คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #75 : ภาค2 ตอนที่9 เกลือเป็นหนอน 2
ภาค2 ตอนที่9 เกลือเป็นหนอน 2
“หัวหน้าเอายังไงดีครับ?”
“โจมตีด้วยเวทมนตร์ระยะไกล ไม่ต้องข้ามเส้นเข้าไป”
ทางรุ่นพี่เองก็ไม่มั่นใจว่าจะเข้าไปดีหรือเปล่า เพราะพวกเขายังไม่เข้าใจเลยว่าพวกของเขานั้นตายกันยังไง และเพลงกระบี่ของฮาสึโนะนั้นส่งคนทั้งหมดไปห้องพยาบาลได้ยังไง
ดังนั้นพวกเขาจึงเลือกที่จะใช้เวทมนตร์โจมตีจากระยะไกลแทนการที่จะต้องเดินข้ามเส้นเขตแดนเข้าไปโจมตีฮาสึโนะ
“ยิงเลย!!”
หัวหน้าทีมสั่งให้กลุ่มของรุ่นพี่ทั้งหมดใช้เวทโจมตีใส่ฮาสึโนะจากระยะไกลทันที ทางด้านฮาสึโนะเองก็ไม่ได้ทำอะไรมากนอกจากการชักกระบี่ออกมาแกว่งไปแกว่งมาเหมือนกับกำลังปัดแมลงวัน
และทันทีที่กระบี่ของฮาสึโนะปัดไปใกล้กับเวทมนตร์ที่พวกรุ่นพี่โจมตีเข้ามา มันก็ได้ดึงดูดให้เวทมนตร์พวกนั้นพุ่งเข้าไปในตัวกระบี่แทนที่จะโจมตีใส่ฮาสึโนะ ส่วนเวทมนตร์ที่ไม่ได้เข้าใกล้ฮาสึโนะก็ตกลงพื้นและระเบิดตามปกติ
ตูมๆๆๆ!!!
“หยุด!!”
หลังจากที่ยิงไปได้สักพักหัวหน้าทีมก็สั่งหยุดการโจมตีเพื่อที่จะมองดูผลงาน เพราะการระเบิดของเวทมนตร์นั้นทำให้ฝุ่นดินฟุ้งกระจายมากเกินไปจนทำให้เขามองไม่เห็นอะไรเลย
และเมื่อฝุ่นดินได้จางหายไปพวกเขาก็ได้มองเห็นฮาสึโนะกำลังนอนอยู่บนเตียงพับ กระดกขวดชาเขียวและตัดชิ้นเค้กกินอยู่อย่างสบายใจ
ส่วนกระบี่กลืนจันทร์นั้นถูกปักเอาไว้ที่พื้น เพราะฮาสึโนะขี้เกียจเกินไปที่จะหยิบมันขึ้นมาปัดเวทมนตร์ที่โจมตีเข้ามา ดังนั้นเธอจึงเลือกที่จะปักมันเอาไว้กับพื้นเพื่อให้มันคอยกินเวทมนตร์ที่โจมตีเข้ามาด้วยตัวเองแทน
“ยายนี่!! ยิงอีก ยิงเข้าไปอย่าหยุด”
หัวหน้าทีมโกรธอย่างมากที่ได้เห็นท่าทางสบายๆของฮาสึโนะและได้สั่งโจมตีฮาสึโนะอย่างหนักหน่วงทันที
การทิ้งระเบิดของเวทมนตร์เป็นไปอย่างต่อเนื่องมากกว่า5นาที จนทำให้พวกรุ่นพี่ที่ยิงเวทอย่างต่อเนื่องต้องหอบหายใจด้วยความเหนื่อย
“หยุด!!”
หลังจากที่ได้โจมตีมามากกว่า5นาที ในที่สุดหัวหน้าทีมก็ได้หัวเย็นลง เพราะได้เห็นว่าลูกทีมของตัวเองนั้นได้ใช้เวทโจมตีกันจนเหน็ดเหนื่อยแล้ว
“เอาล่ะ คราวนี้ยายนั่นคงจะไม่เหลือแม้แต่ซากแล้วล่ะมั้ง”
หัวหน้าทีมมองดูคลื่นฝุ่นมากมายที่เกิดจากการโจมตีด้วยเวทมนตร์อย่างต่อเนื่องด้วยความพอใจในตัวเอง
แต่แล้วเมื่อฝุ่นได้ถูกพัดหายออกไป เขาก็ได้มองเห็นร่างของฮาสึโนะที่ยังคงนอนอยู่บนเตียงพับอย่างสบายใจเหมือนเดิม
“ปะ...เป็นไปได้ยังไงกัน!!”
หัวหน้าทีมรู้สึกเหงื่อแตกทันที และลูกทีมของเขาเองก็เช่นเดียวกัน
“อ้าว ไม่ยิงมาแล้วเหรอ? ยิงมาอีกสิฉันไม่ว่าอะไรหรอกนะ”
ฮาสึโนะที่กำลังนอนดูการ์ตูนที่มิซากิแนะนำให้เสพอยู่พูดขึ้นมาทันทีที่เห็นว่าพวกรุ่นพี่ได้ทำการหยุดยิงแล้ว
“ไม่!! ฉันไม่เชื่อว่าจะฆ่าเธอไม่ได้ ไปพวกเราไปฆ่ายายนั่นด้วยกัน”
เมื่อหัวหน้าทีมเจอกับเรื่องนอกเหนือความเข้าใจของเขา เขาก็ได้ปฏิเสธที่จะยอมรับมันทันที เพราะเขาไม่เชื่อว่าฮาสึโนะจะสามารถป้องกันเวทมนตร์ทั้งหมดได้ มันจะต้องมีทริคอะไรบางอย่างแน่ที่ทำให้เธอสามารถหลบหลีกหรือป้องกันเวทมนตร์ทั้งหมดได้
“พวกเราตามหัวหน้าไป!!”
“ฆ่าเธอซะ!! ฉันไม่เชื่อว่าพวกเราจะฆ่าเธอไม่ได้”
“ฆ่า!!”
“ย้ากกก!!”
ตอนนี้สิ่งที่พวกรุ่นพี่ต้องการฆ่านั้นหาใช่ฮาสึโนะอีกต่อไปแล้ว แต่มันเป็นความจริงที่ว่าพวกเขาทั้งหมดอ่อนแอกว่าเด็กปี1ที่อยู่ตรงหน้า ซึ่งนั่นมันเป็นอะไรที่พวกเขายอมรับไม่ได้และไม่ต้องการที่จะยอมรับมันด้วย
ดังนั้นพวกเขาทั้งหมดจึงไปบ้า และต้องการที่จะกำจัดฮาสึโนะที่เป็นตัวตนแห่งความอ่อนแอของพวกเขาออกไป ไม่อย่างงั้นความเชื่อมั่นในตัวเองของพวกเขาจะต้องถูกทำลาย เมื่อพวกเขารู้ว่าพวกเขาทั้งหมดนั้นเป็นแค่คนธรรมดาทั่วไปหาใช่อัจฉริยะอย่างที่พวกเขาเข้าใจ
“ฮื้อ? พวกนายข้ามเส้นมาแล้วนะ”
ฮาสึโนะรู้สึกไม่พอใจนิดหน่อย เธอลุกขึ้นยืนพร้อมกับกระทืบเท้าลงกับพื้นเพื่อให้กระบี่กลืนจันทร์หลุดออกจากพื้น ก่อนที่เธอจะจับมันเอาไว้ในกลางอากาศ และชูมันขึ้นเหนือศีรษะ
“กระบวนท่ากระบี่สอง…”
ฮาสึโนะพูดขึ้นพร้อมกับล็อกเป้ารุ่นพี่ทั้งหมดที่วิ่งข้ามเส้นเข้ามา แรงกดดันของฮาสึโนะที่กำลังจะออกกระบวนท่านั้นทำให้พวกรุ่นพี่ที่กำลังวิ่งบ้าเข้ามาถึงกับตื่นจากความบ้าทันที
“นะ...นะ...นี่มัน ไม่ใช่พลังของมนุษย์แล้ว”
“ปีศาจ!! ยายนั่นมันเป็นปีศาจ!!”
รุ่นพี่หลายคนที่ทนแรงกดดันของกระบวนท่าของฮาสึโนะที่กำลังจะปล่อยออกมาไม่ไหวก็ถึงกับต้องทรุดเข่าลงกับพื้นทันที ส่วนคนที่ยังยืนอยู่ได้ก็ถึงกับขาสั่นจนก้าวเท้าไม่ออก
ตอนนี้ภาพที่พวกรุ่นพี่กำลังมองเห็นฮาสึโนะอยู่นั้น คือภาพเงาดำของพญางูขาวแปดเศียรกลืนสวรรค์ขนาดใหญ่ที่เหมือนจะกำลังดูดกลืนทุกอย่างเหมือนกับหลุมดำที่ลึกจนไม่มีที่สิ้นสุด ซึ่งภาพเหล่านั้นตอนนี้ก็ได้ซ้อนทับบนตัวของฮาสึโนะ
“มังกรดำคืนสู่ปฐพี”
สิ้นเสียงกระบวนท่า กระบี่สีดำของฮาสึโนะก็ถูกฟันลงมาพร้อมกับลำแสงสีดำมากมายที่ตกลงจากฟ้าใส่ร่างของพวกรุ่นพี่แต่ละคนด้วยความแม่นยำ
“อ๊ากกกๆ”
หลังจากที่พวกรุ่นพี่โดนลำแสงสีดำเข้าไป พวกเขาก็เหมือนกับกำลังถูกดูดเข้าไปในหลุมดำแทนที่จะถูกส่งไปยังห้องพยาบาลด้วยเวทเคลื่อนย้ายของโรงเรียน
“ชิ! ยุ่งยากจริง”
ดูเหมือนว่าพลังของกระบี่กลืนจันทร์จะไปรบกวนการทำงานของเวทเคลื่อนย้ายของโรงเรียนที่จะส่งตัวพวกรุ่นพี่ไปห้องพยาบาล
และนั่นก็ทำให้ฮาสึโนะจำเป็นต้องรีบดึงพลังของกระบี่กลับคืนมาเพื่อให้เวทเคลื่อนย้ายของโรงเรียนสามารถทำงานได้ตามปกติ
“เฮอ...ดูเหมือนว่าจะต้องระวังในการใช้พลังของกระบี่เล่มนี้ซะแล้วสิ”
ฮาสึโนะถอนหายใจออกมาหลังจากที่กระบี่ของเธอเกือบที่จะกลืนพวกรุ่นพี่เข้าไปในท้อง ด้วยพลังของกระบี่กลืนจันทร์นั้นทำให้ฮาสึโนะรู้สึกเหมือนกับกำลังขับรถสปอร์ตที่มีแรงม้าสูงและยากที่จะควบคุม
ทุกครั้งที่เธอชักมันออกมา มันก็เหมือนกับจะทะยานออกไปกินทุกอย่างที่อยู่ตรงหน้า แต่ก็คงจะเป็นเพราะมันคือกระบี่อสูรดังนั้นจึงไม่แปลกเลยที่มันจะก้าวร้าวและไม่ค่อยเชื่อฟังเจ้านาย เหมือนกับกระบี่ทั่วไปที่ทำมาจากสิ่งของศักดิ์สิทธิ์
“เฟรนดี้ดูเหมือนว่าจะเอาอะไรที่ยุ่งยากมาให้ฉันอีกแล้วสินะ”
ฮาสึโนะพูดพร้อมกับมองดูกระบี่กลืนจันทร์ของตัวเองอย่างเหนื่อยใจ
ความคิดเห็น