คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : 9
อายุเท่าปลายฝนมีผัวันหมแล้ว เป็นอเหลือเนานอื่น เาไม่อบ้ำรอยใร มันเสียศัิ์ศรี
“อื้อ...” ปลายฝนร้อราออมาเมื่อราวนี้เาไม่ไ้ทำให้เ็บ แ่ทำให้เสียวแทน เาำลัูรวบยอออเธออย่าเท่าเทียมทั้สอ้าน วัลิ้นระรัวับยอถันอเธอ ใ้ลิ้นวาไล้ไปามานบัวอวบอิ่มนื้นหมา
ารูรวบอเาทำให้เธอหลุเสียราออมาอย่ามิอา้านทาน
“เป็นไ เสียวไหม”
“ไม่ อื้อ...” ปิเสธแล้ว้อร้อราออมา เมื่อเาูื่มับยอปทุมอย่ามีั้นเิ ทำเธอเสียว่านนนอ่อนในายลุันไปหม
“อยารา เธอ็ราไ้เลยนะ นี่มันห้อส่วนัวอัน ไม่มีใรไ้ยินแน่นอน นอาลิปที่อัไว้”
“ุมันเลว” เธอ่าเา้วยวาไหววูบ
เาหัวเราะ หึหึ! ในลำอ ่อนะยยิ้มมุมปา
“ันอบหุ่นเธอนะ เห็นใส่แ่เสื้อผ้าัวให่ ๆ โร่ ๆ ไม่ิว่าะหุ่นีนานี้” เาวาสายามออย่าพึพอใไม่ปิบั ื่นมับารูแลัวเอีอเธอ
า้มลับหน้าท้อแบนราบอเธอเล่น นั่นทำให้เธอ้อหลุเสียราออมาไม่าปาเพราะมันสยิวนทนไม่ไหว
เธอแม่วหน้าท้อนเร็ไปหม พลาหอบหายใระรัว ท้อไส้ปั่นป่วนเหลือประมา
“รนั้น อื้อ... ไม่ไ้นะะ อย่า่ะ” เธอผศีรษะึ้นมอ ่อนที่ะหนีบาเ้าหาันเมื่อเาึอาภร์ท่อนล่าออไป เผยให้เห็นลีบเนื้อสาวอวบอูม
ระโปรัวน้อยับาเในสีหวานถูึนปลิวว่อนลอยละลิ่วไปอยู่้าเีย
เาับาอเธอแยออาันนว้า เปิเผยวามเป็นสาวให้เาไ้เห็นเ็ม ๆ า
ลีบสาวปิสนิทบ่บอว่าไม่เย้อมือายมา่อน ทำให้เา้อราออมาอย่าอบใ นิ้วแร่อเาลูบไล้เบา ๆ ่อนะสอแทรเ้าไปแยแย้มลีบ่ำแเยิ้ม้านในออู
เาราเบา ๆ อย่าพึพอใับวามแ่ำสใหม่ไม่เยมีใรไ้สัมผัสมา่อน
“อย่านะะุิ ปลายอร้อ” ปลายฝนร้อไห้ออมา เธอไม่วรปาีับเาเลยริ ๆ ิไ้เมื่อสายไป เลยอยู่ในสถานาร์เสียเปรียบเ่นนี้
“รับรอว่าันะทำให้เธอึ้นสวรร์ ทำให้เธอิใ ันลีลาีนะะบอให้ ทำให้เธอราไ้ลั่นห้อเียวล่ะ แ่รั้แรเ็บนินะ เพราะเธอแบเล็มา อันมันอาะให่นเินไปสำหรับเธอ” เาเหมือนุหมอแสนุที่บอว่าียารั้แรไม่เ็บหรอ เหมือนมั แ่ที่ไหนไ้เ็บเียนาย
ปลายฝนแทบะรีร้อออมาเมื่อเห็นว่าเาปลอาภร์เบื้อล่าออไป แล้วปราแ่นายที่ำลัแ็ึ ีัวออมาาอาภร์เบื้อล่า
เธอรู้สึหน้ามืและิว่าเบื้อล่าอเธอีา หาวามเป็นายอเาสอเสียบเ้ามาเ็ม ๆ ลำ
“ใเหรอ ไม่้อใหรอ อนันฝัเ้าไปในัวเธอ รับรอเลยว่าเธอะี้นลืมไม่ลเลยล่ะ”
“ปลายอโทษ อโทษที่ทำใหุ้โรธ อโทษทุอย่า อย่าทำแบบนี้เลยนะะ มีผู้หินอื่นยอมุิอีมามาย”
“เธอพูแบบนี้หมายวามว่ายัไ” เาแยาอเธอออ ใ้นิ้วเลี่ยไปับลีบสาวแ่ำ เธอ็ัปาร้อราสลับัน แ่พยายามพูให้ัวเอรอ
“มีผู้หิที่เาเ็มใอีมามาย อย่าบัับปลายเลยนะะ”
“รู้ไหมปลายฝน เธอพูแบบนี้ ันยิ่อยาไ้เธอ นอื่นยอมอ้าาให้ัน ันไม่อยาไ้ เพราะพวหล่อนมัน่าย แ่เธอมันยา ไม่เยยอมันเลย ัน็ยิ่อยาไ้ผู้หิยาๆ อย่าเธอ แถมร่อเธอยัหอมหวนนานี้ ทำไมัน้อปล่อยเธอไป้วย”
“อื้อ... ุิ” ปลายฝนร้อราเสียหลเมื่อเา้มลไปับูิ่เนื้อแเรื่ออเธอ วามเสียว่านแล่นพล่านไปหมทั้ร่า ยิ่เาูิ่แ่ำพร้อมับวัระรัว เธอ็แทบะทานทนไม่ไหว
“เสียวไหม” เาเอ่ยถามเสียแหบพร่า เมื่อเห็นว่าเธอิ้นพล่านแทบะาใ
“ไม่ อื้อ...”
“อบใหม่” เาผศีรษะึ้นมอ่อนะเอ่ยถาม้ำ
“ไม่ อื้อ...”
“นแบบเธอนี่มันปาแ็เสียริ แ่ันอบ
อบนปาแ็แบบเธอ มันื่นเ้นท้าทายี” ไม่เยมีใรล้าัใ แ่ปลายฝนสวนทาับวาม้อารเาทุอย่า เาึอยาเอานะเธอ
“ุะไ้แ่ัวอปลาย ปลายะไม่มีวันรัุ ำเอาไว้”
“หึหึ! ูละรน้ำเน่ามาไปรึเปล่า ที่ันทำแบบนี้เพราะันไม่ไ้รัเธอเหมือนัน ถ้าผู้หินนั้น
เป็นนที่ันรั ัน็ะให้เียริเา ไม่ทำอะไรแบบนี้แน่”
เ็บเสียยิ่ว่าอะไร โีที่เธอไม่ไ้รัเา ปลายฝนบอัวเอในใ เธอรู้สึว่า้อมืออเธอ
เ็บแสบไปหม ถ้ายิ่ิ้นยิ่เป็นรอย้ำ ลับบ้านไป้อถูสสัยแน่ ๆ ปลายฝนไ้แ่เป็นัวล
แ่วามิมามายในหัวอเธอ้อบสิ้นลเมื่อเาห่อลิ้นสอแทรเ้าไปภายในลีบ่ำ ทำให้เธอิ้นพล่านับวามเสียว่านที่ไ้รับ
ความคิดเห็น