ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fic naruto ทะลุมิติป่วนโลกนินจา [ จบ ]

    ลำดับตอนที่ #57 : จบสงคราม (รีไรท์)

    • อัปเดตล่าสุด 11 เม.ย. 60


        ในที่สุดฉันก็ได้พลัง Specialis ( สเปซิอาลิส ) มาแล้ว ไชโย!

            

               "ขอบใจมากนะ ที่ลงมาช่วยฝึกให้นะ"

     

         ฉันกล่าวขอบคุณ ที่พระเจ้าลงมาช่วยฝึกให้ฉันจนได้พลังนี้มา ถึงจะปากหมาใส่ฉันบ้างก็ตาม

     

                "อ่า ไม่เป็นไร"

     

                "งั้นฉันกลับหมู่บ้านก่อนนะ"

     

                "แล้วเธอจะกลับไปหาใครล่ะ?"

     

                "ก็คงไปหาพวกซากุระไม่ก็ไปหาชิกามารุ"

     

                "แล้วเธอรู้เหรอว่าพวกนั้นอยู่ไหน"

     

                "ไม่รู้ กะว่าจะไปถามเจ๊ซึนาดะอีกที"

     

                "เหอะๆ ฉันจะบอกเอาบุญให้ก็ได้ เจ้าพวกนั้นอยู่ที่หน่วยถอดรหัส"

     

                "เออ ขอบใจ!"

     

         ว่าเสร็จฉันก็วิ่งออกจากตรงนั้นกลับไปยังหมู่บ้านทันที

     

                "หวัดดี"

     

         พอฉันเปิดเข้าไปในห้องก็กล่าวทักทายทุกคน

     

               "ไง ไปไหนมา"

     

         ชิกามารุยิงคำถามใส่ฉันทันทีที่เห็น

     

               "ไปทำธุระ พวกนายกำลังคุยอะไรกันอยู่ล่ะ?"

     

               "อ่อ กำลังคุยเรื่องรหัสกันอยู่นะ"

     

        ซากุระหันมาตอบฉันแทนชิกามารุ

     

               "แล้วได้เรื่องบ้างไหม?"

     

               "ยังไม่เท่าไรนะ"

     

        ชิกามารุตอบด้วยสีหน้าตึงเครียด

     

        ตูม!

     

        อะไรนะ!

     

        ฉัน ชิกามารุและซากุระ วิ่งไปที่หน้าต่างเพื่อดูว่าเกิดเหตการณ์อะไรขึ้น พอเปิดดูพวกเราเห็นที่หมู่บ้านมีควันไฟเต็มไปหมด

     

               "ไปกันเถอะ"

     

               "อือ"

     

       ฉัน ชิกามารุและซากุระรีบวิ่งเข้าไปในหมู่บ้านทันที พวกชาวบ้านก็วิ่งหนีโกลาหลไปหมด ในระหว่างนั้นฉันเห็นก้อนหินขนาดใหญ่กำลังจะทับใส่เด็กคนหนึ่ง

     

               "ซากุระไปช่วยเด็กคนนั้นเร็ว"

     

               "ได้เลย"

     

        ซากุระรีบไปช่วยเด็กคนนั้นตามที่ฉันบอก

     

               "ข้าว ฉันจะไปหาพ่อ แล้วเธอล่ะ"

     

               "ฉันจะไปช่วยคนอื่น นายไปเถอะ"

     

               "ได้ แล้วเจอกัน"

     

       แล้วชิกามารุก็แยกกับฉันไป ส่วนฉันจะไปช่วยคนอื่นๆ แต่ระหว่างนั้นฉันเห็นพวกอิโนะ  พี่ชิซึเนะโดนพวกแสงอุษาจับตัวอยู่เหรอ ฉันรีบวิ่งเข้าไปช่วยทันที

     

               "บ้าเอ๊ย!"

       อิโนะสบถออกมาเมื่อเห็นว่าตัวเองไม่สามารถทำอะไรได้

     

               "อย่าขยับ ไม่งั้นยัยนี้ตาย"

     

       ไอ้หมอนนี้ก็พูดขู่ทุกคนที่พยายามจะช่วย

     

              "เอ็งนั้นแหละ อย่าขยับ"

     

       ปึก!

     

       ฉันจัดการกระโดดเตะหน้ามันจนตัวลอย แต่ว่าฉันพึ่งรู้ว่าคนที่ฉันเตะไปเมื่อกี้คือหนึ่งในร่างของเพน และยังเป็นเพนวิถีเดรัชฉานด้วย และอีกอย่างเค้าเป็นผู้หญิง


                "ข้าว!"


                "พวกนายพาพี่ชิซึเนะหนีไปก่อน ทางนี้ฉันจัดการเอง"

     

                "โอเค"

     

       หลังจากนั้นอิโนะก็พาพี่ชิซึเนะหนีไป ส่วนคนที่โดนฉันเตะตอนนี้ลุกขึ้นยืนแล้วจ้องหน้าฉันอย่างเอาเรื่อง

       ฉันจำได้ว่าไอ้นี่มันโดนฉันจัดการไปแล้ว แต่ทำไมมันยังอยู่ฟ้ะ หรือเป็นเพราะนางาโตะ

     

                "เธอ บังอาจมากที่มาทำแบบนี้กับฉัน"

     

                "แล้วไง?"

     

                "ฉันจะฆ่าเธอ"

     

                "ลองดูสิ"

     

         แล้วยัยนี้ก็เข้ามาโจมตีใส่ฉัน ส่วนฉันก็เอาแต่หลบการโจมตี เพราะยังไม่รู้วิธีเอาคืนเจ้านี้

     

                "หึ ทำไมไม่โจมตีล่ะ"

     

         มันถามฉันพร้อมทำหน้ากวน_ีนใส่

     

                "ฉันใช้สมองอยู่ ลองโจมตีฉันอีกสิ คราวนี้ฉันโจมตีกลับแน่"

     

        ไม่รอช้า หมอนี้ก็พุ่งเข้ามาโจมตีใสฉันทันที 

     

        'Specialis ( สเปซิอาลิส )'

     

        พรึบ!

     

         ร่างกายของฉันตอนนี้้ปกคลุมไปด้วยไฟสีดำ ทำให้หมอนั้นหยุดชะงัก

        เสื้อของฉันเปลี่ยนเป็นชุดยูกาตะสีดำขาสั้นแขนยาว ผมสีขาวเมือนหิมะ ตาสีแดงเหมือนปีศาจ

     

        พอหมอนั้นเห็นไฟสีดำหายไป ก็วิ่งเข้ามาโจมตีใส่ฉันอีกครั้ง ยัยนี้จะใช้วิชานินจาได้ต่อเมื่ออยู่ใกล้ศัตรู ถ้าฉันโจมตีหมอนั้นในระยะประชิดก็เข้าทางหมอนั้นพอดี ฉังจึงต้องเลือกโจมตีระยะไกลโดยใช้พลังสร้างธนูขึ้นมา แล้วเล็งเป้าไปที่หัวใจของหมอนั้น แล้วก็ยิงทันที แน่นอนโดนกลางหัวใจหมอนั้น


        ฟิ้ว!


        ฉึก!

     

             "อึก!"


        ร่างกายของยัยนั้นตอนนี้โดนไฟสีดำคลอกอยู่ และร่างของมันก็เริ่มกลายเป็นผง

     

             "บายย่ะ"

     

       พอฉันจัดการเสร็จ ก็ไปหาซากุระที่หมู่บ้าน ซึ่งตอนนี้โดนถล่มไปแล้ว

     

            "ซากุระ!"

     

            "ข้าว! ชุดนั้น"

     

            "อย่าพึ่งถาม ตอนนี้เธอมีจักระเหลืออยู่เท่าไร?"

     

            "ก็เหลือไม่มากแล้วล่ะ"

     

        ฉันจัดการถแบ่งจักระของฉันให้ซากุระทันที

     

            "ฉันถ่ายจักระให้แล้ว เธอเอาไปรักษาคนแถวนี้ซะ เดี๋ยวฉันจะช่วยอีกเเรง"

     

            "อืม"

     

        หลังจากนั้นฉันกับซากุระรีบรักษาทุกคนที่อยู่แถวนั้นเท่าที่จะทำได้ ที่เหลือก็แค่รอเพนกับนารูโตะเท่านั้น

     

        และในที่สุดนารูโตะก็กลับมา เจ้าตัวก็งงๆอยู่ว่าทำไมหมู่บ้านถึงเป็นแบบนี้ พอรู้ว่าเป็นฝีมือเพน ก็โกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยงใหญ่


            "ข้าว เซียนลามกกับอิทาจิอยู่ไหนล่ะ?"

        นารูโตะถามฉันด้วยสีหน้าโกรธ

            "ไม่ต้องห่วง พวกเขาอยู่ในที่ที่ปลอดภัยแล้ว"

            "งั้นเหรอ งั้นฉันขอไปจัดการเพนก่อนล่ะ"

       ว่าเสร็จเจ้าตัวก็ไปหาที่ที่เพนอยู่ สู้เข้าล่ะนารูโตะ

       หลังจากนารูโตะไปได้สักพัก เจ๊ซึนาเดะก็โผล๋มา มีแผลอยู่ทั่วร่างกาย อาการสาหัสน่าดู

             "ท่านซึนาเดะ!"

       ซากุระเห็นดังนั้น ก็รีบวิ่งเข้าไปหาเจ๊ซีนาเดะทันที

      ฉันเดินเข้าไปหาเจ๊ซึนาเดะ พร้อมรักษาส่วนที่สาหัสมากที่สุด

            "ซากุระฉันรักษาส่วนที่แย่ที่สุดให้แล้ว ที่เหลือก็ไม่มีอะไรมาก เธอรักษาต่อได้เลย ฉันจะไปหาชิกามารุ"

            "อืม"

      หลังจากนั้นฉันก็ไปหาชิกามารุที่ตอนนี้อยู่กับพ่อแล้วก็ป้าแว่น

            "ชิกามารุ"

            "ข้าว!"

      พอฉันไปถึงคนที่ได้รับบาดเจ็บมากสุดคือชิกามารุ เขาได้รับบาดเจ็บที่ขา ฉันเลยจัดการรักษาให้

      ตูม!
       
            "เกิดอะไรขึ้น!"

      ชิกามารุที่ยังไม่รู้อะไร ตกใจกับเสียงระเบิดที่เกิดขึ้น

           "นารูโตะสู้กับเพนอยู่"

           "เจ้านั้นกลับมาแล้ว!?"

       ชิกามารุถามฉันด้วยความตกใจ

           "ใช่ กลับมาแล้ว แถมยังกลับมาใช้โหมดเซียนสู้ด้วย"

       ชิกามารุยืนยันว่าจะไปช่วยนารูโตะ แต่พ่อของเขาห้ามไว้เลยไม่ได้ไปช่วยนารูโตะสู้ หลังจากรักษาเสร็จฉันใช้เนตรสีขาวดูว่าทางนารูโตะสู้ไปถึงไหนแล้ว สิ่งที่ฉันเห็นคือท่านฟุคาซุกุตายแล้ว แถมนารูโตะยังโดนแท่งเหล็กของเพนแทงไว้อยู่กับที่อีก

           "รู้สึกว่าทางนั้นกำลังแย่แฮะ"

       ฉันเผลอพูดออกไปโดยไม่รู้ตัว ทำให้ชิกามารุตกใจกับสิ่งที่ฉันพูด

           "ว่าไงนะ! ต้องไปช่วยนารูโตะนะ!!!"

      ชิกามารุโว้ยวายใส่ฉัน เมื่อรู้ว่านารูโตะกำลังแย่

          "เลิกโว้ยวายได้แล้วชิกามารุ! นารูโตะนะแข็งแกร่งกว่าที่นายคิดอีกนะ!"

      ฉันตะคอกใส่ชิกามารุที่โว้ยวายไม่เลิก ทำให้เขาเงียบลงไป

          "นายไปหาพวกอิโนะสะ! แล้วนายต้องรู้ให้ได้ว่าตัวจริงของเพนอยู่ที่ไหน"

          "อืม!"

      ว่าเสร็จชิกามารุก็ออกไปหาพวกอิโนะทันที ส่วนฉันจะไปสังเกตการณ์การต่อสู้ของสองคนนั้น 

      หลังจากนั้นฉันก็ไปยังที่ที่นารูโตะกับเพนสู้กันอยู่ แล้วสิ่งที่ฉันสังเกตได้คือตามร่างกายของเพนเหมือนมีแท่งเหล็กเจาะอยู่ตามร่างกาย เหมือนจะใช้มันเพื่อส่งต่อจักระ อืม...ฉันรู้แค่นี้

       พรึบ!
     
       เห้ย! ฮินาตะ! 

       จู่ๆฮินาตะก็โผล่มาช่วยนารูโตะสู้  ฉันดูฮินาตะสู้กับเพนได้สักพัก สุดท้ายฮินาตะก็สู้ไม่ไหว...
     เพราะแบบนั้นทำให้นารูโตะคลั่งจนพลังเก้าหางรั่วออกมามาก

        ฉันลงไปข้างล่างนำตัวฮินาตะกลับเข้าหมู่บ้าน แล้วเอาร่างฮินาตะไปให้ผู้ติดตามของเขา

             "ซากรุะ รักษาฮินาตะที!"

             "โอเค!"

       หลังจากนั้นฉันก็ใช้วิชานินจาที่มีม่านพลังปกป้องทุกคนเพื่อไม่ให้ได้รับบาดเจ็บจากพลังของเก้าหาง

            "ทุกคนเราต้องหนีให้ไกลเท่าที่จะทำได้"

       ร่างแยกของคัสซุยุบอกทุกคน

            "ไม่จำเป็นแล้ว ตอนนี้ฉันได้ใช้วิชานินจาสร้างม่านพลังปกป้องทุกคนแล้ว"

      ฉันอธิบายให้ทุกคนฟัง หลังจาดนั้นฉันใช้เนตรสีขาวอีกครั้งเพื่อดูว่าทางนู้นเป็นยังไงต่อ ฉันเห็นนารูโตะกำลังดึงเหล็กในร่างของเพนออก แสดงว่าสู้กันเสร็จแล้วสินะ

            "ฉันไปหานารูโตะก่อนนะ"

       ฉันบอกทุกคนที่อยู่ตรงนั้น แน่นอนทุกคนต่างตกใจกันหมด บางคนบอกจะไปด้วย แต่ฉันไม่รอช้ารีบออกจากตรงนั้นทันที พวกชิกามารุก็คงไปถึงแล้ว ก็แน่ล่ะหมอนั้นรู้แล้วนิว่าตัวจริงของเพนอยู่ที่ไหน ฉันเองก็รู้เหมือนกันถึงได้ออกมาหาเจ้านั้น ฉันเดินทางมาจนถึงต้นไม้ที่ทำจากกระดาษ คงเป็นโคนันที่สร้างไว้เพื่อไม่ให้ใครรู้ว่าตัวจริงของเพนอยู่นี้ แล้วเห็นพวกชิกามารุยืนอยู้หน้าต้นไม้

            "ชิกามารุ"

            "ข้าว"

            "นารูโตะเข้าไปแล้วเหรอ"

            "อืม"

            "งั้นฉันเข้าไปก่อนนะ"

            "ฉันไปด้วย"

            "ไม่ นายกลับไปที่โคโนฮะก่อน"

      แลัวฉันรีบวิ่งเข้าไปในต้นไม้นั้นทันที พอเข้าไปฉันก็เห็นนางาโตะ โคนัน กับนารูโตะกำลังคุยกันอยู่ พอพวกเขาเห็นฉันก็หยุดชะงักกันเป็นแถว

             "ข้าว! เธอมาทำอะไรที่นี้!?"

       นารูโตะหันมาถามฉันด้วยความตกใจ

             "ฉันก็มาเจรจาเหมือนนายนั้นแหละนารูโตะ"

       ฉันบอกเหตุออกไป
     
             "เธอ?"

       โคนันชี้มาที่พร้อมทำหน้าสงสัย

              "ดีจ้า"

       ฉันทักทายเจ้าตัวที่ยังทำหน้างงๆอยู่

       หลังจากนั้นทั้งฉันทั้งนารูโตะก็ช่วยกันพูดให้นางาโตะฟังแต่ดูเหมือนนางาโตะไม่ยอมง่ายๆ 
    ทำให้อารามณ์เพียงชั่ววูบของนารูโตะเกือบเข้าไปต่อยนางาโตะแต่ก็ยังดีที่นารูโตะหยุดการกระทำของตัวเองได้

              "เซียนลามกเคยเชื่อมั่นว่าพวกเราสามารถเข้าใจกันได้"

        นารูโตะพูดสิ่งที่ตาแก่ลามกเคยบอก

       หลังจากนั้นนางาโตะก็เล่าความเจ็บปวดของตัวเอง ที่ทำให้เค้าต้องเคียดแค้นโคโนฮะ แล้วเล่าเรื่องที่เค้าไปเจอยาฮิโกะกับโคนัน เค้าเล่าเรื่องทุกอย่างที่ชีวิตของเค้าต้องไปเจอให้พวกเราฟัง

              "พวกเราเข้าใจนายนะ"

        ฉันเป็นคนพูดคนแรกหลังจากที่เค้าเล่าจบ

              "งั้นก็จัดการฉันซะสิ"

       พอได้ยินแบบนั้นฉันก็ไม่รู้ว่าจะทำยังไงดี นารูโตะบอกฉันว่าเค้าจะเป็นคนจัดการเอง ฉันก็เลยปล่อยให้นารูโตะเป็นคนจัดการ

              "ตาเซียนลามกเชื่อในตัวฉัน เพราะงั้นฉันจึงเชื่อในสิ่งที่เขาเชื่อ นั้นล่ะคือคำตอบของฉันและนั่นเป็นเหตุผลที่พวกเราไม่ฆ่าแก"

              "นางาโตะ เชื่อพวกเราเถอะนะ"

              "ฉันจะลองเชื่อแกดู อุซึมากิ นารูโตะ"

        ในที่สุดก็สำเร็จสักที! แต่นางาโตะก็ใจดีสละชีวิต ให้นินจาโคโนฮะที่ตายไปแล้วฟื้นขึ้นมาอีกครั้ง ส่วนโคนันตอนนี้ใช้กระดาษห่อร่างของนางาโตะกับยาฮิโกะ

              "โคนัน แล้วเธอจะทำยังไงต่อล่ะ"

              "ไม่รู้สิ"

              "เธอจะมาอยู่ที่โคโนฮะก็ได้นะ"

               "ไม่ล่ะ เอาเป็นว่าตอนนี้ฉันอยู่ฝั่งเดียวกับเธอแล้ว ฉันจะส่งข้อมูลของแสงอุษาเป็นระยะๆละกันนะ"

        พอเธอพูดเสร็จเธอก็ใช้วิชานินจาทำกระดาษเป็นช่อดอกไม้สองช่อให้พวกเรา แล้วเธอก็จากไป
    ส่วนฉันกับนารูโตะเดินกลับหมู่บ้านด้วยความทุลักทุเล ต่างคนต่างช่วยกันประคองจนกระทั่ง

               "เหนื่อยล่ะสิ"

        พวกเราเจอครูคาคาชิกับครูอิรูกะ ที่ยืนกอดอกมองพวกเรา

       แล้วครูทั้งสองก็แบกพวกเรากลับหมู่บ้าน พอถึงหมู่บ้าน เสียงเฮดีใจดังสนั่นไปทั่วหมู่บ้าน

               "ยินดีต้อนรับกลับบ้านนะ!!!!!"

      บางคนก็เข้ามาล้อมตัวนารูโตะ ส่วนฉันก็คลายพลังแล้วเดินหนีออกจากตรงนั้นไปทางโรงพยาบาล แล้วเปิดประตูมิติพาตาแก่ลามกกับอิทาจิออกมา แล้วก็เล่าเรื่องทุกอย่างให้ทั้งสองฟัง พอเล่าเสร็จฉันก็ขอตัวออกไปให้ซากุระรักษาแผล แล้วไปนอนพัก นี้ขนาดแค่สู้กับพวกนั้นนะ แล้วถ้าสู้กับพวกโอบิตะมันจะขนาดไหนว่ะเนี่ย!!!!

    TBC.

     


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×