คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : 6
นารินอเาเอาไว้แนบอ เธอนอนแนบใบหน้าับอว้าอเา้วยวามรู้สึอบอุ่นหัวใ
อ้อมออเาทำให้เธอมีวามสุ ในยามฝนมัน็ให้วามอบอุ่น ในยามเหาหอยมัน็เพิ่มวามสุใเิมเ็มให้เธอลายเหาไ้ ารไ้เป็นฝ่ายูแลเอาใใส่เา ทำให้เธอมีวามสุทุรั้ที่ไ้ทำโน่นทำนี่ให้เาในทุ ๆ เรื่อ
นารินเพิ่รู้ว่าเธอโ่มอยู่นเียว เหมือนเป็นารหลอัวเอ เมื่อไ้เห็นว่ารัแอบนัพบับ้าวหอม อีแฟนสาวที่เารัสุหัวใ
“หอมเป็นยัไบ้า” รัเอ่ยถาม้าวหอมอย่าห่วใย นารินแอบมออยู่อี้าน ถ้าเธอไม่แอบามเามาไม่รู้ พอเธอโทร. หาเา็บอว่าิธุระ แล้ว็ไม่ยอมบอว่าธุระืออะไร นเธอ้อสะรอยามเามา
“หอมสบายี้ะ รัล่ะเป็นอย่าไรบ้า” ้าวหอมไม่อยาโรธเืออะไรเาอี เพราะเธอับเาเลิันอย่าถาวรแล้ว เธอ็อยาะเป็นเพื่อนที่ี่อัน อีอย่าเธอ็มีพายัพแล้ว ะนอายนอใลับไปหาแฟนเ่าไม่ไ้อีแล้ว และที่สำัเธอเอ็ไม่ไ้รัรัแล้วนั่นเอ
“เรายัทำใเรื่อหอมไม่ไ้ เรายัรัหอมอยู่นะ” รัึมืออ้าวหอมมาุมเอาไว้ แ่้าวหอมึมือหนี นั่นทำให้ายหนุ่มหน้าเสีย
“อย่าทำแบบนี้อีนะรั”
“แ่ับมือ็ไม่ไ้เหรอหอม”
“เราไม่อยาใหุ้พายัพเ้าใผิ”
“หอมรัเามา”
“รัมา้ะ เาีับหอมมา”
“เมื่อ่อนหอมเลียเาะาย” ประโยอรัทำให้้าวหอมัปาัวเอ
“แ่อนนี้ไม่ไ้เลียแล้ว”
“เพราะเารวยว่า...”
“อย่าพูแบบนี้อีนะ รัำลัูถูหอม วามรัมันห้ามันไม่ไ้ เพราะถ้าะพูเรื่อวามรวยวามน รัเอ็รวยไม่ใ่เหรอ” แ่บิามาราอเา่อน้าี้เหนียวไปสันิ เธอบับรั พวท่านสนับสนุน็ริ แ่พอรู้ว่าบ้านเธอเป็นหนี้ พวท่าน็มาอให้เธอเลิับรั เธอไม่เยบอเรื่อนี้ับรัเพราะไม่อยาให้เารู้สึไม่ีับบิามาราอเา เธออยอมเ็บและเินออไปาีวิอเาเอะีว่า
“ทำไมหอมถึไม่รัรัเหมือนเิม รัยัรัหอมเหมือนเิมไม่เยเปลี่ยนแปล”
“แ่รัมีนารินแล้ว”
“รัไม่ไ้รัริน รัอยู่ับรินเพราะรัสสารริน เารัรั ยอมทำทุอย่า รัเลยไม่ล้าทิ้เาหรือบอเลิับเา”
ความคิดเห็น