ลำดับตอนที่ #10
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : จุดเริ่มต้น ของน้ำตา
ผู้ชายขาดรัก กับ ผู้หญิงไม่บริสุทธิ์ 10// ตอน จุดเริ่มต้น ของน้ำตา
“ปล่อยพูเดี๋ยวนี้น้า”พูตะโกนลั่นรถ
ตอนนี้ ยัยพั้นจับนู๋พูที่น่าสงสารได้แล้ว มันเอากุญแจมือล็อคแขนน้องมันไว้ แล้วก็เอากุญแจเก็บไว้ในเก๊ะหน้ารถ แถมล็อคเก๊ะอีกต่างหาก แล้วก็มันก็ไปเป็นคนขับ ส่วนฉัน นั่งโอ๋น้องยัยนั่นอยู่เบาะหลังอะนะ
“ไม่”มันนตะโกนกลับมา
“พี่ไอ ดูเพื่อนพี่สิ ทำกับพูได้ขนาดเน้เลยง่ะ แง้ จายร้ายๆๆๆ จายร้ายที่ซู้ด”พูทำปากยื้นๆ
“เอาน่า ช่างเถอะ พูง่วงมั้ยล่ะ นอนตักพี่สิ”ฉันลูบหัวที่อยู่สูงๆอย่างเอ็นดู
ก็มันยังกะคนอายุ3ขวบ น่าเอ็นดูจะตาย
“คร้าบ ง่วงมักมากเลยล่ะ”พูยิ้มแฉ่ง ก่อนจะโถมตัวลงมานอนตักฉันทันที
เอ ทำไมฉันเหมือนเห็นแววตาเจ้าเล่ห์ๆ จากเด็ก3ขวบคนนี้นะ - -
“ไอ้หม้อ เต๊ะอั๋งเพื่อนชั้นหรอ”พั้นดุเสียงเขียวมาจากเบาะหน้า
“ไม่รุๆ พูจานอนนน”พูพูดเสียงอู้อี้ๆ เพราะหันหน้าเข้าหาตัวฉัน ที่จริง ต้องบอกว่าเค้าเอาหน้ามาซุกกับท้องฉันเลยล่ะ
“ไอ้พู๊ หันหน้าออกมาจากตัวพี่เค้าเดี๋ยวนี้”ยัยพั้นเสียงเขียวมาอีกรอบ
ส่วนไอ้ฉันที่เงียบๆอยู่น่ะหรอ เฮอๆ กำลังหน้าแดงอยู่น่ะ -////-
“เอ้า นี่ ตื่นๆๆๆ”ฉันเขย่าๆเด็กตัวโตที่นอนซุบท้องฉันอยู่ หายใจออกมั้ยน่ะ
“.....”ไร้เสียงตอบรับจากทั้งสวรรค์ และนรก รวมถึงตาเด็กนี่ด้วย
“พู ตื่นได้แล้ว ถึงแล้วค๊าฟ”เอ้า พูดปัญญาอ่อนหน่อยก็ได้วะ
“อืม....”แค่นั้น แล้วก็นอนต่อ
“นี่...”กำลังจะปลุกต่อ แต่..แต่ก็มีคนมาแย่งบทฉันพูด เอ มันหลายรอบแล้วนะ
“มานี่เลย ไอ้เด็กหัวงู มานี่เลย”ยัยพั้น ที่ลงจากรถแล้ว เดินมากระชากประตูฝั่งฉันเปิดออก แล้วจิกหัวพูไปซะงั้น
“โอ๊ยๆๆๆ ไอ้พี่บ้า จะมายุ่งอะไนกับพูเล่า โอ๊ย ปล่อยหัวพูนะ อ๊ากกกก”ไอ้คนโดนจิกก็นร้องลั่น อูย ขอให้รอดนะพูนะ อาเมน
ส่วนฉันน่ะหรอ ก็เดินตามสองพี่น้องนั่นเข้าไปในบ้านเค้าด้วย
“ยัยพั้น ไอ้พู”เมื่อฉัน พั้น และพู เดินเข้ามาในบ้าน ก็ได้การต้อนรับอย่างดีด้วยเสียงตวาด ของผู้ชายวันกลางคน ที่ดูปุ๊บ รู้ปั๊บเลยว่า หมอเนี่ยเป็นพ่อของสองพี่น้องนั่น เฮอๆ มาดนักเลงสุดๆ
“อุ๊บ สวัสดีค่ะ คุณพ่อ”ยัยพั้นรีบปล่อยหัวน้อง และยกมือไหว้พ่อตัวเองอย่างมีมารยาท เฮอๆ เรียบร้อยจนฉันเลี่ยนอะ
“สวัสดีครับคุณพ่อ”พูที่พึ่งถูกปล่อยหัว และปลดกุญแจมือ ก็ยกมือไหว้พ่ออย่างงดงามเช่นกัน
“เออ สวัสดีค่ะ”ฉันก็ยกมือไหว้กับเค้าด้วย
“พวกแกสองคนคงไม่ได้ไปมีเรื่องมาใช่มั้ย เอ่อ ลุงไม่ได้ว่านู๋นะจ๊ะสาวน้อย ลุงว่าสองตัวนี้มันน่ะ”
พ่อของพั้นตวาดพี่น้องเสียงดัง ก่อนจะหันมาส่งเสียงหวานใส่ฉัน
“เปล่าพ่อ เรายังไม่ได้มีเรื่องอะไรเลยนะ”พูตอบด้วยน้ำเสียงเรียบร้อย เหมือนฝึกมาโดยเฉพาะ
“เออ ดี ไปอาบน้ำกันได้แล้ว เอ่อ นู๋จ๊ะ ชื่อไอสินะ โอเคจ๊ะไปอาบน้ำนะจ๊ะ แล้วเรามากินข้าวเย็นกัน นะจ๊ะๆ”พ่อของพั้นตวาดลูก ก่อนจะหันมาบอกฉันเสียงหวานจ๋อย จนฉันอยากอ้วก
- - ตาลุงนี่เค้าเป็นอะไรของเค้าวะ
ถึงเสียงนินทาจะก้องสะท้อนในหัวฉัน แต่ฉันก็ยอมขึ้นห้องไปอาบน้ำตามที่ลุงแกบอกอยู่ดี
เมื่อาบน้ำแต่งตัวเสร็จ ฉันก็ลงมาข้างล่าง
“พวกแกนี่มันหาเรื่องปวดหัวให้ฉันได้ทุกวันจริงๆนะ ฉอดๆๆๆ ด่าๆๆ .....”
เมื่อลงมาถึงข้างล้าง ฉันก็ถึงกับผงะเลยล่ะ ก็คุณลุงคนนั้นอะ กำลังเทศนายัยพั้นกะพู อย่างดุเดือดเลือดสาด ส่วนสองพี่น้อง หงอยังกะแมว ไม่เหลือคลาบนักเลงคุมโรงเรียนเลยซักกะติ๊ด คึคึ มองๆแล้ว สะใจชะมัด
“อาว นู๋ไอจ๊ะ มาเร้ว มากินข้าวกัน วันนี้มีสเต๊กนะจ๊ะ กินให้อร่อยเลยนะคนสวย ลุงไปก่อนล่ะ มีงานด่วนน่ะจ๊ะ ส่วนแกสองคน อยากกินอะไร ก็ไปทำเอาเองแล้วกัน”ว่าแล้ว ลุงคนนั้น ก็เดินไปเลย
เฮอๆ เนี่ยน่ะหรอ พ่อของนักเลงคุมโรงเรียน ฉันว่าเค้าออกจา...ติ๊งต๊อง
“โว้ย อารมณ์เสียเว้ย ไอ้พู ไปเธคกันเหอะ”พั้นตะโกนอย่างหัวเสีย ก่อนจะหันไปชวนน้อง
“เอาดิ”พูพูดเสียงเย็นๆ
อุ๊ย ไม่เคยเห็น พูทำเสียงแบบนี้เลยนะ
“เออ งั้นไปเปลี่ยนเสื้อกัน”พั้นว่า แล้ววิ่งจี๋ขึ้นห้องไปเลย
สงสัยมันเก็บกดว่ะ อยากไปอะไรขนาดนั้น
“พี่ไออยู่นี่นะ ไม่ต้องไปหรอก”พูหันมายิ้มให้ฉัน แล้วเดินขึ้นห้องไปด้วย
อะไรฟ่ะ - - กีดกันชัดๆ ไม่มีความเสมอภาคเอาซะเลย ผิดรัฐธรรมณูนนะเนี่ย ไร้ความเสมอภาคแบบนี้น่ะ
และแล้ว ฉันก็ต้องมองรถสปอร์ดสีดำคันหรูของพู วิ่งออกไปจนลับสายตา ให้ตาย เซ็งว่ะ
“ปล่อยพูเดี๋ยวนี้น้า”พูตะโกนลั่นรถ
ตอนนี้ ยัยพั้นจับนู๋พูที่น่าสงสารได้แล้ว มันเอากุญแจมือล็อคแขนน้องมันไว้ แล้วก็เอากุญแจเก็บไว้ในเก๊ะหน้ารถ แถมล็อคเก๊ะอีกต่างหาก แล้วก็มันก็ไปเป็นคนขับ ส่วนฉัน นั่งโอ๋น้องยัยนั่นอยู่เบาะหลังอะนะ
“ไม่”มันนตะโกนกลับมา
“พี่ไอ ดูเพื่อนพี่สิ ทำกับพูได้ขนาดเน้เลยง่ะ แง้ จายร้ายๆๆๆ จายร้ายที่ซู้ด”พูทำปากยื้นๆ
“เอาน่า ช่างเถอะ พูง่วงมั้ยล่ะ นอนตักพี่สิ”ฉันลูบหัวที่อยู่สูงๆอย่างเอ็นดู
ก็มันยังกะคนอายุ3ขวบ น่าเอ็นดูจะตาย
“คร้าบ ง่วงมักมากเลยล่ะ”พูยิ้มแฉ่ง ก่อนจะโถมตัวลงมานอนตักฉันทันที
เอ ทำไมฉันเหมือนเห็นแววตาเจ้าเล่ห์ๆ จากเด็ก3ขวบคนนี้นะ - -
“ไอ้หม้อ เต๊ะอั๋งเพื่อนชั้นหรอ”พั้นดุเสียงเขียวมาจากเบาะหน้า
“ไม่รุๆ พูจานอนนน”พูพูดเสียงอู้อี้ๆ เพราะหันหน้าเข้าหาตัวฉัน ที่จริง ต้องบอกว่าเค้าเอาหน้ามาซุกกับท้องฉันเลยล่ะ
“ไอ้พู๊ หันหน้าออกมาจากตัวพี่เค้าเดี๋ยวนี้”ยัยพั้นเสียงเขียวมาอีกรอบ
ส่วนไอ้ฉันที่เงียบๆอยู่น่ะหรอ เฮอๆ กำลังหน้าแดงอยู่น่ะ -////-
“เอ้า นี่ ตื่นๆๆๆ”ฉันเขย่าๆเด็กตัวโตที่นอนซุบท้องฉันอยู่ หายใจออกมั้ยน่ะ
“.....”ไร้เสียงตอบรับจากทั้งสวรรค์ และนรก รวมถึงตาเด็กนี่ด้วย
“พู ตื่นได้แล้ว ถึงแล้วค๊าฟ”เอ้า พูดปัญญาอ่อนหน่อยก็ได้วะ
“อืม....”แค่นั้น แล้วก็นอนต่อ
“นี่...”กำลังจะปลุกต่อ แต่..แต่ก็มีคนมาแย่งบทฉันพูด เอ มันหลายรอบแล้วนะ
“มานี่เลย ไอ้เด็กหัวงู มานี่เลย”ยัยพั้น ที่ลงจากรถแล้ว เดินมากระชากประตูฝั่งฉันเปิดออก แล้วจิกหัวพูไปซะงั้น
“โอ๊ยๆๆๆ ไอ้พี่บ้า จะมายุ่งอะไนกับพูเล่า โอ๊ย ปล่อยหัวพูนะ อ๊ากกกก”ไอ้คนโดนจิกก็นร้องลั่น อูย ขอให้รอดนะพูนะ อาเมน
ส่วนฉันน่ะหรอ ก็เดินตามสองพี่น้องนั่นเข้าไปในบ้านเค้าด้วย
“ยัยพั้น ไอ้พู”เมื่อฉัน พั้น และพู เดินเข้ามาในบ้าน ก็ได้การต้อนรับอย่างดีด้วยเสียงตวาด ของผู้ชายวันกลางคน ที่ดูปุ๊บ รู้ปั๊บเลยว่า หมอเนี่ยเป็นพ่อของสองพี่น้องนั่น เฮอๆ มาดนักเลงสุดๆ
“อุ๊บ สวัสดีค่ะ คุณพ่อ”ยัยพั้นรีบปล่อยหัวน้อง และยกมือไหว้พ่อตัวเองอย่างมีมารยาท เฮอๆ เรียบร้อยจนฉันเลี่ยนอะ
“สวัสดีครับคุณพ่อ”พูที่พึ่งถูกปล่อยหัว และปลดกุญแจมือ ก็ยกมือไหว้พ่ออย่างงดงามเช่นกัน
“เออ สวัสดีค่ะ”ฉันก็ยกมือไหว้กับเค้าด้วย
“พวกแกสองคนคงไม่ได้ไปมีเรื่องมาใช่มั้ย เอ่อ ลุงไม่ได้ว่านู๋นะจ๊ะสาวน้อย ลุงว่าสองตัวนี้มันน่ะ”
พ่อของพั้นตวาดพี่น้องเสียงดัง ก่อนจะหันมาส่งเสียงหวานใส่ฉัน
“เปล่าพ่อ เรายังไม่ได้มีเรื่องอะไรเลยนะ”พูตอบด้วยน้ำเสียงเรียบร้อย เหมือนฝึกมาโดยเฉพาะ
“เออ ดี ไปอาบน้ำกันได้แล้ว เอ่อ นู๋จ๊ะ ชื่อไอสินะ โอเคจ๊ะไปอาบน้ำนะจ๊ะ แล้วเรามากินข้าวเย็นกัน นะจ๊ะๆ”พ่อของพั้นตวาดลูก ก่อนจะหันมาบอกฉันเสียงหวานจ๋อย จนฉันอยากอ้วก
- - ตาลุงนี่เค้าเป็นอะไรของเค้าวะ
ถึงเสียงนินทาจะก้องสะท้อนในหัวฉัน แต่ฉันก็ยอมขึ้นห้องไปอาบน้ำตามที่ลุงแกบอกอยู่ดี
เมื่อาบน้ำแต่งตัวเสร็จ ฉันก็ลงมาข้างล่าง
“พวกแกนี่มันหาเรื่องปวดหัวให้ฉันได้ทุกวันจริงๆนะ ฉอดๆๆๆ ด่าๆๆ .....”
เมื่อลงมาถึงข้างล้าง ฉันก็ถึงกับผงะเลยล่ะ ก็คุณลุงคนนั้นอะ กำลังเทศนายัยพั้นกะพู อย่างดุเดือดเลือดสาด ส่วนสองพี่น้อง หงอยังกะแมว ไม่เหลือคลาบนักเลงคุมโรงเรียนเลยซักกะติ๊ด คึคึ มองๆแล้ว สะใจชะมัด
“อาว นู๋ไอจ๊ะ มาเร้ว มากินข้าวกัน วันนี้มีสเต๊กนะจ๊ะ กินให้อร่อยเลยนะคนสวย ลุงไปก่อนล่ะ มีงานด่วนน่ะจ๊ะ ส่วนแกสองคน อยากกินอะไร ก็ไปทำเอาเองแล้วกัน”ว่าแล้ว ลุงคนนั้น ก็เดินไปเลย
เฮอๆ เนี่ยน่ะหรอ พ่อของนักเลงคุมโรงเรียน ฉันว่าเค้าออกจา...ติ๊งต๊อง
“โว้ย อารมณ์เสียเว้ย ไอ้พู ไปเธคกันเหอะ”พั้นตะโกนอย่างหัวเสีย ก่อนจะหันไปชวนน้อง
“เอาดิ”พูพูดเสียงเย็นๆ
อุ๊ย ไม่เคยเห็น พูทำเสียงแบบนี้เลยนะ
“เออ งั้นไปเปลี่ยนเสื้อกัน”พั้นว่า แล้ววิ่งจี๋ขึ้นห้องไปเลย
สงสัยมันเก็บกดว่ะ อยากไปอะไรขนาดนั้น
“พี่ไออยู่นี่นะ ไม่ต้องไปหรอก”พูหันมายิ้มให้ฉัน แล้วเดินขึ้นห้องไปด้วย
อะไรฟ่ะ - - กีดกันชัดๆ ไม่มีความเสมอภาคเอาซะเลย ผิดรัฐธรรมณูนนะเนี่ย ไร้ความเสมอภาคแบบนี้น่ะ
และแล้ว ฉันก็ต้องมองรถสปอร์ดสีดำคันหรูของพู วิ่งออกไปจนลับสายตา ให้ตาย เซ็งว่ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น