คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : นายแว่นจอมเฉิ่มกับห้องลับๆสำหรับก่อการร้าย
3
ห้อง11A
ฉันเดินเข้าห้องเรียนเงียบ ตามด้วยบุ๊ค ส่วนโรสกับไอซ์จะตามมาสมทบ เพื่อไม่ให้เกิดการผิดสังเกต แบบว่ารู้จักเด็กใหม่ล่วงหน้า มันก็ทะแม่งๆเกินไป
“นั่งนี้แล้วกันนะ”ฉันบอกบุ๊ค หลังจากจองที่นั่งของเราสองคนเรียบร้อย เป็นที่นั่งคู่ริมหน้าต่าง แถวก่อนแถวสุดท้าย ที่พวกเด็กเกเรชอบนั่ง เพื่อหลับในห้องเรียน
แต่ด้านหลังของฉันเป็นเพียงนายเด็กแว่น ดูติ๋มๆเชยๆ ทั้งแว่นทั้งทรงผม เหมาะกับโฆษณารองเท้านั่งยางเก๋ามาตั้งแต่รุ่นทวดมากๆ=()=; เขากำลังนั่งอ่านหนังสืออย่างตั้งอกตั้งใจ
“เฮ้ นายแว่น คาบแรกเรียนไร?”ฉันนั่งโยกเก้าอี้ เอาไหล่ไปผาดกับโต๊ะของนายแว่น และเอ่ยถามกวนๆ
“หะ...หา?คุณพูดกับผมหรอ...ครับ?”
“ก็ใช่น่ะสิ ถ้านายใส่แว่นหนาๆหน้าเฉิ่มๆ”
“ภาษาอังกฤษ มิสจิน”เขาตอบเบาๆก่อนจะก้มหน้าอ่านหนังสือต่อไป
“ไอ้เฟีย แกไปว่าเขาอย่างนั้นได้ไง เขาอาจจะนิสัยดีก็ได้ ดูสิ อ่านหนังสือธรรมะด้วย”
“ทำไม? ฉันว่าไอ้เฉิ่มนี่ ไม่ได้ว่าแก จะเดือดร้อนไปทำไม?”ฉันถามบุ๊คอย่างไม่ใส่ใจ พลางฮัมเพลงเสียงดังเหมือนจงใจจะกวนนายแว่น แต่เขายังคงนั่งนิ่ง หูหนวกหรือไงฟร้ะ ธรรมะมันน่าสนใจกว่าเพลงร็อคของฉันมากนักหรอ อะโด่ หมั่นไส้ ชิ- -^^^
“นายแว่น นายเป็นเด็กใหม่หรอ?หน้าไม่คุ้นเลย”
“ใช่ครับ^^”ที่กับยัยบุ๊คหล่ะพูดดซะเพราะ ตางี้เยิ้ม แหวะ!พวกหนอนหนังสือ
“เราชื่อบุ๊คนะ นี่เพื่อนเราชื่อมาเฟีย”แนะนำเข้าไป
“หึ”แวบนึงฉันเห็นนายแว่นยิ้มที่มุมปากอย่างเย้ยหยัน แต่มันก็เป็นเวลาไม่ถึงสามวิด้วยซ้ำ
“ทำไมห่ะ หรือว่านายมีปัญหากับชื่อฉัน”ฉันลุกขึ้นพรวดพราดอย่างโมโห อย่ามาหยามฉันนะไอ้เฉิ่ม มันจะกล้ามากไปหน่อยมั้ง เจอเตะโด่งกลับห้องสมุดแน่แก
“เปล่านิคะ...ครับ ผะผมยัง...ไม่ได้ทำอะไรเลย”ทำเป็นหงอ หน๊อย แน่จริงก็ยอมรับมาสิ ว่าจะหาเรื่องกัน
“ใจเย็นๆสิเฟีย ฉันก็ไม่เห็นว่าเขาจะพูดอะไร ไปว่าเธอตอนไหน อย่าหาเรื่องเขาเลย”บุ๊คแตะแขนฉันเบาๆอย่างห้ามปราม ก่อนจะกระซิบเบาๆว่า
“คนมองใหญ่แล้ว หรือว่าแกอยากให้คนสงสัยว่าแกคือP.O.N”
ฟึ่บ
นั่งสงบเสงี่ยมทันทีเลยฉัน เผลอตัวทำอะไรไปบ้างเนี่ย ถ้าคนสงสัยว่าฉันเป็นยัยตัวร้าย มันก็ต้องเกี่ยวข้องกับP.O.Nเป็นก่อการร้ายแน่
“ขอโทษทีนะ นายแว่น”
“ไปขอโทษทำไม!!!”
“เฟีย แกน่ะ เงียบไปเลย...คือเพื่อนฉันก็ใจร้อนวู่วามแบบนี้แหละ แต่ที่จริงมันใจดีมาก นายแว่นอย่าถือสาเลยนะ”
“ครับ”พูดจาสุภาพอยู่ได้ ฉันไม่ใช่แม่แกนะเว้ย+_+^
“จริงสิ นายชื่อจริงว่าอะไร ฉันจะได้เรียกถูก”
“ก็นายแว่นไง ไม่เห็นยาก”บุคลิกมันก็บอกอยู่แล้ว จะไปถามทำไมให้เสียเวลา
“ผมชื่อกีต้าร์”
“ห๊ะ?กีต้าร์? ฮ่าๆๆๆ ได้ยินมั๊ยแก ไอ้เฉิ่มนี่ชื่อกีต้าร์ แต่งเองก็บอกมาเหอะ ฮ่าๆๆๆ”ฉันหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง ถ้านายนี่ชื่อกีต้าร์ ฉันคงชื่อ สมหญิง-_-^^^
“หุบปากเน่าๆของแกได้แล้วเฟีย ฉันจะคุยกับต้าร์ ถ้าเธอไม่ชอบเค้าก็ไม่ต้องเสนอหน้า”
“ย่ะ”ฉันสะบัดหน้าพรืดอย่างไม่สนใจ สักพักก็มีเสียงฮือฮาดึงขึ้นบริเวณประตู
ผ่าง!
“ไสหัวไปให้พ้นหน้าฉันกับเพื่อนซะที”ไอซ์พูดอย่างเย็นชา ด้วยสายตาที่พร้อมจะปลิดชีพกลุ่มนักเรียนชายตรงหน้า
ปังงง
ไอซ์กระแทกประตูใส่หน้ากลุ่มคิงคอง ด้วยสีหน้าที่นิ่งสนิท
จากนั้นไอซ์กับโรสก็เดินมายังที่นั่งแถวริมหน้าต่าง ซึ่งเหลือเพียงสองที่ตรงหน้าฉัน
“ตรงนี้มีคนนั่งมั๊ย?”เย็นชาเหมือนคนไม่รู้จักเลยนะไอซ์ เค้าเรียกตีบทแตกกระจุย
“ไม่มีจ้า^^”เริงร่าเชียวนะยัยบุ๊ค ทำไมไม่ไปสนนายแว่นต่อหล่ะ
“เธอสองคนชื่ออะไรหรอ?เราโรสนะ นี่ไอซ์ เอ่อ...เค้าอาจจะเงียบๆไปบ้างหน่ะ แหะๆ”รู้สึกว่าสายตาทั้งห้องจะจับจ้องมาทางเราสี่คนเป็นพิเศษนะ หรือว่า...จะรู้ว่าพวกเราคือP.O.N
ไม่จริงOoO
“ฉันบุ๊ค ส่วนนี้มาเฟีย คนข้างหลังชื่อกีต้าร์จ้ะ”
“เมื่อไหร่ไอ้พวกบ้า จะหยุดมองเธอสักที ไปเอาความสวยออกดีมั๊ย โรส”ยังดีนะไอซ์ ที่หน้าเธอเริ่มแสดงออกว่าหงุดหงิด ไม่งั้นเธอต้องเป็นพวกตายด้านแน่นอน
“เมื่อกี้ พวกผู้ชายข้างนอก เค้าตามโรสมาหรอ?”
“ใช่ ตื้อขอเบอร์อยู่ได้ น่ารำคาญ”
“ขอโทษที่ทำให้เธอเดือดร้อนนะไอซ์”โรสหันไปขอโทษเจ้าหญิงน้ำแข็งอย่างสำนึกผิด
“เออ ไม่ต้องมาทำหน้าแบบนั้นเลย ที่ฉันกันพวกนั้นออกไปกะ...ก็เพราะรำคาญตะหาก ไม่ได้ช่วยเธอซะหน่อย”-///-โห ที่แท้ไอซ์ก็เขินเป็นด้วยแหะ ดูสิ หน้าแดงเลย น่ารักชะมัด ถ้าไอซ์ยิ้มมากกว่านี้ คงจะมีหนุ่มๆมาจีบกันพรึ่บ
ครืดดด
ทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบ เมื่อผู้ที่เข้ามาเยือนคือมิสจินตนา นี่ก็เข้าห้องเลทไปตั้งยี่สิบนาที สงสัยมัวแต่ไปไลล่าพวกP.O.Nชัวร์ เหงื่อแตกพลั่กขนาดนี้
“good moringจ้ะ นักเรียนที่น่ารักทุกคน sorryด้วยนะ ที่i’m lateก็อย่างที่รู้ๆกันนะ ว่าเมื่อเช้าWhat happened? ตอนนี้ทางโรงเรียนกำลังหาทางเอาตัวstupid girlsพวกนั้นมาลงโทษอยู่นะจ้ะ ถ้าใครรู้ตัวคนทำผิดชช่วยtell me ด้วย หรือ...พวกนั้นอาจจะอยู่ห้องนี้ก็ได้ ครูdon’t knowเหมือนกัน เอาหล่ะ!เข้าบทเรียนดีกว่า อย่าไปพูดถึงbad studentsให้เสียfeelingเลยดีกว่า ทุกคนเปิดpage 9 ”หลังจากพูดจาไทยคำอังกฤษคำจนน่าหมั่นไส้แล้ว มิสจินก็เริ่มเข้าเรื่องเรียน
เลิกเรียน บ่ายสองโมงครึ่ง
“ไปกินข้าวก่อนดีกว่า และเดี๋ยวค่อยกลับมาจัดการ”ฉันเสนอแนะเมื่อเราสี่คนออกจากห้องเรียนเป็นกลุ่มสุดท้าย
“โอเค” สามสาวตอบอย่างพร้อมเพรียง
เราทั้งสี่ก้าวเข้าไปยังร้านอาหารเล็กๆที่อยู่ซอยถัดไป แต่สายตาฉันก็พลันเหลือบไปเห็นนายแว่นกับเพื่อนของเขาอีกสามคน หึ เฉิ่มกันทั้งนั้น
จึกๆ
“แกดูนั่นดิ”เมื่อเราหาที่นั่งได้แล้ว ฉันจึงหันไปสะกิดยัยบุ๊คที่นั่งข้างๆให้หันไปมองโต๊ะนายแว่น
“อ๊ะ นั่นมันกีต้าร์นิ”
“อื้ม แกว่ามันดูแปลกๆมั๊ย?ฉันว่าหมอนั่นไม่เหมือนกับตอนอยู่ในห้องสักนิด”
“ยังไงว่ะ?”บุ๊คถามกลับ
“ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน รู้แต่ว่ามันแปลก”
“บางทีเค้าอาจจะไม่กล้าพูดในห้องเพราะกลัวขัดหูขัดตาแกมั้ง?”
“ไม่ใช่อย่างที่เธอคิดหรอกบุ๊ค มันมีอะไรที่ซับซ้อนกว่านั้น ”ไอซ์ที่นั่งเงียบๆเอ่ยขึ้น พลางทำสีหน้าใช่ความคิด แต่สายตากำลังมองเมนูอาหาร
ตกลงมันคิดเรื่องอะไรกันแน่?=_=???
“ฉันว่าไอซ์ชักจะเหมือนเฟียเข้าไปใหญ่แล้ว กีต้าร์เค้าไม่เห็นจะมีพิษมีภัยตรงไหน”โรสที่สั่งอาหารเรียบร้อย เออออไปตามบุ๊ค
“แต่ฉันว่าเขาแปลกๆ ยังไงก็ช่วยกันสังเกตด้วย เพื่อมีอะไรไม่ชอบมาพากล บางที...เขาอาจจะไปใช่เด็กเรียนธรรมดาๆ”และบทสนทนาเรื่องนายกีต้าร์ก็จบลงที่ไอซ์ เมื่อพนักงานยกอาหารออกมาเสิร์ฟ
16.00น.
“ไอ้เฟีย แกแน่ใจนะว่าเป็นห้องนี้”ฉันกวาดตามองไปรอบๆ ดูตามแผนที่ของพี่นินจามันก็ห้องนี้แหละ
“ชัวร์ เข้าไปเลย”ฉันค่อยๆจับลูกบิดประตูที่มีแต่ฝุ่นเกาะตัวหนา บานประตูผุพังจนไม่น่าใช้งานได้ หากทว่ามันยังคงไม่ล้มครืนลงมา
กึกๆ กึกๆ กึกๆๆๆ
“มันล็อกเหรอ?แกมีกุญแจมั๊ย?”ไอซ์ถาม เมื่อเห็นว่าฉันเปิดประตูไม่ได้สักที
“ไม่มีอ่ะ เดี๋ยวฉันโทรหาพี่นินจาก่อนนะ”
“ไม่ต้อง”ยังไม่ทันหยิบโทรศัพท์ ไอซ์ก็ส่งเสียงห้าม และหันไปพูดกับโรส
“ขอกิ๊บดำตัวนึง”โรสทำหน้างงๆ ไอซ์ก็แบมือขอเป็นเชิงเร่ง เธอจึงจำใจถอดออกส่งให้
กริ๊กๆๆ กึก แอ๊ดดด
เสียงประตูเปิดท่ามกลางความตกตะลึงของทุกคน ไอซ์ค่อยๆดึงกิ๊บดำออกจากช่องเสียบลูกกุญแจ และส่งคืนโรส
“เธอมีงานอดิเรกเป็นพวกตีนแมวหรือเปล่า?ทำไมทำเรื่องพวกนี้ได้”ฉันถามไอซ์อย่างทึ่งสุดๆ ก่อนจะควานหาไฟฉายในกระเป๋า
“อย่าลืมสิGuardมีหน้าที่ลงมือ ไม่ว่าจะปฏิบัติภารกิจหรือฉุกเฉิน ฉันต้องลงมือได้ พี่หยกพาฉันไปเข้าคอร์สมาเรียบร้อย”
ฉันว่าท่าทางP.O.Nจะไม่ใช่พวกเด็กซ่าส์ธรรมดาๆซะแล้ว ถึงขนาดเข้าคอร์สติวเข้ม คงต้องทำงานใหญ่พอดู>O</
พร้อมแล้ว ลุย!!!
ฉันเดินนำเข้าไปในห้องลับ ซึ่งพี่นินจาสั่งให้พวกเราเปิดห้องนี้ใช้ เพื่อเป็นฐานลับ ไว้เก็บของและซ่อนตัว มันอยู่ที่ตึกซี ทางเข้าอยู่ตรงหลังห้องพักของภารโรง ที่ไม่ค่อยมีคนเดินผ่านมา มันถูกปิดตายมาเป็นเวลานาน แถมยังมีบันไดขึ้นตึกบังอีก ทราบมาว่าห้องนี้พ่อของพี่ฟ้า ซึ่งเป็นผู้อำนวยการคนก่อนสร้างขึ้น ฉันขวานหาสวิตซ์ไฟตามกำแพง หึบๆๆ อ๊ะ เจอแล้วๆๆ
พรึ่บ
แว๊บๆๆๆๆ ช่างกระพริบริบหรี่ได้ใจมา เอาเถอะ ยังพอถูไถ=()=;
“เท่าที่ดูมันก็มีทุกอย่างพร้อมอยู่แล้วนะ ทั้งโต๊ะ ตู้ โซฟา ตู้เย็น ที่เหลือแกแค่ทำความสะอาด ตกแต่งนิดหน่อย”โรสเปิดตู้เย็นที่ยังคงสภาพดี และเริ่มเดินดูรอบๆห้อง
“อื้ม ฉันว่าเราแยกย้ายกันตามหน้าที่ดีกว่า เฟียเธอทำความสะอาดโซนนี้นะ ไอซ์ออกไปซื้อพวกสี ทาบ้านกับหลอดไฟ มาซ่อมแซมของที่พัง ส่วนโรสไปซุปเปอร์ซื้ออาหารมาตุนไว้ รับผิดชอบโซนครัวไปเลย ฉันจะกลับไปเอาของใช้ที่จำเป็นจากที่บ้านมาตกแต่ง โอเค๊?”
“โอเค”เราสามคนตกลงทำตามที่ที่คุณเลขาผู้ยิ่งใหญ่มอบให้ และลงมือแยกย้ายกันปฏิบัติทันที
19.00น.
“เสร็จแล้วจ้าทุกคน มาทานมาม่ากันก่อนเหอะ”
“อ๊ากกก หิวไส้จะขาด”ฉันลงมือสวาปามโดยไม่รีรอ เหนื่อยอย่าบอกใครเชียว สภาพฉันตอนนี้ดูไม่เหมือนมาเฟียผู้เก่งกล้า แต่กลายเป็นซินเดอมาเฟียแทน
“เสร็จแล้ว สวยจังเลยเนอะ”บุ๊คยืนมองรอบๆห้องอย่างภูมิอกภูมิใจกับบรรดาของกระจุ๊กกระจิ๊กที่มันเอามาตกแต่ง
“อื้ม สวยดี เหมือนพวกหอพักเลย”ไอซ์ที่ล้างพู่กันทาสีอยู่หันมาบอก
“นั่นสิ มีทั้งห้องน้ำ แถมห้องยังกว้าง แบ่งเป็นสัดเป็นส่วนขนาดนี้ ทำไมครูถึงไม่รู้หล่ะ?”
“จริงของแก เฮ้ย!!! ใครเอาไม่แขวนเสื้อมาว่ะ?”ฉันที่นั่งทานมาม่าอยู่ปลายเท้าก็ดันไปแตะโดนถุงพลาสติกที่อยู่ใต้โต๊ะ จนข้างของบางอย่างกระเด็นออกมา
“ฉันเอง เอามาแขวนผ้าคลุม และก็พวกเสื้อ ที่ไว้ใส่เวลาก่อการร้ายไง”
“อ๋อ รอบคอบสมกับเป็นเลขาจังนะแก”
“แน่นอน”เราทั้งสี่คนคุยกันเรื่องเปื่อย บนโต๊ะอาหารเต็มไปด้วยความสนุกแบบอบอุ่น สองวันที่ผ่านมามันทำให้พวกเราสนิทกันมากขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย ดีใจจัง^O^
จากนั้น เราก็ช่วยกันเก็บกวาด โรสก็ล้างจานชามที่ยัยบุ๊คจิกมาจากบ้านเรียบร้อย ไอซ์ก็จัดอุปกรณ์ซ่อมแซมไว้ในตู้ พวกสีทาบ้านและกล่องเอนกประสงค์ ซึ่งประกอบไปด้วย ค้อน ตะปู เลื่อยขนาดเล็ก ฯลฯ ซึ่งไอซ์บอกว่าฟรีทุกรายการ>O< เพราะที่บ้านมีอาชีพรับเหมาก่อสร้าง ฉันก็ซักผ้าขี้ริ้ว เก็บไม้กวาดเข้าที่เข้าทาง และหาถังขยะมาวางไปตามมุมต่างๆ ปิดท้ายโดยการให้บุ๊คเช็คความเรียบร้อย เอาผ้าคลุมพ่อมดสี่สีแขวนในตู้เสื้อผ้า เซ็คว่าล็อกประตูเรียบร้อยเป็นอันจบ\(^.^)/
ความคิดเห็น