คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ฮองไทเฮาvsไทฮองไทเฮา
"ฮอไทเฮาเส็!!!"เสีย้อัพร้อมับที่เหล่าุนนาทุนรีบุเ่าลับพื้นทันที
"ถวายวามเารพพระพันปีอทรพระเริพะยะ่ะ!!!!"เสียอวยพรัึ้นหาแ่หิผู้เป็นมาราออ์ัรพรริเินมายัโ๊ะที่อยู่้านบนสูสุพร้อม้ารับใ้อเธอ
"ถวายวามเารพพระปีอทรพระเริ!!"ิ่นหยาและหยวนพูพร้อมโน้มัวทำวามเารพ
"ถวายพระพรเพะเส็แม่!!"หย่ฟา พระสนมูฮวา รวมถึพระสนมเฟยหร ย่อเ่าล ึ่ฮ่อเ้และไทฮอไทเฮา้มหน้าเล็น้อยึ่ฮอไทเฮาเหลือบมอทุนบนโ๊ะ่อนะโน้มัวให้ฮ่อเ้พร้อมับแม่นมหย
"หม่อมันถวายพระพรฮ่อเ้ ถวายพระพรพระไทฮอไทเฮา ถวายพระพรฮอเฮาและพระสนมทั้สอ..ถวายพระพรอ์ายสามเพะ"แม่นมหย้มลพร้อมย่อัวทำวามเารพึ่ฮอไทเฮาระุยิ้มึ้นมา่อนะเอ่ยทัผู้ที่มีศัิ์เป็นแม่สามีอเธอ
"ไม่นึว่าฮอไทเฮาะเสร็มา้วย"ไทฮอไทเฮาล่าวพร้อมับที่ทั้สอสบาันอย่าไม่เป็นมิรนั
"ทีแร็ิไว้เ่นนั้นแ่ไทฮอไทเฮาอุส่าห์เส็มาแล้วะาหม่อมันไ้ยัไล่ะเพะ...หม่อมันไม่ไ้มาััหวะฮ่อเ้นะเพะ"
"ไม่หรอ..เส็แม่เินั่พะยะ่ะ"ฮ่อเ้ เื้อเิพลันทุนนั่ลโยฮอไทเฮาแปลในิหน่อยที่หย่ฟาไม่ไ้นัู่่ับฮ่อเ้แ่็ไม่ไ้ถามอะไรออมาหาแ่เปลี่ยนมายิ้มให้หย่ฟาพร้อมวนเธอุย
"ฮอเฮาเ้าเรียมัวหรือยั"
"เพะเส็แม่"
"ีแล้ว...ไหนๆ็มาิว่าไทฮอไทเฮาน่าะทรทราบแล้วว่าพรุ่นี้ฮอเฮาะไปำนับฟ้าินเพื่อเป็นฮอเฮาอย่ารบถ้วนสมบูร์"
"่าวให่ใระไม่ทราบันล่ะเพะ...หาแ่ะเรียว่ารบถ้วนสมบูร์ยัไม่ไ้เพราะยัไแล้ว็ยัไม่มีเรื่อยืนยันที่แน่นอนเพราะำแหน่นี้หาะเปลี่ยนัน็ไม่ไ้ยาอะไรนี่นา" ไทฮอไทเฮาอบ้วยรอยยิ้มเยือเย็น่อนที่ทั้สอะมอันอย่าไม่ยอมแพ้
"หึหึหึ...อย่าทรัวลไปเลยเพะเรื่อนั้นยัไแล้ว็ไม่นานที่รัทายาทนโะ้อำเนิแ่ฮอเฮาที่มีสายเลือสูศัิ์และบริสุทธิ์เพียบพร้อม"
"้า็หวัะให้เป็นอย่านั้นเพราะหาไม่ใ่แล้วล่ะ็....อำนาในอนาอาเปลี่ยนมือ็เป็นไ้" ไทฮอไทเฮายิ้มให้ฮอไทเฮา อย่าเือเือนึ่เฟยหร็แอบยิ้มอย่าสะใหาแ่ฮอไทเฮา็สวนลับมาไ้
"ไม่มีวันนั้นหรอเพะในเมื่อรั้อีเรา็เห็นันอยู่"
"เอิ่ม...อประทานอภัยพะยะ่ะ..ระหม่อมิว่าเราวรเริ่มลอัน่ออีอย่าารแสในวันนี้็เพลิเพลินยิ่นั"ิ่นหยาแย้ึ้นเมื่อเห็นท่าทาที่เริ่มไม่ีพลันทั้หมร่วมลอัน่อโยไม่เว้น้อมีำเือเือนระหว่าฮอไทเฮา และไทฮอไทเฮานถึเวลาลับ ???????????????????????????????????????????? ึ ไทฮอไทเฮาเินลับพร้อมับเฟยหรโยมีนาำนัลและันทีเินามมามายึ่นาิอะไรบาอย่า่อนะพูึ้นมา
"ฮอไทเฮายัไม่ละทิ้นิสัยอบบารเหมือนเิม"
"ฮอไทเฮาทรมีอำนาแถมยัมีฮอเฮาอี็ยิ่เพิ่มพูนอำนาเป็นอย่ามาอีหน่อยหาฮอเฮาทรมีโอรสริ หม่อมันิว่าอีไม่นาน ไม่ว่าฮอไทเฮาะสั่อะไร็ไม่มีใรล้าัแน่เพะ"เฟยหรเสนอวามิึ้นมา่อนะเห็นไทฮอไทเฮายิ้ม
"เฟยหร..นี่เ้าไม่เห็นท่าทาอฮ่อเ้ที่แสออ่อฮอเฮาอย่าัเนรึ"
"หม่อมันเห็นเพะ แ่ว่าอะไร็ไม่แน่นอนยิ่ฮอไทเฮา้อารอย่านั้นหม่อมันิว่า่อไปารบัับฮ่อเ้ให้มีโอรสับฮอเฮาไม่ใ่เรื่อยา"
"้าไม่ยอมอยู่ในอำนาฮอไทเฮาลอไปหรอนะ"
"แล้วไทฮอไทเฮาะทรทำอย่าไรหรือเพะ ฮ่อเ้เอ็ไม่ทรโปรหม่อมันหรือพระสนมนไหนๆเลยลำพัเรียไปรับใ้ยัไม่เยเลย"เฟยหรพูอย่าัพ้อพลันไทฮอไทเฮาหยุเิน
"ั้น็อย่าให้ฮอเฮาหรือพระสนมุ้ยเฟยมีโอรสนแรสิ"
"ไทฮอไทเฮาะทำยัไเพะ"เฟยหรแสท่าทีสสัย
"รอให้พรุ่นี้ผ่านไป่อน...้าะเปิไพ่เ็ที่ฮอไทเฮาาไม่ถึเียวล่ะ!"
????????????????????????????????????????????
ทาไปำหนัเหิอัน
ฮอไทเฮาเินลับำหนัโยมีหย่ฟาอยประอ่อนะถูำหนิเี่ยวับวาัวในวันนี้
"ฮอเฮา...เหุใึปล่อยให้ฮ่อเ้ไป้าอ้าแรมับหิั้น่ำนั่นเมื่อลาวัน!"
"หม่อมัน....."
"ฮอเฮา....ยัีที่ฮ่อเ้ทรเรียพระสนมุ้ยเฟยไปรับใ้แ่ถ้าเป็นพระสนมูเฟยล่ะ..หานาั้รรภ์โอรสนแรึ้นมาเราะไม่แย่หรือ"
"เส็แม่เพะ...หม่อมันไม่รู้ะทำยัไฮ่อเ้ไม่ทรโปรหม่อมันแม้แ่สายา็แสวามหมาเมิน หม่อมันนปัาริๆ"
"ไม่ไ้เ็านะ!...โอรสนแระ้อเิับเ้านเียวะเป็นใรหน้าไหนไม่ไ้เ็า!"ฮอไทเฮาพูบ็ทำท่าะล้มนหย่ฟา้อรีบประอ
"เส็แม่เพะ!!"
"้าไม่เป็นไร..เรื่อนี้้าะัารเอ..้าเป็นแม่ย่อมรู้นิสัยฮ่อเ้ีที่สุ"ฮอไทเฮารุ่นิโยหย่ฟาไ้แ่้มหน้ารับเพราะถึยัไเธอ็ปิเสธเรื่อนี้ไม่ไ้อยู่แล้ว
????????????????????????????????????????????????????
ที่หน้าำหนัอพระสนมูฮวา
ฮ่อเ้เินนำพระสนมุ้ยเฟยมาโยไม่ไ้พูอะไร้วยนมาถึ้านหน้า
"ฮ่อเ้เพะหม่อมัน"
"เ้าไปพัผ่อนเถอะวันนี้เหนื่อยมาทั้วันแล้วพรุ่นี้็มีพิธีให่อีวระพัผ่อนมาๆ"
"แ่......เพะ"พระสนมูฮวา้มหน้ารับำพลันฮ่อเ้รีบเินลับไปโยไม่รู้ว่าพระสนมูฮวาไ้แ่มอามและเสียใยิ่นัที่สุท้ายฮ่อเ้็ไม่ไ้ให้โอาสเธออย่าที่ิเอาไว้
????????????????????????????????????????????
อี้าน
ิ่นหยาเินเรื่อยๆหมายะลับำหนัเพื่อเรียมัวับานในอนเ้าโยที่ยัอสสัยเรื่ออฮ่อเ้และฮอเฮาไม่ไ้ในะที่ำลัรุ่นิอยู่นั้นสายาอเา็เหลือบไปเห็นใรบานพร้อมเหล่านาำนัลที่ศาลาริมน้ำในวามมื
"..ใร.."ิ่นหยาพึมพำพลันัสินใเินเ้ามาู
"ถวายพระพรเพะอ์ายสาม"นาำนัลทั้หมทำวามเารพพลันนาำนัลอีสอนรีบเินมาทำวามเารพ
"พวเ้า..."
"หม่อมันเป็นนาำนัลำหนัี้หนานเพะ"
"ี้หนาน...ำหนัอฮอเฮาั้นหรือ"
"เพะ"
"อืม......พวเ้ารออยู่นี่แหละ"ิ่นหยาหันไปสั่นอนพลันเินมายัภายในศาลาึ่มีนำลัมอผิวน้ำอย่าเหม่อลอย
"พรุ่นี้ทรมีภาริที่้อทำแ่เ้าฮอเฮาวระพัผ่อนนะพะยะ่ะ"เสียนุ่มๆัึ้น้านหลัหย่ฟาึื่นาภวั์และรีบหันมาทาผู้มาเยือน
"อ์ายสาม"หย่ฟาพูึ้น่อนที่เ้าัวะเินออมาที่แสันทร์สาส่อโยเว้นระยะห่าับฮอเฮาพอวร
"เหุาร์วันนี้...ะหม่อมะยุ่มาไปไหมหาะถามอะไรบาอย่าทีู่ะบัอาไปเสียหน่อย"
"ทรรัสถามมาเถอะเพะ"
"ส่วนมาทุนะมอบนฟ้าที่มีวันทร์สวยามเมื่อมอาที่นี่..แ่เหุใฮอเฮาถึมอลผิวน้ำล่ะพะยะ่ะ"เมื่อิ่นหยาพูบหย่ฟา็มวิ้วเมื่อไม่เห็นว่าะเี่ยว้อับเธอและฮ่อเ้รไหน
"เพราะ....หม่อมันไม่ไ้อยู่ในสถานะที่ะมอท้อฟ้าเพะ"
"..ทำไมหรือ..."
"เพราะว่าผิวน้ำยามระทบับแสันทร์่าสวยามหาแ่ว่า..หาเราหลวมัวไปหามันวามสวยามะแปรเปลี่ยนเป็นอันรายึเราให้ลไปน....ไม่อาืนลับมา...แ่หาเรามอท้อฟ้าถึแม้เราะเอื้อมไม่ถึแ่็ไม่มีอันรายอะไรเิึ้น...เพราะมันไลเหลือเิน"หย่ฟาอบอย่าเหม่อลอยึ่ิ่นหยาเ้าใี ผิวน้ำือวัหลวที่ภายนอูสวยามหาแ่ภายในล้วนอันรายและหาเ้ามาแล้ว็ยาะลับออไป!
"อาเพราะยัไม่ินับที่นี่และนมามาย..วัหลวนั้นริๆ็มีนอยู่หลายประเภทนั บ้า็ีนน่าใหายแ่บาส่วน็ร้ายนเ็มไป้วยเล่ห์ล ฮ่อเ้แ่ไหนแ่ไร็มัะพูรไปรมาแ่็ทรมีวามรับผิอบ..ในวันนี้หาะหม่อมมอในานะอนลาแล้ว..ฮอเฮาัวลเรื่อใอยู่ทรปล่อยวามันเสียเถิ..ไม่ว่าอนนี้ะเิอะไรแ่ะไม่มีผลร้ายเิึ้นับพระอ์แน่"
"ไม่รู้สิเพะ...ในวัว้าให่เ่นนี้...สำหรับหิสาวอายุสิบแปอาะยาเย็นเหลือเินที่ะอยู่ไ้"
"ะหม่อมว่าทรทำไ้แน่...หย่ฟา..วามล้าหาและวามหอม...ทรพิสูน์ให้ทุนเห็นสิพะยะ่ะ ว่าภายในร่าามและภายใ้รอยยิ้มที่แสนอ่อนหวานพระอ์ทรมีล้าหา่อนอยู่"ิ่นหยายิ้มบาๆึ่หย่ฟานิ่ไป่อนะยิ้มอบเา
"หม่อมันสบายใึ้นมา..อบพระทัยอ์ายสามที่ทรี้แนะเพะ"หย่ฟาสูลมหายใเ้าพร้อมลับาลึ่ิ่นหยามอเธอ้วยแววาเป็นประายและเื่อมั่นเหลือเินว่าไม่มีอะไร..ที่เธอะทำไม่ไ้
ภายนอศาลา
ายหนุ่มนนึหยุมอเหุาร์รหน้า่อนะัสินใเินย้อนลับไปอีทาพร้อมนอนแ่็ไม่พ้นสายาอฮัวเียอยู่ี
"...นั่น...นอฮ่อเ้นี่นา..."
ความคิดเห็น