คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : 10
“อ๊า... ลุเสือ หนูา อื้อ...” เธอเร็ร่าราสะท้านรับรู้ไ้ถึแรระแทรุนแรที่ยิ่อยถี่ยิบเ้ามาภายในนผนัอ่อนนุ่มร้อน่าเหมือนโนไฟลว
วามเสียว่านเ็บแปลบที่ไ้รับทำเอาเธอน้ำาึม ่อนที่วามร้อนะสาัเ้ามาเ็มเหนี่ยว
เาอเธอแนบอัใบหูเล็ๆ ยามปลปล่อยหมสิ้น เธอเบี่ยหลบ ร่าายสะท้านเมื่อเาบเม้มไม่ยอมห่า
นรินารู้สึว่าาเธอแทบทรุเมื่อเาถอนายออห่า เธอับอบอ่าแน่น หอบหายใรุนแร่อนะ่อยๆ ผ่อนลาย
“วันนี้ทำอะไริน” เาเอ่ยถามหลัาปล่อยเธอเป็นอิสระ นที่ยัาสั่น้มุ่อนะเอ่ยอบ
“ทำแส้ม ผัผับุ้แล้ว็หมูทอระเทียมพริไทย่ะ”
“อืม... น่าิน” เาอบรับ เธอเหลือบมอเาเล็น้อย ่อนะ้มุเินาสั่นๆ ไปยอาหารออมาับนโ๊ะ
เธอเห็นเาเินไปล้าไม้ล้ามือแล้วมาทรุนั่ลใล้ๆ ึรีบั้าวใส่านให้เา
นรินามอเารับประทานอาหารอย่าเอร็อร่อย ในะที่เธอเี่ยอาหารไปมาอย่าใลอย
“เป็นอะไร” เสียเ้มปนุที่เอ่ยถามทำเอาเธอสะุ้ ่อนะรีบส่ายหน้าไปมา
“เปล่า่ะ” สิ้นำอบอเธอ ู่ๆ ฝน้านนอ็เทลมาแถมลมยัพัแรนน่าลัว
นรินามออาาศ้านนออย่าเป็นัวล หลัรับประทานอาหารเสร็สิ้นเธอึรีบเ็บานามไปล้า แล้วออไปยืนูฝนที่หน้าบ้าน ฟ้าำรามเสียัลั่นรวมถึลมแรและฝนห่าให่ทำเอาเธอ้อรีบหลบเ้ามาในบ้าน
“อุ๊ย!” เธออุทานเมื่อนเ้าับร่าสูอพยั์ เาอาบน้ำเรียบร้อยแล้ว เนื้อัวหอมรุ่น พอเธอถอยหนีเา็รีบึเธอไปอแนบอ เธอันอว้าอเาใสั่นสะท้านไปหม
“ฝนหนัน่ะ่ะ” เธอวนุยสีหน้าเป็นัวล
“แล้วทำไม” เาเอ่ยถามเหมือนไม่ยี่หระ แ่เธอยิ่ัวลเพราะไม่รู้ะลับบ้านยัไ
“ลุเสือมีเสื้อันฝนหรือร่มไหมะ”
“ไม่มีนะ” ำอบอเาทำให้เธอเป็นัวลไม่น้อย
“เอาไปทำไม” เาถามอี เธอมอเาอย่าๆ ฝนหนัแบบนี้เธออเสื้อันฝนับร่ม็้อใ้เพื่อเินลับบ้านน่ะสิ เา็ถามแปล
“หนูาะลับบ้านน่ะ่ะ”
“ฝนแร ลม็แร ะไปยัไ อันราย” เาทำเสียุ
“ั้นหนูา้อรบวนลุเสืออิฝนอยู่ที่นี่่อนนะะ เี๋ยวฝนาแล้วะรีบลับ ะับประูบ้านให้
ความคิดเห็น