คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #92 : ภาค2 ตอนที่14 ผู้ก่อการร้าย 6
ภาค2 ตอนที่14 ผู้ก่อการร้าย 6
“ต่อไปตาแกแล้ว!!”
หัวหน้าผู้ก่อการร้ายพูดเสร็จก็หันปากกระบอกปืนกลหนักไปทางเรนอิจิ
“ฉิบ...!!”
เรนอิจิทำอะไรไม่ได้นอกจากต้องรีบวิ่งออกจากที่กำบังทันที เพราะตอนนี้ที่กำบังของเขามันไม่ได้ปลอดภัยอีกต่อไปแล้ว
ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!
ที่กำบังของเรนอิจิถูกฉีกออกเป็นชิ้นๆพร้อมกับเศษฝุ่นและคอนกรีตที่ปลิวกระจายไปทั่ว
“แม่งเอ้ย!! ไวเหมือนลิงจริงๆ!!”
ด้วยความหนักและแรงถีบของปืนกลหนัก ทำให้การหันปากกระบอกปืนเป็นเรื่องยากที่จะไล่ตามความเร็วเรนอิจิได้ทัน
แต่ถึงอย่างงั้นเรนอิจิก็ไม่สามารถเข้าใกล้หัวหน้าผู้ก่อการร้ายได้ เพราะเขายังมีลูกน้องที่ถือปืนกลเบาและปืนไรเฟิลจู่โจมยิงคุมเชิงอยู่ และมันก็ทำให้เรนอิจิได้แต่วิ่งหลบไปเรื่อยๆ
ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!
ปืนทุกกระบอกต่างก็ยิงมาใส่เรนอิจิ จนเขาต้องวิ่งหนีหัวซุกหัวซุน และถอยหลังไปเรื่อยๆไม่มีหยุด
“อัก!!”
ในที่สุดเรนอิจิก็ถูกกระสุนปืนไรเฟิลจู่โจมยิงเข้าที่แขนซ้าย แต่เขาก็กัดฟันและวิ่งต่อ เพราะถ้าเขาหยุด เขาจะเป็นเป้านิ่งให้กับปืนกลหนักที่ยิงไล่หลังเขามา
“เป็นอะไรไปไอ้ลิงเหลืองทำได้แค่วิ่งหนีหรือยังไง?”
หัวหน้าผู้ก่อการร้ายพูดจาดูถูกในขณะที่เขาทำการเปลี่ยนกระสุนชุดใหม่ให้กับปืนกลหนักของเขา
“แฮกๆ! แฮกๆ!!”
ทางด้านเรนอิจิเองก็ไม่ได้พูดจาสวนกลับไป เพราะตอนนี้เขาจำเป็นต้องพักหายใจในขณะที่ยังพอมีเวลาอยู่
พื้นที่ในการหลบของเรนอิจิหายไปเรื่อยๆ ในขณะที่เขาค่อยๆถอยหลังกลับมา ตอนนี้ครึ่งหนึ่งของดาดฟ้าได้กลายเป็นเศษซากไปแล้ว เพราะลูกระสุนปืนกลหนัก
“เอาล่ะ!! ได้เวลาเต้นรำรอบสองแล้วเจ้าลิงเหลือง!!”
พูดเสร็จหัวหน้าผู้ก่อการร้ายก็รัวกระสุนใส่ทางเรนอิจิต่อทันที
ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!
ที่กำบังของเรนอิจิถูกฉีกออกเป็นชิ้นๆไม่เหลือซากด้วยกระสุนปืนกลหนัก
“ไอ้บ้านี้!!”
ปังๆๆๆๆ!!
เรนอิจิยิงปืนสวนกลับไป แต่ความแม่นยำของเขานั้นห่วยแตกมาก จนไม่สามารถทำอะไรอีกฝ่ายได้เลย
“ยิงอะไรนะเจ้าลิงเหลืองใช้ปืนไม่เป็นหรือยังไง? ให้ฉันสอนให้เอาไหม? ฮ่าๆๆๆๆ”
หัวหน้าผู้ก่อการร้ายหัวเราะชอบใจ พร้อมกับกดลั่นกระสุนปืนกลหนักใส่เรนอิจิอย่างเมามัน
ปังๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!
“ข้างหน้านั่นมัน!!”
เรนอิจิรีบหยุดทันที เพราะด้านหน้าเขานั้นคือกลุ่มของท่านนายก และถ้าเข้าวิ่งผ่านไปพวกเขาจะต้องโดนลูกหลงอย่างแน่นอน
“แย่ล่ะ!!”
เพราะการหยุดวิ่งอย่างกะทันหันทำให้ปืนกลหนักไล่ตามหลังของเรนอิจิมาทันและกวาดเข้าใส่เขาทันที
“บ้าเอ้ย!! ถ้าฉันสามารถใช้เวทมนตร์ได้ละก็....”
เรนอิจิรู้สึกสิ้นหวังเมื่อเห็นเคียวของมัจจุราชกำลังตัดผ่านร่างเขา
“ไปตายซะ!!! ไอ้ลิงเหลือง!! ฮ่าๆๆๆๆๆ”
ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!
กระสุนปืนกลหนักถูกยิงใส่จุดที่เรนอิจิอยู่ จนเศษปูนและฝุ่นบินกระจายไปทั่ว
“ฮ่าๆๆๆๆ ตายๆๆๆ!!”
ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!! แกร๊กๆๆๆ!!
“แค่นี้ก็เรียบร้อย ฮ่าๆๆ”
เมื่อกระสุนปืนกลหนักถูกยิงจนหมด หัวหน้าผู้ก่อการร้ายก็โยนปืนกลหนักของตัวเองทิ้งทันที และหันกลับมาสั่งการลูกน้องของตัวเองต่อ
“ไป!! ตรวจค้นให้ทั่ว ตัวเป้าหมายอยู่แถวนั่นแหละ”
“ได้เลยครับหัวหน้า!!”
“ไปพวกเราตรวจค้นให้ทั่ว ระวังพวกหนูที่เหลืออยู่ด้วยล่ะ บ้างทีมันอาจจะกัดพวกนายได้”
ว่าแล้วพวกเขาก็เริ่มทำการเดินเข้าไปตรวจค้นด้วยความระมัดระวังทันที
แต่ยังไม่ทันที่พวกเขาจะได้ไปไหน พวกเขาก็ได้เห็นเรนอิจิที่ตอนนี้กำลังนั่งอยู่กับที่พร้อมกับกระสุนปืนกลหนักที่ลอยอยู่ตรงหน้าเขา
“หัวหน้ามันยังไม่ตาย!!”
ลูกน้องคนนั้นไม่พูดเปล่า เขาหันกระบอกปืนเข้าหาเรนอิจิแล้วกดรัวกระสุนใส่ทันที
ปังๆๆๆๆๆๆๆ!!
กระสุนปืนถูกยิงเข้าใส่เรนอิจิที่นั่งเป็นเป้านิ่งทุกนัดได้อย่างแม่นยำ แต่แล้วเขาก็ต้องแปลกใจ เมื่อได้เห็นกระสุนทั้งหมดที่เขายิงนั้นถูกหยุดเอาไว้กลางอากาศ
“นี้มัน...นักเวท!! มันใช้เวทมนตร์ได้”
ถึงแม้พวกเขาจะแปลกใจที่เห็นว่าเรนอิจิสามารถใช้เวทมนตร์ได้ถึงแม้ว่าจะอยู่ในขอบข่ายของเครื่องแจมเมอร์
แต่ด้วยความที่พวกเขาถูกฝึกมาเป็นอย่างดีและมีประสบการณ์ภาคสนามมาแล้วอย่างโชกโชน ทำให้พวกเขาไม่ได้แตกตื่นและจัดระเบิดลูกเกลี้ยงให้กับเรนอิจิทันที
ตูม!!!!
แรงระเบิดดังสนั่นพร้อมกับพื้นคอนกรีตที่แตกเป็นรู
“เป็นไง มันตายแล้วหรือยัง?”
“ไม่รู้สิ มันอาจจะตกลงไปข้างล่างแล้วล่ะมั้ง”
แต่ยังไม่ทันที่พวกเขาจะพูดเสร็จ พวกเขาก็ได้เห็นเรนอิจิกำลังลอยอยู่กลางอากาศพร้อมกับดาบเทพสุริยันที่เป็นอาวุธประจำตระกูลของเขา
ความคิดเห็น