ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ปฏิบัติการรักมัดใจยัยตัวแสบ [EP A Style]

    ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 2

    • อัปเดตล่าสุด 29 ส.ค. 54


     

    ตอนที่2
    Manow talk
    สวัสดีค่าาาเพื่อนๆผู้อ่านทุกคน ^^ ฉันชื่อมะนาวนะ จะเรียกสั้นๆว่านาวก็ได้  ตอนนี้ก็พักแล้วนะ จะทำไรดี -*-
    วันนี้รู้สึกเซ็งๆอ่ะ ก็ไอ้ที่ฉันเซ็งเนี่ย มันก็เป็นเพราะว่า.....!!!! ไอ้บ้าธรรศมันมาเล่นกีตาร์(ไฟฟ้าที่ไม่มีแอม) เพลงซอมบี้บ้าบออะไรของมันเนี่ย!!!
    ห๊าาาาา ไอ้เล่นน่ะมันไม่เท่าไหร่หรอกนะ...แต่ร้องด้วยน่ะสิ โอ๊ยยยยย จะบ้าตาย เพื่อนๆมันทนฟังไม่ได้จนต้องออกไปเล่นกันหน้าห้องแล้วเนี่ย!!! อ๊ากกก จะพ่นไฟแล้วโว้ยยย ><
    "ไอ้ธรรศ!!!!!! >O< ไม่มีอะไรทำที่ดีกว่านี่แล้วรึไงห๊าาา นายรู้ตัวบ้างมั้ยว่าที่เพื่อนๆมันออกไปจากห้องกันหมดเนี่ย ไม่ใช่เพราะพวกนั้นทนรังสีความหล่อ(ตรงไหน?)ที่แสนจะอัปลักษณ์ของนายไม่ได้ แต่พวกมันทนเสียงร้องเพลงนายไม่ได้ต่างหากโว้ยยยย @%$^&$%#^%*^&("
    แฮ่กๆๆ -0- ด่ามันจนเหนื่อยเลยอ่ะ โหห ไม่นึกเลยว่าฉันจะเป็นคนขี้บ่นขนาดนี่ -*- (เพิ่งรู้เหรอยะ!)
    "เฮ้ยพอ!! มะนาว....เธอรู้มั้ยว่าเธอมันน่ารำคาญแค่ไหนอ่ะ ห๊ะ!!!!! (เฮ้ยแรงไปป้าวว ชอบเค้าไมพูดงี้อ่ะ = =)" O_O! อึ้ง! อึ้ง! อึ้ง!
    นี่นายกล้าพูดอย่างงี้ได้ไงอ่ะ เกิดมาพ่อแม่ไม่เคยด่าไม่เคยว่า ตีซักแปะยังไม่เคยเลย แล้วนายเป็นใครมาด่าฉันอย่างงี้อ่ะห๊ะ!!!!
    "นี่!!! นายว่าใครอ่ะคิดให้มันดีๆก่อนจะพูดนะธรรศ นายเป็นใครใหญ่มาจากไหนกล้ามาว่าฉันว่าน่ารำคาญอ่ะ รู้ไว้ซะด้วยนะธรรศ ว่าถึงฉันจะน่ารำคาญที่ขี้บ่น แต่ก็ยังดีกว่าคนหลงตัวเองที่คิดว่าตัวเองดีไปซะหมดทุกอย่าง(ถ้าความจริงมันไม่เป็นงั้น เค้าก็ขอโทษ T^T) นายเคยรู้บ้างมั้ยว่าพวกเพื่อนนายมันละอายใจแค่ไหนที่มีเพื่อนเป็นคนหลงตัวเองอ่ะ(รึป่าว?) แล้วก็รู้เอาไว้ตรงนี้เลยนะว่า!! ฉัน! เกลียด! นาย! "
    ทันทีที่ฉันพูดจบฉันก็รีบวิ่งออกมาจากห้อง พร้อมหอบแฮ่กๆที่ด่านายธรรศ โว้ยยยย สะจายยยย
    "ฮ่าๆๆๆๆๆๆ สะใจโว้ยยยย ก๊ากกกกกๆๆๆๆ >O<" ทันทีที่ฉันเดินออกมาแล้วแหกปากร้องสะใจ ep ทุกห้อง ไม่ว่าจะเป็น 1B 1A(ห้องฉันเอง) 2A 2B 3B มองกันหมดเลย ราวกับว่า 'มึงเป็นบ้าเหรอ?' อะไรประมาณนี้ -*-
    "เอ่อ...นาว เธอ...เป็นไรมากมั้ย พวกฉันช่วยเธอส่งศรีธัญญาได้ทันนะ รับรองว่ากลับมาเธอยังป๊อปปูล่าร์เหมือนเดิมนะนาว = =" บัวเป็นคนพูดขึ้น เอ่อ...บัว เธอแรงอ่ะ T^T ฉันมั้งสวย เริ่ด เชิด นะยะ มาว่าฉันบ้าได้ไงอ่ะ ไม่ย๊อมมม >O<
    "- -++ ชิ้ง!" ฉันส่งสายตาไปทางบัวซึ่งหล่อนมีหน้าตาแบบนี้
    "TTOTT" ประมาณว่า เค้ากลัวแล้วนะตัว ล้อเล่นน่าๆ อย่าทำไรเค้านะ เค้าตัวเล็กน่ารัก ไร้เดียงสา อ่อนโยน *0* (เหมือนไรเตอร์จะชมบัวทางอ้อม 555)

    "ไม่ต้องเลยบัว -*- ฉันรู้ทันหรอกย่ะว่าเธอกำลังชมตัวเองน่ะ = =" ฉัน
    "อุ๊ย! มะนาวเก่งจังเยยยยย >O< มิน่าถึงมีคนมาจีบเยอะเพราะเก่งอย่างนี้นี่เอง ฮ่าๆๆๆ ก๊ากๆๆๆ อุ๊บ! อ๊ากกก  5555555+" บัวหัวเราะแหยๆอย่างบ้าคลั่ง(เอ๊ะ ยังไง?) = =
    "เอ่อ...บัว จากที่นาวบ้า เธอจะบ้าแทนนาวแล้วนะบัว = =" มิวพูดขึ้นหลังจากเงียบมานาน
    "อื้ม ใช่ๆ เห็นด้วยๆ" พริมโรสก็เช่นกัน

    "เออเรื่องนั้นช่างมันเหอะ นี่กี่โมงแล้วเนี่ย?" ฉันถามบัว
    "อ่อ เที่ยงสี่สิบอ่ะ ชั่วโมง..." ทันทีที่บัวกำลังจะพูดจบก็มีเสียงจากนรกดังขึ้นมา...
    ติ่ง ติ๊ง ติง ติ่ง ติ่ง ติง ติ๊ง ติ่ง ติ๊ง ติ่ง ติง ติ่ง ติ่ง ติง ติ๊ง ติ่ง
    เฮ้ออ ออดจบซักที -*-
    "...บ๊าท = =" แล้วทันทีที่บัวพูดจบ พวกฉันก็ต้องอุทานพร้อมกันและรีบวิ่งเข้าห้องพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมายอีก
    "ชิบหาย! การบ้านบ๊าท!!!!! "
    *********************************************************
    จบแล้ว สนุกกันมั้ย? -*- คงไม่สนุกสินะ TOT เค้าแต่งดีที่สุดได้แค่นี้แหละแก แค่นี้จริงๆ เค้าไม่มีความสามารถเท่าแป้ง >O<
    โฮๆๆ TOT ยังไงก็...ฝากเม้นด้วยนะ
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×