คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : บทที่3กองทัพกลางเขนเหล็ก
หลัาเธอเิมพลันเ็มถัฝน็เริ่มะล้า เลือที่ปลุมบริเวาน เธอรุึ้นาโ็ะอาหารอนแรเธอเปลี่ยนมาใสุ่นายทหารเยอรมันในระหว่าลับมาที่นี่เพราะเธออยาลอเปลี่ยนบรรยาาศแู่ไปูมาุมัน่อน้าเ้าับเธอึใส่ยาวเลยแถมสร้าหมวมาใส่นอนอีหลัา่อมประูานที่พัเป็นประูเหล็ เธอไม่ิว่าพวออร์ะยัามเธอมายัที่นี่ เธอออไปูให้แน่ใว่าไม่มีพวมันหลเหลืออยู่มีพวมันบาัวหนีไปไู้ารอร่อย หน้าะไม่เินัวถึสอัวันัวลว่าพวมันลับมาอี แ่่อนะไ้ิอะไรเสียเหมือนอะไรแในานอเธอันวิ่ไปหยิบปืนลMP-40ที่เธอทิ้ไว้บรรุระสุนใหม่และเ้าไปในาน ภาพที่ปราือมนุษย์หินไม่ิโลเมมัน ำลัทำลาย้าวอในานอเธอันไม่รอ้า เปิายิใส่มันแ่ระสุนธรรมาับยิไม่เ้ามันเ้า โมีเธอันลายเป็นหมอ่อนะล่อมันออมาสู้้านอ ันสร้าปืนไรเฟิล่อ้านรถถัออมาพร้อมระสุนปืนถูประอบอย่ารวเร็ว เธอบรรุระสุนลรัเพลิ่อนะยิใส่โเลมที่ำลัะพุ่มาหาเธอ หัวอมันระเบิออแ่มัน็ยั เลื่อนไหวไ้อยู่ันัเอาปลอระสุนออและยิไปามุ สำัหัวใและลาหน้าอร่าอมันหยุนิ่ ันูให้แน่ใว่ามันายริ เธอสสัยสสัยว่ามันโผล่มาาไหนเธอเินสำรวภายในาน่อนะเอรูนาที่สามารถลานเ้าไปไ้บริเวรอุโม์ที่ถล่มเธอลายเป็นหมอและเ้าไปภายใน่อนะสร้าไฟายและสำรวภายใน ้าในเหมือนห้อทลอมีโเลมำนวนมาที่ยัสร้าไม่เสร็ และหนัสือมามายเธออ่านพวมันทั้หม ส่วนให่เี่ยวับเทโนโลยีโเลมและวรเวทย์ ารสร้าโเลม่อน้ายุ่ยาและพวมันไม่่อยลาและไม่อเนประส์ เธอลอศึษาหนัสือพวนี้มีบันทึอเ้าอที่นี่ เหมือนะเป็นนัเวทย์ที่หลไหลในโเลมบันทึมันเ่าและเสียหายไปามาลเวลารึ่หลัอบันทึถูีไปเหลือแ่ารบันทึารวิัยโเลมอเ้าอเธอทำารบาอย่า ับเรื่อมือที่ยัหลเหลืออยู่เธอ เริ่มสนใในโเลมพวนี้ที่สามารถ่อยอไ้อี
หลายวัน่อมาหลัาลอผิลอถูมาหลายสัปาห์เธอลอสร้าโเลมัวแรึ้นมา ร่าอมันทำมาาเหล็วบุมส่วน่าๆ้วย วรไฟฟ้าผสมับวรเวทย์ ใ้พลัานาแบเอรี่ไฟฟ้าและวบุม้วย อมพิวเอร์AIที่เธอสร้าึ้นเธอ าอมพิวเอร์ที่เธอสร้าึ้นและใ้เวลาเียนโ้ถึสอวันันโปรแรมให้พวมันฟัำสั่อเธอมีารเรียนรู้เพื่อให้มัน มีวามอเนประส์และโปรแรมไม่ให้พวมันิะทรยศเธอเอ รูปร่าอมันล้ายับรอยรบB1 าภาพยนร์ที่เธอเยู
(รอยB1 ระูสันหลัออทัพรอยผลิ่าย้นทุน่ำ พวมันทำหน้าที่ไ้หลาหลายั้แ่แรานนถึเป็นทหารในสนามรบแ่พวมันไม่่อยลา)
เมื่อมันทำานเธอ้อสอนาน่าๆเพื่อ ะไ้เอามันเป็นแม่แบบAIอพวรอยัวอื่นที่ะามมา เมื่อมันทำานไ้มีประสิทธิภาพึ้นเธอ็สร้าัวที่สอและสามามมาและให้พวมันสร้าัวมันเอเพิ่ึ้นาหลัสิบลายเป็นหลัร้อยและเพิ่มึ้นเรื่อย พวมันเริ่มะพูไ้เพราะพวมันเรียนรู้มาาเธอ แ่ารวบุมพวมันเริ่มยุ่ยาถึเธอะั้สายบัับบัาแบบทหาร ทั้ั้เป็นหน่วยๆ พร้อมแ่ั้บาัวทำหน้าที่เป็นล้ายๆนายทหารอยวบุมรอยัวอื่นอีทีแ่มันไม่พอ เพราะพวมันอบทะเลาะันเอและโปรแรมอมันเธอเียนให้พวมันทำหน้าที่ไ้อเนประส์แ่็ไม่ลาพอในารวาแผนานึทำให้านผิพลาอยู่บ่อยๆ เธอึสร้ารอยลยุทธ์ึ้นมา่อยบัับบัาพวรอยนายทหารอีที
(รอยลยุทธ์ หน้าที่หลัือารวาลยุทธ์าน่าๆให้รอยัวอื่นทำาม ไม่ว่าะเป็นานอะไรมันทำให้านมีประสิทธิภาพมาึ้นแ่ไม่เหมาะสำหลับลสนามรบ)
ระหว่าที่รอยลยุทธ์ำลัาร์พลัานเธอ็ไปนอนเพราะเธอเหนื่อยในารเียนโปรแรมอมันวามลาและารเรียนรู้าวามผิพลาใ้เวลานานว่าัวอื่นและารออแบบพวรอยมันินเวลาไปเือบ สอสัปาห์ไหนะ้อสอนสูรนมปัให้แอนนาที่ล้อเสนอ และหาทุนสร้าร้านอาหารอเธออีันหลับาล่อนะเห็นภาพบาอย่าันรู้สึัวอีที็พบว่าอยู่ใน สถานที่ล้ายับร้านเหล้ามุมมออเธอเหมือนำลัื่มเหล้าับใรบาน เธอไม่เห็นหน้าหรือไ้ยินเสียอนในนี้มันอาะเป็นฝันภายในฝันเธอำลัะมีวามสุับนรหน้า ่อนภาพะ่อยๆาหายไป และปราัวเธออีนที่้อมอมาหาเธอ้วยน้ำาที่ไหลเป็นเลือแผลที่รท้อและุเราะหนั่อนะพยายามเ้ามาทำร้ายเธอ่อนเธอะื่นึ้น รอยลยุทธ์้อมอเธอ้วยท่าทีอยารู้อยาเห็น
"รอยลยุทธ์ 001รายานัวรับท่านผู้สร้า"001
รอยลยุทธ์รายานัวับัน เธอรู้สึไม่่อยีเพราะเธอเหมือนะฝันร้าย่อนะไปูเวลาที่นาฬิา้อมือเธอหลับไปไม่ถึั่วโมเลยอนนี้เธอเหนื่อยแ่็ไม่อยาหลับ เธอสูหายใั้สิ
"เรียท่านผู้นำ็พอแล้ว ั้แ่นี้นายื่อาวิสเริ่มทำานไ้เปลี่ยนานทัพแห่นี้ให้ลายเป็นบัเอร์ใ้ินนาให่ัน้อารสร้าโรานผลิและ ยานพาหนะใ้ินและัน้อาร เรื่อัรผลิพวรอยไ้ทีละมาๆ ว่าเป็นไปไ้เรื่อวัสุว่าหาเอไ้ะีมาว่าหาไม่ไ้ริๆ ่อยมาบอันเี๋ยวะสร้ามาให้ และเริ่มฝึรอยให้ใ้อาวุธให้เป็นพร้อัยพราานนี้ไว้เราไม่อยาให้ใรเอ"ทาเนีย
ถึอาวุธ ยานพาหนะและวัสุ่อสร้าเธอะสามารถ สร้าึ้นมาไ้แ่มันะภาระเธอในภายหลัะให้สร้าระสุนให้อทัพทุวันเธอ็ไม่ไหวึ้อสร้าสายารผลิ เพื่อป้อยุทธปััยให้อทัพไ้
"รับท่านผู้นำ"าวิส
าวิสพยัหน้า่อนะไปทำามที่สั่ เธอเินออไป้านอรอให้พวรอย ปรับปรุานอเธอันเินทาไปยัหมู่บ้าน มันผ่านมาหลายวันแล้วที่เธอมอบสูรนมปัให้แอนนาสิ่ที่เธอพบือ แถวยาวเป็นหาว่าวาวบ้านและนัเินทา่อแถวร้านนมปัอแอนนา เธอมอบสูรให้นมปันิ่มึ้นและใส้่าๆ อย่ามาโยเรสและแยมผลไม้่าๆ เธอ้อ่อยสัเร้านนมปัอยู่ห่าๆ เพราะเธอรู้ว่าหาธุริอแอนนายั เริรุ่เรือึ้นเรื่อยๆะมี แมลเ้ามาอม เธอึส่พวรอยรุ่นพิเศษ มาอยุ้มันแอนนาอย่าเียบๆาเา รอยอมมานโร เธอส่พวมันมาสอัว และยัมีหน้าที่อยหา่าวบริเวนี้
(รอยอมมานโถูสร้ามาาโลหะเวทย์ที่พอมีเหลือในห้อทลอ เ่าในารโมีแบบไม่ทันั้ัว ้วยน้ำหนัที่เบาทำให้พวมันเลื่อนไหวไ้รวเร็วที่รอยB1ไม่สามารถทำไ้แ่ ้วยวัสุที่หายาทำให้ไม่สามารถผลิไ้ในำนวนมาส่วนพวมันมีบุลิที่โรินิๆเป็นผลาถูโปรแรมให้ไร้วามปราีและไม่ลัเล่อศัรู)
เธอเินเ้ามาในอาารที่เธอื้อไว้ะเปิร้านอาหารอยู่ร้ามอร้านแอนนารอยอมมานโทั้สอออมาาเามื่อนะทำวามเารพเธอ
"รายาน"ทาเนีย
รอยทั้สอพยัหน้า
"ยัไม่มีเหุาร์หน้าัวลับนที่ท่านใหุ้้มรอแ่มี่าวลือเรื่อบริเวที่้นไม้ำนวนมาายอย่าปริศนาหลุออไป แ่ยัไม่มีใรมารวสอบ ทาแว้นสนใเี่ยวับารเมือภายในอนเอมาเินไปแ่...."อมมานโ1
ันมวิ้วเมื่อมันหยุพู่อนะเห็นรอยเลือบนพื้น
"พวแไม่ไ้่านไร้บ้านหรือโมยที่เ้ามาใ้ไหม"ทาเนีย.
เมื่อไ้ยินำถามอีัว็อบทันที
"เราับนหน้าสสัยไ้ เราทรมานมันเราไ้้อมูลว่าแว้นนี้อาะ เิารบในอนาเร็วที่สุอาะ6-12เือน่อานี้แ่ไม่หน้าะเป็น ่วฤูหนาว"อมมานโ2
เธอรุ่นิว่าเิารบึ้นมาริๆ เธออาะหาประโยน์าฝ่ายใฝ่ายหนึ่ไ้อาะออาเ หรือเินทอไ้แ่แหล่ที่มาอ้อมูลที่หน้าสสัยเินไปที่ะเื่อ่ายๆ อาะเป็นนเมาที่พูไปเรื่อย็ไ้
"ไอ้นหน้าสสัยนี่ใรไม่ไ้ับสุ่มๆมาานที่เินไปมาอนลาืนนะ"ทาเนีย
รอยทั้สอเริ่มอออาาร ับสุ่มๆมาริๆ
"เปล่ารับท่านมันพยายามทำแผนที่บริเวแถวนี้มันหน้าสสัยเราแ่ับมันมาทรมาน แ่ึเล็บออสอถึสามนิ้ว็บอหมเลยว่าเป็นสายลับอุนนา"อมมานโ1
เธอถอนหายใเธอ้อไปแ้โปรแรมอพวอมมานโรุ่นใหม่ให้ิน้อยลว่านี้ แ่่าวนี้มัน็ทำให้เธอมีโอาสเรียมัว
"่าปิปามันะ และนายไปรายานาวิสให้เรียมารสร้าอทัพให้เวลาเือนสอถึสามเือน ันะเรียมารเปิร้านในวันพรุ่นี้่วยเ็บวา้วย"ทาเนีย
หนึ่ในพวมันรับำสั่และออไปทาลับใ้ินและลับไปานทัพ่อนอีัวะเอาไม้ถูพื้นมาเ็ราบเลือบนพื้น ส่วนเรื่อ่าปิปา เหมือนะไม่้อทำแล้วเพราะเธอพึ่สัเถึพลั่วที่ยัมีินิอยู่พิอยู่ที่ประู เหมือนพวมันะเ็บานหมแล้วแ่เธอ็สสัยเหมือนันว่าพวมันทรมารอย่าไรไม่ให้มีเสียออไป้านอ แ่เธอ็ไม่อยาลอเป็นนโนเหมือนันเธอรีบเรียมร้านให้พร้อมสำหรับเปิร้านวันพรุ่นี้ และิแผนารที่ะหาประโยน์าวามัแย้ที่ะเิึ้น
=====================================
ิามอน่อไป
เอำผิออภัย
เสร็แล้วเม้น
ความคิดเห็น