ช่วยกานวิจารณ์ทีนะค่ะ ช่วยตั้งชื่อกานด้วยนะค่ะ

ลำดับตอนที่ #1 : บทที่ 1 ความคิดของพ่อ , จุดเริ่มต้นแห่งเรื่องวุ่นๆ

ตั่ก...ตั่ก....อาชาสีนิลสองตัวลากเกวียนเล่มเล็กไปตามทางขรุขระเพื่อมุ่งหน้าเข้าสู่เมืองจุดหมายเบื้องหน้า  ภายในมีบุรุษสองคนนั่งอยู่บนเบาะเก่าๆคนละด้าน  ด้านหนึ่งเด็กหนุ่มอายุไม่เกิน 16 ผมสั้นสีแดงเพลิง ดวงหน้าหวานๆจนเกือบสวย ดวงตาสีฟ้า ส่องประกายพราวระริก  สนใจกับสิ่งที่บุรุษอีกฝากพูด ชายผู้นั้น ผมสีดำสนิท ดวงหน้ากะอายุได้ราวๆ 40 ดวงตาสีนิลน้ำดีกับปากที่ขยับไม่หยุด

    “สรุปคือ....พ่อจะส่งฉันไปเรียนในโรงเรียนที่พวกเจ้าชายเขาเรียนกัน” ชายเยาว์วัยกว่านาม ‘เรย์   ฟาริล’ เอ่ยด้วยน้ำเสียงกลั้วหัวเราะกับคำพูดที่ ‘คาลัส  ฟาริล’ผู้เป็นพ่อเอ่ย ในใจยังคิดขบขันไม่หยุดแต่ตัดสินใจเอ่ยต่อ

    “โธ่ !พ่อเราก็แค่คนเดินทางจะมีปัญญาได้ไง” ว่าพลางโคลงศีรษะอย่างขบขัน

    “วะ แกรู้จักพ่อคนนี้น้อยไป   เราลงทุนเรียนนิดหน่อยก็พอ   พอแกเข้าไปก็ไปหยิบตราเจ้าชายมา  เท่านั้นก็พอ แค่นั้นเราก็รวยมหาศาลแล้ว” คาลัสเอ่ยค้านทำเอาเรย์ชะงักกึก

    .....ตราเจ้าชาย.... ไอ้ที่มันมีเพชรพลอยเต็มไปหมดเนี่ยนะ.....พ่อหวังสูงเป็นบ้า.....

    

เกวียนเล่มเล็กแล่นมาเรื่อยๆจนกระทั่งเข้าเขตเมืองเล็กๆนาม ‘เบอร์ลิน’ ทว่าที่เห็นคือกำแพงสูงใหญ่ล้อมเมืองเอาไว้ เกวียนค่อยๆเคลื่อนที่ผ่านบานประตูขนาดยักษ์ ภายในมีแต่ผู้คนรอรับเสด็จเจ้าชายแห่งเมืองต่างๆกันคับคั่ง   ธงนานาประเทศปลิวไสว ร้านรวงคึกคักเต็มที่  พวกเขาลงจากรถ ไม่ทันไรคาลัสก็กระชากคอเรย์เข้าสมัครเรียน

    “เรียบร้อยค่ะ  ค่าสมัคร 1000 เซนี แล้วรอเรียกชื่อนะค่ะ” หญิงสาวที่รับสมัคร

เอ่ยแล้วยิ้มหวานแต่ท่าทางจะไม่ค่อยดีเท่าไรกับคนเดินทางอย่างเขากับความคิด...1000 เซนี....นิดหน่อยซะที่ไหนกัน