ลำดับตอนที่ #39
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #39 : ไม่ถูกกัน (รีไรท์)
.jpg)
"แล้วทำมั้ยฉันต้องทำตามที่เธอบอก"
ฮึ่ม!! เมื่อไรเจ้าพวกนั้นจะมาเนี่ย!! ยืนรอตั้งนานแล้วนะเว้ย!!!
"ข้าว รอนานามั้ย"
"อ่อ ไม่นานหรอก"
อยากจะบอกอยู่หนอกว่านานมาก แต่เพราะฉันมาบอกกะทันหันทำให้บางทีพวกเค้าอาจจะเตรียมตัวกันอยู่
"ให้ตายสิ ทำมั้ยต้องมาขอกำลังเสริมจากพวกเราด้วย"
เทมาริบ่นใส่ฉันทันทีที่เจอหน้า นี้เธอไม่ชอบฉันขนาดนั้นเลยเหรอ
"เพราะว่าพวกนายแข็งแกร่ง โฮคาเงะเลยไว้ใจพวกนาย ถึงได้มาขอกำเสริมยังไงล่ะ"
"เป็นคนอื่นไม่ได้รึไง!?"
เทมาริไม่ฟังสิ่งที่ฉันบอห หล่อนยังคงถามคำถามเดิม
"เทมาริ!!"
"อึก! เชอะ!"
"ไม่เป็นไรหรอกกาอาระ ฉันเข้าใจที่เทมาริพูดน่ะ"
ถึงจะเป็นแบบนั้นก็ต้องขอให้พวกนี้ช่วยอยู่ดี
"อู๊กกกกก อูกกกกกกก"
เสียงนกพิราบดังไม่ไกลจากตัวฉันมากนัก นกของโคโนฮะรึเปล่านะ
"นั้นนกพิราบของโคโนฮะนิ"
"จริงเหรอคันคุโร"
"อืม ใช่"
ถ้าเป็นนกพิราบของโคโนฮะล่ะก็ จะต้องบินมาส่งข่าวให้ฉัน เรื่องของการขอความช่วยเหลือจากทางนู้น
พรึบ! พรึบ!
เจ้านกมันบินมาเกาะที่ไหล่ของฉัน ฉันหยิบกระดาษจะที่ขาของนกมาเปิดอ่าน
'ข้าว หวังว่าเธอจะขอกำลังเสริมจากทางนู้นสำเร็จแล้วนะ
ทางชิกามารุกำลังแย่ เธอต้องรีบออกเดินทางไปช่วยเดี๋ยวนี้
แล้วก็ลีหนีออกจากโรงพยาบาลไป ฉันคิดว่าเค้าคงตามไปช่วยนารูโตะ
ถ้าเจอเค้าอยู่ที่นั้นฝากดูแลเค้าด้วย แผลของเค้ายังหายไม่ดี
ฝากด้วยนะ
จากโฮคาเงะรุ่นที่ 5 (เจ๊ซึนาเดะของเธอ)'
ถ้าเป็นแบบนี้ต้องรีบไปช่วยแล้วล่ะ
"เอาล่ะ เราต้องรีบไปช่วยเจ้าพวกนั้นแล้วล่ะ"
"จะไปทันเหรอ"
เทมาริถามฉันด้วนสีหน้าไม่สบอารมณ์สักเท่าไร
"มีศรัทธาหน่อยสิเทมาริ"
"ศรัทธา?"
"ใช่ พวกนายหลับตาลงสะแล้วบอกว่า จงพาเราไปหาลี"
"ลี?"
"เอาน่าๆ พูดไปเถอะ พูดในใจนะ"
หลังจากนั้นเจ้าพวกนี่ก็หลับตา ฉันเลยใช้โอกาสนี้เปิดประตูมิติไปที่นั้น
'ประตูมิติจงพาพวกเราไปหาลี'
แว็บ!
พวกเราโผล่มาที่ทุ่งหญ้ากว้างๆแล้วก็เห็นลีกำลังสู้กับเจ้าที่มีอาวุธเป็นกระดูก จำได้ว่าเจ้านี้ชื่อ'คิมิมาโร่'
"นี้ลืมตาได้แล้ว ไปหาที่ซ่อนก่อน"
ฉันสั่งให้เจ้าพวกนี้ลืมตาแล้วหาที่ซ่อน ถึงจะอธิบายแผนให้ฟัง
"เอาล่ะ ฟังฉันน่ะ คันคุโรกับเทมาริกลัับไปดูพวกชิกามารุในป่า กาอาระนายตามไปช่วยนารูโตะ ส่วนฉันจะอยู่ช่วยลี"
"แล้วทำมั้ยฉันต้องทำตามที่เธอบอก"
"ขอร้องล่ะเทมาริ การต่อสู้ครั้งนี้เราต้องช่วยซาซึเกะ"
"ชิ...ก็ได้ คันคุโรไปกันเถอะ"
"อืม"
"เดี๋ยว"
ฉันหยิบถุง 2 ถุง ที่มียารักษาอยู่แล้วโยนให้พวกเขา
"ของที่อยู่ในถุงนั้นเป็นยารักษา ฝากรักษาเจ้าพวกนั้นด้วย"
หลังจากนั้นก็แยกย้ายกันไปตามที่แผนว่างไว้
ฉันกะว่าจะดูลีสู้กับเจ้าไปก่อน เพื่อดูข้อมูลว่าเจ้านี้เป็นยังไง ต้องใช้วิธีสู้แบบไหน แล้วค่อยออกไปสู้ ถึงจะรู้อยู่แล้วก็เถอะว่าไม่มีทางเอาตัวซาซึเกะกลับมาได้ แต่ยังไงก็ต้องสู้สึุดกำลังอยู่ดี
TBC.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น