ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    พันธสัญญารักนักปราบผีสาว (ฟรี)

    ลำดับตอนที่ #102 : ภาค2 ตอนที่16 บินไปประเทศจีน

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 85
      6
      6 ก.พ. 64

     

     

    ภาค2 ตอนที่16 บินไปประเทศจีน

     

     

    หลังจากเหตุการณ์ในคืนนั้น ทางญี่ปุ่นก็ได้ปฏิเสธการเข้าตรวจสอบทั้งหมดของอเมริกา แต่ถึงอย่างงั้นญี่ปุ่นก็ไม่สามารถกล่าวหาอะไรอเมริกาได้ทั้งที่มีหลักฐานอยู่ครบถ้วน

    ด้วยความที่อเมริกานั้นแข็งแกร่งเกินไปและมีกำปั้นเหล็กที่เหนือกว่า ทางญี่ปุ่นจึงได้แต่ต้องกลับมาเลียแผลตัวเอง แล้วก็โยนหลักฐานทั้งหมดลงถังขยะไป

    และนี่ก็เป็นอีกครั้งที่อเมริกาได้แสดงให้เห็นถึงความแข็งแกร่งของตัวเองกับนานาประเทศ

    “อืม...ดูเหมือนว่าญี่ปุ่นจะแพ้สินะ”

    ฮาสึโนะเปิดดูข่าวในมือถือขณะที่นั่งอยู่ในสนามบิน ซึ่งตอนนี้เธอและเพื่อนๆกำลังจะบินไปแข่งขันที่ประเทศจีน พร้อมกับบรรดานักเรียนคนอื่นๆซึ่งได้เสนอความต้องการที่จะไปลงแข่งขันด้วย

    และแน่นอนโรงเรียนก็รวยพอที่จะส่งทุกคนให้ไปลงแข่งขันได้ ดังนั้นจึงไม่แปลกเลยที่จะมีนักเรียนของโรงเรียนสอนปราบผีอยู่เต็มสนามบิน

    แต่จากที่ดูแล้วมากกว่าครึ่งไม่ได้คิดจะไปแข่งขันกันจริงๆสักเท่าไร เพราะพวกเขาดูเหมือนว่าอยากจะติดแก๊งทัวร์ไปท่องเที่ยวและกินฟรีที่ต่างประเทศกันซะมากกว่า

    ทำเลยเหมือนกับว่าพวกเรากำลังจะไปทัศนศึกษากันซะมากกว่า ที่จะไปลงแข่งขันเพื่อสร้างชื่อเสียงให้กับโรงเรียน ซึ่งทางโรงเรียนก็เข้าใจความต้องการของนักเรียนและได้จัดพวกเขาให้เป็นกลุ่มสำรองของกองเชียร์แทนหลังจากที่พวกเขาแพ้

    และนั่นก็ทำให้พวกเขาสามารถทำตัวสบายๆกินเที่ยวเล่นสนุกกันได้อย่างเต็มที่ ต่างกับกลุ่มนักกีฬาตัวจริงของฮาสึโนะที่จะต้องเตรียมตัวให้พร้อมและปรับตัวให้เข้ากับภูมิอากาศแล้วก็กฎการแข่งขัน

    ต้องทำการประชุมแผนการกับโค้ชประจำทีมและเพื่อนนักกีฬาคนอื่นที่เป็นรุ่นพี่ที่เคยผ่านศึกสงครามแบบนี้มากก่อน ซึ่งมันเป็นเรื่อยยุ่งยากและซับซ้อนมาก เพราะงั้นเรื่องกินเล่นเที่ยวสนุกนะลืมมันไปได้เลย

    “ฮาสึโนะได้เวลาไปขึ้นเครื่องกับพวกรุ่นพี่แล้วนะ”

    อากาเสะพูดขึ้นเมื่อเห็นฮาสึโนะยังคงนั่งเล่นมือถือของตัวเองอยู่ และไม่ได้ดูเลยว่าตอนนี้พวกเธอจะต้องไปขึ้นเครื่องกันแล้ว

    ซึ่งแน่นอนว่าเครื่องของพวกเธอนั้นจะแยกออกกับนักเรียนปกติที่ไม่ได้ถูกคัดเลือกมาให้เป็นตัวแทนความหวังระดับสูงของโรงเรียน

    “อืม…”

    ว่าแล้วฮาสึโนะก็ปิดมือถือของตัวเองและเดินตามกลุ่มเพื่อนๆของเธอไปโดยทันที

    ภายในเครื่องบินนั้นเต็มไปด้วยพวกสภานักเรียนของชั้นปีต่างๆและกลุ่มของผู้ที่มากไปด้วยพรสวรรค์ ซึ่งเรียกให้ว่าหัวกะทิของทั้งโรงเรียนได้มาร่วมกันอยู่ในเครื่องบินลำนี้แล้ว

    “ถ้าเครื่องบินลำนี้ตกขึ้นมาคงจะเป็นความเสียหายระดับชาติเลยสินะ”

    ฮาสึโนะพูดขึ้นทันทีเมื่อรู้สึกได้ถึงพลังเวทของแต่ละคนที่อยู่บนเครื่องบินลำนี้

    เที่ยวบินในครั้งนี้ใช้เวลาไม่นานพวกฮาสึโนะก็ได้บินมาถึงกรุงปักกิ่งที่ซึ่งเป็นเมืองหลวงของประเทศจีน และพวกเธอจะต้องเข้าร่วมพิธีเปิดในอีก3วันหลังจากนี้

    ก่อนที่จะนั่งรถไฟความเร็วสูงไปยังพื้นที่ภัยพิบัติ203ที่ซึ่งเป็นสนามแข่งขันสำหรับเกมล่าในครั้งนี้

    พื้นที่ภัยพิบัติ203นั้นเป็นหนึ่งในพื้นที่พิเศษที่ประเทศมหาอำนาจอย่างจีนใช้เป็นพื้นที่กักขังภูตผีเอาไว้เพื่อทำเหมืองผลิตแร่ผลึกพลังงานปีศาจ ซึ่งภายในนั้นจะมีช่องว่างที่ถูกเจาะเอาไว้เป็นประตูมิติ เพื่อใช้เป็นทางผ่านระหว่างโลกมนุษย์กับโลกวิญญาณ

    และจะมีเขตแดนที่กั้นเป็นชั้นๆด้วยข่ายเวทอาคมเพื่อแบ่งพวกภูตผีออกเป็นระดับๆ จากพวกระดับสูงที่อยู่ใกล้ประตูมิติมากที่สุดจนไปยังพวกระดับต่ำที่อยู่ด้านนอกสุดของเขตแดน

    “อ่า...โรงแรมที่นี่นี้มันหรูจริงๆ นี่สินะโลกของนักปราบผี ช่างต่างกับชีวิตคนธรรมดาๆจริงๆ”

    ระดับชนชั้นนั้นถูกแบ่งออกมาอย่างชัดเจนมากในยุคนี้ คนที่เป็นนักปราบผีไม่ว่าจะแย่แค่ไหนก็ยังรวยกว่าพน้กงานกินเงินเดือนธรรมดาๆอยู่เป็น10เท่า

    ดังนั้นจึงไม่แปลกเลยที่ทุกคนอยากที่จะเป็นนักปราบผี เพราะคนที่สามารถเป็นนักปราบผีได้ก็ถือว่าเป็นผู้ชนะแล้วนั่นเอง

    “ฉันเลือกถูกแล้วสินะที่มาเป็นนักปราบผีเนี่ย...”

    “แน่นอนอยู่แล้ว ฉันฝึกเธอมาก็เพื่อให้เป็นนักปราบผีแบบนี้แหละ หัดสำนึกบุญคุณของฉันซะบ้างนะ”

    คำพูดของเฟรนดี้ทำให้ฮาสึโนะอารมณ์เสียขึ้นมาทันที

    “แล้วทำไมเธอต้องมานอนอยู่ห้องเดียวกับฉันด้วยเนี่ย!! ห้องอื่นก็มีเยอะแยะทำไมไม่ไปนอนไกลๆ”

    “อย่าคิดมากน่า นี้มันเป็นการแบ่งห้องตามที่โรงเรียนจัดให้นะคู่หู”

    คำพูดของเฟรนดี้ทำให้ฮาสึโนะหัวร้อนขึ้นมาทันที

    “คู่หูใครเป็นคู่หูของกันเธอย่ะ!! ยายแก่ที่มีอายุมากกว่าประวัติศาสตร์ของมนุษย์ยังจะมีหน้ามาลงแข่งเพื่อกลั่นแกล้งเด็กอีกเหรอ? นี่เธอว่างมากเลยใช่ไหม? ทำไมไม่กลับไปเฝ้ารากต้นมะม่วงของเธอต่อล่ะ”

    “ช่วยไม่ได้นิน่า ก็โรงเรียนเป็นคนเสนอชื่อของฉันขึ้นมาเอง แล้วตอนนี้ฉันก็ยังเป็นนักเรียนอยู่ด้วย เพราะงั้นฉันก็ต้องเชื่อฟังคำสั่งจากโรงเรียนสิ”

    เฟรนดี้นั้นถูกคนของสภานักเรียนชั้นสูงเสนอชื่อขึ้นมา เพราะวีรกรรมต่างๆของเธอที่โด่งดังไปทั่วทั้งโรงเรียน พวกรุ่นพี่ที่เจอเธอยังต้องหลีกทางให้2-3เมตรเพื่อให้เธอได้เดินสะดวก

    จึงไม่แปลกเลยที่จะมีชื่อของเธอติดอยู่ในฐานะของนักกีฬาแบบนี้ และที่พวกเราจะต้องมาจับคู่กันนะเหรอ? ก็เพราะว่าการประชุมวางแผนก่อนหน้านี้นะสิ

    ทั้งฮาสึโนะและเฟรนดี้ต่างก็เป็นเศษเหลือทิ้ง เพราะโดยปกติแล้วนักปราบผีทุกคนจะมีทีมประจำในการออกปฏิบัติงานอยู่แล้ว แต่สำหรับฮาสึโนะและเฟรนดี้นั้นกลับไม่มีทีมประจำเป็นของตัวเอง และทีมของอากาเสะเองก็เต็ม4คนแล้วจึงไม่มีที่ว่างสำหรับฮาสึโนะให้เข้าไป

    ดังนั้นจึงจบลงที่คนที่ไม่มีใครต้องการ2คนได้มาอยู่ด้วยกัน

    “เฟรนดี้การแข่งครั้งนี้เธอต้องการทำอะไรกันแน่”

    “ทำอะไรนะเหรอ? ก็คงจะไปหาโต๊ะดีๆสักตัวพร้อมกับชุดน้ำชาเพื่อที่จะไปหาจุดชมวิวที่สูงๆสักที่ล่ะมั้ง”

    คำพูดของเฟรนดี้ทำให้ฮาสึโนะถึงกับพูดไม่ออก แต่มันก็คงจะเป็นตัวตนในแบบของเธอล่ะนะ

    “สรุปฉันต้องสู้คนเดียวเหรอ?”

    “ไม่ต้องก็ได้มั้ง เธอลืมไปแล้วเหรอว่าหัวใจหลักของเกมล่าในรอบคัดเลือกนี้ก็คือการอยู่รอด ถึงแม้ว่าเธอจะทำคะแนนได้มาก แต่ถ้าเธอถูกฆ่าคะแนนทั้งหมดก็จะตกไปอยู่กับฝ่ายตรงข้ามอยู่ดี”

    “งั้นถ้าทุกคนอยู่อย่างสงบไม่ฆ่ากันทุกคนก็จะผ่านเข้ารอบสินะ”

    “นั่นก็ใช่ แต่เธอนะประมาณความโลภของมนุษย์มากเกินไป เธอไม่เห็นรางวัลต่างๆที่คะแนนสามารถแลกได้เหรอ? มันพอที่จะทำให้ใครสักคนยอมฆ่าเพื่อนร่วมทีมของตัวเองเพื่อได้รับคะแนนเอาไว้ตัวคนเดียวเลยนะ”

    คำพูดของเฟรนดี้ทำให้ฮาสึโนะถึงกับต้องกลืนน้ำลายตัวเอง เพราะรางวัลต่างๆที่แสดงอยู่ในหน้าจอแสดงผลนั้นทำให้เธอแทบทนไม่ไหวที่จะออกไปเด็ดหัวทุกคนที่ลงแข่งในรอบคัดเลือก

    ทั้งยาบำรุงธาตุชั้นสูง ที่ไม่สามารถหาซื้อได้ในตลาด

    ทั้งหินหยกและแผ่นยันต์ชั้นสูงที่ทำด้วยมือจากปรมาจารย์นักสร้างขั้นสุดยอด

    ดาบและกระบี่เองก็เช่นเดียวกัน ราคาอย่างต่ำๆก็เป็น100ล้านแล้ว และไอเทมวิเศษระดับเดียวกันก็มีให้เห็นอยู่เต็มไปหมด

    ดังนั้นจึงไม่แปลกเลยที่ทุกคนจะเห็นหัวของคนอื่นเป็นก้อนสีทองที่ส่องแสงได้ และไอเทมระดับสูงพวกนี้มันได้ทำให้ตาพวกเขามืดบอดไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

    ตอนนี้ฮาสึโนะเชื่อว่าพวกเขาทุกคนจะต้องเห็นหนึ่งหัวตัดหนึ่งหัวอย่างแน่นอน

    “นี้แค่รอบคัดเลือก ก็จะให้เล่นกับแบบเลือดนองเต็มพื้นแล้วเหรอ?”

    “ใช้แล้วมนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่โง่แบบนั้นแหละ โชคดีนะที่เดียวนี้ไม่ได้ถูกฆ่ากันจริงๆ เพราะถ้าเป็นเมื่อก่อนละก็ศพได้กองเต็มภูเขาไปแล้ว”

    “อืม...นี้คงต้องขอบคุณวิทยาการเวทมนตร์ที่เจริญขึ้นสินะ”

    “ก็น่าจะใช้ ยังดีที่พวกมนุษย์หลังจากที่ได้ฆ่ากันไปเป็นจำนวนมาก ก็มีคนที่ฉลาดขึ้นมาบ้าง”

    คำพูดของเฟรนดี้ทำให้ฮาสึโนะถึงกับพูดไม่ออก เพราะเธอไม่รู้ว่าเฟรนดี้นั้นกำลังชมมนุษย์หรือเธอกำลังด่ามนุษย์อยู่กันแน่

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×