คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : 9
เธอื่อสัย์และมีเาเพียนเียว ในะที่ผู้หินอื่นมีผู้ายไปเรื่อยๆ นั่นเป็นวามน่ารัอเธอที่เาพึใเป็นอันมา
ไม่ใ่แ่นี้เธอยัมีีอีหลายอย่าที่ทำให้เาหลรั หวห่วและปรารถนา สิ่ไหนที่ะทำให้เามีวามสุ ารารินทร์ะทำมันในทันที เธอระือรือร้นที่ะื่นมาทำอาหารเ้าให้เาในทุๆ วัน พอๆ ับที่รับรู้ว่าเาไม่สบายใ็ะทำให้เาผ่อนลายไ้ทุรั้ ไม่เยเ้าี้ ไม่เยเอาแ่ใ และไม่ใส่อารม์ แ่เธอใส่ใมาว่า
อาวินสัมผัสวามรัสุแสนวิเศษนี้าเ็สาว นั่นทำให้เายิ่เพียรพยายามที่ะทำทุอย่าให้เธอเ่นเียวัน
“เอาสิ” เายับายหันหลัให้เธอ ารารินทร์ึผ้านหนูผืนให่มาพับรอเอาไว้ที่อบอ่า่อนระิบให้เาว่ำหน้าลไปรนั้น
“อาวินนอนหลับไปเลย็ไ้นะะ เี๋ยวหวายนวให้ะไ้ผ่อนลาย”
“รับ” เารับำ เพราะเธอทำแบบนี้ให้เาออบ่อย ารารินทร์่อยๆ นวไหล่และ้นอให้เา ไปามแผ่นหลัและเอวหนา
“โอ้ว...” เาราอย่าอบใในแรอเธอ
“สบายไหมะอาวิน”
“รับ” ำอบรับสั้นๆ ่ายๆ อเาทำให้เธออมยิ้ม มิเสียแรที่ไปลเรียนอร์นวสั้นๆ มา
เธอิอยาเรียนโน่นเรียนนี่หลายอย่าเพื่อเอาใอาวิน เาน่ารัและูแลเธอี เธอไม่มีอะไรอบแทนนอาอยาูแลเาให้ีเ่นเียวัน
เธอไปเรียนทำอาหาร เพราะัวเอ็อยารับประทานอาหารสะอาและอร่อย้วยฝีมืออัวเอ เธอไปเรียนนรี ยามว่า็อยาผ่อนลาย อยาร้อรำทำเพลให้เาไ้บันเทิใยามเรียาาน เธอไปเรียนนว เรียนแ่สวนเพราะอยาสร้าบรรยาาศอบ้านให้สื่นน่าอยู่ และเธอไปเรียนภาษา หลายรั้ที่เธอิว่ามันอาะเป็นประโยน์ให้เาไ้บ้า เ่น่วยเาอบเมล์เล็ๆ น้อยๆ เี่ยวับาน ทำหน้าที่เป็นเลาให้เาเสียเลย ไ้่วยเาบ้าไม่ทำให้านเสียหายและเาพึพอใเธอ็มีวามสุทุรั้ที่ไ้ทำมัน
“รไหนปวเมื่อยอีะ” เธอเอ่ยถาม สีหน้าใร่รู้ ะที่เาพลิายนอนหาย พิศีรษะไปับอบอ่าโยมีผ้านหนูผืนหนารอท้ายทอยเอาไว้
มือน้อยอเธอนวแนให้เาไปนถึนิ้ว่าๆ นวึนไ้ยินเสียราพึพอใ ่อนะนวลไปที่าแ็แรทั้สอ้า
“เหนื่อยรึเปล่าูแลนแ่ทุวันนี้”
“แน่ะ... ใรแ่ันะ” เธออมยิ้มน่ารัให้เา นบอว่าแ่เยาสาวให้แหนึ้นสบา
“สี่สิบแล้วนะ”
“สี่สิบยัไม่แ่่ะ”
“แล้วี่ปีถึะแ่”
“สัร้อยปีีไหมะ ิๆ” นพูหัวเราะิั
“รู้ไหมว่ารไหนเ็บมาที่สุอนนี้”
ความคิดเห็น