ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ผมรักพี่นะครับ พี่ไอ...
ผู้ชายขาดรัก กับ ผู้หญิงไม่บริสุทธิ์ 7// ตอน ผมรักพี่นะครับ พี่ไอ...
แล้วฉันก็กลับบ้านกับพู เขาบอกว่ามีเรื่องจะคุยกับฉัน
“นี่ พี่ไอฮะ”พูพูดด้วยสีหน้าจริงจัง ขณะที่เราเดินออกจากโรงเรียน
“จ๊ะ”
“พี่ไอไปอยู่บ้านผมเถอะฮะ”พูบอก
“พูก็รู้เรื่องหรอ”ฉันตาโต ยัยพั้นบอกชัวร์เลย ยัยเพื่อนบ้า
“รู้สิฮะ พี่ทนอย่างนั้นได้ยังไงน่ะ ไปอยู่บ้านพูนะฮะ”พูพูด แล้วเอื้อมมือมาบีบมือฉันเบาๆ
“เฮ้อ.อ. ไม่ได้หรอก พี่ไม่อยากให้แม่อยู่คนเดียว”โอย พูดแล้วน้ำตาจะไหล
“แล้วพี่คิดว่า แม่พี่จะอยากให้พี่โดนทำแบบนั้นหรอฮะ”
ฮือๆๆ แม่ขา แม่อยู่ไหน แม่อยู่ไหนในเวลาแบบนี้นะ แม่....หนูจะทำอย่างไรดี แม่...
ฉันร้องเรียกแม่อยู่ในใจ ขณะที่น้ำตาไหลลงอาบสองแก้ม ฉันคว้าคอพูมากอดหน้าโรงเรียนนี่แหละ พูตัวสูงกว่าฉัน และเขาก็คอยอยู่ข้างฉันมาเสมอ ตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้วล่ะ ฮือๆๆ ฉันคิดถึงแม่จังเลย ฮือๆๆ
“พี่ไอฮะ พูรักพี่นะ....”
เสียงกระซิบเลือนลางที่ฉันฟังไม่รู้เรื่องแล้ว เพราะจิตใจของฉัน กำลังล่องลอยไปสู่ห้วงแห่งนิทรา...
ผมค่อยๆอุ้มร่างที่อ่อนปวกเปียกของพี่ไอขึ้นรถของผม แล้วพาเธอกลับบ้าน...ของผม
ไอน่ะ ถึงจะมีพ่อที่รักเธอมาก แต่ชีวิตของเธอก็ไม่เคยมีความสุข แม่ของไอประสบอุบัติเหตุ กลายเป็นเจ้าหญิงนิทรา แล้วเธอก็โดนเลขาของพ่อข่มขืนมาตั้งแต่ขึ้นม.1 ครั้งแรกที่ผมเห็นผู้หญิงคนนี้ ตอนนั้นผมอยู่ป.2 และเธออยู่ป.3 เธอเป็นเพื่อนของพี่ผม และเป็นพี่สาวที่ดีของผมมาตลอด เวลาผมอยู่กับเธอ ผมอบอุ่น และสนุก จนผมค่อยๆโตขึ้น โตจนอยู่ม.2 พี่พั้นถึงบอกผมว่า ชีวิตไอต้องเจออะไรบ้าง ผมตกใจไม่น้อย ผู้หญิงที่ดูร่าเริงอย่างไอ น่าจะมาจากครอบครัวที่อบอุ่น น่าจะได้เจออะไรที่ดีๆ
ตอนนั้น ผมอยากเอาหัวตัวเองโขกพื้นจริงๆ ทำไมผมไม่รู้มาก่อน ว่าไอเจ็บปวดแค่ไหน ทำไมกัน ทำไมผมปล่อยให้เธอรับมันไว้คนเดียว ตั้งแต่นั้น ผมก็รู้ ว่าตื่นมาเพื่ออะไร ว่าอยู่ไปวันๆเพื่ออะไร ว่ายิ้มเพื่ออะไร และที่สำคัญ รู้ว่าชีวิตผม ต้องการใคร และทุกคำถามเหล่านั้น มีคำตอบเพียงอย่างเดียว ก็คือเธอคนนี้ อัญมณี ยูการิเอะ
ทุกครั้งที่เห็นเธอร้องไห้ ผมก็แทบจะขาดใจ ทุกครั้งที่เธอหัวเราะ ผมก็อยากจะจดจำเวลาแห่งความสุขของเธอไว้ ทุกครั้งที่เธอเจ็บ ผมก็เจ็บปวดทรมาร ทุกครั้งที่เธอยิ้ม โลกของผมก็สดใส แต่ทุกครั้งที่เธออยู่กับผู้ชายคนอื่น ผมก็อยากจะเข้าไปเจาะกลาบไอ้ผู้ชายคนนั้น ให้ตาย นึกถึงเรื่องนี้แล้วหน้าไอ้พี่ไนท์ก็โผล่ขึ้นมา เดี๋ยวผมต้องไปเคลียกับมันแล้วล่ะ เฮอะ
เมื่อมาถึงบ้าน ผมอุ้มไอเข้าไปด้านใน ผ่านเหล่าบริการ์ด ที่พากันเหล่ผมกันใหญ่ คงสงสัยว่าผมพาผู้หญิงเข้าบ้าน และแน่นอน พวกมันต้องเอาไปฟ้องพ่อ และอีกไม่นาน พ่อก็จะสั่งให้คนค้นข้อมูลของไออย่างระเอียดยิบ แต่ผมไม่สนใจหรอก ตอนนี้ผมอยากให้ไอได้พักสักที
“นอนนะไอ ฉันจะดูแลเธอเอง”ผมกระซิบเบาๆกับเธอ หลังจากวางเธอลงบนเตียงให้ห้องผมแล้ว
หึหึ ผมจะอดใจไหวมั้ยเนี่ย ว้ากกก ช่วยโด้ย ผมอยากข่มขืนผู้หญิงคนนี้ชะมัด ให้ตายเถอะ เย็นไว้เว้ยไอ้พู นะโม สังโฆ โอมเพี้ยงๆ
แล้วฉันก็กลับบ้านกับพู เขาบอกว่ามีเรื่องจะคุยกับฉัน
“นี่ พี่ไอฮะ”พูพูดด้วยสีหน้าจริงจัง ขณะที่เราเดินออกจากโรงเรียน
“จ๊ะ”
“พี่ไอไปอยู่บ้านผมเถอะฮะ”พูบอก
“พูก็รู้เรื่องหรอ”ฉันตาโต ยัยพั้นบอกชัวร์เลย ยัยเพื่อนบ้า
“รู้สิฮะ พี่ทนอย่างนั้นได้ยังไงน่ะ ไปอยู่บ้านพูนะฮะ”พูพูด แล้วเอื้อมมือมาบีบมือฉันเบาๆ
“เฮ้อ.อ. ไม่ได้หรอก พี่ไม่อยากให้แม่อยู่คนเดียว”โอย พูดแล้วน้ำตาจะไหล
“แล้วพี่คิดว่า แม่พี่จะอยากให้พี่โดนทำแบบนั้นหรอฮะ”
ฮือๆๆ แม่ขา แม่อยู่ไหน แม่อยู่ไหนในเวลาแบบนี้นะ แม่....หนูจะทำอย่างไรดี แม่...
ฉันร้องเรียกแม่อยู่ในใจ ขณะที่น้ำตาไหลลงอาบสองแก้ม ฉันคว้าคอพูมากอดหน้าโรงเรียนนี่แหละ พูตัวสูงกว่าฉัน และเขาก็คอยอยู่ข้างฉันมาเสมอ ตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้วล่ะ ฮือๆๆ ฉันคิดถึงแม่จังเลย ฮือๆๆ
“พี่ไอฮะ พูรักพี่นะ....”
เสียงกระซิบเลือนลางที่ฉันฟังไม่รู้เรื่องแล้ว เพราะจิตใจของฉัน กำลังล่องลอยไปสู่ห้วงแห่งนิทรา...
ผมค่อยๆอุ้มร่างที่อ่อนปวกเปียกของพี่ไอขึ้นรถของผม แล้วพาเธอกลับบ้าน...ของผม
ไอน่ะ ถึงจะมีพ่อที่รักเธอมาก แต่ชีวิตของเธอก็ไม่เคยมีความสุข แม่ของไอประสบอุบัติเหตุ กลายเป็นเจ้าหญิงนิทรา แล้วเธอก็โดนเลขาของพ่อข่มขืนมาตั้งแต่ขึ้นม.1 ครั้งแรกที่ผมเห็นผู้หญิงคนนี้ ตอนนั้นผมอยู่ป.2 และเธออยู่ป.3 เธอเป็นเพื่อนของพี่ผม และเป็นพี่สาวที่ดีของผมมาตลอด เวลาผมอยู่กับเธอ ผมอบอุ่น และสนุก จนผมค่อยๆโตขึ้น โตจนอยู่ม.2 พี่พั้นถึงบอกผมว่า ชีวิตไอต้องเจออะไรบ้าง ผมตกใจไม่น้อย ผู้หญิงที่ดูร่าเริงอย่างไอ น่าจะมาจากครอบครัวที่อบอุ่น น่าจะได้เจออะไรที่ดีๆ
ตอนนั้น ผมอยากเอาหัวตัวเองโขกพื้นจริงๆ ทำไมผมไม่รู้มาก่อน ว่าไอเจ็บปวดแค่ไหน ทำไมกัน ทำไมผมปล่อยให้เธอรับมันไว้คนเดียว ตั้งแต่นั้น ผมก็รู้ ว่าตื่นมาเพื่ออะไร ว่าอยู่ไปวันๆเพื่ออะไร ว่ายิ้มเพื่ออะไร และที่สำคัญ รู้ว่าชีวิตผม ต้องการใคร และทุกคำถามเหล่านั้น มีคำตอบเพียงอย่างเดียว ก็คือเธอคนนี้ อัญมณี ยูการิเอะ
ทุกครั้งที่เห็นเธอร้องไห้ ผมก็แทบจะขาดใจ ทุกครั้งที่เธอหัวเราะ ผมก็อยากจะจดจำเวลาแห่งความสุขของเธอไว้ ทุกครั้งที่เธอเจ็บ ผมก็เจ็บปวดทรมาร ทุกครั้งที่เธอยิ้ม โลกของผมก็สดใส แต่ทุกครั้งที่เธออยู่กับผู้ชายคนอื่น ผมก็อยากจะเข้าไปเจาะกลาบไอ้ผู้ชายคนนั้น ให้ตาย นึกถึงเรื่องนี้แล้วหน้าไอ้พี่ไนท์ก็โผล่ขึ้นมา เดี๋ยวผมต้องไปเคลียกับมันแล้วล่ะ เฮอะ
เมื่อมาถึงบ้าน ผมอุ้มไอเข้าไปด้านใน ผ่านเหล่าบริการ์ด ที่พากันเหล่ผมกันใหญ่ คงสงสัยว่าผมพาผู้หญิงเข้าบ้าน และแน่นอน พวกมันต้องเอาไปฟ้องพ่อ และอีกไม่นาน พ่อก็จะสั่งให้คนค้นข้อมูลของไออย่างระเอียดยิบ แต่ผมไม่สนใจหรอก ตอนนี้ผมอยากให้ไอได้พักสักที
“นอนนะไอ ฉันจะดูแลเธอเอง”ผมกระซิบเบาๆกับเธอ หลังจากวางเธอลงบนเตียงให้ห้องผมแล้ว
หึหึ ผมจะอดใจไหวมั้ยเนี่ย ว้ากกก ช่วยโด้ย ผมอยากข่มขืนผู้หญิงคนนี้ชะมัด ให้ตายเถอะ เย็นไว้เว้ยไอ้พู นะโม สังโฆ โอมเพี้ยงๆ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น