playboy paradise ต้องรักไม่ได้ ผู้ชายคนนี้

ลำดับตอนที่ #2 : เปิดเทอมใหม่ที่ไม่ใหม่(?)

         

 

             "เอ้าาๆๆ เธอน่ะ มาช่วยฉันยกโต๊ะเอาไปประกอบกิจกรรมรับ

น้องหน่อยเร้ววว" เสียงที่ได้ยินก็คือเสียงของพี่ๆสตัฟฟ์ปี4กำลังช่วยกัน

ยกเก้าอี้ไปลานกิจกรรม ก็อย่างว่าอ่ะนะ เปิดเทอมใหม่ น้องๆก็ต้องเข้า

มาใหม่ พี่ๆก็ต้องออกไปตามประสาชีวิตเด็กมหาลัยแหละ ความจริงฉัน

ต้องไปช่วยพี่ๆเขายกด้วยนะเนี่ย แต่พอดีฉันคือ แอปเปิ้ลพาย สาวน้อย

หน้าใสผู้ครองตำแหน่งดาวมหาลัยมา2ปีแหน่ะ ง่ายๆก็คือฉันอยู๋ปี3แล้ว

ด้วย ฉันจึงไม่ค่อยสนใจเรื่องการรับน้องพวกนี้เท่าไรนัก "เอ้าา เธอน่ะ

ไม่ได้ยินที่ฉันพูดอยู่รึไง มาเร็วๆสิ" เสียงของพี่สตัฟฟ์ที่ดูเหมือนจะโมโห

นิดๆดังขึ้นอีกครั้ง ทำให้ฉันต้องหันไปมองเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น หึหึ ก็แค่

น้องปี2ที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวกำลังนั่งเล่นไอพอด8อยู่แค่นั้นเอง แต่พอน้องได้

ยินพี่เรียกให้ไปใช้งานเท่านั้นล่ะ ก็ทำน้ำเสียงจี๊จ๊ะไม่พอใจทันที(แต่ให้พี่

สตัฟฟ์ได้ยินไม่ได้นะ เดี๋ยวโดนด่า)แต่ก็ยอมลุกออกไปช่วยพี่ๆแต่โดยดี

เฮ้ออออ=_= ชีวิตเด็กมหาลัยปี3นี่น้าาา ทำไมมันน่าเบื่อขนาดนี้ล่ะ ฉัน

คิดในใจพร้อมกับพยายามเดินไปหาเก้าอี้นั่งเล่นเพลินๆหน่อย จนไป

สะดุดตากับโต๊ะม้านั่งสีชมพูหวานเเหววที่ว่างเปล่า ฉันจึงรีบกุลีกุจอไป

นั่ง ด้วยหวังว่าจะได้นั่งสงบๆแบบที่คนอื่นๆเขาทำกันสักที ฉันคิดพลาง

เดินไปนั่งที่โต๊ะม้าหินนั้น แล้วหยิบไอโฟน8sขึ้นมาเล่น เพื่อนั่งรอเวลา

เรียน เฮ้อออ=-= ชักเบื่อขึ้นมาจริงๆแล้วสิเนี่ย ทำไมมหาลัยนี้มันไม่มี

ห้องแก้เบื่อให้ฉันด้วยนะ ฉันจะได้ไปนั่งเวลาฉันเบื่อบ้างไรบ้าง "ปั้ก

กก!!!!""โอ้ยย!!!นี่มันอะไรกันเนี่ย!"ฉันพูดพลางจับที่หัวของฉัน ปวดอ่ะ

ToT ใครนะกล้าปากระเป๋าเล่นใส่หัวฉันเบบเน้ ครายยย! "อ้าว!นี่เธอเจ็บ

หัวได้ด้วยหรอเนี่ย ไม่ยักรู้-__-" กรี้ดดดดด!ที่แท้ก็คือ พีนัท นีเอง ที่

ปากระเป๋าใส่ฉัน อ้อ ลืมบอกไป นายนี่น่ะ เป็นเพื่อนสนิทสุดซี้ที่สุดของ

ฉันเลยล่ะ เพราะพอฉันได้ขึ้นเเท่นครองตำแหน่งดาวมหาลัยมา2ปีซ้อน

ก็แทบไม่มีผู้หหญิงคนไหนมาคุยกับฉันเลย ฉันก็เลยมีเพื่อนสนิทเป็น

ผู้ชายอย่างนายนี่ไงล่ะ คิกๆ หล่อด้วยนะ เอ๊ะ!ไม่ใช่สิ ต้องบอกว่าเขาก็

ช่วยเหลือฉันนะ แต่เขาก็ขึ้นแท่นเป็นรองเดือนมหาลัยเลยน้าา เขามีผม

สีน้ำตาลทองอ่อนๆ ที่แลดูนุ่มสลวยน่าสัมผัสมากๆ ตาสีน้ำตาลเข้มที่ดู

เป็นประกาย กับริมฝีปากสีครีมซีดน่าจุ๊บของเขา อาจทำให้ฉันตกหลุมรัก

แต่เเรกพบเลยก็ว่าได้ แต่มันติดตรงที่ฉันกับนายนี่เป็นเพื่อนกันน่ะสิ-_-

แต่ไม่ใช่ว่าเราไม่เคยจุ๊บกันนะ ออกจะบ่อยด้วยซ้ำไป ก็อย่างว่าอ่ะนะ

คนเรามันก็ต้องมีความหวั่นไหวให้กันบ้างเเหละเนอะ(แต่นี่เพื่อนแกนะ

ยะแอปเปิ้ลพาย เพื่อนน!!!!) "ก็ใช่สิยะ หัวคนนะ ไม่ใช่หัวเหล็ก ชิ!!"

ฉันพูดพร้อมทำหน้าทำตางอนสุดๆ  ฮ่าๆๆๆ ไม่ง้อก็ให้รู้กันไปสิ คนอย่าง

นายนี่น่ะ ใจอ่อนชะมัด "เฮ้ยย!!นี่เธอโกรธจริงเหรอเนี่ย โทดทีๆ ก็ไม่ได้

ตั้งใจนี่หว่า"เขาพูดพร้อมกับเกาหัวแกรกๆ ฮ่าาๆๆๆ สะใจเป็นบ้าเลย

^o^ "คิกๆๆ^_^"ฉันอดที่จะหลุดขำไม่ได้ จึงขำออกไปอย่างนั้น "อ้าวว

นี่เธอแกล้งฉันนี่หว่า มานี่เลยมา มาให้ฉันลงโทษซะดีๆ จะเอาให้หนำ

ใจไปเลย" เขาพูดพร้อมกับกระโจนเข้ามาหาฉัน "ว้ายย อย่าน้าา

คิกๆๆๆ"ฉันวิ่งหนีไปขำไป และฉันก็พอจะรู้แล้วด้วยว่าคำว่า"ลงโทษ"นี่

น่ะ มันหมายความว่ายังไง ฉันจึงรีบวิ่งหนีเขาไงล่ะ "จับได้แล้วว

ฮ่าๆๆๆ"เขาพูดพร้อมกับจับเข้าที่ข้อมือของฉัน "กรี้ดดด!! ฮ่าๆๆๆ^^"ฉัน

ตกใจปนตลกที่เขาเข้ามาจับฉันได้แล้ว แล้วนี่ฉันวิ่งมาถึงตรงซอกตึกได้

ยังไงกันเนี่ย "เธอน่ะ....อยู่นิ่งๆบ้างไม่ได้หรือไง ต้องให้ฉันเป็นห่วงอยู่

เรื่อยเลยนะ"เขาพูดพลางเอามือทั้งสองข้างมาจับที่ใบหน้าของฉัน

"เอ่อ..คือฉัน..คือ..ฉันคิดว่า..."ฉันพูดติดๆขัดๆ ทำไมต้องทำให้ฉันใจ

เต้นเเรงเเบบนี้ทุกทีก็ไม่รู้ คนบ้าา!!>< "ยัยซุ่มซ่ามเอ๊ย!!" เขาพูดพร้อม

กับโน้มใบหน้านั้นลงมาอย่างช้าๆ ดีนะที่แถวนี่เป็นซอกตึกหลังมหาลัย

ไม่งั้นฉันได้อับอายขายขี้หน้าชาวบ้านเขาแน่ๆ "เอ่อ..ฉัน...ฉัน

คิด..!!!!"คำพูดของฉันหยุดไว้แค่นั้น เพราะริมฝีปากสีครีมซีดของพีนัท

เข้ามาหยุดฉันไว้ เรา...เราจุ๊บกันในมหาลัยเหรอเนี่ย!!!ถึงจะไม่มีใครเห็น

เข้าก็เถอะ แต่ฉันก็รู้สึกตงิดๆยังไงไม่รู้ เขาเริ่มเปลี่ยนจากการจุ๊บเป็นการ

จูบแบบดูดดื่ม เขาค่อยๆละเลียดไปตามริมฝีปากของฉันอย่างอ่อนโยน

จนฉันไม่มีแรงยืน แต่เขาประคองหน้าฉันไว้ ฉันเลยไม่ล้มลงไปนอนชัก

บนพื้นเสียก่อน จากการจูบแบบหอมหวามกลายมาเป็นการจูบแบบร้อน

แรง คราวนี้เขาตักตวงความอร่อยจากปากฉันไปอย่างเอาแต่ใจ เขา

ค่อยๆเลื่อนมือข้างซ้ายที่ไม่ได้ประคองใบหน้าฉันไว้ เลื่อนลงมาปลด

กระดุมเสื้อฉันออกทีละเม็ดๆ "อย่า..นะ"ฉันพูดออกไป แต่เสียงฉันเบา

ราวกับตดปลวกToTแง้ ทำไมเสียงฉันหายล่ะ มันหายไปหนายย!! แต่พี

นัทไม่ได้ยิน พอเขาปลดกระดุมอออกเขาก็ใช้จมูกแสนซนของเขาไซร้

ไปตามซอกคอของฉันอย่างมีความสุข แง้YoY นี่ไม่ใช่เวลาทำ

เรื่องอย่างว่าน้าา ยู้ดดด!!!หยุดด!!! แต่ก่อนที่อะไรจะเลยเถิดไป

มากกว่านั้น ฉันก็ได้ยินเสียงๆนึง "กริ้งงงงงงงๆๆๆ!!!!!!!" เย่ๆ!!

เสียงออดเข้าเรียนช่วยฉันไว้ได้ นายพีนัททำเสียงจิ๊จ๊ะไม่พอใจกับเสียง

นั้นแต่ก็ยอมหยุดแต่โดยดี "บ้าชิบ!! ทำไมออดเข้าเรียนมันดังไวขนาดนี้

เนี่ย!!" เขาสบทออกมาอย่างอารมณ์เสีย คือฉันคิดว่ามันมาช้าเกินไป

มากกว่านะToT เกือบไปแล้วนะยัยพายเอ๊ยย!!! "งั้นฉันไปเรียนก่อนนะ

เธอก็ตั้งใจเรียนด้วยล่ะ ให้ฉันไปส่งมั้ย?"เขาถามพร้อมกับเอียงคอนิดๆ

กรี้ดด><น่ารักอ้ะ แต่มันจะน่ารักกว่านี้ถ้ามันไม่ล่วงเกินฉันแบบเมื่อกี้นี้

UoU "ม..ไม่ๆๆๆ><ไม่เป็นไรดีกว่า นายไปเรียนเถอะ"ไปเลยนะ ชิ่วๆ

เดี๋ยวเขาก็รู้หรอกว่าหน้าฉันเเดงขนาดไหนอ้ะ ฉันดันตัวเขาให้เดินออก

ไป   เฮ้อออออ...เปิดเทอมวันเเรกก็มีเรื่องซะแล้วสิ แล้วฉันจะทำยังไง

ต่อดีเนี่ย โอ๊ยยยย คนสวยเซ็งอ่ะค่ะะ!!!!!!!!!!!!!!




 

'''''''''''''''''''''to be continoues''''''''''''''''''''''''''

..........................................................................................