ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    I hate you,My love

    ลำดับตอนที่ #5 : Past 4

    • อัปเดตล่าสุด 24 มี.ค. 57


    Part 4

    อ๊ากกกก!ฉันอยากจะบ้าตายยยย ตอนนี้ฉันตกอยู่ในสถาณการณ์เสี่ยงอันนตรายสุดๆและที่น่าแปลกสุดๆคือใจฉันมันเต้นแรงอย่างไม่เคยเป็นมาก่อนน >///<

    “นะ นายปล่อยฉันนะ!ทำบ้าอะไรเนี้ย!

    “ก็เธอจะเอาจานฉันไปทำไมเล่า”

    “ก็นายไม่อยากกินมันนิ!

    ว่าแล้วนายจียงก็เอาหน้ามาวางบนไหล่ฉัน  โอ๊ยยยย!อยากจะบ้า

    “กินแล้วครับจะกินให้หมดเลย”

    นายนั้นมาลูกอ้อนแบบนี้อีกแล้วงะ โอ้ยยย ละ แล้วฉันต้องทำยังไงเนี้ยเกิดมา26ปีจูบแรกยังไม่ใจเต้นแรกขนดนี้เลยงะ >///<

    “กะ ก็”

    “ฮยองงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง อะ อ่าววววววว OO ฮยองยุ่งอยู่หรอ ให้พวกเราออกไปไหมฮะ”

    ฉันหันไปมองต้นเสียงนั้น  มีผู้ชายคนหนึ่งยืนมองดูเราอย่างอึ้งๆ

    “เห้ พวกก”

    แล้วมีผู้ชายอีก3คนเดินตามมา มีผู้ชายตัวสูงๆหน้าดุๆหนึ่งคน ละก็คนตัวเตี้ยอีกคน แล้วอีกคนก็เหมือนไม่มีตาเลยอะ (ป๊าปป!เสียงแฟนคลับตบป้า)

    “เอามาบ้านเลยหรอวะไอ้จี ว้าวว”

    “ไม่ใช่ซะหน่อย ยัยนี้เป็นคนที่ฮยองส่งมาใหม่”

    นายนั้นพูดแต่ก็ยังไม่เอาคางออกจากไหล่ฉันอยู่ดี ฉันได้ยินแม้กระทั่งเสียงหายใจเค้า ฉะ ฉันต้องทำยังไงเนี้ยย ซานดาร่าทำตัวไม่ถูกกกกก >///<

    “นี้ปล่อยนะ!

    ฉันพยายามดิ้นแต่ไอ้บ้านิกอดแน่นกว่าเดิมอีกอะ  อย่ามาแกล้งกันได้มายยยยยยยย!

    “น่ารักจังฮยอง ชื่ออะไรหรอฮะ”

    “ฉันจะไม่พูดกับใครทั่งนั้น จนกว่ายนี้จะปล่อยฉัน!

    “ฮ่าๆๆ โอ๋ๆมีบางคนเริ่มงอนแล้วละ โอเคๆปล่อยแล้ว”

    แล้วไอ้บ้านั้นก็ปล่อยฉัน ใครงอนกันยะเค้าเรียกว่าทำตัวไม่ถูกต่างหากละ! แล้วตอนนี้ทุกคนก็หันมามองฉันเป็นตาเดียว ถ้าจ้องกันขนาดนี้สิงฉันเลยก็ได้นะ

    “มะ มีอะไรพวกนายมองฉันทำไม”

    “อ่อ ป่าว มีข้าวกินไหมเราหิวแล้วละ เธอก็มากินด้วยกันสิ”

    แน่นอนว่าฉันต้องกินด้วยสิยะ หิวไส้จะขาด! ฉันม้วนเส้นสปาเก็ตตี้ที่ละจาน โดยมีคนขาวๆขอบตาดำหน่อยๆเดินเข้ามาช่วย

    “เธอมาอยู่กับเราจริงหรอ ???”

    เด็กนั่นเอี้ยงคอถามฉัน ท่าทางน่ารักเชียว  ฉันอ่านในข้อมูลพอคราวๆพอรู้ว่าไอ้พวกนี้เด็กกว่าฉันทุกคนเลย

    - - มาอยู่มันดูน่าเกลียดไปไหม เอาเป็นว่าฉันมาทำงานละกัน”

    ฉันยกจานอาหารไปทีโต๊ะทีละจานโดยมีเด็กคนนี้คอยชวยอยู่

    “เธอชื่ออะไร”

    คนตัวเตี้ยๆถามฉันขึ้นมา ท่าทางแต่ละคนเฉยชาชะมัด หึ!ไม่มีใครสนใจฉันซักคนแม้กระทั่งไอ้คนถามเหมือนแค่พูดมาลอยๆแค่นั่น ถ้ามีก็คงมีแต่เด็กนั้นแหละนะ หยิ่งกันนักนะ!

    “ดาร่า  ซานดาร่า ปาร์ค”

    “........” ไอ้คนตัวเตี้ย ก้มหน้าก้มตากิน

    “........”ไอ้ไม่มีตา ชำเลืองมามองเล็กน้อย

    “........”ไอ้คนสูง  กินไม่สนโลก!

    “........” ไอ้บ้านั้น  ใส่หูฟัง!!!!!!!

    ^  ^” เด็กตาดำ 

    T^T  อยากร้องไห้จัง   แล้วทุกอย่างก็เข้าสู่ความเงียบ เงียบ เงียบ ทนไม่ไหวแล้วนะ!!!

    “ย๊า! พวกนายจะไม่พูดอะไรเลยหรือไง”

    “เธอควรเรียกเราว่าพี่นะ”

    ไอ้คนตัวสูงพูดกับฉันแล้วกินต่อ - -  สนใจกันมากสินะ ไอ้พวกเด็กแก่แดด!!!

    “พวกนายควรถามอายุฉันก่อน แล้วสนใจฉันบ้างง!

    เคร้งงง ง! แล้วทุกคนวางช้อนลงพร้อมกันๆแล้วหันมองจองหน้าฉันแทน  คะ คือออ จ้องกันแบบนี้ก็เขินนะ -///- 

    “แนะนำตัวมา เร็ว!หิวมาก แล้วก็แนะนำเสร็จแล้วขอเพิ่มนะ ^O^

    “ขอด้วยครับ!

    “ฉันด้วย”

    “ฉัน”

    “ผมด้วย”

    ฮึ่ยยยยย ย! อดทน อดทน อดทนนะซานดาร่า  แล้วทุกคนก็จ้องหน้าฉันทำตาปริบๆ ไอ้พวกเห็นแก่กิน

    “ฉันซานดาร่า  อายุ26 จะมาคอยดูแลพวกนายแต่ไม่ใช่คนใช้!เพราะฉะนั้น อย่ามาใช้ฉันทำนู่นทำนี่”

    “ขออายุใหม่ได้ปะ”

    - -

    “นู่น่า”

     “เอาสปาเก็ตตี้เพิ่ม”

    -3-

    ไอ้พวกนี้! ใจร้ายเกินไปแล้วนะ  เห้ออ T^Tฉันจะทำอะไรได้ละ

    “พวกนายไม่คิดจะแนะนำตัวหรือไง”

    “อ่านในประวัติสิ  จะเติมให้ได้ยัง อ้อ!ลืมไปไม่ใช่คนใช้ต้องขอร้องสิ เติมให้ผมหน่อยนะครับ”

    ไอ้บ้านั้นพูดกับฉัน  นะ นะ นิมัน! อันตรายสุดๆเลยนะ  >///<  ฉันเกลียดนาย ไอ้บ้าเอ๊ยยยยย!




    ..........................................................................................................................................................................

    สัมภาษณ์ตัวละคร
    ท๊อปทำไมนายไม่สนใจดาร่า <สนสิ แต่...... -///->

     อะรไของมันนนนนนนนนนนนนนนนนนนน!

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×