กว่าจะรัก

บทนำ

แสงไฟนีออนจากต้นเสาข้างริมฟุตบาทที่อยู่เยื้องกับประตูรั้วหน้าบ้านส่องสลัวเล็ดลอดผ่านต้นไม้ใหญ่หนาทึบที่แผ่กิ่งก้านสาขาปกคลุมไปทั่วบริเวณ มันทำหน้าที่ของมันเป็นอย่างดีทั้งคอยเป็นร่มเงาให้ในยามกลางวันคอยกันแดดกันฝนและในเวลานี้ก็คอยกันสายตาจากผู้คนภายนอกได้เป็นอย่างดี ถ้าเป็นเวลาปกติผู้คนส่วนใหญ่อาจคิดว่ามันคือบ้านหลังหนึ่งที่เหมือนกับบ้านหลังอื่น ๆ แต่ในยามค่ำคืนมืดค่ำ บ้านที่ปราศจากแสงไฟกลับทำให้คนที่ผ่านไปมาขนลุกชัน

มีเพียงเสียงดังกรอบแกรบที่มาจากฝีเท้าเหยียบย่ำของผู้บุกรุกทำลายความเงียบสงัดของค่ำคืนนี้เท่านี้ ดวงตาคู่คมหรี่เล็กลงเพื่อเพ่งพินิจสิ่งที่อยู่รอบ ๆ ตัวได้อย่างถนัด แต่ถึงกระนั้น ความมืดมิดมิอาจทำให้เขามองเห็นอะไรได้ชัดเจนนัก

คงไม่ดีแน่! ถ้าหาก...ยังเดินบุกรุกต่อไป

พรุ่งนี้เช้าค่อยมาใหม่ก็แล้วกัน

ชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่งบางในชุดเสื้อเชิ้ตสีขาวพับแขนเสื้อถึงข้อศอกตัดสินใจเดินหันหลังกลับ