อลเวงวุ่นจังเจ้าชาย!!!

ลำดับตอนที่ #5 : งานเลี้ยง

ในที่สุดเจนก็ต้องพาเอาเจ้าชายสเตฟานกลับมาด้วยตอนนี้เธอเริ่มที่จะชินแล้วที่ต้องคุยกับเจ้าชายที่ได้ยินแต่เสียงไม่เห็นตัวเจนถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่ายกับความเป็นเด็กของเจ้าชายคนนี้ แต่เอาเถอะยังไงๆก็เป็นคนๆเดียวกัน



\"เจนท่านแม่เขาดีใจอะไรกันนักหนาน่ะที่ข้ากลับเรียบร้อยซะแบบเจ้าเนี่ย..\" เจ้าชายเอ่ยถามเมื่อเห็นราชินีเมลานีที่น้ำตาแทบหยดเพียงแค่เจนบอกว่า \"ผมจะไปอ่านหนังสือหน่อยนะครับ\"



เจนทำหน้าแบะประมาณว่าก็ไม่รู้เหมือนกัน



\"สเตฟาน...แม่มีเรื่องอยากจะปรึกษาเจ้าซักหน่อยน่ะ..\" ราชินีเมลานีผู้เป็นแม่เรียกเธอทำให้เธอพยักหน้าอย่างเสียไม่ได้แล้วกับเดินไปหาพร้อมกับวิญญาณของเจ้าชายสเตฟานลอยตามไปด้วย



\"ท่านแม่มีอะไรอยากจะปรึกษากับลูกหรือ\" เจนเอ่ยเสียงนอบน้อมนั่นทำให้สเตฟานตัวจริงรู้สึกแหยงๆหน่อยๆที่มาเห็นตัวเองแบบนี้



\"แม่ไม่มีอะไรมากนักหรอกลูกแม่ก็แค่จัดงานเลี้ยงเฉลิมฉลองที่ลูกฟื้นขึ้นมาไงจ๊ะ แม่เตรียมการไว้เกือบหมดแล้วแม่แค่อยากจะมาบอกลูกว่าลุกจะต้องหาคู่เต้นในงานให้ไดเนะจ๊ะแม่เชิญเจ้าหญิงมาจากทุกสารทิศเลย..\" ท่านแม่ของเธอยังคงพูดต่อไปโดยที่ไม่ได้สังเกตใบหน้าของผู้เป็นลูกชายเลย.. ตอนนี้เจนนั่งแข็งเป็นหินไปแล้ว....



\"ท่านแม่ไม่เคยเปลี่ยนเลย...\" สเตฟานส่ายหน้า





เจนเดินกลับไปยังห้องด้วยความอึ้งเธอยังไม่ยอมพูดกับสเตฟานเลยซักคำจนสเตฟานทนไม่ได้ตะโกนออกมาว่า \"เจ้าจะนั่งอึ้งอยู่อีกนานมั้ย!!!!!!!\" นั่นทำให้เจนสะดุ้งพร้อมกับหันไปมองหน้าสเตฟานอย่างเคืองๆ



\"ท่านไม่เข้าใจหรอกว่าความกังวลที่ข้ามีอยู่น่ะคืออะไร..\"เจนเอ่ยอย่างหงุดหงิด



\"ทำไมข้าจะไม่รู้  เจ้าก็คือข้า  ข้าก็คือเจ้า  เราแยกกันไม่ได้หรอกนะ เจ้าคิดอะไรข้าก็รู้หมดนั่นแหละ\" เจนหันไปมองถลึงตาใส่



\"งั้นท่านก็ช่วยข้าคิดทางแก้สิ..\"



\"อ่ะ....งั้นเจ้าฟังน่ะ ความกังวลของเจ้าก็คือ เมื่อมีงานแล้วก็จะมีคนมามากมายเจ้าไม่เคยอยู่ในที่แบบนี้ใช่มั้ย??  เจ้ากลัวที่ว่าจะต้องมีคนมาเต้นรำด้วยเพราะตอนนี้เจ้าเป็นข้าอยู่หมายถึงแบบว่าเป็นเจ้าชายอ่ะน่ะ แล้วก็เจ้ากลัวว่าเจ้าจะไปทำอะไรที่ขายหน้าและก็เป็นที่สงสัยของทุกคนภายในงานล่ะดิใช่ป่ะ??\" สเตฟานเอ่ยขำๆ



เจนพยักหน้าอย่างไม่ปฏิเสธก็มันถูกหมดเลยนี่นา



สเตฟานยิ้มอย่างถูกใจที่เจนเชื่อง่ายๆ \"เจ้าไม่ต้องห่วงข้าอยู่ข้างๆเจ้าตลอดเวลาเจ้าสามารถดึงความทรงจำของข้ามาใช้ได้\"



\"ทำแบบนั้นได้ด้วยหรอ?ท\"เจนทำตาโต



\"ทำได้สิไม่ต้องห่วงหรอกน่า เจ้าน่ะใช้ร่างข้าที่เป็นหนุ่มสุดหล่ออยู่นี่นาไม่ต้องห่วงหรอก\" เจนแบะปากกับความหลงตังเองของคนๆนี้



\"เจ้านอนได้แล้วเห็นท่านแม่บอกเจ้าว่างานเริ่มวันพรุ่งนี้ค่ำๆหน่อยเจ้านอนไปเจ้าจะได้พักผ่อนเต็มอิ่ม\" สเตฟานสั่งทำให้เจนขัดไม่ได้เดินไปนอนแต่โดยดี....





  ------------



-----------



-----------



---------



เมื่อเจนหลับไปได้สักพักแล้วสเตฟานก็ยังคงลอยตัวมองเจนไม่ไปห่าง มองด้วยแววตาห่วงใยอย่างสุดซึ้ง....





                          ************************************************



เจนตื่นขึ้นมาในเช้าที่สดใสเธอมองไปรอบเห็นสเตฟานนั่งมองเธออยู่ที่อีกด้านของห้อง ทำให้เจนรู้สึกตงิดๆใจแต่ก็ทำราวกับไม่มีอะไร..



เจนเดินชมสวนอย่างเหม่อลอยในมือของเธอถือขลุ่ยวีหยกมาด้วยเธอไปเจอมันที่ตู้เก็บของในห้องเธอมองไปรอบๆด้านเห็นผู้คนในวังเดินกันขวักไขว่และเร่งรีบเพื่อเตรียมงานที่จะต้องเพียบพร้อมภายในวันนี้

เจนหันไปมองคนที่เป็นวิญญาณนั่งอยู่บนต้นไม้แล้วถอนหายใจ เจนหยิบขลุ่ยขึ้นมาแล้วเป่ามันเบาๆแต่นั่นก็ทำให้เกิดเป็นเสียงเพลงอันไพเราะก้องกังวาลใสไปทั่วทั้งสวนผู้คนที่เดินผ่านสวนก็อดไม่ได้ที่จะหยุดฟังเสียงขลุ่ยนั้น รวมทั้งคนที่ยังนั่งอยู่บนต้นไม้แต่สติเลื่อนลอยไปตามเสียงขลุ่ยของเจนเสียแล้ว...



เมื่อท่วงทำนองสุดท้ายจบลงเจนถอนริมฝีปากออกจากขลุ่ยแล้วถอนหายใจ



\"ถอนหายใจทำไมกันลูกเล่นเพราะแล้ว\"



\"ท่านพ่อ....\" เจนเอ่ยอย่างตกใจที่จู่ๆคนๆนี้เดินมาทางด้านหลังของเธอ



สเตฟานตัวจริงมองมาที่พ่อของตนเองแล้วเม้มริมฝีปากพร้อมกับสลายร่างของตนเองให้หายไป....



สงสัยพ่อลูกคู่นี้ไม่ค่อยจะลงรอยกันเจนคิดแล้วก้ต้องสะบัดความคิดนั้นออกไปก็ในเมื่อตอนนี้เธอเป็นสเตฟานอยู่นี่นา



\"ท่านพี่เป่าขลุ่ยเก่งมากๆเลยค่ะ\" เจ้าหญิงแดฟนี่เดินเข้ามาหาเธอพร้อมกับโน้มคอเธอลงมาแล้วหอมแก้มเธอเบาเจนก้อดเอ็นดูไม่ได้ก็ตั้งแต่วันนั้นที่เธอไปทำขนมด้วยกันน้องสาวคนนี้ก็สนิทกับเธอมากขึ้นทำให้เธอกอดตอบน้องสาวคนนี้ด้วยความรัก



\"ในวันงานลูกสนใจจะแสดงหรือเปล่าล่ะ\" ราชาฟิลลิปเอ่ยถามขึ้น



\"นั่นสิค่ะ ..  เล่นไปพร้อมๆกับเปียนโนของน้องด้วยก็ได้\" แดฟนี่เอ่ยขึ้นพร้อมส่งยิ้มใสซื่อมาให้



\"แต่ลูกยังเล่นได้ไม่เก่ง...\" เจนเอ่ยตอบ



\"เก่งแล้วล่ะปรกติลูกไม่เคยแม้แต่จะชายตาแลเครื่องดนตรี\" ราชาฟิลลิปหัวเราะเสียงดัง



\"ลูกจะลองดูเสด็จพ่อ\" เจนเอ่ยตอบรับไป



\"งั้นท่านพี่ไปซ้อมกับน้องเถอะค่ะ..\" พูดจบเจ้าหญิงแดฟนี่ก็ลากผู้เป็นพี่ชายไปยังห้องซ้อมดนตรีโดยมีราชาฟิลลิปมองตามไปด้วยรอยยิ้ม  ขอให้ช่วงเวลานี้ให้ยาวนานด้วยเถิด........





                                       **********************************************



เจนนั่งซ้อมขลุ่ยกับผู้เป็นน้องสาวด้วยรอยยิ้มเธอกับแดฟนี่เล่นได้เข้ากันเป็นอย่างดีเมื่อเจนแย้มรอยยิ้มขึ้นนั้นเธอไม่ได้สังเกตเลยว่าผู้เป็นน้องสาวมองเธอทุกอิริยาบทของเธอด้วยแววตาที่ชื่นชม....



\"ในที่สุดเราก็ได้พี่ชายกับเขาจริงสักที....\" นี่คือสิ่งที่แดฟนี่คิดในตอนนี้



\"องค์ชาย  องค์หญิง  ได้เวลาไปเตรียมพระองค์แล้วเพคะ \"นางกำนัลของทั้งสองคนมาบอกพวกเขาให้ไปเตรียมตัวกับงานในครั้งนี้



ทั้งสองรับคำอย่างว่าง่าย......



   เจนปล่อยให้นางกำนัลทุกคนมาช่วยเธอแต่งตัวโดยที่เธอยืนเฉยๆนิ่งๆหันไปทางที่พวกนางบอกเท่านั้นก็พอแล้วเมื่อแต่งตัวเสร็จเจนก็ขอให้ทุกคนออกไปจากห้องเธอจะได้คุยกับสเตฟานได้ง่ายหน่อย

เจนเหลือบไปมองดูตัวเองตอนนี้ในกระจกตอนนี้เธออยู่ในร่างของสเตฟานชายหนุ่มที่มีผมสองสีกับดวงตาสีน้ำเงินเยือกเย็นเครื่องแต่งกายเป็นราชนิกูลเต็มยศ มีเครื่องประดับดิ้นทองบวกกับเสื้อและกางเกงที่สวมใส่อยู่เป็นสีน้ำเงินเข้ากับดวงตายิ่งทำให้เจนคิดว่าเธอตอนนี้ดูดีที่สุด



เจนหันกลับไปมองรอบๆแต่ก็ไม่เห็นแม้แต่วี่แววของเจ้าชายตัวแสบเช่นเคย



\"สเตฟาน...\" เจนลองเรียกดู แต่ก็ไม่มีอะไรตอบรับมาเธอลองเรียกดูอยู่หลายครั้งแล้วเธอก็ตัดใจ



  ไหนว่าจะอยู่เป็นเพื่อนกันไง!!!!!  เจนคิดอย่างหงุดหงิด



\"ท่านพี่...\" เสียงเล็กๆน่ารักมาจากแดฟนี่วันนี้เจ้าหญิงองค์น้อยแต่งตัวได้น่ารักและเป็นทางการเอามากๆเธอใส่ชุดสีเขียวน้ำทะเลเรือนผมสีทองปล่อยสยายอยู่ตรงกลางหลังแต่งหน้าบางๆทำให้วันนี้น้องสาวของเธอคนนี้ดูสวยสง่าน่ารักจริงๆ



\"ท่าพ่อกับท่านแม่ให้มาตามท่านพี่เพราะงานจะเริ่มแล้ว..\" แดฟนี่รายงานเสียงสูง



\"งั้นไปกันเถอะ..\" เจนพูดพลางจูงมือน้องสาวของตนเองไปด้วย น้องสาวของเธอแยกไปอีกทางนึงเธอบอกว่าท่านพ่อต้องการเปิดตัวเธอเท่านั้น!!!    ฆ่ากันชัดๆเลย!!!



เจนเดินไปจนถึงประตูไม้ที่ถูกสลักอย่างงดงามบานใหญ่เจนสูดลมหายใจเข้าไปเต็มปอดแล้วผ่อนออกเบาๆเมื่อเสียงแตรและเสียงเอ่ยพระนามดังขึ้น



   \"เจ้าชายสเตฟาน โดมิทรีด เซฟา องค์ชายรัชทายาทเสด็จ!!!\"















                       *************************************************