กลอนหลายๆเรื่อง

ลำดับตอนที่ #2 : มิตรภาพ

การหาสิ่ง มีค่า ว่ายากแล้ว



คงมิแคล้ว มีสิ่ง ที่ยากกว่า



มันคือสิ่ง สมบัติ ที่ทีค่า



ฉันนั้นหนา มิเคย ได้รับมัน



   \"มิตรภาพ\"  มีค่ายิ่ง เกินสิ่งไหน



แต่ทำไม คนเรา มิรักษา



มิตรภาพ กำเนิด ด้วยเวลา



จงรักษา มันไว้ ให้จงดี



    สำหรับฉัน มิตรนั้น ยากเกินคิด



ท่านพินิจ พิจดู ให้ดีหนา



ฉันมิเคย สักนิด ได้มันมา



สิ่งมีค่า ที่เราเรียก กันว่า\"เพื่อน\"



    ความเศร้าโศก ตีตรา ในดวงจิต



ทั้งชีวิต มันอยู่ มิลบเลือน



มีชีวิต ก็เพื่อ คอยยำเตือน



คำว่าเพื่อน อย่าคิด ไปเอื้อมมัน



     ฉันมิเคย มีสุข เพียงซักนิด



ที่ชีวิต เลือกเดิน เส้นทางนี้



มันมิเคย มีสุข ทุกนาที



มันก็มี ความโศกเศร้า อยู่ร่ำไป





ยาวหน่อยนะค่ะ