คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : บทที่ 3/2
“แม่ะ นี่พี่ธาม่ะ เาเป็น...” ลลินปรายามอผมแล้วเียบไปั่วอึใ “พ่อให้เาแ่านับลิน”
แม่อลลินยืนนิ่เียบ แ่ผมมอเห็นสอาอท่านมีน้ำาเลือบลอ ท่านฝืนยิ้ม แล้วเินเ้ามาับมือผมมาบีบเบา ๆ
“ฝาลูอแม่้วยนะ”
“ไม่้อห่วรับ”
“แม่ะ” ลลินยืนแบะปาร้อไห้ ท่าน็ึเธอมาอปลอบใ ผม็ไ้แ่ยืนมอเย ๆ นสอแม่ลูปลอบันเสร็แล้ว แม่อลลิน็นำมือเธอับผมมาับันไว้
“แม่อให้ลูทั้สอรัันยั่ยืน ถือไม้เท้ายอทอะบอยอเพร หนันิเบาหน่อยอภัยให้ันนะ”
ท่านพูบ็ูมือผมับลลินเินมาที่รถ หันไปโอบอลูสาวอีที่อนเปิประูรถให้ลลินเ้าไปนั่ ผมึยมือไหว้ลาามธรรมเนียมอนไทย านั้น็เินอ้อมไปนั่ประำที่นับ
“อบุพี่ธามมานะะ”
“ไม่อยาไ้ำอบุ แ่อยาให้อบแทนเป็นอย่าอื่นมาว่า”
ผมมอลลิน้วยแววาสื่อวามหมาย ลลินเอ็เหมือนะรู้ว่าผม้อารอะไรเพราะใบหน้าาวอเธอแเรื่อนเห็นไ้ัเน
“พี่ธามะให้...”
ผมไม่รอให้ลลินพูบ แ่ับมือเธอมาลูบไล้อาวุธู่าย ึ่มันำลัทัทายเธอ้วยารแ็ัวสู้มือ
“นี่มันในรถ” ลลินทัท้ว
“ในรถ็ทำไ้ ถ้าัน้อารไม่ว่าที่ไหนเธอ้อพร้อมนะ”
“แ่ลินลัวใรมาเห็น”
“รถิฟิล์มำนานี้ไม่มีใรเห็นแน่นอน ัารมันให้ที”
ลลินนิ่ไปเือบสามนาที ผม็ไม่ไ้เร่เร้าอะไร เพราะรู้ว่าเี๋ยวลลิน็้อัารมันให้ แล้ว็เป็นอย่านั้นริ ๆ เมื่อลลินพยายามปลเ็มั ผม็่วย้วยารปลมันให้ มือหนึ่ับพวมาลัยรถ อีมือปลเปลื้อาเอัวเอ
มือนุ่มนิ่มอลลินเริ่มยับสาวึ้นสาวล ผม้อารอะไรที่มันมาว่านี้ ึับรถไปยัผับอัวเอที่ำลัอยู่ในระหว่าแ่ พอรถอสนิท ็ปรับเบาะให้เอนนอนล ลลิน มอสบาผมแวบหนึ่ แล้วโน้มัวเ้ามาหา อ้าับมัรที่อยู่รลาลำัว โลมเลียมัน้วยปลายลิ้น นผมถึับราออมา
“เยี่ยม”
“ถ้าลินทำพี่ธามถูใ พี่ธาม้อให้ราวัลับลินนะะ”
“อยาไ้อะไร”
talk>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
ลลินอยาไ้อะไรถึไ้ามใเฮียธามนานี้ ฝาิาม้วยนะะ
ความคิดเห็น