ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : OS : มานอนกันเถอะ
" ฮยอ "
" อูเยอะเินนินบรรทัละสัส! "
" ฮยออ่าาาาา "
" หยุอแแล้วไปนอนไ้แล้ว " ผมไล่ พยายามใ้มือันหน้าฮยอให้ออห่าาัวอผม่อนที่มันะไ้ใไปมาว่านี้ น้ำเสียเย็นาบวับัรอนอผมทำเอาร่าเล็ที่อายุน้อยว่าผม 3 ปี ทำหน้าห๋อยไปเลย
" ฮยอลัวผี!! " ร่าเล็บอพลาทำหน้ายู่เหมือนเ็อายุ3วบแ่ริๆมึอายุ 12 แล้วนะเฮ๊ย แล้วูมันพยายามเาะแนผมอย่าไม่ลละ
" มึอายุเท่าไหร่!! " ผมแะแนที่ิหนึบยิ่ว่าิ้อฮยอออ ิเป็นบ้าเลย หรือมันะเป็นิ้ลับาิมาเิริๆวะ??
" มาร์ฮยออ่า น้ออ้อนแ่นี้หน่อย็ไม่ไ้ ฮยอลัวผีริๆน๊า " ฮยอพยายามส่สายาอ่อย เอ้ย อ้อนมาให้ผมรับ แ่ผมทำเป็นไม่สนใสายานั้นพร้อมับแะมือที่เาะแนผมอฮยออออย่าเย็นา
" ริๆนะ เมื่อืนฮยอฝันเห็นผี้วย ฮยอลัว ฮยอไม่อยานอนนเียว " ฮยอบอเสียอ้อน ผมถึับหยุะัไปั่วรู่
รับ.. มันไ้ผล ใรมันะทนลูอ้อนอย่านี้ไ้วะ
เมื่อฮยอเห็นท่าทาอผมนิ่ไป มัน็รีบโผอผมทันทีเลยรับ
อ้าวไอ่นี่ เผลอมี่อโหว่หน่อยไม่ไ้...
" ให้ฮยอนอน้วยน้าา นะๆๆ " ว่ายัไม่พอ นอาอแล้วฮยอยัเล่นเอาหน้ามาุที่อผมอี้วยรับ
เี๋ยว วามสููับมึ็เท่าๆันไม่ใ่เหรอวะ หรือผมไปแอบสูอนไหน ??
" ไอ่หมูรับ ทุวันนี้มึ็นอนนเียวป้ะ แล้วนี่อะไรวันีืนีมาอยานอนับู " ผม้มมอร่าบาที่เอาแุ่อผม เ้าัวแน่นิ่ไม่อบอะไรและยิ่สวมอผมแน่นว่าเิม
นี่มึหายใออไ้ยัไ.. /บมือให้ับวามพยายาม
" ็.. ็ฮยอลัว " เสียอู้อี้อฮยอทำเอาใผมอ่อน อ่อนยวบยาบเลย้วย โอ้ยายใู
" ใรสั่ใรสอนให้มึพูอ้อนอย่านี้วะ " ผมพูอย่าสสัยพลา่อยๆยับเินไปยัโฟาใล้ๆและหย่อนัวนั่...
ยืนนานๆมัน็ปวาป่ะรับสัม /ำท่
" เนล์ฮยอ " ร่าเล็อบเสีย่อยพร้อมับนั่ล้าๆผม เลื่อนำแหน่ทีุ่าอผมเป็นแนผมแทน
ูะไม่ทนถ้ามึะอ่อย เอ้ย อ้อนูนานี้
อผมโบหัวมันสัอิ๊ ้อหาทำให้ใผมเ้นผิปิอยู่เรื่อย โว๊ะ
สัวันผม้อไปเือนแทยฮยอหน่อยแล้วว่าอย่ามาให้เนล์ฮยอมาสอนอะไรผิๆับเ็อผม...
เี๋ยวๆมามาเ็อผมอะไร หมายถึฮยอน่ะรับ
#เนียน
" ฮยอ สรุปผมไปนอนับฮยอ้วยไ้แล้วใ่มั้ย " ฮยอพูะที่เอาหน้าุับแมผม ลมหายใอุ่นๆอร่าเล็ร้นแนผมเบาๆ แ่มาพอที่ะทำให้ผมรู้สึ....
เย็นไว้ลูพ่อ...่มไว้....ธรรมะย่อมนะอธรรม ท่อไว้.....ท่อไว้...่ม..ไว้....ไ...ไว้ #ุ
" ไม่ไ้็ือไม่ไ้ " ผมบอเสียแ็ ร่าเล็ิ๊ปาอย่าัใ
" ถ้าั้นฮยอะไปนอนับไรท์นูน่า!!! " ร่าเล็เิหน้าสบาผม เ้าัวทำหน้าไม่พอใฮึฮัพร้อมับทำท่าอนแ้มป่อนั่น้วย
โอ้ยาย ทำไมมันน่าฟัอะไรอย่านี้วะ
เอ๊ยไม่ใ่ น่ารัรับๆ #เนียน 2
" เี๋ยวๆ อิไรท์นั่นมันเป็นใร "
(เราเอไมาร์ ถ้าแไม่รีบว้ายัยันไว้เราะลัพาัวยัยันไปล่ะนะ เอิ้ มานี่มายัยนู๋ /วัมือล่อลว)
" ถ..ถ้าั้น ฮยอะนอนับแทยฮยอ " ฮยอเริ่มเสียวามมั่นใ เมื่อท่าทีอผมไม่ไู้ใอ่อนลเลย
" ถ...ถ...ถ้าั้น ฮยอะไปนอนับเโน่ฮยอนะฮะ! " ผมเบิาว้าใเมื่อไ้ยินื่อที่ไม่าิ ร่าเล็อมยิ้มเมื่อื่ออนๆนี้ใ้ไ้ผลับผม
" มึะไปนอนับมันทำไม " สาบานไ้เลยรับว่าผมเริ่มุมน้ำเสียหุหิเอาไว้ไม่อยู่แล้ว
" ็ฮยอไม่ยอมให้ฮยอนอน้วย " ไม่พูเปล่า ฮยอยัทำหน้าลอยหน้าลอยาวนหุหิอี้วย
" หึ " ผมเ้นเสียหัวเราะในลำอเมื่อิอะไรบาอย่าไ้ ฮยอมวิ้วสสัยับท่าทีอผมที่เปลี่ยนไป
" หัวเราะอะไรฮยอ ผมะไปนอนับเโน่ฮยอริๆ้วยนะฮะ " ร่าเล็นิ่วหน้าไม่พอใ
" อ้าวไอ่มาร์ น้อ ยัไม่นอนันอีเหรอ " พูถึมารหัวใ มารหัวใ็มา /เี๋ยว
เป็นไอ่โน่เ้าอายาายิ้มนั่นเอรับ ปิมันไม่่อยลับเ้าหอึนานี้ถ้าหาว่าไม่ิธุระหรืออยู่ทำแล็ปพิเศษับารย์ (รอา 360 อศาฟาเรนไฮอย่าัใเวลาพูถึมัน)
ริๆมึไม่้อทัู็ไ้รับ แ่เินผ่านหน้าห้อรับแ(รที่พวผมนั่)อหอแล้วรึ้นบันไไปที่ห้อัวเอมันะไปยาอะไร!? #เบื่อพวมีมนุษย์สัมพันธ์ที่ีเห็นใรำเป็น้อทั
" เโน่ฮยอ " ร่าเล็รีบผุลุาโฟาพลาระโสวมอใส่ไอ่เโน่้วยอาารี๊๊าอมันทันที
นี่ไทีู่ไม่อยาให้มึทั ไอ่โน่เอ้ยยย
" หืมม ว่าไรับน้อ " มันเอ่ยอบรับยิ้มหวานนาหยีพลาลูบหัวฮยออย่าเอ็นู
ไฟแม่มลุพรึ่บึ้นมาในใทันทีเลยรับ หมั่นไสู้ล้าน
" ทำไมวันนี้ลับึัอ่ะับ " ฮยอเอ่ยถามเโน่เสียใสาแป๋ว
ทีุยับูไม่เห็นทำอย่านี้มั่ อิเ็สอหน้าเอ้ยย #พาล
" อ่อ วันนี้พี่ทำแล็ปับเพื่อนอ่ะรับ ทำเลยเวลานหอมันปิ เลยเสียเวลาไปรับมันมาน่ะ " เโน่อบยิ้มๆพร้อมับใรบานที่้าวเ้ามาพร้อมับนสัมภาระรุรั
" เย์ฮายรับ น้อแม " ผมโบมือทัทาย้วยท่าทีวนๆับผู้มาเยือนนใหม่
" น้อที่หน้าพ่อมึอ่ะ " ถ้อยำรุนแรพ่นออมาาใบหน้าเรียบเยอนที่ื่อ นา แมิน
หู๊ยยย เ็บแสบไม่เปลี่ยนแปล
" ไม่เอาสิแม ไหนแมบอว่าแมะไม่พูหยาบไ " เโน่หันไปเือนใส่แมินเสียเ้ม
" แมอโทษ แ่แมอเว้นับนนี้สันเหอะโน่ ูหน้ามันิโรวนีนเลย " แมินมอ้อนมาหาผม ึ่ผมอบรับัวารแล้มอบนลอยหน้าลอยาทำเป็นไม่รู้ไม่ี้ แมินทำเป็นไม่สนใพลาเอ่ยทัฮยอที่ำลัทำหน้าเอ๋อแรอยู่
" แมินฮยอะมานอน้าที่ห้ออเโน่ฮยอเหรอรับ " ฮยอเอ่ยถามสีหน้าาหวัว่าำอบือไม่ใ่ ทำเอาแมินหลุยิ้มทั้ๆที่ะี้ยัทำหน้าโุยับผมอยู่เลย //นเรา...
" ็โน่อ่ะแหละ ลาฮยอมาทำแล็ปนึ มันเลยไถ่โทษ้วยารให้ฮยอมาพัที่ห้อมันน่ะ " ผมเเสยะยิ้มับำอบอแมิน มึเนียนมานอนหอับโน่ใ่มั้ยล่าา อย่าิว่าูไม่รู้
" อ่า.. ับ ._. " ฮยออบอพลาเินุ่มๆมานั่้าๆผม
หว่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยแพ้
ฮยอนั่เียบไ้สัพั็เอาหัวมาบไหล่ผม ทำเอาผมที่นั่ำสะใมันะี้ไปไม่เป็นเลยทีเียว
" ึ้นห้อเราแล้วอาบน้ำ่อนเลยนะ เี๋ยวเราเอา้าวไปเวฟให้ " เโน่เอาล่อ้าวทีู่แล้วแมินน่าะื้อมาาเเว่ามาหมาๆ เิมหายเ้าไปในรัว
" อืม ในะโน่ " แมินระบายยิ้มบาๆใส่ไอ่โน่พลาเินึ้นบันไ
เี๋ยวๆ นี่พวมึลืมไปแล้วเหรอว่าห้อนี้มีพวูนั่อยู่้วย ทำมาเป็นโลนี้มีันแ่ 2 น ฮึ่ยยยย หมั่นไส้โว้ยย
" เออมึอ่ะ อย่ารัแน้อูมานะเว้ย แล้ว็ บ๊ายบายน้อ อย่านอนึให้มาน๊า " เสีย้อาั้น 2อแมินทำเอาผมหลุำ
" นีู่แล้มึเหรอวะ " ผมหันหน้าไปหามันยิ้มๆ
" ไม่รู้้วยแล้ว ฮยอะไปนอน วันนี้มีแ่นใร้าย " ฮยอยู่ปาเอ่ยอย่าอนๆ
" ไม่ลัวผีแล้วเหรอรับ " ผมแล้ทำเสียหลอน ไ้ผล นัวเล็สะุ้เล็น้อยพลาอแนผมเบาๆ
" ..ลัว แ่มาร์ฮยอไม่ยอมให้ฮยอนอน้วย "
" ูเหมือนมึะสนิทับไอ่โน่มานะ " ผมเปลี่ยนเรื่อถามอย่าอสสัยไม่ไ้ พวมันทันไปสนิทันเมื่อไหร่ทำไมผมไม่รู้
" มาร์ฮยอับแมินฮยอ็ูสนิทันีนิ " ูู๊มันเอาอะไรมาิ เวลาเอหน้าันแทบะ่าันให้ายไป้าหนึอยู่แล้ว
" เอ๊ะๆ หึฮยอเหรอรับนี " ผมแอบลอบยิ้มว้าพลาเอียอมอูิริยาานัวเล็
" รับ "
" ...!! " ไปไม่เป็นรับเวลามันพูรๆใส่ผมอย่านี้
" ผ...ผมไปนอนแล้ว! " ฮยอบุ้ยปา เินล้าๆลัวๆึ้นบันไไปยัห้อัวเอโยไม่ไ้หันมามอผมเลยแม้แ่น้อย
มาร์ลีนนี้โนเ็เทแล้วเหรอวะรับ..
โอ้ยนอนไม่หลับ
ผมนอนระสับระส่าย พยายาม่มาหลับ แ่นแล้วนรอ็ไม่สามารถอย่าที่ใ้อาร
แล้วไอ้หมูอนนี้มันะหลับแล้วยัวะ
่า....
เสียฝนัลอมาาหน้า่า ทำเอาผมเ้ัวานอนเป็นนั่บนเียแทน
ไอ่หมูมันยิ่ลัวฝนฟ้าร้ออยู่้วย
ผมมวิ้ว พยายามเลิิเรื่อบ้าๆที่อยวนใแล้วล้มัวนอน
แ่มันลัวริๆนะเว้ย มึะปล่อยให้มันอยู่นเียวเหรอวะ
ผมเ้ัวึ้นอีรั้
เออ่าเถอะ มัน็ไม่ใ่เ็ๆแล้วนี่
เมื่อิไ้ันั้นผม็ล้มัวนอน
แ่มัน...
" โว้ยยยย!! " ผมร้อะโนอย่ารำาใเมื่อวามิอผมีันมั่วไปหม
โอเ ผมยอมแพ้
ผมเ้ัวออมาาเีย ไม่ลืมหยิบหมอนับผ้าห่มออมา้วยแล้ว่อยๆเินออมาาห้อัวเอ
๊อๆ
....
๊อๆๆ
........
" ไอ้หมูเปิประู ูเอ " ผมเ๊าะประูฝั่ร้ามไปสอสามที แ่ไม่มีวี่แววอเ้าอห้ออบลับมาเลย
อย่าเียบสิรับใอไม่ี
" ไอ้หมู " ผมลอเรียมันอีรั้
" เรียผมีๆสิรับมาร์ฮยอ " น้ำเสียิอนๆเอ่ยึ้นมาอีฝั่อประู
อ้าวไอ้นี่ หาเรื่อ มึอายุเท่าไหร่แล้วูเท่าไหร่!!
ห๊ะะะ!!
" ฮยออ่า... " แ่ยอมให้มันสัรั้็ไ้..
" อะไรนะไม่ไ้ยินเลย " หลัๆมานี่ผมว่ามันไม่ไ้อนผมละ มันแล้ผมเล่นเลยนี่หว่า
" อุส่าห์ะมานอน้วย แ่เอแบบนี้็ไม่ไหวว่ะ ไปละ " ผมแล้พูหุหิใส่มัน
แอ๊
หมับ!
เสียแ้มประูพร้อมับร่าเล็ที่ำลัรั้แนผม้วยท่าทีรีบร้อนทำเอาผมแอบลอบยิ้ม สรุปือผมวิน 5555 /ำท่
" มาร์ฮยอะนอนับฮยอริๆนะ "
ฮยอถามเสียร่า แู่นี่สิุมหน้าิหนั
ยั ยัไม่เ้าใใ่มั้ยรับ เี๋ยวผมย้อนให้
' มาร์ฮยอะนอนับฮยอริๆนะ '
ยัไม่เห็นใ่ป่ะ เอาใหม่
' มาร์ฮยอะนอนับฮยอริๆนะ '
ผมไม่ใ่เป็นนที่ิอะไรลึนะรับ แ่ประโยมันส่อริๆ รู้สึเหมือนถูเ็รุยัไยัั้น ฮือออออ T_T
เมื่อฮยอเห็นผมไม่อบอะไรมันึึแนผมเ้าไป้าในห้อมัน อื้อหือ ืนนีู้ะรอมั้ยวะ
เอ้ยไม่ใ่ิ ้อเป็นผมิรุมัน ไม่ั้นเสียาิเิเมะหม..
เี๋ยวๆ มโนูนี่บินไปถึาวอัารยัรับ ลับมา่อนนนนน
" มาร์ฮยอ ฮยอลัว ฝน้วย ฮยอหนาว " ร่าเล็เย็นเียบหลับาปี๋พลาสวมอผมเเน่น ผมสัเุัวมันสั่นหน่อยๆ้วย สสัยะลัวริๆ
" รีบๆนอนไ้แล้ว พรุ่นี้้อไป้อมแ่เ้าไม่ใ่เหรอ " ผม้มหน้าระิบ้าหูอย่าแผ่วเบา
" มาร์ฮยอ้อนอน้าฮยอ้วยนะ "
" อืมม "
ผมราอบรับ ฮยอูมือเินนำผมไป้าๆเีย
" ูะนอน้านอเอ ันมึนอน " ผมพูพลาเินไปปิสวิส์ไฟ
" ผมไม่ใ่นนอนิ้นนะ " ฮยอบ่นเสียึ้นมู แ่็ยอมทำามผม ร่าเล็่อยๆึ้นเียแล้วลานไปอยู่อีฝั่อเียที่อยู่ิับำแพ
" รารสวัสิ์ับมาร์ฮยอ " ฮยอบอในะที่นอนหันหน้าเ้าับำแพหรือนอนหันหลัให้ผมอยู่นั่เอรับ
" อืม " ผมราอบ าเริ่มปิเนื่อาโนวาม่วเล่นาน
" มาร์ฮยออ่า บอรารีสวัสิ์ให้ผมหน่อยสิ " น้ำเสียอนที่นอน้าๆผมเริ่มอแ
" อืม รารีสวัสิ์ฮยออ่า.. " ผมพูึมำ
ฟอ
เสียหอมแ้มัฟอให่ทำเอาผมาสว่า
ูไม่ิเลยว่าวันนี้ะมาถึ (วันที่ผมถูน้อรุ่อน้วยนะ ) #ยิ้มริ่ม
" ฮยอเล่นี้ะีเหรอรับ " ผมลูบแ้ม้าที่พึ่ถูหอมาฮยอมาหมาๆ รอยยิ้มบนใบหน้าเริ่มายวามเ้าเล่ห์
" ็..็ราวัลที่วันนี้มาร์ฮยอยอมมานอนับฮยอไ " ฮยออบเสียสั่นนิๆ ถ้าให้เาอนนี้มัน้อหน้าแแน่ๆ เสียายมันมืเินไปผมเลยมอหน้ามันไม่ั
" ั้นู็มีราวัลให้มึเหมือนัน " ผมลอบยิ้มเ้าเล่ห์พลาเยิบำแหน่ที่นอนไปใล้ๆฮยอ
" อ้าว ฮยอเรียมอะไรให้ฮยอ้วยเหรอ ไหนๆๆ " ฮยอี๊๊าึ้นมาทัน มันนอนพลิะแหันหน้ามาหาผม และเนื่อาที่ผมยับมาใล้ๆมัน่อนหน้านี้ ทำให้มูอผมับฮยอนันเบาๆ
ใล้นไ้ยินเสียลมหายใแผ่วเบาอฮยอ
" ฮ..ฮยอ ใล้ไปป่าว "
" นี่ไราวัลทีู่ะให้มึ "
...
..
.
" แ่มี้อแม้ือ ืนนี้ไม่ไ้นอนนะรับ :) "
END
---------------------------------------------------------------------
ราวัลอะไรอ่ะสัม เล่นผีผ้าห่มอะไรันี้ป่าวะ 555555
ู่ิปอme รับเิ NoMin
สรุปเรื่อนี้ือ MarkChan หรือ ChanMark วะเนี่ย 5555
ี้แอายุที่ไรท์มโน
ฮยอ : 12
มาร์ , แมิน , เโน่ : 15
เผื่อใรๆ ถถถ
่วนี้ยัยันเป็นอะไรไม่รู้ อบทำัวน่ารัพร่ำเพรื่อ ประมาว่าถ้าพี่มันายัไม่ล้าเินเรือ ไรท์ะแย่ยัยันไปละนะ 55555 ------แอ่แ่ๆ #ุ #ุ #ุ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น