ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ตัวป่วนประจำหมู่บ้าน (รีไรท์)
อะ ไอติมของฉัน
หลังจากที่รอดชีวิตจากเจ้านินจาคนนั้นฉันสำรวจห้องของตัวเอง ทำธุระส่วนตัวแล้วก็เตรียมตัวที่จะนอน
แต่ก็นะคิดถึงโลกนั้นชะมัด ป่านนี้จะเป็นยังไงบ้างนะ ไอ้ดิว ไอ้บอล ไม่ใช่ว่าตอนนี้ร้องไห้กันอยู่นะ ช่างเถอะ นอนดีกว่า
รุ่งเช้า
"ฮ้าว~"
หกโมงเช้างั้นเหรอ จะตื่นเช้าไปไหนเนี้ยเรา ฉันลุกจากที่นอนไปอาบน้ำแล้วออกมาทำข้าวเช้ากิน
"งั่มๆ~"
จริงสิ วันนี้ต้องไปหาปู่เรื่อง ร.ร นี่น่า งั้นกินข้าวเช้าเสร็จเมื่อไรค่อยไปหาปู่ก็แล้วกัน
พอฉันกินข้าวเสร็จก็รีบออกจากห้องไปหาปู่ ใช้เวลาประมาณสิบนาทีก็ถึงแล้ว
ก็อกๆ
"ใคร"
"ข้าวเองค่ะปู่"
"ข้าวเหรอ เข้ามาสิปู่มีเรื่องจะบอก"
แอ๊ด
ฉันเปิดประตูเข้าไปก็เห็นปู่กำลังจัดการกับเอกสารที่กองเป็นภูเขาอยู่
"มีอะไรจะบอกหนูเหรอค่ะ?"
ฉันถามออกไป ในขณะที่ปู่กำลังนั่งเขียนเอกสารอยู่
"ปู่จะพาข้าวเข้า ร.ร ตอนบ่ายนะ ตอนเช้าปู่ไม่ว่างนะ"
"อ่า ค่ะ ขอตัวก่อนนะค่ะ"
พูดเสร็จฉันก็วิ่งออกจากห้องปู่ เฮ้อ~อีกเจ็ดชั่วโมงฉันจะเอาไปทำอะไรดีเนี่ย ช่างเหอะเดี๋ยวก็คงมีอะไรให้ทำ งั้นไปฝึกวิชาดีกว่า
ฉันเดินหาที่โล่งๆเงียบๆเหมาะกับการฝึกวิชา จนเจอที่ๆหนึ่งสงบมากเหมาะที่จะฝึกเลย
ผ่านไปห้าชั่วโมง
เฮ้อ!เหนื่อยชะมัด
ฟิ้ว แปะ!
จู่ๆก็มีกระดาษที่ไหนไม่รู้ปลิวมาแปะหน้าฉัน แล้วเท้าฉันก็ไปเตะกล่องอะไรก็ไม่รู้ แล้วที่หน้าสงสัยกว่านั้นก็คือ มันมาตั้งแต่เมื่อไร
หื้อ? กระดาษนี้มัน
'ไง ข้าเองพระเจ้ามิคาเอล ข้าส่งของให้เจ้าแล้วนะ ของที่ข้าส่งไปเจ้าจะใช้มันเปิดประตูมิติโผล่ไปที่ไหนก็ได้ แถมเป็นที่เก็บคัมภีร์ให้ด้วย แล้วเจ้าสามารถเปิดมิติไปฝึกวิชาที่นั้นก็ได้ เวลาที่นี้ 1 ชั่วโมง เท่ากับ 1 วัน ในมิตินั้น ถ้าเจ้าอยากรู้ว่าของที่ข้าส่งไปเป็นอะไรก็เปิดดูในกล่องได้เลย รับประกันคุณภาพเลย จากพระเจ้าสุดหล่อ:)
ป.ล. สัตว์อัญเชิญของเจ้า ข้าให้เจ้ามีสัตว์อัญเชิญเป็นมังกรขาวนะ มันชื่อว่าสกาย'
ยังหลงตัวเองเหมือนเดิมไม่มีผิดแต่พึ่งจะรู้แฮะว่าชื่อมิคาเอล
ของอยู่ในกล่องงั้นเหรอ
แกะเลยก็แล้วกัน........ว้าว ของที่ว่าเนี้ยเป็นสร้อยจี้พระจันทร์ห้อยดาวสินะ
สวยมาก ดูลึกลับดีด้วย ใส่เลยละกัน อืม~เหลืออีกหนึ่งชั่วโมงก็บ่ายแล้วสินะ งั้นไปเที่ยวในเมืองก็แล้วกัน
.
.
.
.
.
.
.
ฉันเดินเล่นเที่ยวในเมืองจนเบื่อ เหลืออีกตั้งยี่สิบนาทีเเนะ ร้อนก็ร้อน
"ไอติมจ้า ไอติม!"
ไอติมมมมมม!!! ฉันวิ่งไปที่ร้านไอติมทันที ไอติมนะของโปรดฉันเลย
"ลุงค่ะ ขอวนิลาไม้หนึ่งค่ะ"
"ได้เลยหนู"
พอฉันกินเสร็จ ก็เตรียมตัวจะไปหาปู่ที่ห้อง
"นารูโตะ อย่าหนีนะ"
แต่ก็ได้ยินเสียงข้างหน้าเอะอะโว้ยวายกัน แต่ได้ยินคำว่านารูโตะ หรือว่าจะเริ่มเรื่องแล้ว
"ฮะๆ ไม่มีใครหยุดฉันได้หรอก"
เอาไงดีจะช่วยดีมั้ยนะ
ปึก!
แพละ
ยังไม่ทันได้คิด เจ้าตัวป่วนก็วิ่งมาชนฉันจนไอติมหล่นจากมือ
อะ ไอติมของฉัน บังอาจมากที่ทำไอติมฉันหล่นแบบนี้แกตายแน่ๆ นารูโตะฉันจะจัดการแก
ฟึบ!
ด้วยความที่ฉันไวกว่า เลยกระโดดไปอยู่ข้างหน้านารูโตะ
พลัก!
พร้อมชกกลางเบ้าหน้าไปหนึ่งหมัดจนหมอนั้นสลบ หวังว่าดั้งนายจะไม่หักนะ
"อัก!"
นารูโตะล้มลงไปกับพื้นทันที
"หึ แค่นี้ก็สลบแล้วเหรอ ค่อยแก้แค้นที่หลังก็ได้ข้อหาทำให้ฉันอดกินไอติม"
"เห้ย!!"
จู่ๆก็มีเสียงตะโกนมาจากด้านหลังฉัน ฉันหันไปมองก็เห็นเค้าวิ่เข้างมาประคองนารูโตะ แต่ว่าหมอนี้ใครว่ะ
"นารูโตะๆ"
เค้าพยายามเรียกสติของนารูโตะให้กลับมา พอเค้าหันมามองฉัน ฉันถึงรู้ว่าเป็นใคร 'ครูอิรูกะ'
"นี้เธอนะ รู้ไมว่าเด็กนี้เป็นอะไร ถึงได้มานอนสลบแบบนี้"
รู้สิ รู้ดีเลยด้วยเพราะฉันเป็นคนทำมันเอง
"ไม่ได้เป็นอะไรมากหรอก แค่โดนหนูต่อยไปหมัดเดียว ก็เลยสลบนะ"
ครูอิรูกะเหงื่อแตกพลัก ที่เห็นฉันจัดการกับนารูโตะที่เป็นตัวแสบประจำหมู่บ้านได้
"อ่า...เธอคือข้าวใช่ไหม"
ครูอิรูกะรู้จักฉันแล้วเหรอ? แล้วไปรู้ตอนไหนหว่า?
"ใช่ค่ะ"
"ดีเลย ท่านโฮคาเงะให้ฉันมาตามตัวเธอไปโรงเรียนพอดี ตามมาสิ"
"ค่ะ"
ที่แท้ก็รู้จากปู่นี้เอง
แล้วฉันก็เดิมตามครูอิรูกะจนมาถึง ร.ร อะคาเดมี่ ครูอิรูกะเดินเข้าไปในโรงเรียนพร้อมแบกร่างเจ้านารูโตะไปด้วย พวกเราทั้งสองคนเดินมาจนถึงห้องเรียน แต่ครูอิรูกะบอกฉันว่าให้รอหน้าห้องก่อน แล้วครูอิรูกะก็แยกเจ้านารูโตะเข้าห้องไป ฉันได้ยินเสียงนารูโตะพูดเจื้อยแจ้ว แสดงว่าฟื้นแล้ว
แล้วสิ่งที่ฉันได้ยินหลังจากนั้นคือ ครูอิรูกะเทศน์นารูโตะชุดใหญ่เลย
"นารูโต!!!เดี๋ยวเถอะ ก่อเรื่องมาอีกแล้วใช่ไม!! เดี๋ยวครูค่อยว่าเธอทึ่หลัง ทุกคนวันนี้ จะมี นักเรียนใหม่มาเรียนกับพวกเรานะ เป็นเพื่อนที่ดีด้วยละ"
"ครับ/ค่ะ"
"เอ้าเข้ามาเลย"
เมื่อฉันได้ยินเสียงครูอิรูกะบอกให้เข้าไป ฉันเปิดประตูห้องแล้วเดินตรงไปที่ครูอิรูกะ
"แนะนำตัวสิ"
"ฉันชื่อข้าว"
เงียบกันทั้งห้อง~
"คะ..แค่นี้เหรอ"
"ค่ะ"
ฉันไม่ชอบการแนะนำตัวยาว
"งั้นเชิญนั่งที่ได้เลย"
"ค่ะ"
ฉันเลือกที่นั่งหลังสุดริมหน้าต่าง มันรู้สึกเย็นดี หลังจากฉันนั่งที่เสร็จ ครูอิรูกะก็หันไปเทศนานารูโตะ ด้วยความที่ว่านารูโตะเมินครูอิรูกะ ครูอิรูกะเลยให้สอบคาถาแปลงร่างโดยให้แปลงเป็นตัวครูอิรูกะ ดีนะที่ฉันฝึกมาแล้ว
"คนต่อไป อุจิวะ ซาซึเกะ"
ปุ๋ง!
"ดีมาก"
"หึ"
"กรี๊ดดดด ซาซึเกะคุง"
เสียงกรี๊ดของพวกผู้หญิง แสดงให้เห็นได้ชัดว่าปลื้มไอ้ขี้เก๊กมากแค่ไหน
"ต่อไป ฮารูโนะ ซากุระ"
ปุ๋ง
"ดีมาก"
"เห็นไมๆซาซึเกะคุง"
นี้ ก็อีกคนสงสัยปลื้มเจ้าหมอนนั้นมากๆ
"ต่อไป อุซึมากิ นารูโตะ"
"ฉันจะโชว์ความเจ๋งให้ดู คาถามหารัญจวญ"
ปุ๋ง
"ปิ้งๆ อาจารย์อิรูกะขา~"
ไอ้นี้...เหมือนมิคาเอลเดะ
"อะจ้ากกกกกกก!!"
นารูโตะก็โดนเทศนาไปอีกยก
"ต่อไป ข้าว"
"ค่ะ"
ปุ๋ง
"ดะ...ดีมาก"
'พึ่งเข้าเรียนแท้ๆ ใช้คาถาได้เก่งขนาดนี้เลยเหรอ'
ส่วนที่เหลือก็เรียนเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ของโคโนฮะ
กริ้งงงงงงงงงง!!
เลิกเรียนแล้วเหรอ
"เอ้า กลับบ้านได้ ข้าวเธอนะต้องไปพบโฮคาเงะนะ"
"ค่ะ"
ปู่เรียกเรามีอะไรรึเปล่า
ก็อกๆ
"ขออนุญาตค่ะ"
"ไง ไปร.ร เป็นไงมั้งละ"
"ค่ะ สนุกดีค่ะ มีตัวป่วนอยู่ด้วยก็เลยสนุกนะค่ะ"
"ตัวป่วน? หมายถึงนารูโตะนะเหรอ"
"ค่ะ เริ่มต้นกันไม่ดีเท่าไร ก็หนูไปชกหน้าเจ้าหมอนั้นในตอนแรกที่เจอกัน แต่ดูเหมือนเจ้าตัวยังไม่รู้ว่าใครเป็นคนชกนะคะ"
"ฮ่าๆๆ ไม่อยากจะเชื่อว่าเธอจะจัดการกับเจ้าตัวป่วนประจำหมู่บ้านอย่างนารูโตะได้"
"งั้นเหรอค่ะ ทึ่ทำตัวป่วน คงเป็นเพราะอยากให้คนอื่นสนใจละมั้งค่ะ"
"ใช่แล้วล่ะ งั้นกลับไปพักผ่อนเถอะ พ.น ต้องสอบนิ"
ใช่ พรุ่งนี้ต้องสอบ แต่มีฉันคนเดียวที่ต้องไปสอบย้อนหลังถึงจะจบจากอะคาเดมี่ได้
"ค่ะ แล้วก็ต้องไปสอบย้อนหลังกับครูอิรูกะด้วยนะค่ะ งั้นหนูขอตัวก่อนนะค่ะ"
เฮ้อเหนื่อยแฮะ เจ็บมือด้วย รู้งี้ไม่น่าไปชกเจ้านารูโตะเลย ถือว่าเป็นการเริ่มต้นด้วยดีละกัน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น