ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fic naruto ทะลุมิติป่วนโลกนินจา [ จบ ]

    ลำดับตอนที่ #46 : ไปช่วยกาอาระกันเถอะ (4) [รีไรท์]

    • อัปเดตล่าสุด 6 เม.ย. 60


            ผลการค้นหารูปภาพสำหรับ รูปการ์ตูนผู้หญิงผมดำทำหน้าตาขอร้อง

    "อิทาจิ หยุดได้แล้ว"











      
             "พวกเราอยากให้เธอเข้ารวมกลุ่มแสงอุษา"

         ห๊ะ!! 

              "วะ...ว่าไงนะ!!!"

              "พวกเราอpากให้เธอเข้ารวมกลุ่มแสงอุษา"

         อะไรว่ะเนี่ย!! พอเปลี่ยนมาเจรจากันกลับกลายเป็นว่าชวนฉันเข้ากลุ่มแสงอุษาสะงั้น 

              "มีเหตุผลอะไร ถึงต้องเจาะจงให้ฉันเข้ารวมกลุ่มแสงอุษา"

              "เพราะเธอมีพลังที่แข็งแกร่ง ถ้าเธอมาอยู่กับในกลุ่มจะทำให้พวกเราเเข็งแกร่งกว่านินจาในโลกนี้"

          ที่ชวนฉันเข้ากลุ่ม เพราะมีเหตุผลแบบนี้งั้นเหรอ แต่ว่าถ้าทุกคนยังอยู่ที่นี้ มีหวังไปช่วยกาอาระไม่ทันแน่

               "ครูคาคาชิไปช่วยกาอาระก่อนเลยค่ะ ทางนี้หนูจัดการเอง"

               "แต่ว่า!!!"

               "ไปเถอะค่ะ ทางนี้หนูจัดการเองได้"

               "เข้าใจแล้ว ไปกันเถอะ"

           ครูคาคาชิพาทุกคนไปช่วยกาอาระ ส่วนฉันจะอยู่คุยกับอิทาจิที่นี้ แบบนี้น่ะ เป็นทางเลือกที่ดีที่สุดแล้ว 

                "นี้อิทาจิ ถ้าฉันปฏิเสธล่ะ"

                "พวกเราก็คงต้องหมายหัวเธอไว้เหมือนกับนารูโตะ"

          ว่าแล้วเชียวว่าต้องตอบแบบนี้....แต่คนที่ยื่นอยู่ตรงหน้าฉันไม่ใช่อิทาจิ และแน่นอนว่าตัวจริงก็คงอยู่ใกล้ๆนี้ 

                'คลาย!!'

           ฉันคลายคาถาของอิทาจิออกได้สำเร็จ

                "อิทาจิ นายออกมาได้แล้ว ฉันรู้ว่านายอยู่แถวนี้"

                "เป็นไปตามที่คาดไว้เลย เธอเนี่ยเก่งกว่าที่คิดแฮะ"

           อิทาจิออกมาจากหลังตนไม้ แต่นั้นก็เป็นแค่ร่างแยกของเค้า 

                "อิทาจิ หยุดได้แล้ว"

                "หยุดอะไร?"

                "ฉันรู้ว่านายมีเหตุผลที่จะต้องฝืนใจฆ่าคนในครอบครัว อย่างแรก เพราะเป็นคำสั้งของดันโซ อย่างที่สอง เพื่อปกป้องหมู่บ้าน ไหนจะต้องปลอมตัวเข้าไปในแสงอุษาเพื่อเอาข้อมูลมาให้โคโนฮะอีก"

                "เธอรู้ได้ไง!!!"
     
                "มันไม่เกี่ยวว่าฉันรู้ได้ไง นายนะทำเพื่อหมู่บ้านมามาก ถึงเวลาแล้วที่นายควรทำเพื่อตัวเอง"

             ที่ฉันพูดออกไปทั้งหมดมันมาจากใจฉันจริงๆ แล้วมันทำให้อิทาจิคล้อยตาม ถ้าเป็นแบบนี้ฉันก็สามารถกล่อมให้อิทาจิกลับหมู่บ้านได้ แล้วก็ปรับความเข้าใจกับซาซึเกะด้วย แล้วอิทาจิก็จะไม่ตาย

                 "ฉันรู้ว่านายรักหมู่บ้านมาก เพราะงั้นให้ฉันไปช่วยกาอาระเถอะนะ!!"

                 "...."

             อิทาจิเงียบไม่ยอมตอบฉัน

                 "อิทาจิ...."

                 "ไปสะ แต่ขอบอกไว้ก่อนว่าฉันไม่คิดที่จะกลับโคโนฮะ"

            เค้าพูดแบบนั้นออกมา แต่ฉันรู้สึกได้ว่าอย่างน้อยฉันก็เปลี่ยนสิ่งที่อยู่ในตัวเขาได้นิดหน่อย

                  "ขอบใจนะ "

           หลังจากที่ฉันได้รับคำตอบจากอิทาจิแล้ว ก็รีบไปสมทบกับครูคาคาชิทันที อีกไม่นานทีมของลีคงมาสมทบเหมือนกัน

                   "ทุกคน!!!"

                   "ข้าว!!"

            พอฉันมาถึงก็เห็นพวกลีอยู่กับพวกนารูโตะ มาไวดีจัง

                   "เธอเป็นไงมั้ง!?"

            ซากุระถามฉันอย่างเป็นห่วง

                   "ไม่ต้องห่วง ฉันเจรจากับหมอนั้นเรียบร้อยแล้วล่ะ"

                   "แล้วพวกเธอเจรจากันยังไง"

                   "เอาน่า~ ครูคาคาชิตอนนี้ไม่ใช่เวลาถามน่ะ"

           จะเรียกว่าถามดีมั้ยน่ะ ในเมื่อตะโกนสะดัง

                   "ฉันเห็นด้วยกับข้าวน่ะ เราต้องหาวิธีคลายม่านพลังนี้ก่อน"

           ครูไก ช่วยห้ามครูคาคาชิไม่ให้ถามฉันไปมากกว่านี้  คลายม่านพลังงั้นเหรอ ตามเนื้อเรื่องแล้วพวกลีต้องสู้กับตัวเอง แต่ว่ามันจะทำให้เสียเวลา ถ้าจะให้ฉันทำ ฉันคงทำไม่ได้ คนที่มีพลังมหาศาลเท่านั้นถึงทำได้ และคนที่จะมาคลายม่านพลังนี้ให้ก็คือ ไอ้พระเจ้าเฮงซวย

                   "นี่ ฉันอาจขอให้ใครคนหนึ่งช่วยคลายให้ได้น่ะ"

                   "จริงเหรอ!! ใครล่ะ"

                   "งั้นฉันจะส่งข่าวให้คนๆนั้นมาช่วยก็แล้วกัน"

            ฉันเดินเข้าไปในป่า เพื่อติดต่อกับพระเจ้าโดยที่ไม่ให้ใครเห็น ฉันจะติดต่อกับเค้าด้วยสร้อยคอที่พระเจ้าให้ฉันไว้

                   "ในฐานะผู้ที่เคยได้รับพรจากพระเจ้า ฉันขอให้พระเจ้าลงมาพบกับฉัน"

             วิ๊งๆ!!!

             หลังจากที่ฉันพูดเสร็จก็มีแสงจ้าออกมา และภายในแสงสว่างนั้นมีเงาของคนอยู่ และเค้าคนนั้นก็คือ...

                     "เธอเรียกฉันมีอะไรรึเปล่า?"

                     "ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ ไอ้พระเจ้าเฮงซวย!!!"

                     "บอกแล้วไงว่าอย่ามาเรียกข้าว่าพระเจ้าเฮงซวยยังไงล่ะ!! ถ้าเรียกพระเจ้าสุดหล่อก็ว่าไปอย่าง"

                     "หลงตัวเองชะมัด เอาเถอะ ตอนนี้นายต้องไปช่วยฉันคลายม่านพลัง"

              ฉันและพระเจ้าเดินออกมาจากป่า ทำให้ทุกคนตกตะลึงกับผู้ชายที่เดินตามหลังฉันมา

                     "นี้ ข้าว ผู้ชายหล่อๆคนนี้ใครเหรอ o///o"

              ซากุระรีบถามฉันทันทีที่เห็นพระเจ้า
     
                      "ก็คนที่จะมาช่วยคลายม่านพลังให้เราไง เค้าชื่อ มิคาเอล "

                      "แล้วเธอแน่ใจเหรอว่าเค้าจะช่วยพวกเราได้"

              เนจิถามฉันด้วยความสงสัย หมอนี้คงไม่ไว้ใจพระเจ้าเฮงซวยแน่ๆ

                      "ช่วยได้สิ งั้นมิคาเอลนายช่วยคลายม่านพลังให้หน่อยสิ"




    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×