอดีกับที่นินจาคุโมะมาถึง ฉันรีบไปแอบตรงหลังก้อนหิน เพื่อแอบฟังว่าพวกเขากำลังคุยอะไรกัน
"ไม่มีองค์รักษ์แล้วหมู่บ้านยังพังพินาศแบบนี้อีก เกิดอะไรขึ้นกันแน่?"
"ฝีมือของพวกแสงอุษานะ พวกเราจะตั้งการเตือนให้กระชั้นชิดมากว่านี้ รวมถึงหน่วยองค์รักษ์เช่นเดียวกัน"
ฉันออกไปตอบคำถามของเจาพวกนั้นแทนโจินิน นินจาคุโมะทั้งสามคนก็ยังงงๆอยู่ว่า ฉันเป็นใคร แล้วมาได้ยังไง
"อ้อ! ฉันลืมแนะนำตัวสินะ ฉันชื่อข้าว เป็นนินจาของโคโนฮะ ยินดีที่ได้รู้จัก"
"ฉันจะไม่แนะนำตัวตอนนี้หรอกนะ พาฉันไปหาโฮคาเงะเดี๋ยวนี้"
ผู้หญิงผมสั้นที่เหมือนจะเป็นหัวหน้ากลุ่ม เอ่ยขึ้นมาอย่างไม่พอใจ
"ก็ได้ๆ ตามาสิ"
ฉันพาพวกเค้าไปที่พักของเจ๊ซึนาเดะ พอไปส่งเจ้าพวกนั้นเสร็จ ฉันก็ไปรวมตัวอยู่กับพวกนารูโตะ
"ข้าว เธอไปไหนมา?"
พอฉันมาปุ๊ปยัยซากุระก็ยิงคำถามใส่ฉันทันที
"ไปทำธุระมานะ"
"ธุระเยอะตลอดเลยนะเรา"
ครูคาคาชิถามฉัน เหมือนพยายามจะจับผิดฉันให้ได้
"ก็คนมันงานเยอะ"
ฟึบ!
"อยู่นี้กันเองเหรอ?"
"คิบะ! มีอะไรรึเปล่า?"
ในขณะที่พวกเราคุยกันอยู่ คิบะก็โผล่ออกมา แถมยังทำท่าร้อนรนมากๆด้วย
"ฟังนะ ฟังดีๆ ท่านซึนาเดะถูกปลดจากการเป็นโฮคาเงะแล่ว!"
"อะไรนะ!?"
ถ้าดันโซขึ้นไปเป็นโฮคาเงะละ ก็...สามารถตัดสินให้ซาซึเกะออกจาการเป็นนินจาได้เลย ฉันจะทำยังดีเนี่ย
"นี่ ฉันว่าลองไปถามซาอิดูมั้ย?"
ฉันเสนอความคิดเห็นออกไปในขณะที่เจ้าพวกนี้กำลังเถียงกัน
"จริงสิ! งั้นไปถามซาอิกัน"
เจ้านารูโตะไม่รอช้ารีบลากตัวฉันกับซากุระไปหาซาอิทันที
ระหว่างทางซากุระกับนารูโตะก็เอาแต่บ่นเรื่องดันโซ ส่วนฉันฟังเจ้าพวกนี้บนตลอดทาง แล้วพวกเราก็เจอซาอิระหว่างทางพอดี
"ซาอิพวกเราตามหานายพอดีอยู่เลย!"
"มีอะไรเหรอครับ?"
"พวกเรามีเรื่องอยากจะถามนะ"
"เรื่องอะไรเหรอครับ?"
"บอกพวกเราเรื่องดันโซหน่อยสิ"
"คงไม่ได้หรอก"
พอซาอิพูดแบบนั้นมา นารูโตะกับซากุระก็ถามกันใหญ่ว่าทำไมถึงบอกไม่ได้ ฉันก็ย้อนนึกไปตอนที่อ่านมังงะนารูโตะจนนึกได้ว่าทำไมซาอิถึงบอกไม่ได้ก็เป็นเพราะรอยสักนะสิ...
"เดี๋ยวก่อนนารูโตะ ซากุระ ฉันรู้ว่าทำไมซาอิถึงบอกไม่ได้"
"เธอรู้เหรอ งั้นบอกมาสิว่าทำไมถึงบอกไม่ได้ บอกพวกเรามาเร็วๆเลย"
เจ้านารูโตะเข้ามาหาฉัน แล้วจับตัวฉันเขย่ารัวๆ จนฉันมึนหัวไปหมด
"ใจเย็นๆนารูโตะ ซาอิแลบลิ้นออกมาสิ"
เมื่อซาอิได้ยินสิ่งที่ฉันพูด เค้าก็ชะงักไปสักพัก แล้วก็ทำตามที่ฉันบอก
"รอยสักนั้นมันอะไรกัน"
ซากุระที่เห็นรอยสักบนลิ้นของซาอิก็ตกใจจนหน้าซีด
"คนที่อยู่หน่วยรากจะมีรอยสักแบบนี้ทุกคน ถ้าใครพูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องของดันโซ ร่างกายของคนที่พูดจะขยับไม่ได้รวมถึงการพูดด้วย"
ฉันอธิบายให้นารูโตะกับซากุระฟัง ดูเหมือนก็เข้าใจกันทั้งคู่
"ยังงี้นี้เอง"
"คุณข้าวนี้รู้เยอะจังเลยนะครับ"
เอาแล้วไง โดนจับผิดอีกแล้ว
"อ่อ ตอนที่ปู่ยังอยู่ฉันชอบไปอ่านหนังสือที่ห้องของปู่เลยรู้เรื่องพวกนี้นะ"
ฉันพยายามแถให้ซาอิไม่สนใจเรื่องนี้
"แต่ว่าทำไมดันโซถึงทำแบบนี้ล่ะ"
"เพราะว่าเพื่อป้องกันไม่ให้ข้อมูลรั่วไหลออกไปแล้วก็เพื่อปกป้องหมู่บ้านด้วยครับ"
"งั้นทำไมเขาถึงไม่ทำตามสัญญาที่ให้ไว้กับท่านซึนาเดะล่ะ เรื่องซาซึเกะน่ะ!? เค้าว่างแผนจะฆ่าซาสึเกะนะซาอิ!"
เหมือนซากุระจะทนฟังเหตุผลแบบนั้นไม่ไหว ทำให้อามารณ์ระเบิดออกมาหมด
"จะ จริงเหรอ? ผมไม่เห็นรู้เรื่องแบบนี้เลย"
ซาอิก็ไม่รู้เรื่องนี้เหมือนกัน ดันโซคงรู้ว่าซาอิคิดอะไรอยู่ก็เลยไม่บอกเรื่องให้ซาอิรู้สินะ
ฟึบ!
ทำไมจู่ๆถึงมีคนมาล็อกคอฉัน แถมยังเอามีดมาจี้ที่คออีก
"บอกเรื่องที่พวกเธอรู้เกี่ยวกับซาซึเกะมาให้หมด ตั้งแต่ที่พวกเธอยังเป็นเพื่อนกัน ถ้าไม่บอกยัยนี้ตาย!"
แล้วทำไมฉันต้องมาเป็นตัวประกันด้วยเนี่ย!! แล้วแกเป็นใครฟ้ะ! บังอาจมาจับตัวข้า! ฉันเงยหน้ามองพวกที่มาจับฉันปรากฎว่าเป็น....นะ...นินจาคุโมะ!!
พอฉันหันไปมองทางพวกซาอิ ก็เห็นนว่านารูโตะกำลังเคลื่อนที่มาโจมตีคนพวกนี้ ถ้าเป็นแบบนี้ึคงไม่ดีแน่ๆ
"นารูโตะหยุดอยู่ตรงนั้นก่อน!!"
ฉันตะโกนออกไปให้นารูโตะหยุด ซึงหมอนั้นก็ทำหน้าสงสัยอยู่ไปพักหนึ่ง แต่ก็ยอมทำตามที่ฉันบอก คราวนี้ฉันเลยเงยหน้าขึ้นไปคุยกับนินจาคุโมะ ซึ่งฉันยังไม่รู้ว่าพวกเค้าชื่ออะไร
"เออ...พวกเธอปล่อยฉันก่อนเถอะ เดี๋ยวฉันเล่าเรื่องซาซึเกะให้ฟัง"
"ไม่!"
ปฏิเสธได้ชัดเจนมากค่ะ!
"ฉันต้องเล่าเรื่องซาซึเกะให้ฟังก่อน พวกนายถึงจะปล่อยฉันใช่มั้ย?"
"ใช่"
"ก็ได้ หมอนั้นเป็นคนที่มีทรงผมเหมือนตูดเป็ด ขี้เก๊ก ชอบทำหน้าบึ้งเป็นตูดหมา หลงตัวเองสุดๆ แถมยังชอบกดขี่คนที่ต่ำต้อยกว่าตัวเอง นี้แหละซาซึเกะล่ะ!"
"...."
อ้าว เป็นอะไรกันไปหมด นี้ฉันก็เล่าเรื่องซาซึเกะให้ฟังแล้วไง แล้วฉันผิดตรงไหน?
TBC.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น