คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : 2
อาวินลุ้นแทบาใเมื่อเธอำลัะปลท่อนล่า แ่เปล่าเลยเธอเลื่อนมือเรียบเรื่อยึ้นไปยัท่อนบน่อยๆ ปลเสื้อัวนอออ เาไ้เห็นออวบอิ่มที่รัรึอยู่ในเสื้อัวใน เธอยัมีอีั้นหนึ่หรือสอั้นเาไม่แน่ใ
เสื้อัวเล็รัเ้านมอวบนเห็นร่อสวยอวบอิ่ม ารารินทร์เป็นผู้หิรูปร่าอรรแ่เธอมีสัส่วนยวนา เารู้ีว่าหน้าออวบอิ่มนั้นหาใ่ิลิโนเสริมแ่ แ่เ็สาวไ้มาแ่ำเนิ
แ่ิินนาารไปถึยออสีสวยเา็้อลืนน้ำลายลอ้วยวามระหาย
หน้าท้อแบนราบาวเนียนอเธอทำให้เาทอสายามอแทบไม่ะพริบ เธอเ้นส่ายหน้าท้ออย่าำนาาร อยาเอ่ยถามออไปว่าไปเรียนเ้นมาอนไหน เพราะ่อนหน้านี้เธอไม่เยเ้นให้เาู
แ่ารารินทร์เป็นหิสาวที่ทำให้เาประหลาใและื่นเ้นไ้อยู่เสมอ เธอไม่เยหน้านิ่วิ้วมวแ่ลับมีรอยยิ้มพิมพ์ใอยู่ลอ ยามเห็นแล้วทำให้เาหลรัและเอ็นูไ้อย่าไม่น่าเื่อ
“ไปเรียนเ้นมาอนไหน” เาอถาม้วยวามประหลาใเสียไม่ไ้ รอยยิ้มเอ็นูอเาทำให้เธอยิ้มหวานหยส่ลับไปให้แทบะทันทีเ่นัน
“อาวินอบไหมล่ะะ” เธอหมุนายพลิ้วไหวอย่าล่อแล่ว้วยวามำนาเหมือนับว่า้อมเ้นเสียทุวัน
“อบ” นที่ปารับใเสมอพูเสียแหบพร่า เาแะลิ้นเลียริมฝีปาเบาๆ มอเธอ่อยๆ ปลเปลื้อระโปรัวสวยแปลาออไป้วยท่าทาไม่ิั
่วาเรียวสวยปราแ่สายาอเา อาวินนึื่นมเธออยู่ในใว่าารารินทร์เป็นนทีู่แลัวเอีมา าอเธอเนียนสวย เพรียวามไร้ไมันส่วนเินให้รา
้านในนั้นมีบิินี่ที่ปปิเนินอวบอิ่มเอาไว้อย่าหมิ่นเหม่ เาหรี่ามอัปาเบาๆ ่อนะลืนน้ำลายลอ้วยวามหิวระหาย
ให้มันไ้อย่านี้สิ!
ร่าายอเาร้อนผ่าวราวไฟเผา อาวิน่อยๆ ึเน็ไทอออย่าเื่อ้า สายามริบมอสะโพหนั่นแน่นที่เารู้ีว่าับแล้วเ็มไม้เ็มมือนาไหน
เาัปาอีรั้มอนที่ำลัปลสายบิินี่่วล่าอออย่าเื่อ้า ่อนที่เาะถอนใอย่าแสนเสียายเมื่อเธอเลื่อนมือึ้นไปปล่าหูแทน
ความคิดเห็น