คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : อลังการงานเปิดตัว
2
06.00น.เวลาทำการ
“มาแล้ว”เสียงเรียบๆของไอซ์ดังขึ้น เธอเยื้องย่างเข้ามาดั่งนางพญา มันคงจะสง่างามกว่านี้ถ้าไม่มีกระเป๋าใบยักษ์กับถุงพลาสติกขนาดใหญ่
“ได้ของครบมั๊ย?”บุ๊คถาม และเดินไปตรวจเช็คของที่สั่งไปตามลิสต์
“ครบ เริ่มเลยเหอะ เดี๋ยวไม่ทันโรงเรียนเข้า”
“โอเค มาแบ่งงานกันเลย ว่ามายัยบุ๊ค”ฉันว่า ถามเลขาให้เป็นประโยชน์สักหน่อย
จากนั้นเราสามคนก็ลงมือปฏิบัติการเงียบๆบนดาดฟ้าของโรงเรียน ตามแผนการที่บุ๊คคิดเอาไว้ รับรองทั้งโรงเรียนจะได้เห็นการเปิดตัวของเรา อาจจะอึ้งทึ่งเสียวกับการกลับมา ประกาศให้โลกได้รับรู้กันไปเลยว่ากลุ่มเราช่างยิ่งใหญ่
“ขอโทษที่มาช้านะทุกคน พักกันก่อนเถอะ ฉันเตรียมข้าวเช้ามาให้”
“ดีเลยโรส กำลังหิวๆ”ฉันผละจากงานตรงหน้าที่คืบหน้าไปกว่าครึ่ง และกระดืบๆไปหาปิ่นโตที่ส่งกลิ่นหอมฉุ่ย
“มากินสิไอซ์ อร่อยน้า”โรสเชิญชวน เมื่อเห็นว่าไอซ์ยังคงง่วนอยู่กับงานตรงหน้า แต่เราสามคนกลับสังสรรค์ซะงั้น
ไอซ์ไม่ตอบอะไรแต่ก็ลุกมาโดยดี โรสส่งจานกระดาษที่มีข้าวสวยร้อนให้ จากนั้นเธอก็ทานเงียบๆ ส่วนฉันซึ่งอิ่มแล้ว ต้องไปทำงานต่อ หน้าที่เก็บกวาดเสบียงยกให้สาวสวยอย่างโรสไป ฉันมันต้องใช้แรงงานT^T
07.30น.
“เย้~เสร็จแล้ว วู้ฮู้”
“สวยมาเลยเฟีย”
“ขอบคุณจ้าโรส ว่าแต่บุ๊คกลับมายัง?”
“มาแล้วๆๆๆๆๆ”เสียงมาก่อนตัว
“เบาๆหน่อยสิแกคนเริ่มเข้าโรงเรียนแล้ว”ฉันติงบุ๊คที่กระโดดโลดเต้นเข้ามาราวกับคนบ้า
“แฮะๆก็มันตื่นเต้นนี่ ใกล้จะเปิดตัวแล้ว ว่าแต่...ซ้อมกันแล้วใช้มั๊ย?”
“อื้ม^^”
“นี่ เราจะทำแบบนั้นกันจริงๆหรอ?”ไอซ์ถามอย่างไม่แน่ใจนัก
“เอาน่า โรสว่าน่ารักดีออก เนอะเฟีย”
“ใช่ๆๆทีเด็ด มันอยู่ที่ แท่น แท้น แท๊น...”ฉันผายมือไปทางบุ๊คที่กำลังหยิบของสำคัญออกจากถุง
“เฮ้ยยย!!!”ไอซ์ร้องเสียงหลงกันเลยทีเดียว อย่างว่าหล่ะนะ คนอย่างมาเฟียทำอะไรธรรมดาเป็นที่ไหน มันต้องเด่นดังอลังการ อาน อาน อาน อาน~
07.50น.
“พร้อมนะ มาเฟีย ไอซ์ บุ๊ค โรส”เสียงพี่นินจาดังมาตามสายโทรศัพท์
“พร้อมค่ะ!!!”เราสี่คนตอบอย่างหนักแน่น
“งั้นเริ่มเลย พี่จะคอยดู”
“ดูที่ไหนอ่ะ? พี่จะเข้ามาในโรงเรียนหรอ?”
“ยัยโง่ พี่จะเข้าไปทำมายยยยย แอบสังเกตการณ์หน่ะ รู้จักมั๊ย?”
“อ่อ ค่ะๆๆ บ๊ายบาย”ฉันเห็นสายตาของไอซ์ที่มองมา มันบ่งบอกว่า ‘แกน่ะมันโง่!’รีบวางสายดีกว่า
“P.O.N2 Let’s go!!!”
{ประกาศเวลานี้07.55น. ขอให้นักเรียนทุกคน มาเข้าแถวที่ลานหน้าอาคารบีด้วยค่ะ}
นี่แหละเวลาที่พวกเรารอคอย ฉันหันไปพยักหน้าให้ยัยบุ๊คนิดๆตามที่เตี๊ยมกันไว้ ทันใดนั้น ทั้งโรงเรียนก็ต้องตกตะลึงO_O
~Oh thats the way aha aha I like it aha aha Thats the way aha aha I like it aha aha~
ดนตรีขึ้น ตัวประหลาดทั้งสี่ ขอย้ำว่าตัวประหลาด เพราะพวกเราสวมหน้ากากพลาสติกลายอุลตร้าแมนแบบที่เด็กๆชอบใส่เล่นกัน ต่างสีสัน ของฉันสีแดง ยัยบุ๊คสีเหลืง ไอซ์สีฟ้า โรสสีชมพู ถ้ามีอีกคนเป็นสีเขียวนะจะแจ่มมาก โฮ่ะๆๆ มีผ้าคลุมพ่อมดตามสีหน้ากากอีกด้วย
เราเริ่มยักย้ายส่ายสะโพกตามท่าเต้นที่ซ้อมไว้อย่างเมามันส์ตรงขอบดาดฟ้า ทำเอาเสียววาบๆที่ต้นขา แต่มาเฟียก็บ่ยั่นหรอก
~Will you take me - by the hand Tell me Im your lovin?man Will you give me - all your love And do it babe - do the best you can Oh thats the way aha aha I like it aha aha Thats the way aha…~
เสียงเพลงที่ดังกระหึ่ม เพราะต่อลำโพงอันใหญ่ยักษ์ รวมกับเสื้อผ้าที่แสบสันสะดุดตา ทำให้เราเป็นจุดสนใจได้ไม่ยาก ข้างล่างเริ่มเกาะกลุ่มเป็นไทยมุงตามแผน ฉันก็เต้นไปเรื่อยๆ ทั้งท่าตั๊กแตนปิ้ง จิ้งหรีดลนไฟ ไส้เดือนปาปรีก้า ลาซานญ่าซอสพริก สารพัดท่าที่คุณเลขาคิดช่างอนาถเหลือหลาย แต่ก็ต้องเต้น คิดซะว่ามีบางคนทุกข์กว่าเรา คนๆนั้นคือยัยไอซ์
“อะไรว่ะ”
“บ้าหรือเปล่า”
“กลุ่มเพี้ยนๆ อยากเด่นหล่ะมั้ง”
“นั่นสิ ตลกดีเนอะ”
“เหมือนดูโปงลางสะออนเลย ฮ่าๆๆ”เสียงวิพากษ์วิจารณ์เริ่งเซ็งแซ่ ระงมไปทั่วบริเวณ พอใกล้จบเพลงก็เริ่มมีเสียงโห่ร้องชอบอกชอบใจ ถึงตอนสำคัญแล้ว หึ่บ
ฉันที่เต้นคู่กับโรส ตีลังกาสลับกัน ก่อนจะไปยืนคนละมุมของดาดฟ้าที่มีเชือกผูกเอาไว้ เราทั้งสองยิ้มให้กันและเอื้อมมือไปจับที่ปลายเชือกที่ผูกเป็นโบว์ รอไอซ์กับบุ๊คเต้นตรงนี้เสร็จก็จะดึงเชือก
~ Babe, oh babe (thats the way aha, thats the way aha......)~
ฟรึ่บ
ปังๆๆๆ
เชือกถูกปลด ผ้าสีขาวผืนใหญ่คลี่ออกปล่อยให้ยาวลงไปตามช่วงตึก กระดาษสีสะท้อนแสงมันวาว ที่ถูกตัดเป็นชิ้นเล็กเหมือนในคอนเสิร์ตที่ฉันโรยไว้ก่อนจะม้วนผ้าร่วงหล่นสู่พื้นเบื้องล่าง โปรยปรายดั่งหิมะในฤดูหนาว(ของประเทศอื่น =_=;)สร้างความตื่นตาตื่นใจแก่นักเรียนทั้งหลาย พลุที่ไอซ์เตรียมไว้ถูกจุดอย่างต่อเนื่องด้วยกลไกที่ไอซ์จัดเตรียม
เราทั้งสี่ยืนประจำที่และโพสท่าซุปเปอร์ฮีโร่ ขบวนการโจ๋เรนเจอร์อะไรทำนองนั้น ในท่อนสุดท้ายของเพลง
~aha aha~
“กรี๊ดดดดดดด”
“ว๊ายยย เท่มากๆ”
“วี้ดวิ้ว ชอบP.O.N2”
ป้ายสีขาวที่ถูกปล่อยลงไปเมื่อสักครู่เป็นสิ่งที่ยืนยันได้ดีที่สุด ว่าPrincess of Nellityได้กลับมาอีกครั้ง
เพราะมันเขียนข้อความด้วยสเปรย์สีแดงว่า
‘เปิดตัวP.O.N2(Princess of Nellity)การกลับมาของเรา ที่จะทำให้โรงเรียนมีแต่เสียงหัวเราะ’
“พวกเธอ!!!หยุดอยู่ตรงนั้นเลยนะ ฉันจะขึ้นไปจัดการกับพวกเธอเดี๋ยวนี้ P.O.Nจะกลับมาสร้างเรื่องที่นี้ไม่ได้อีก”มิสจินตนาถือโทรโข่งประกาศขึ้นมาจนพวกเราสี่คนหูแทบแตกไม่สนมันแล้วป้ายเป้ย เผ่นก่อนดีกว่า
เราทั้งสี่คนรีบถอดเสื้อคลุมเก็บเข้ากระเป๋านักเรียน เพราะมันแพง ส่วนหน้ากากที่มีราคาถูกก็โยนทิ้งไว้ที่นี่
“ตามมาเร็ว”โรสสุดสวย พาพวกเราเดินไปยังทางลับที่พี่ฟ้าสอนไว้ ขืนไม่มีทางแบบนี้P.O.N ก็ไม่มีทางรอดหรอก แต่มันไม่ได้มีแค่ที่ดาดฟ้าหรอกนะ มันมีทั่วโรงเรียนเลยตะหาก ช่างเหมาะแก่การก่อการร้ายเสียจริงๆTOT
ปังๆๆ
“พวกเธอ พังเข้าไป”มิสจินตนาสั่งอย่างเกรี้ยวกราด
“พะ...พัง เลยหรอครับ”รุ่นพี่ผู้ชายถามขึ้นอย่างตกตะลึง
“พัง!!!”
“ครับ”จากนั้นพี่แกก็เรียกเพื่อนหุ่นกำยำมาอีกสามคนก่อนจะช่วยกันกระแทกประตูดาดฟ้าอย่างแรง
ปึก ปึก ปึกกก
ผ่าง!!!
“พวกเธอออกมานี่เดี๋ยวนี้นะ”ทุกคนต่างพากันอุดหู ลำพังเสียงเจ๊แกก็ดังจะแย่ ยังจะใช้โทรโข่งเพื่อ
“กระจายกันหาให้ทั่ว ยัยตัวแสบหนีไม่พ้นแน่”ออกคำสั่งเสร็จ มิสจินตนาก็เดินมาหยุดที่กองหน้ากากอุลตร้าแมนสี่สี
“พวกเธอแน่มากP.O.Nกล้าส่งรุ่นสองมาก่อกวนโรงเรียนอีก คราวนี้ฉันไม่ปล่อยพวกเธอไปแบบสิบปีก่อนแน่ กร๊อบบบ”เจ้าตัวคำรามในลำคออย่างแค้นเคียง มือบีบหน้ากากจนแตก
นักเรียนที่ตามขึ้นมาบนดาดฟ้า ต่างงงกับอาการของมิสจินตนา ที่ตอนนี้ถือหน้ากากสีแดงอยู่ในมือ แต่สภาพของมันแหลกละเอียดเรียบร้อย สีหน้าแฝงไปด้วยความโกรธแค้น ราวกับว่าหยั่งรากลึกมาหลายปี
“รอดแล้วพวกเรา แฮ่กๆ”โรสพาเราทั้งสี่คนมาโผล่ยังสวนหย่อมของโรงเรียน
“เธอนี่...เก่งนะโรส...จำทางแม่นจัง”
“แหม มันหน้าที่ฉันนี่ แถมพี่ฟ้าก็พามาเซอร์เวย์ไปแล้วรอบนึง”
“ฉันว่าเรารีบไปจากตรงนี้เถอะ เดี๋ยวมีใครมาเจอเข้า”ไอซ์ที่เดินรั้งท้าย ตามหน้าที่ยาม เอ๊ย การ์ดที่คอยปกป้องP.O.Nพูดขึ้น
“ภารกิจแรกสำเร็จ เยสสส~”ฉันหันไปปะมือกับบุ๊คอย่างยินดี โดยมีโรสมองมายิ้มๆ และไอซ์ที่ยังคงหน้าเดิม ออกเดินนำไปยังห้องเรียน
ในที่สุดเราทั้งสี่คนก็เป็นเพื่อนกันอย่างเป็นทางการ แถมภารกิจแรกก็ลุล่วงไปแล้ว แต่พี่นินจาบอกว่าอย่าชะล่าใจ เพราะนี่มันแค่เปิดตัว ถือว่าเบสิค ภารกิจอื่นๆจะหินกว่านี้สิบเท่า เอาเหอะ มาเฟียยินดีรับมืออยู่แล้ว\^O^/
หลังต้นไม้ใหญ่ มีร่างของใครคนหนึ่งมาแอบงีบก่อนเข้าเรียน แต่ประสาทหูที่ไวของเขา เมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าก็พร้อมจะตื่นทุกเมื่อ ร่างนั้นค่อยๆคลี่ยิ้มบางๆแววตาแฝงไปด้วยความเจ้าเล่ห์
“หึ มาแล้วหรอP.O.N2กำลังรออยู่เชียว”
ความคิดเห็น