คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : 2
“มะ... ไม่ไ้ลัวสัหน่อย” เธออบแ่ปาอสั่น ำไ้ว่าวันนั้นเธอโนรุ่นพี่ที่มหาวิทยาลัยรัแ เพื่อนในแ๊ออัรันั่นแหละ และเธอ็่อสู้หัวนฝา
เธอไม่ไ้อยามีเรื่อับใร แ่นอื่นอบหาเรื่อแล้เธออยู่เรื่อย อาเพราะานะ่ำ้อย ไม่่อยมีใรอยาบเธอเท่าไหร่หรอ แม้เธอะไม่เยิร้ายหรือิไม่ีับใรเลย
“ถ้าไม่ไ้ลัวแล้วรีบหนีลับทำไมล่ะ” เาเอ่ยถาม เธอเยหน้าึ้น้อาเา่อนะหลบวูบ ลมหายใอเาทำให้่อท้ออเธอปั่นป่วนอย่าหนั
นราวีสูลมหายใเ้าปอแรๆ นั่นสิเธอไม่ไ้ลัวแล้วะหนีทำไม ทำานที่นี่เินีเพราะเป็นบริษัทให่ เธอะไ้ส่เินไปให้ที่บ้าน
เรียนบแรๆ เธออยาะลับบ้านเพราะหาานทำในรุเทพฯ ไม่ไ้ แ่เพราะำพูอบิามาราทำให้เธอไม่ล้าลับไป
ถ้าลับไป เอาใบปริาไปแวนไว้้าฝา แ่หาานทำไม่ไ้ เธอะลับไปให้อับอายายหน้าทำไม
าวบ้านไ้ว่าายวัวส่วายเรียนเธอเลยเพียรพยายามหาานทำให้ไ้ ไม่ให้บิามาราน้อยหน้าใร
แม้พวท่านไม่ไ้เร่รัเรื่อานแ่็อยไถ่ถามว่าหาานทำไ้หรือยั เพราะที่บ้านเป็นหนี้้อปลหนี้ บิามาราส่เธอมาเรียน็้อไปหยิบยืมเามา เธอทำานหลัเลิเรียนบ้า ไหนะ่าิน ่าหอพัและ่าใ้่ายอีิปาถะ มันแทบไม่่อยพอ ้อใ้่ายอย่าประหยัระเบียระเสีย ไม่เหมือนเพื่อนๆ ที่มีเินทอ้าวอใ้่ายสะวสบาย
มหาวิทยาลัยที่เธอมาเรียนเป็นพวไฮโมีานะ เธอไ้ทุนยานมาเรียนึไม่่อยมีใรๆ อยาบ้าสมาม้วยนั่นแหละ
“หนูนาะทำานที่นี่่ะ” เาหัวเราะเบาๆ มอเธอ้วยสายาที่อ่านไม่ออ
“พี่รับเธอเ้าทำานแล้วเหรอยัยหนูนา”
“ะ?” เธอมอเา่อนะหน้าีสลับแ้วยวามอาย
หน้าแยับน่ะสิ!
“ือ... นะหนูนาอโทษ่ะ หนูนาะไปเี๋ยวนี้ล่ะ่ะ”
“อุ๊ย!” ัหวะที่เธอหมุนัวะเินไปปลล็อประูเา็ระุ้อมือสาวเอาไว้
ร่าอเธอหันมาามแรระุ อยู่ในอ้อมแนอเาในทันที ใบหน้าอยู่ห่าับเาเพียแ่ืบเมื่อเาโน้มใบหน้าลมาหา
นราวีาโ หน้าแ่ำ เรื่อราวแ่หนหลัย้อนเ้ามาในสมอเหมือนหนัาย้ำ
อนนั้นเธอโนเพื่อนๆ ออัรัแล้ เาไม่ไ้ร่วมแล้แ่็ไม่ไ้่วย ลับยืนเย แ่อนเพื่อนๆ เาเินาไป ในะที่เธอำลัเ็บ้าวอ ประอัวเอึ้นาารหล้ม เา็ยื่นระเป๋ามาให้
ความคิดเห็น