คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : 7
รอเพียไม่นาน็ลับไปถึห้อที่เพื่อนรันอนัวอเหมือนุ้อยู่
“ิน้าวินยา่อนนะ เี๋ยว็หาย”
“ปวท้อไม่อยาินอะไรเลยาย”
นป่วยอแ ึ้อยิ้มมุมปา ่อนะประอให้ร่าน้อยนั่พิหมอน
“ินหน่อยนะ เี๋ยวเราป้อนให้ ้าวผัหมูที่้าวอบไ”
“ิน็ไ้ แ่สอำนะไม่่อยหิว”
นปวท้อนิ่วหน้า หน้าาอิโรย ึ้อลูบผมสลวยอเธอไปมา ใบหน้าีเียวริมฝีปาแห้นเา้อหาน้ำมาให้เธอื่ม
“หน้าเราโทรมมาไหม”
อยู่่อหน้าึ้อเธอเป็นธรรมาิที่สุ ไม่้อเสริมแ่อะไรเลยเพราะเาไม่ใ่ผู้ายแท้ที่้อมาสนใวามสวยอเธอ
“ไม่หรอ สำหรับเรา้าวสวยที่สุเลย”
“แน่ะ! เสียายนายเป็นเย์ นี่ถ้าเป็นผู้ายริๆ มาพูับเราแบบนี้ ฟินไปถึาวอัารเลยนะะบอให้”
เธอยิ้มว้าให้เา่อนเริ่มิน้าว นใีป้อนให้้วยแน่ะ! แ่เพราะไม่มีแรเธอเลยยอมให้เาป้อน นัุ่ยันไปน้าวผัหมาน
“เ่มาเลย้าว เห็นไหมว่าินหมแล้ว”
“ริ้วย” เธอมอาน้าวผัอย่าาไม่ถึ
“ินยา้วยะไ้หาย”
“ไม่อยาินยาเลย มันม”
“ไม่มเื่อสิ”
“ไม่เอา”
“ไม่ินเมื่อไหร่ะหายล่ะ”
นไม่อยาินปิปาแน่น ึ้อหาวิธีใหม่ เินไปหยิบนมมุมห้อึ่เป็นนมปัปอน์สอไส้รีม่อนะยัเม็ยาเ้าไป
“ลืนเ้าไปแบบไม่้อเี้ยวรับรอไม่ม”
“็ไ้”
นปวท้อทำาม่อนะรีบินน้ำหลัาลืนยาที่ยัเ้าไปในนมเรียบร้อยแล้ว
เธอใ้วิธีบ่อยเมื่อไม่อยาินยาแ่ำ้อิน บาที็ินับล้วยบ้าล่ะ มัน็ีว่าใส่เ้าไปในปา มะายไป
“นอนพั่อน เี๋ยวเราเอาถุน้ำร้อนมาให้”
“อบในะาย”
นปวท้อเมนส์รูัวลนอน ่อนะรับถุน้ำร้อนมาอแนบับท้อน้อย
ึ้อเปิพัลมส่ายไปมาเพื่อให้เพื่อนรัลายร้อน ่อนะห่มผ้าให้บาๆ
“ะไปเรียนแล้วเหรอาย”
เธอเอ่ยถามเมื่อเห็นเาอาบน้ำแ่ัว
“อยู่นเียวไ้ไหม้าว”
“อยู่ไ้ ายไปเถอะ”
ความคิดเห็น