Fic naruto ทะลุมิติป่วนโลกนินจา [ จบ ]

ลำดับตอนที่ #54 : ภารกิจสำเร็จ (รีไรท์)

      จ๋อม

           "เล็ดลอดเข้ามาได้ง่ายกว่าที่คิดแหะ"

     ถะ...ถึงสะที เกือบจะอ้วกแตกแล้วยังไงล่ะ ก็ดันเล่นเข้ามาอยู่ในตัวกบตัวเล็กๆ อึดอัดก็อึดอัด แถมเล่นกระโดดมาที่นี้ จะไม่ให้อ้วกได้ไง

          "อ้าว เป็นอะไรไปยัยหนู"

          "เปล่าๆไม่มีอะไร แค่คลื่นใส้เฉยๆ"

          "งั้นเหรอ เอาล่ะเอาไงต่อดีหว่า"

          "งั้นลองเข้าไปในเมืองดีไหม? ตาแก่ลามก"

         "อืมเอางั้นเหรอ งั้น..."

   ตาแก่ลามกก็โยนเสื้อคลุมตัหนึ่งมาให้ฉัน

         "เสื้อคลุม?"

         "อือ ต้องใส่ให้เข้ากับคนในเมือง จะได้ไม่มีใครสงสัย"

   ฉันว่าเพนคงรู้ตัวตั้งแต่ที่พวกเราเข้ามาแล้วล่ะ -_-

   หลังจากนั้นฉันกับตาแก่ลาม็ได้เข้าเมืองสืบหาข้อมูลเกี่ยวกับเพน จนตาแก่ลามกคิดแผนขึ้นมาได้  แผนที่ว่าคือตาแก่ลามกจะใช้วิชานินจาแปลงเป็ร้านเหล้าขึ้นมา เพื่อให้คนของเพนเข้ามาในร้าน  แล้วหลังจากนั้นค่อยเค้นข้อมูลจากเจ้าพวกนั้น  แต่ไอ้แผนที่คิดมาได้เนี่ย มันเดือนร้อนมาถึงฉันเนี่ยสิ!!!

         "เอาน้ายัยหนู แค่แปปเดียวเอง"

         "ไม่เฟ้ย!!!"

         "นะๆ แค่แปลงร่างเป็นสาวอึ๋ม เรียกลูกค้าเข้าร้านเองนะ แล้ววิธีนี้มันทำให้ได้ข้อมูลง่ายด้วย"

     ฉันรู้นะ ว่าแกคิดอะไรอยู่ตาแก่ลามก

         "เออ แค่แปปเดียวนะ"

       

     ปุ๋ง!

        "อึ๋มพอยัง"

        "สุดยอดดดดดเลยนางหนู"

        "เก็บสีหน้าหน่อยนะตาแก่ลามก ฉันเห็นแล้วขนลุก"

        "โอเคๆ งั้นไปเรียกลูกค้าที่หน้าร้านได้แล้ว ไป๊"

    แล้วทำไมฉันต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วย!!

    ฉันออกมาหน้าร้านเพื่อเรียกลูกค้าหรือเหยื่อให้เข้ามาในร้าน จนฉันเจอกกับนินจาสองคนที่กำลังมอมาทางฉัน ฉันเลยใช้โอกาสนนี้เข้าไปใกล้ชิดกับนินจาทั้งสองคน

        "สวัสดีค่า~ วันนี้เป็นวันที่เปิดร้ายใหม่ค่ะ มีบาร์เคาน์เตอร์ ดื่มไม่อั้นแค่ 500 เรียว คุณลูกค้าสนใจมั้ยค่ะ?"

       "สนคร้าบบบบ~"

    เหยื่อติดกับแล้ว

        "งั้นเชิญเข้าไปนั่งในร้านได้เลยค่า~"

    ฉันพานินจาทั้สองคนเข้าไปในร้าน

        "เชิญนั่งได้เลยนะคะ"

        "จ้า"

        "งั้นดิฉันขอตัวไปทำงานก่อนนะคะ"

    ว่าเสร็จฉันก็รีบเดินไปทางตาแก่ลามก แล้วก็เข้าหลังร้าน รอให้ตาแก่ลามกเอาข้อมูลเสร็จ แล้วค่อยออกไปอีกที  แต่ก่อนอื่นต้องกลับร่างเดิมก่อน

     ปุ๋ง

     เรียบร้อย

    พรึบ!

    ร้านเหล้าค่อยๆกลับเป็นร่างกบเหมือนเดิม ตาแก่ลามกทำเสร็จแล้วงั้นเหรอ

          "ฮ่า ฮ่า ฮ่า !!!"

         "ยัยหนูเสร็ยเรียบร้อยแล้ว"

         "อ่า...แล้วจะเอายังไงต่อเหรอ"

         "เธอก็รู้อยู้แล้วนิ"

    ......ตอบได้ดีมากค่ะ ยกนิ้วให้เลย

    หลังจากนั้นตาแก่ลามกใช้คาถาควบคุมเงาคางคกตัวแบน เป็นคาถาที่ตัวเองต้องเข้าไปอยู่ในเงาของศัตรู ซึ่งสามารถควบคุบร่ายกายของศัตรูได้ ส่วนฉันก็เอาหมวกของเจ้านี้มาใส่ปิดบังใบหน้าตัวเองไว้ 

       "ถ้าตบตาพวกมันได้ก็ดีสิ"

       "อือ ตาแก่ลามกฉันว่าเจ้าพวกนั้นคงรู้ตัวตั้งแต่พวกเราเข้ามาแล้วล่ะ"

       "งั้นเหรอ"

       "นี้ ตาแก่ลามกขออะไรอย่างสิ"

       "หื้อ? อะไรล่ะ"

       "สิ่งที่ฉันจะขอคือถ้ามีคนโจมตีใส่ ฉันจะเป็นคนโจมตีกลับเอง ตาแก่ลามกทำแค่เก็บข้อมูลอย่างเดียวพอ"

       "ก็ได้อยู้หรอก แต่ถ้ามีคนโจมตีใส่เธอ ฉันเองก็จะปกป้องเธอเหมือนกัน"

       "ทำไมล่ะ?"

       "ก็เธอเป็นลูกศิษย์ของฉันนิ!"

   วูบ! 

   จู่ๆก็มีกระดาษหลายแผ่นเข้ามาโจมตีใส่พวกเรา แต่โชคดีที่หลบทัน ตาแก่ลามกก็ใช้วิชาป้องกันทัน คนที่ใช้วิชานี้ก็มีแค่ยัยนั้นคนเดียวเท่านั้นแหละ!!

      "คาถาควบคุมเงาคางคกตัวแบนงั้นรึ"

   อุสาต์จะว่างเหยื่อล่อเพื่อให้เพนมาติดกับ กลายเป็นว่าคนที่มาคือยัยโคนันซะงั้น เจ้าหนวดนั้นก็พูดว่า โคนันเป็นเทพธิดารับใช้ แล้วก็ร้องใหญ่ว่าพวกเราเป็นผู้บุกรุก บอกให้โคนันจัดการพวกเรา แล้วก็วิ่งหนีไปเลย

      "เพนเป็นใคร?"

      "เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับครู"

      "ทำแบบนี้อยากเป็นเทพธิดานักรึไง"

      "มีคำสั่งจากเทพเจ้า ให้ฆ่าครูสะ"

   ยัยนั้นใช้กระดาษแปลงเป็นจรวดแหล่มๆ กะจะแท่งให้ตาแก่ลามกตาย 

       "วิชานินจาโลพสุธา"

   ฉันใช้วิชานินจาโดยใช้ดินเป็นโลบังการโจมตีของโคนัน ไม่ให้โดนตาแก่ลามก

       "เฮ้ คุยกันก่อนสิ แล้วค่อยสู้กัน"

   ดูเหมือนหล่อนตกใจน่าดู ก็ไม่แปลกหรอกที่จะตกใจ ก็คนเค้าเป็นศัตรูกันต้องสู้กัน แต่จะมาคุยกับศัตรูโดยไม่กลัวเนี่ย แปลกไมล่ะ

       "เธอเป็นใคร?"

       "ฉันชื่อ ข้าว ยินดีที่ได้รู้จักนะโคนัน"

       "...."

       "ดอกไม้กระดาษบนหัวเธอ สวยดีนะ"

       "...."

       "ฉันน่ารักใช้ม้า~"

       "...."

       "เธอเป็นใบ้เหรอ"

       "...."

   นี้ขนาดพูดตรงๆเจ้แกยังเงียบได้อีก เออได้!

   ฉันเองก็อยากจะคุยกับยัยนั้นนะ แต่...ยัยนั้นไม่ยอมคุยกับฉัน เหอะๆในโลกนี้ฉันไม่ใช่ตัวละครที่สำคัญนี้เนอะ เฮ้อ~ ช่างน่าเศร้ายิ่งนัก-3-

       "เหมือนจะไม่ได้มาคนเดียวนะครับ...ครูจิไรยะ"

   แล้วไม่นานก็มีผู้ชายคนหนึ่งโผล่ออกมา

       "นี้ตาแก่ลามก"

       "ไม่ต้องเธอยืนอยู่ตรงนั้นแหละ"

       "แต่ว่า..."

       "เชื่อใจฉันหน่อยสิ"

       "ก็ได้ แต่ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นแม้เเต่นิดเดียว ฉันจะเข้าไปหยุดทันที"

       "รับทราบ"

  งั้นระหว่างสองคนนี้สู้กัน ฉันคงต้องขอคุยกับโคนันซะหน่อย

  

       "นี้ โคนัน ฉันขอคุยด้วยหน่อยสิ"

       "คุย? เป็นศัตรูกันจำเป็นต้องคุยกันด้วยงั้นรึ? สู้กันเลยดีกว่าจะได้จบไวๆ"

  อือ มันก็จริงอยู่หรอกนะ แต่

       "วิธีต่อสู้ของฉันคือการคุยหรือการเจรจา ถ้าเธอแพ้ในการพูดกับฉัน เท่ากับเธอแพ้ฉันในการต่อสู้เหมือนกัน"

  ไอ้ที่ฉันพูดไปเนี่ย เป็นเรื่องโต้วาทีชัดๆ ก็ฉันเก่งแต่เรื่องแบบนี้นิ 

       "ได้ งั้นฉันจะสู้ในแบบของเธอก็ได้ แต่ถ้าเธอแพ้ เธอต้องเข้าร่วมกลุ่มแสงอุษา"

   เข้ารวมกลุ่มกบแสงอุษางั้นเหรอ ไม่มีทางหรอก เพราะไม่ว่ายังไงฉันต้องชนะ

       "เอางั้นก็ได้ แต่ถ้าฉันชนะ เธอจะต้องมาเป็นพวกเดียวกับโคโนฮะ แน่นอนเธอจะมาตอนไหน เมื่อไรก็ได้ ฉันไม่บังคับอยู่แล้ว"

  เมื่อฉันพูดในสิ่งทีี่ต้องการออกไป เจ้าตัวก็คิดสักพัก แล้วก็ตอบว่า...

        "ได้ ฉันตกลง"

        "งั้นทำไมถึงต้องก่อสงคราม"

         "เพราะฉันอยากให้โลกใบนี้มีแต่ความสงบสุข และฉันอยากปกป้องคนของฉัน"

         "เธอบอกอยากทำให้โลกมีแต่ความสงบสุข แต่ความเป็นจริงแล้วการก่อสงครามมีแต่ทำให้เคียดแค้นกัน ถ้าเป็นแบบนี้สงครามก็ไม่มีวันจบหรอกนะ"

         "แล้วยังไงล่ะ ใครหน้าไหนที่เข้าทำให้โลกวุ่นวายฉันจะฆ่ามันเอง"

         "พูดออกมาได้ง่ายจังนะ  งั้นลองยกตัวอย่างมาสิ ว่าเธอจะฆ่าใคร"

         "ก็คนที่เข้ามาขวาง อย่างเช่น ครูจิไรยะ"

         "งั้นเหรอแต่ฉันไม่ยอมให้เธอฆ่าเข้าเด็ดขาด ฉันจะปกป้องเค้าด้วยชีวิตของฉัน"

         "ต่อให้เธอพูดออกมา พยายามเปลี่ยนความคิดฉันสักเท่าไร ฉันก็ไม่มีวันเปลี่ยนมันเด็ดขาด!!"

          "เธอจะฆ่าครูตัวเองเนี่ยนะ!!! เธอกล้าขนาดที่จะฆ่าคนที่ค่อยปกป้องเธอตอนเด็ก ฝึกวิชานินจาให้กับเธอเพื่อให้เธอไปค่อยช่วยเหลือคนอื่น เพื่อให้เธอปกป้องคนที่ตัวเองรัก แต่ตอนนี้เธอกำลังนำสิ่งที่เค้ามอบให้เธอ!!! มาทำลายเค้างั้นเหรอ!! ฉันไม่ยอมให้เธอทำแบบนั้นเด็ดขาด!!"

          "...ทะ...ทำไม...เธอต้องปกป้องเค้าขนาดนั้นด้วย!!!"

          "เพราะเป็นคนสำคัญในชีวิตฉัน!!! เค้าเป็นครูของฉัน!!! เค้าเป็นคนที่เข้าใจฉัน!!! ขาเป็คนที่ฉันไว้ใจ!! ฉันจะไม่ยอมให้ใครหน้าไหนมาพรากสิ่งสำคัญในชีวิตของฉันอีกเป็นอันขาด!!!!!"

    พรึบ!!

           "บะ...บ้าน่า พลังนั้นมันอะไรกัน"

    ตอนนี้ตัวของฉันมีไฟสีดำปกคลุมรอบตัว  ชุดของฉันเปลี่ยนเป็นยูกาตะสีดำกระโปรงสั้น แขนยาว ตาสีดำเปลี่ยนเป็นสีแดง ผมจากสีน้ำตาลเปลี่ยนเป็นสีขาวเหมือนหิมะ พลังนี้เคยเกิดขึ้นกับฉันตอนควบคุมเก้าหางในตัวนารูโตะมาแล้วครั้งหนึ่ง ซึ่งยังเป็นพลังที่ฉันไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นมาได้ยังไง แต่ว่าตอนนี้ฉันต้องจัดการกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้าก่อน

          "โคนัน หวังว่าเธอจะเข้าใจฉันนะ ในฐานะที่เป็นลูกศิษย์ของจิไรยะเหมือนกัน"

          ".....ฉันแพ้เธอแล้ว...."

          "แบบนี้เท่ากับว่า...."

          "ใช่ ฉันจะเป็นพวกเดียวกับเธอ...แต่ว่าตอนนี้..."

          "ไม่เป็นไร เธออยากจะมาที่โคโนฮะตอนไหนก็ได้ ที่นั้นยินดีต้อนรับเธอเสมอนะ"

          "ขอบใจนะ"

    ตูม!!!!

    จู่ๆก็มีเสียงระเบิดดังมาจากตาแก่ลามก แบบนี้ท่าไม่ดีแน่ ต้องรีบไปหาตาแก่ลามก 

          "โคนัน ฉันไปก่อนนะแล้วค่อยเจอกัน"

    หลังจากที่ฉันพูดกับโคนันเสร็จ ก็รีบบึ่งไปหาตาแก่ลามกทันที พอฉันไปถึงสิ่งที่ฉันเห็นคือ ตาแก่ลามกแขนซ้ายขาด เพนมีร่างทั้งหมด 6 คนด้วยกัน 

          "ตาแก่ลามก!"

          "ข้าว...ทำไมเธอถึง..."

          "อย่าพึ่งถาม เพราะฉันเองก็ยังไม่รู้"

      ด้านนารูโตะ

          "เห้ เจ้าร่างแยก ทำอะไรซักอย่างสิ ตอนนี้เจ้าซาซึเกะ มันอยู่กับอิทาจิแล้วนะ!!"

          "อย่ามาเรียกฉันว่าเจ้าร่างแยกนะ! ฉันเองก็เป็นส่วนหนึ่งของข้าวเหมือนกัน แล้วอีกอย่างข้าวก็ได้สั่งฉันไว้เรียบร้อยแล้วว่าฉันควรทำอะไร ตอนไหน!!! อย่ามายุ่งกับฉันให้มากนัก!"

          "แล้วคำสั่งที่ว่ามันคืออะไนกันล่ะเฟ้ย!!??"

          "ฉันบอกไม่ได้เฟ้ย! ข้าวกำชับไม่ให้ฉันบอกใครเด็ดขาด!! โดยเฉพาะนายไอ้ลิงตัวป่วน ข้าวบอกว่านายจะเป็นคนทำให้เสียเรื่อง เพราะงั้นอย่ามายุ่งกับฉันนะยะ!!!"

         "อึ๋ย"

         "ครูยามาโมโตะค่ะ ร่างแยกของข้าวเนี่ยแตกต่างกับตัวจริงอย่างสิ้นเชิงเลยนะคะ"

         "นั้นสินะ"

       ด้านข้าว 

      แฮกๆ เหนื่อยชะมัด ต่อสู้กับเจ้าพวกนี้ไม่ง่ายเลยแฮะ คนพวกนี้เคยปะมือกับตาแก่ลามกมาแล้ว ตัวฉันเองก็พึ่งจัดการไปได้แค่ 2 คน เหลืออีก 4 เอาไงดีล่ะ แต่รู้สึกว่าเหมือนมีพลังไหลเข้ามาในตัวเรื่อยๆ เลยยังสู้ได้อีก แต่ตาแก่ลามกได้รับบาดเจ็บสาหัส คงต่อสู้ไม่ไหว  แล้วจู่ๆพลังที่ฉันกำลังใช้สู้อยู่นั้น จู่ๆก็หายไปเฉยเลย ชิ-บหายแล้ว

            "นี้ ตาแก่ลามกได้ข้อมูลมาบ้างรึยัง?"

            "อึก ได้แล้ว"

      เยี่ยม!! อย่างน้อยจะได้นำตัวตาแก่ลามกไปรักษา

            "งั้นไปกันเถอะ"

      ประตูมิติจงเปิด จงพาเราสองคนไปที่โคโนฮะ!

      แว็บ!

      พรึบ!

      ตอนนี้ฉันกับตาแก่ลามกอยู่ที่ประตูหน้าหมู่บ้าน พวกนินจาที่เฝ้าอยู่หน้าประตูก็รีบวิ่งเข้ามาแล้วรับตัวตาแก่ลามกไปที่โรงพยาบาล ส่วนฉันก็ไปหาเจ๊ซึนาเดะ

              "ข้าว!! เป็นอะไรรึเปล่า!!?? แล้วจิไรยะล่ะ"

              "หนูไม่เป็นอะไรมากหรอก แต่ตาแก่ลามกได้รับบาดเจ็บสาหัส ตอนนี้ถูกนำตัวไปส่งที่โรงพยาบาลเรียบร้อยแล้ว ไม่ต้องห่วงหรอกเจ๊"

               "เฮ้อ โลงอกไปที"

               "เจ๊ ภารกิจสำเร็จแล้วนะ แต่ข้อมูลอยู่ที่ตาแก่ลามกนะ"

              "ไม่เป็นไร แค่พวกเธอปลอดภัยฉันก็ดีใจแล้ว"

       นั้นสินะ แค่ปลอดภัยก็ดีแล้ว 

       ปู่ค่ะ หนูปกป้องคนสำคัญได้แล้วนะคะ