playboy paradise ต้องรักไม่ได้ ผู้ชายคนนี้

ลำดับตอนที่ #3 : เธอเขา เราฉัน???

           "เเละถ้าแก้สมการออกมาเราจะได้เป็น....."เสียงอาจารย์ชอบธรรมที่สอนคณิตฯดังขึ้น

มานานกว่า3ชม.เเล้ว เฮ้อออออ..ฉันก็เบื่ออยู่หรอกนะ ที่ต้องมานั่งเรียนอย่างงี้แทบทุกวี่ทุกวัน

แต่ทำไงได้ล่ะ ถ้าฉันไม่เรียนก็จะไม่จบปีสามนี้แน่ๆ(._.)  "ปั้ก!!!" โอ๊ะ!!มีดินสอพุ่งมาจากทาง

หน้าต่างห้องด้วยหรอเนี่ย เเปลกแฮะ เเต่ไม่เป็นไร เรื่องเเค่นี้สวยทนได้ค่าา^0^ แต่ไหนๆก็

ไหนๆแล้ว ขอดูหน้าไอ้คนที่โยนดินสอหน่อยเถอะ เพราะตอนนี้อาจารย์ชอบธรรมก็กำลังหันหลัง

พอดี งั้น!!เอาละนะ ฮึบ!! ฉันรีบชะโงกไปดูหน้า(หมาที่ปาหัวฉัน)คนๆนั้นทันที เเต่เอ๊ะ!! ทำไม

มันหน้าคุ้นๆจังเลยง่า อืม........ จำได้เเล้ว!!!เขาคนนี้ก็คือ...พอร์ช แฟนฉันไงล่ะ!!! เขาคงอยาก

คุยกับฉันล่ะมั้ง>< "นางสาวรุ้งเพชร นั่นเธอกำลังทำอะไร?"อาจารย์ชอบธรรมหรี่ตามองฉัน

ทันที "เอ่อ..เอ่อคือ...หนู..."ฉันพูดติดๆขัด กลัวง่ะะ>< ตั้งเเต่เข้ามหาวิทยาลัยมายังไม่เคยโดน

อาจารย์ด่าคาหนังคาเขาเเบบนี้เลยอ่าา เเง้ววว ToT เค้ากลัววว "เธอคิดว่าเธอเรียนเก่งแล้วจะ

ทำอะไรก็ได้อย่างนั้นหรอ นี่เธอรู้ตัวมั้ยว่าเธอกำลังทำอะไรอยู่?" รู้ค่ะอาจารย์ กำลังถูกด่าอยู่ไง

คะ!!! "เอ่อ...หนูปวดฉี่ค่ะอาจารย์ ไม่ไหวเเล้วว >0<Y"ฉันพูดพร้อมกับทำท่าทางบิดไปบิดมา

ประกอบด้วย น่าอายชะมัดYoY "แล้วก็ไม่บอกครู มัวทำลับๆล่อๆอยู่ได้ เชิญไปได้" พออาจารย์

พูดเสร็จฉันก็รีบออกมาจากห้องทันที ปกติฉันเป็นคนไม่ค่อยโดดเรียนนะ(ยกเว้นเฉพาะเวลาจำ

เป็น) แต่สำหรับวันนี้ ตอนนี้ โดดล่ะค่ะ!!สวัสดี!!! 

 -ศาลาหลังมหาวิทยาลัย-

    "แฮ่กๆๆ-o-" เหนื่อยง่ะ อุคส่าห์วิ่งอ้อมจากหน้าคณะมาท้ายมหา'ลัยเลยนะเนี่ยย แต่ไม่เป็นไร

เพื่อแฟน สวยทำได้ค่าาา-o- เอ๊ะ!แล้วไหนล่ะแฟน? (._. )( ._.) อร้ายยย!!นี่ฉันวิ่งมาเสียปล่า

วเหรอเนี่ยย "เฮ้!หวัดดี^_^" ใครบางคนปรากฎตัวออกมาจากพุ่มไม้ "เฮ่ออ...นายอยู่นี่น่ะเอง"

ฉันหันไปพูดกับ พอร์ช เเฟนสุดหล่อของฉัน "แล้วนายมีเรื่องอะไรหรอ?" ฉันถามออกไปอย่าง

สงสัยสุดๆ-*- "ก็ฉันอยากคุยกับเธอนี่นา" เขาพูดพร้อมกับโอบรอบเอวฉันไว้หลวมๆ><เขินนะ

เนี่ย "ว่ามาสิคะ จะมาสั่งให้ฉันเลิกกลับดึก หรือเลิกโดดเรียนดีล่ะ เเต่เอ๊ะ ไอ้ข้อสองคงไม่ได้

เเล้วล่ะมั้ง เพราะว่าฉันน่ะ โดดเรีย...!!!" คำพูดของฉันหยุดไว้เเค่นั้น เพราะพอร์ชประกบริม

ฝีปากลงมาอย่างรวดเร็ว!!! อ๊ายย!!!ทำไมมีแต่คนชอบขัดเวลาฉันพูดอยู่เรื่อยเลยนะ บ้าที่สุดด!!!

"อืม....อื้มม" เขาปลี่ยนจากการจูบมาเป็นเเบบดูดดื่มในทันที แล้วพอเขาทำท่าว่าจะถอด

กระโปรงฉัน สติของฉันก็กลับมาในทันที ฉันจึงรีบผลักเขาทันที "ตกลงนายมีเรื่องอะไรหรอ"

ฉันพูดพร้อมกับรีบติดตะขอกระโปรงนศ.สุดสั้นทันที เอ๊ะ!!นี่มันกระโปรงหรือผ้าเช็ดหน้าเนี่ย "คือ

ฉันมีเรื่องสำคัญมากที่อยากจะบอกเธอ" เขาพูดเสียงนิ่งเเต่สื่อความหมายเอาไว้ เเปลกๆแฮะ

"ว่ามาสิ" ฉันตอบออกไป หรือว่าเขาจะขอฉันแต่งงานอ่ะ อร๊ายย>< โรแมนติกที่สุดเบยยย "เรา

เลิกกันเถอะ!!!" แป่วว!! เลิกงั้นเหรอ ผิดคาดเเฮะ แต่เขาพูดว่ายังไงนะ....เลิกงั้นหรอ!!!ม่าย

ยยย!!!!! ขอสามคำให้กับตอนนี้ เสีย!ใจ!อ่ะ!!!!! ToT





.........................................................................................................................................................................

                                                   โปรดติดตามตอนต่อไป..........................