ลำดับตอนที่ #52
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #52 : ข้อมูลสำคัญ (รีไรท์)
พวกเราทั้งหมดรีบไปรายงานภารกิจให้เจ๊ฟัง พอรายงานเสร็จทุกก็แยกย้ายกันไปทำธุระส่วนตัว ส่วนฉันก็กลับบ้านไปพักผ่อน
ก๊อกๆ
ยังไม่ทันได้นอนก็มีคนมาเคาะประตูเรียกอีกแหละ
แอ๊ด
"Hi"
คนที่มาเคาะห้องฉันคือ ซากุระ
"ซากุระ มีอะไรเหรอ"
"ฉันกับนารูโตะนัดกันไว้ว่าพรุ่งนี้จะไปเยี่ยมครูคาคาชิกัน เธอจะไปด้วยรึเปล่า"
เยี่ยมครูคาคาชิงั้นเหรอ...
"อืม ไป"
"โอเค งัั้นพรุ่งเช้า 9 โมง เจอกันที่โรงพยาบาลนะ"
"แต่ถ้าฉันไปช้าพวกเธอไปเยี่ยมกันก่อนเลยนะ"
"เอ๊ะ ทำไมละ?"
"พรุ่งนี้ฉันคงตื่นายนะ"
"อ่อ งั้นไว้เจอกันนะ บาย"
ซากุระโบกมือลาฉัน แล้ววิ่งออกไป หลังจากนั้นฉันก็ล้มตัวนอนบนเตียง แล้วสติของฉันก็ค่อยๆดับวูบลง จนฉันเผลอหลับไป
รุ่งเช้า
อืม~ งืม~
ฉันตื่นขึ้นมาด้วยความงัวเงีย วันนี้ต้องไปเยี่ยมครูคาคาชิสินะ กี่โมงแล้วเนี่ย?........ 9 โมงครึ่งงั้นเหรอ ว่าแล้วเชียวว่าวันนี้ฉันต้องตื่นสายแน่ๆ ดีนะ ที่บอกให้ซากุระไปก่อน เราเอก็รีบไปเยี่ยมครูดีกว่า
หลังจากที่ฉันทำธุระส่วนตัวเสร็จ ก็เดินมาที่โรงพยาบาล แล้วก็เจอชิกามารุ อิโนะ โจจิ และอาจารย์อาซึมะ ก็เลยเข้าไปทักทาย
"หวัดดี"
"อ้าว นี่เธอก็มาเยี่ยมครูคาคาชิเหรอ"
"อืม"
"ว้าว ดีเลย พวกเราก็มาเยี่ยมครูคาคาชิเหมือนกัน งั้นเข้าไปพร้อมกันเลยไม?"
"เอาสิ"
ถ้าจำไม่ผิดละก็นะ ครูคาคาชิจะฝึกให้นารูโตะ ทำไมรู้สึกว่าตัวเองเหนื่อยๆเแปลกๆ
ตอนนี้พวกเราก็มาถึงห้องที่ครูคาคาชิพักอยู่
ครืด
"อาการเป็นไงมั่งคาคาชิ"
"ครูอาซึมะน่ะหัดเคาะประตูก่อนเข้าห้องหน่อยสิค่ะ"
เงียบ~
บรรยากาศแบบนี้อึดอัดชะมัด
หลังจากนั้นก็มีการทักทายนิดหน่อย
"ข้าว วันนี้เธอตื่นสายจริงๆด้วย"
พอฉันเข้าห้อง ยัยซากุระก็ทักเรื่อนนี้ทันที
"ก็คนมันเหนื่อยนิ"
เหนื่อยจริงๆ นั้นแหละ เดี๋ยวนะ รู้สึกว่าพวกแสงอุษาเริ่มเคลื่อนไวแล้ว ต้องรีบไปบอกเจ๊
"ฉันกลับก่อนนะ!!!"
"อ้าว ดะ...ไปสะแล้ว อะไรของเค้า?"
ฉันวิ่งออกจากโรงพยาบาลแล้วรีบวิ่งไปหาเจ๊ที่ห้องทันที
"เจ๊ซึนาเดะ!!"
"อะไรของเธอ หัดเคาะประตูมั้งสิข้าว แบบนี้มันเสียมารายาทนะ!"
"นะ...หนูขอโทษ แต่ไม่ว่ายังไงหนูมีเรื่องที่จะต้องบอกเจ๊โดยเร็วที่สุด!"
"เรื่องอะไร?"
"เรื่องแสงอุษา"
"แสงอุษา!!!"
"ตอนนี้พวกมันเคลื่อนไวแล้ว เวลานี้พวกมันกำลังตามล่าสัตว์หาง และตอนนี้คุณยูกิโตะแห่งคุโมงาคุเระได้โดนดึงสัตว์หางออกไปแล้ว!!"
"ว่าไงนะ!!!"
ต่อให้ฉันรู้อนาคตของที่นี้ ก็ใช่ว่าจะแก้ไขทุกสิ่งได้ สิ่งที่ฉันทำได้ตอนนี้คือปกป้องทุกคน
"ยังไงตอนนี้เราต้องส่งกำหลังนินจาไปยังแคว้นคุโมะ"
"ไม่ทันแล้วล่ะเจ๊ ตอนนี้พวกเราทำได้แค่ปกป้องนารูโตะจากแสงอุษา"
"เธอกำลังจะบอกว่าพวกเราต้องปกป้องนารูโตะงั้นเหรอ?"
"ใช่ เพราะนารูโตะเป็นคนเดียวที่เปลี่ยนแปลงโลกของนินจา ถ้านารูโตะตายทุกอย่างก็จบ เจ๊จะจัดทีมให้ปกป้องนารูโตะยังไงก็เรื่องของเจ๊ แต่หนูเป็นคนหนึ่งที่อาสาจะปกป้องนารูโต"
"เธอจะให้พวกเราปกป้องนารูโตะอย่างเดียวไม่ได้หรอก เจ้านั้นก็ต้องแข็งแกร่งขึ้นด้วย"
"เรื่องนั้นนะ ไม่มีีปัญหาหรอกค่ะ"
"งั้นเหรอ เอาเป็นว่า..."
ปัง!!!
"ช่วยด้วย"
จู่ๆพระของแคว้นฮิโนะคุนิก็เปิดประตูเข้ามาแล้วมาร้องขอความช่วยเหลือจากเจ๊ซึนาเดะ
หลังจากนั้น พระองค์นั้นก็เล่าเหตุการณ์ทุกอย่างให้พวกเราฟัง เรื่องที่มีกลุ่มแสงอุษาสองคนเข้ามาทำร้ายทุกคนในแคว้น ก็เลยมาขอความช่วยเหลือจากพวกเรา
"อย่าปล่อยให้พวกมันหนีออกนอกแคว้นฮิโนะคุนิ ติดต่อ 2 หน่วยย่อยใหม่ที่ก่อตั้งขึ้น ทันที!"
"ค่ะ!"
"ข้าว เรื่องของเธอไว้ค่อยคุยกันวันหลัง ตอนนี้เธอต้องไปรวมตัวกับหน่วยย่อยของชิกามารุก่อน"
"ค่ะ"
หลังจากนั้น ฉันก็วิ่งไปรวมตัวกับหน่วยย่อย ซึ่งหน่วยย่อยฉันได้อยู่กับครูอาซึม่ะ พอทุกคนมาครบ เจ๊ซึนาเดะก็อธิบายเกี่ยวกับภารกิจนี้ให้พวกเราฟัง
"เรื่องที่จะบอกก็มีแค่นี้แหละ ใครมีคำถามอะไรบ้าง?"
ฟึบ
คนที่ยกมือถามก็คือ ครูอาสึมะ
"ที่นั้นมีจิริคุ อดีต '12 นินจาองค์รักษ์' อยู่ไม่ใช่เหรอครับ แล้วเขาเป็นอะไรไปแล้วล่ะครับ"
"ท่านจิริคุถูกพวกนั้นทำร้าย เสียชีวิตแล้ว"
"!"
"นี้ข้าว เธอก็รู้เรื่องพวกนี้มาก่อนแล้วสินะ"
"อืม ได้ยินว่า กลุ่มแสงอุษาที่ทำร้ายคุณจิริคุ มีแค่ 2 คน"
"2 คน!! งั้นฝีมือเจ้าพวกนั้นคงร้ายกาจไม่เบา"
"ใช่ เพราะงั้นเราคงต้องพึงพาสมองอันแสนฉลาดของนายแล้วล่ะชิกามารุ"
หลังจากที่ฉันคุยกับชิกามารุเสร็จ ก็หันไปฟังเจ๊ซึนาเดะอธิบายต่อ
"เราอยากรู้จุดมุ่งหมายของพวกมัน แต่พวกมันมีฝีมือร้ายกาจไม่เบา ถ้าไม่สามารถจับกุมได้ก็ให้ฆ่าทิ้งได้เลย แต่อย่าปล่อยให้หนีจากแคว้นฮิโนะคุนิได้เด็ดขาด หาพวกมันให้เจอ ไปได้! แยกย้าย!!"
หน่วยต่างๆแยกย้ายไปคนล่ะที่ ส่วนหน่วยของฉัน...
"เอาล่ะ งั้นพวกเราเริ่มจากวัดฮิโนะเทระก่อนก็แล้วกัน"
พวกเราใช้เวลาไม่นานก็มาถึงที่วัดฮิโนะ แล้วพวกเราก็ได้รู้ว่าร่างของท่านจิริคุได้ถูกนำไปขึ้นเงินในตลาดมืดแล้ว ที่ขึ้นเงินใกล้ที่สุด ก็มีด้วยกันอยู่ 5 แห่ง แต่ก่อนที่พวกเราจะไป เจ้าอาวาสได้สวนมนต์แล้วก็ให้พรพวกเรา พอเจ้าอาวาสให้พรเสร็จเรียบร้อย พวกเราก็ออกเดินทางไปยังที่ขึ้นเงินที่ใกล้ที่สุด
ระหว่างทางชิกามารุก็ได้ถามครูอาซึม่ะเรื่องเกี่ยวกับคุณจิริคุ ครูอาซึม่ะเล่าว่าคุณจิริคุเป็นเพื่อนในสมัยที่เป็น 12 นินจาองค์รักษ์ ก็ประมาณนี้แหละ ฉันแอบใช้เนตรสีขาวเพื่อดูว่าพวกเราใกล้ถึงี่หมายแล้ว
'เนตรสีขาว!'
พวกมันยังอยู่ที่เดิม แต่ถ้าเข้าไปตอนนี้ ครูอาซึมะคงไม่รอดแน่
"ทุกคนหยุดก่อน!!"
ฟึบ!
"มีอะไรเหรอข้าว?"
"มีกลุ่มแสงอุษาที่เป็นเป้าหมายอยู่ตรงนั้น"
"งั้นเหรอ ดีเลยเข้าไปจัดการกับพวกมันเลย!!"
"เดี๋ยวค่ะ ครูอาซึม่ะการที่เราเข้าไปโจมตีพวกมันโดยไม่รู้ข้อมูลอะไรเลย อาจทำให้พวกเราตายได้นะคะ"
"ผมเห็นด้วยกับข้าวนะ"
ชิกามารุเห็นด้วยกับความคิดของฉัน
"แล้วจะทำยังไงดีล่ะ ถ้าเป็นแบบนี้พวกมันคงหนีออกจากแคว้นแน่ๆ"
"หนูพอมีแผนค่ะ ก่อนอื่นทุกคนต้องใช้ร่างแยกโจมตี 2 คนนั้น ชิกามารุกับหนูจะเป็นคนค่อยสังเกตอาวุธและวิชานินจาของพวกนั้น ถ้าได้เรื่องอะไรจะบอกทันที และจะได้ช่วยกันคิดวิธีที่จะเอาชนะ ถ้าเจ้าพวกนั้นโจมตีกลับหนูจะใช้วิชานินจาปกป้องการโจมตี เพื่อให้ร่างแยกของทุกคนอยู่ให้นานที่สุดเท่าที่จะทำได้ เข้าใจนะคะ?"
"อืม!!"
"งั้นเริ่มแผนได้!!"
พวกเราได้ทำตามแผนที่ว่างกันเอาไว้ ซึ่งตอนนี้ก็ผ่านไปด้วยดี ชิกามารุคงได้ข้อมูลมามั้งแล้ว ครูอาซึม่ะ คุณอิซึโมะกับคุณโคเท็ตสึ ก็อาสาช่วยเก็บข้อมูลจากศัตรูเหมือนกัน ส่วนฉันตอนนี้มีหน้าที่ค่อยใช้วิชานินจาป้องกันการโจมตีของเจ้าพวกนั้น
"เฮ้ข้าว แล้วเจ้าพวกนั้นต้องรู้สิว่านั้นคือร่างแยกของพวกเรา"
"ใช่ แต่ไม่ต้องห่วง ตอนที่ทุกคนใช้วิชาร่างแยก ฉันแอบเก็บจักระของทุกคนมาใส่ไว้ในร่างแยกนะ เพราะฉะนั้น เจ้าพวกนั้นไม่มีทางรู้หรอกว่านั้นคือร่างแยก"
"เธอทำยังไง?"
"เรื่องอะไรต้องบอกนายด้วยล่ะ"
"ชิ แล้วเธอพอรู้ข้อมูลของเจ้าพวกนั้นบ้างรึเปล่า"
"อืม...เจ้าผมขาวนั้นชื่อ ฮิดัน ส่วนอีกคนชื่อ คาคุซึ แล้วทางนายล่ะได้อะไรมาบ้าง"
"ก็นิดหน่อย ดูท่าทางว่าเจ้าผมขาวนัั้นจะใช้เลือดเป็นตัวเชื่อมโยงในการโจมตีกับศัตตรู"
"ปิ๊งปอง ถูกต้องแล้วค้าบ"
อืม ต่อไปก็....
ปุ๋ง
"ร่างแยก? เธอจะใช้ทำอะไรอีกล่ะ?"
"อย่าถามข้าวมากน่าชิกามารุ"
"ไม่เป็นไรค่ะครูอาซึม่ะ ก็คนมันอยากรู้อยากเห็นนี้เนอะ ฉันก็แค่เรียกออกมาให้จดข้อมูลก็เท่านั้นเอง"
หลังจากนั้นฉันก็สั่งให้ร่างแยกของฉันจดข้อมูลตามที่ฉันบอกลงในคัมภีร์ และแยกออกมาเป็นสองเล่ม
"เอาล่ะ แผนการของเราก็มีเท่านี้แหละ"
"แล้วพวกเราจะทำยังไงต่อล่ะ?"
"อะ เอาไป นี้เป็นข้อมูลทุกอย่างที่ฉันเก็บได้และเป็นข้อมูลที่สำคัญ เอาไปให้เจ๊ซึนาเดะเล่มหนึ่ง อีกเล่มหนึ่งนายเอาไปอ่านสะ แล้วก็นะ....กลับหมู่บ้านไปสะ"
ฉันยื่นคัมภีร์สองเล่มที่มีข้อมูลของเจ้าพวกนั้นให้ชิกามารุพร้อมสั่งทุกคนให้กลับไปที่โคโนฮะ เท่านี้ก็เลี่ยงการต่อสู้ระหว่างเจ้าพวกนั้นกับครูอาสึมะได้สำเร็จ
"ว่าไงนะ"
"ฉันบอกว่าให้ทุกคนกลับหมู่บ้านไปสะ ฉันจะอยู่ที่นี้ ฉันจะลองสู้กับสองคนนี้ด้วยวิธีของฉัน ถ้าวิธีของได้ผล ฉันจะแจ้งให้ทุกคนได้ทราบ"
"เธอคนเดียวนะเหรอ ไม่ไหวหรอก"
"ต้องไหวสิ เพื่อปกป้องทุกคน ฉันทำได้อยู่แล้ว เพราะงั้นชิกามารุขอร้องล่ะทำตามที่ฉันบอกเถอะน่ะ"
"เธอแน่ใจนะข้าว"
"ค่ะครูอาซึม่ะ"
"ชิกามารุไปกันเถอะ"
หลังจากนั้นทุกคนก็กลับไปที่หมู่บ้าน ส่วนฉันเตรียมทำตามแผน 2
ณ หมู่บ้านโคโนฮะ
ก๊อกๆ
"เข้ามา"
"ขออนุญาตนะครับ"
"หือ พวกนายเองเหรอ ได้ข้อมูลอะไรมาบ้างรึเปล่า"
"ครับ พวกเราเจอกลุ่มแสงอุษา ที่โจมตีจิริคุแล้วครับ"
"ปล่อยให้หนีไปได้งั้นเหรอ?"
"เปล่าครับ ข้าวอาสาที่จะต่อสู้ต่อ เธอให้พวกเราเอาข้อมูลเกี่ยวกับแสงอุษากลุ่มนี้มาให้ท่านครับ เธอบอกว่าเป็นข้อมูลสำคัญครับ นี้ครับ"
ฟึบ
"นะ...นี้มัน!"
"มีอะไรเหรอครับ"
"ข้อมูลพวกนี้ เป็นเนื้อหาเกี่ยวกับอาวุธกับวิชาที่ศัตตรูใช้ ถือว่าเป็นข้อมูลที่สำคัญมาก ชิกามารุนายเอาไปอ่านแล้วหาวิธีที่จะชนะเจ้าพวกนี้ให้ได้"
"เอ่อ...คือผมมีอีกเล่มหนึ่งครับ ยัยนั้นบอกว่าทำไว้สองเล่ม เล่มหนึ่งให้ท่านโฮคาเงะ อีกเล่มให้ผมเอาไปอ่านครับ"
"หึ นางหนูนั้นฉลาดดีนิ เอาเป็นว่าไปคิดวิธีที่จะชนะพวกนี้มาสะ คิดได้แล้วมารายงานให้ฉันทราบด้วย สำหรับวันนี้พอแค่นี้ก่อน ไปพักได้"
"ครับ!"*4
"แล้วจะปล่อยให้ข้าวสู้กับเจ้าพวกนั้นโดยตามลำพังงั้นเหรอครับ"
"ไม่ต้องห่วง นางหนูนั้นไม่ตายง่ายๆหรอก"
"คะ...ครับ"
ยัยนั้นอึดขนาดนั้นเลยเหรอ ช่างเถอะ ยังไงๆก็ต้องอ่านเจ้านี้ก่อน
ฟึบ
.............นะ นี้มัน เป็นข้อมูลสำคัญจริงๆด้วยสินะ.................
' ข้อมูลของแสงอุษา
ฮิดัน (เจ้าผมขาว) จะทำทุกวิถีทางเพื่อให้ศัตรูเกิดบาดแผลเลือดไหลและหาทางสัมผัสกับเลือด
นั้น(แม้จะเพียงน้อยนิดก็ตาม) หลังจากนั้นเขาจะวาดสัญลักษณ์บนพื้นเพื่อใช้วิชาลับในการเชื่อม
ต่อร่างกายของเขาเข้ากับศัตรู โดยวิชานี้ ฮิดันจะจำแลงกายคล้ายกับยมทูตและ ร่างกายของตัว
เขาเองจะมีความสามารถคล้ายตุ๊กตาวูดู(ตุ๊กตาสาปแช่ง) ทำให้การโจมตีทุกๆ อย่างที่เกิดขึ้นกับ
ร่างกายของฮิดัน ไปส่งผลบาดเจ็บที่ศัตรูแทน ฮิดันสนุกนานกับการโจมตีร่างกายตัวเองโดยไม่
บาดเจ็บและส่งผลไปที่ศํตรูแทน และมักจะจมลงด้วยการแทงที่หัวใจของตัวเองเพื่อสังหารศัตรู
โดยวิชานินจานี้จะถูกทำลายถ้าหากฮิดันเคลื่อนที่ออกจากสัญลักษณ์ที่เขาวาดขึ้นบนพื้นและจะ
กลับมาใช้ได้อีกครั้งเมื่อกลับเข้าไปอยู่ในเขตของสัญลักษณ์เท่านั้น
คาคุซึ ร่างกายของคาคุสึถูกปกคลุมด้วยเส้นใยประหลาดสีดำและหนาทึบจำนวนมาก ซึ่งมี
ประโยชน์ในการต่อสู้ทั้งในระยะใกล้และไกล นอกจากนี้มันยังมีปลายแหลมและพุ่งเข้าทิ่มแทงเนื้อ
ได้โดยอัตโนมัติ คาคุสึสามารถขโมยและยึดเอาหัวใจของศํตรูมาไว้ในร่างกายตัวเองได้ เขา
สามารถเก็บหัวใจอื่นไว้กับตัวเองได้ถึง4ดวงและใช้หัวใจที่สดใหม่เข้ามาเปลี่ยนเป็นพลังงานชีวิต
ไปเรื่อยๆได้อย่างไม่จำกัดโดยผนึกมันไว้ที่หน้าการรูปสัตว์บริเวณหลัง4อัน หัวใจเหล่านี้ยังมี
ประโยชน์ทำให้คาคุสึสามารถใช้วิชานินจาธาตุต่างๆตามเจ้าของเดิมได้ และแต่ละหน้ากากสามารถ
แยกจากร่างกายของเขาออกไปสร้างเป็นร่างโจมตีได้อย่างอิสระและสามารถยิงระเบิดธาตุที่ทรง
พลังใส่คู่ต่อสู้ได้ คาคุสึสามารถใช้หัวใจแต่ละอันทดแทนหัวใจที่อาจจะถูกทำลายไปได้ด้วย โดย
ปกติคาคุสึจะใช้พลังธาตุดินในการป้องกันซึ่งทำให้เขาทนทานต่อการโจมตีทางกายภาพอย่างมาก'
ข้อมูลพวกนี้ ทำให้เราชนะเจ้าพวกนั้นได้จริงๆเหรอ.....
TBC
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น