ช่วยด้วยครับผมอกหัก - นิยาย ช่วยด้วยครับผมอกหัก : Dek-D.com - Writer
×

    ช่วยด้วยครับผมอกหัก

    โดย panta4446

    สถานที่แห่งนี้จะนำพาให้เขาทั้งสองมารู้จักกัน (สองวันหนึ่งคืน)

    ผู้เข้าชมรวม

    47

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    3

    ผู้เข้าชมรวม


    47

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    จำนวนตอน : 1 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  10 ก.พ. 65 / 19:41 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    เรื่องราวต่อจากนี้เป็นเรื่องของคนสองที่สภาพจิตใจย้ำแย่ ต่างคนต่างเจอเรื่องราวที่บอบช้ำ  โดยสถานที่แห่งนี้จะนำพาให้เขาทั้งสองรู้จักกัน

    Part รักนรินทร์

    รักนรินทร์ หรือว่า รัก อายุ27ปี ผมพึ่งเลิกกับแฟนที่คบกันมามา5ปี​ ก่อนหน้านี้เรารักกันดีมาก ผมรักเขา ผมอยากใช้ชีวิตอยู่กับเขาตลอดไป แต่เมื่อ2เดือนก่อนแฟนผมเขามาขอผมห่างและขอลดสถานนะ เพียงเพราะเขาต้องการอยากอยู่คนเดียว ให้ตายเขาเถอะครับพึ่งจะมาอยากอยู่คนเดียว​เอาตอนนี้

    ทุกอย่างที่เขาบอกมามันตอแหลครับ  เพราะเมื่อ2อาทิตย์ที่ผ่านมามันบอกกับผมว่ามันจะแต่งงาน​ ผมนี่อึ้ง​ไป​เลย​ เขาไปคบกับแฟนใหม่ตั้งแต่เมือไหร่มันถึงได้แต่งงานกันไหว​ แต่ผมก็ไม่ได้สืบเรื่องราวก่อนหน้าเพราะสืบไปก็เจ็บอยู่ดี

    สิ่งที่ผมคิดมาโดยตลอดว่า​5ปีของผม มันเอาไปไว้ที่ไหน​ มันไม่มีค่าเลยหรอ ผมไม่ดีตรงไหน ผมทำอะไรผิด​ เขาอยากอยู่คนเดียวผมก็ยอม ผมก็ไม่ได้คิดว่าเขาจะไปแต่งงานใหม่แบบนี้​ แต่วันกว่าผมจะข้ามผ่านไปได้มันยากเหลือเกินไม่มีเรี่ยวแรง​จะทำอะไร

    ผมนอนโง่ๆอยู่บนเตียง​ เมอมอง​บนเพดานที่สีขาวเนียน​ แสงไฟส่องเข้าตาของผม​ มันไม่ทำให้รู้สึกสว่างเลยกลับทำให้หม่อหม่น​ ผมเหลือบไปเห็นโทรศัพท์ที่อยู่​ข้างกาย​ หยิบมันขึ้นมาแล้วเปิดเฟสบุ๊ค​ เลื่อนๆไปเจอค่ายธรรมมะ2วัน1คืน​ ดูไปก็น่าสนใจเหมือนกัน​ ธรรมะ​ นี้แหละจะเยียวยาผมได้ไม่มากก็น้อย

    Part กันต์ธร

    กันต์ธรหรือว่า กัน อายุ24 คบกับแฟนมา6ปี​ ผมพึ่งเสียแฟนไปจากอุบัติเหตุ จากไอ้คนขี้เมา​ ที่มันเมาแล้วขับ มาชนรถแฟนของผม ทำให้แฟนผมเสียชีวิต​ในที่เกิดเหตุ​ วันที่ผมรู้ว่าแฟนผมเสีย ทุกอย่างมันพังทลาย​ หูดับ  ผมทำอะไรไม่ถูกเลย ผมไม่ได้เตรียมใจเลยว่าเขาจะจากผมไปเร็วแบบนี้และตอนนี้ผมก็ยังทำใจไม่ได้

    ได้แต่คิดว่าทำไมเรื่องราวแบบนี้ต้องเกิดกับผมด้วย​ ผมไม่ใช่คนกินเหล้าสูบบุหรี่​ ผมง่วงก็จอดรถไม่ฝืนขับ​ แต่ทำไมไอ้คนที่มันขับรถ​ชนแฟนผมต้องตายมันถึงคิดไม่ได้

    แม้ว่าแฟนผมจะเสียมา1ปีแล้วก็ตาม​ ผมร้องไห้เกือบทุกวัน​ เดินไปไหนของบ้านก็จะคิดถึงความทรงจำที่ดีที่ทำร่วมกับเขาไม่ว่าเป็นทำกับข้าว  รดน้ำต้นไม้​ หรือแม้ห้องนอนของเราที่นอนกอดกันทุกคืนแต่วันนี้กลับต้องนอนคนเดียว​อย่างเดียวดาย

    ทุกวันนี้ผมต้องอยู่กับเพื่อนตลอดเวลา ผมไม่สามารถอยู่คนเดียวได้ แต่ก็ต้องขอบคุณ​เพื่อนที่ไม่ทอดทิ้ง​ผม​ โดยมีเพื่อนของผมคนหนึ่งมันแนะนำให้ผมไปปฎิบัติธรรม เผื่อจะช่วยเยียวยา​จิตใจ​ได้ มันเลยอาสาสมัครเข้าค่ายธรรมะให้ผม โดยที่มันไม่ถามผมเลยว่าผมว่างรึเปล่า แต่ว่าไป ไปค่ายธรรมะก็ไม่ได้เสียหายอะไร

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    คำนิยมล่าสุด

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    ความคิดเห็น