รุ่นพี่ที่รัก

-โรงอาหาร-

  "แดฮวี เร็วๆสิ เดี๋ยวร้านป้าแจ่มจะหมดก่อน"

  " รู้แล้วน่า กำลังรีบนี่ไง ซอนโฮ "

ในที่สุดเราก็มาถึงร้าป้าแจ่มซักที ตอนกลางวันเนี่ยคนเยอะสุดๆเลยแฮะ 

  " ซอนโฮ......ร้านป้าแจ่มหมดแล้วอ่ะ " แงงงง เพราะผมแท้ๆ ทำให้เราอดกินร้านอาหารยอดฮิตของโรงเรียนเรา 

  " ไม่เป็นไรหรอกน่าา หยุดทำหน้ามุ่ยได้แล้ว เดี๋ยวที่ที่รักของนายไม่ชอบน้าาา อิอิ " 

  " ไม่ใช่ที่รักซะหน่อยนะ ! " ถึงผมจะพูดแบบนั้นแต่ว่ ก็อดหน้าแดงไม่ได้แฮะ ;-; 

ทุกคนคงสงสัยใช่มั้ยครับว่า ที่รักของผม เอ้ย ไม่ใช่สิ ที่รักที่ซอนโฮพูดถึงคือใคร เค้าเป็นรุ่นพี่พวกผมเองครับ ชื่อพี่ จีฮุน เค้าเป็นคนธรรมดาครับ  แต่แค่พ่วงตำแหน่งเดือนโรงเรียนแค่นั้นเอง ส่วนทำไมซอนโฮถึงพูดว่าที่รักของผม จริงๆแล้วก็คือ ผมแอบชอบรุ่นพี่จีฮุนครับ ( ผู้อ่านอย่าไปบอกใครนะครับ!! ต้องเก็บไว้เป็นคลามลับสุดยอดเลยยน้าครับบ )

  ขณะนั้นซอนโฮก็มองไปเห็นร่างหนาของใครบางคนกำลังต่อคิวซื้อน้ำปั่นอยู๋ แล้วก็ยิ้มมุมปาก

  " งั้นแดฮวี กูฝากมึงไปซื้อร้านน้ำปั่นตรงนั้นทีนะ เดี๋ยวกูไปซื้อขนมปังให้เอง " 

พอซอนโฮพูดไม่ทันเสร็จก็วิ่งไปแล้ว ไม่ทันจะถามเลยว่าจะดื่มน้ำอะไน ไม่ทันขาดคำ ขณะที่ผมกำลังเดินไปซื้อนั้น ตาผมก็มองเห็นร่างหนาที่ตัวเองแอบชอบมานาน 

   " เจี๊ยบนะเจี๊ยบ รู้ทั้งรู้ว่าเราเขินพี่เค้าขนาดไหนยังจะให้ไปซื้อร้านเดียวกันอีก แค่หน้ายังไม่กล้ามองเลย นี่ไปต่อหลังเค้าเลยนะ จะไหวมั้ยเนี่ยเรา " ผมคิดในใจ แต่ถึงยังไง ก็คิดว่าเป็นโอกาสดีแล้วกันที่ได้อยู้ใกล้พี่เค้า อีกไม่นานพี่เค้าจะจบแล้วนี่เนอะ ขณะที่คิดก็มีผู้หญิงคนหนึ่งมาสะกิดร่างหนา 

   " พี่จีฮุนคะ  เยริฝากซื้อโกโก้ปั่นได้มั้ยคะ "ที่อยู่ข้างหน้าผม เขาคือ รุ่นพี่เยริ

   " ได้ครับ แล้ว เยริเอาอะไรอีกมั้ย? " 

   " ไม่ค่ะ ขอบคุณนะคะ "  ครับพวกเขาสองคนเป็นคนรักกัน พี่เยริ เป็นคนธรรมดาเหมือน พี่จีฮุนแหละครับ แต่แค่พ่วงตำแหน่งดาวโรงเรียนด้วยแค่นั้นเอง ส่วนผมก็เป็นแค่คนที่แอบชอบอยู้ห่างๆแหละ พอซื้อน้ำเสร็จผมก็เห็นซอนโฮอยู๋บนโต๊ะที่จองไว้ 

  " ไง เตี้ย ได้อยู่ใกล้ที่รักแล้ว หัวใจสั่นเลยใช่มั้ยล่ะ " ซอนโฮทักผมเมื่อผมนั่งลงที่โต๊ะ 

  " อืม " ผมตอบซอนโฮไปแบบนั้น เพราะตอนนี้ผมน่ะยิ่งกว่าเฟลอีก

  " เป็นอะไรเตี้ย เกิดอะไรขึ้น? " พอซอนโฮเห็นผมซึมทไปแบบนั้น ก็ถามผม

  " เจอรุ่นพี่เยริน่ะ...." ผมตอบ

  " ขอโทษเตี้ย กูไม่คิดว่าเขาจะอยู่ด้วยกัน " ซอนโฮเอ่ยขอโทษผม

  " ไม้เป็นไรหรอกน่า ไม่ใช่ความผิดนายซักหน่อยนะ ไม่เป็นไรๆๆ เราโอเคๆ อย่าคิดมากเลย " ผมตอบซอนโฮในสิ่งที่ผมคิดจริงๆ ซอนโฮไม่ผิด ผิดที่ผมที่ยังชอบเค้าอยู่

  " โอเค กูเชื่อในสิ่งที่มึงพูดนะ รู้สึกยังไงก็บอกมาเข้าใจมั้ย อย่าเก็บไว้คนเดียว"

  " โอเคเรารู้สึกยังไงจะบอกเจี๊ยบนะ " 

  " นี่!! บอกกี่ตรั้งแล้วอย่าเรียบชื่อนั้นน่ะ!! งอลลแล่ววว โป้งง "

 

- เลิกเรียน -

  "กลับบ้านดีๆนะเจี๊ยบ" ผมเอ่ยลาซอนโฮ

  " จะงอลจริงๆแล้วนะ ;-; "

  " โอ๋ๆๆ ไม่งอลนะๆๆ เดี่๋ยวเลี้ยงพิซซ๋า 1 ถาด " ผมง้อด้วยวิธ๊เดิมที่เจี๊ยบต้องสยบ 

  " โอเค ดีกัน "

  " 55555555 กลับบ้านดีๆนะ "

  ผมเดินมาถึงป้ายรถเมย์แล้วนั่งบนเก้าอี้ที่ว่าง ขณะนั้นเองผมก็เห็นร่างหนา ที่ทำให้ผมใจเต้นได้ทุกทีที่เห็น 

  " อ้าว แดฮวีนี่ " พี่จีฮุนทัก

  " สวัสดีครับ พี่จีฮุน " ผทตอบพี่จีฮุน ครับพวกเรารู้จักกัน พวกเราเคยไปแข่งขันวิทยาศาสตร์ด้วยกัน เลยรู้จักนิดหน่อย บอกเลยนะ ผมตอนนั้นน่ะแค่รู้ว่าผมต้องไปประกวดกับพี่เค้าน่ะ แทบจะลงไปกองกับพื้นเลย แถมเจอกันครั้งแรก ก็เขินจนมองหน้าไม่ได้เลย ถึงกับโกหกพี่เค้าว่าไม่ค่อยคุ้นชอนกับคนที่ไม่รู้จัก 

แต่้หลังจากนั้นก็ดีขึ้นนิดหน่อย ( ผมคิดว่านะ ;-;" ) 

  "กลับยังไงเนี่ยเรา "

  " รถเมย์ สาย 206 ครับพี่จีฮุนล่ะ " ผมถามกลับ 

  " เหมือนกันเลยนี่ งั้นกลับด้วยกันเนอะ "

  " ครับ" ผมตอบ

ความรู้สึกตอนนี้นี่ หัวใจผมแทบจะระเบิดออกมาแล้วแหล่ะ แงงง ผมจะบ้าตายแล้วทุกกคนน แต่ว่าผมเอะใจว่าทำไมพี่เยริไม่กลับด้วยปกติเห็นกลับด้วยกันแต่ผมก็ไม่กล้สถามหรอกนะ กลัวเสียมารยาท

  " เอ่อ....พี่จีฮุนครับ "แต่ในที่สุดผมก็ถาม ก็คนมันอยากรู้นี่นาาา

  " หืม ว่าไรครับ " แงงง ใครเขาสอนให้ยื่นหน้ามาใกล้แบบนี้ หัวใจผมจะกระเด้งออกมาเต้นแล้วนะ

 " คือว่าา......" 

  " ว่าไงครับ จะถามอะไรพี่หรอ ถามมาเลยๆ "

" เอ่อ คือว่าพี่เยริไปไหนหรอครับ ปกติผมเห็นกลับด้วยกัน " ในที่สุดผมก็ถามออกไป

 "อ่้อ เยริน่ะหรอ ไปกับแฟนน่ะ "

" อ้อ แฟน... ห้ะ!!! แฟนหรอครับ แล้วพี่จีฮุนล่ะ แล้วทำไมถึงไปกับปฟนได้ก็พี่จีฮุนเป็นแฟนนี่นาา? " ผมรัวคำถามออกไป 

 " 555555 จริงๆแล้วเรา2คนน่ะไม่ใช่แผนกันหรอกนะ " พี่จีฮุนตอบมา

 " แล้ว... " ไม่ทันที่ผมจะพูดจบ พี่จีฮุนก็พูดขึ้นมาว่า

 " แสดงละครน่ะ จริงเเล้วเราสองคนเป็นพี่น้องกัน "

 " พี่น้องกัน....ห้ะ! "

 " 5555 ว่าแล้วต้องตกใจ งั้นฟังนะ 5555 ที่ทำไปเพราะแฟนของเยริน่ะเป็นเพื่อนพี่เองแต่มันเรียนคนละโรงเรียนเลยฝากพี่ที่เป็นพี่ชายแกล้งแสดงให้ ก็ไม้กันหมาอะไรแบบนั้นน่ะ "

 " แล้วทำไมถึงบอกผมล่ะครับ ??"

 "ก็เดี๋ยวคนแถวนี้แอบกลับไปร้องไห้น่ะสิ " 

 " พี่รู้ " ถ้าถามถึงสภาพผมตอนนี้ละก็ มะเขือเทศดีๆนี่เองหน้าเเดงไปหมดแล้วว ฮืออออ

  " ใช่ พี่รู้หมดทุกอย่างเลยตั้งแต่เรามาโรงเรียนเช้าเพื่อมาดูพี่เล่นบาสกับเพื่อน เรื่องมาโรงอาหารเร็วๆเพื่อจะซื้อน้ำปั่นร้านร้านเดียวกัน แล้.."

  " ละ ละ แล้วพี่รู้ได้ยังไงครับ " ผมถามด้วยความสงสัยถึงหัวใจจะเต้นเร็วมากๆก็ตาม

  " ซอนโฮน่ะ มันเป็นญาติห่างๆของพี่เอง"

 " ห้ะ!! " ถ้าถามว่าผมทำหน้ายังไงก็จินตนาการถึงเวลาเรากำลังเรียนคณิตศาสตร์นะครับ...

 " 555555 อย่าทำหน้าแบบนั้นสิ หวงจะตาย " 

 " หวง? หวงอะไรหรอครับ"

 "หวงเรานั่นแหละ บอกไว้ตรงนี้เลยนะ พี่ชอบเรา แดฮวี ชอบมานาน ชอบก่อนที่เราจะชอบพี่อีก "

 " ละ ละ ละอแล้วทะ ทะ ทไไมไม่บอกผะผะผม "

"5555555 ก็แค่อยากรู้ว่าเราจะจีบพี่ด้วยวิธีไหนน่ะ แต่ดูแล้วน่าจะไม่ทัน งั้นพี่จีบเรานะ ไม่สิ เป็นแฟนกันนะ แดฮวี"

 " .... " ไม่ใช่ว่าไม่ตกลงนะแต่ผมชอคอยู๋ ใครจะไม่ชอคบ้าง โดนรุ่นพี่ที่ตัวเองชอบบอกว่าจะจีบแบบสายฟ้าแลบ "

 " ไม่ตอบถือว่าตกลงนะ " พี่จีฮุนพูดขึ้นพร้อมยิ้ม

 " .... ." 

 " ครับ ตกลงครับ เราเป็น ฟะฟะฟะแฟนกันแล้วนะครับ >< "

"ครับ ที่รัก " 

:

:

:

:

:

:

:

:

:

:

:

:

:

 จบแล้วค่าาา เป็น os นะคะ เป็นฟิคแก้บนเนื่องจากเราไปคอนได้ แงงงงเพิ่งมีเวลามานั่งเขียน ยังไงก็ขอบคุณผู้อ่านล่วงหน้านะคะที่เข้ามาอ่านกัน 

เป็นฟิคแก้บนนะคะ ยังเหลือ คู่อูฮวี องฮวี ฝากติดตามด้วยนะค้าาา ขอบคุณนะคะ