คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Past 1
Past 1
“ล๊า ลา ล่า ล๊า ลา ล่า ล๊า”
ง่วงจังเลยยย รีบขึ้นไปอาบน้ำแล้วนอนดีกกว่า ^๐^
“ซานดาร่า!”
เสียงใครนะคุ้นๆ ปะป๊าหรอ ไม่หรอกป๊าอยู่อเมริกานิหน่ากลับก็อาทิตย์หน้า สงสัยคิดถึงป๊ามากไปแน่ๆเลยก่อนนอนต้องโทหาซะหน่อยละ ว่าแล้วฉันก็เดินผ่านห้องนั่งเล่นไป
“ซานดาร่า ไม่ได้ยินที่ป๊าเรียกหรือไง!!!”
ว่ะ ว่า ไงนะ ป๊าหรอ ป๊ามาหรออ ซวยละไงฉันค่อยๆหันตามเสียงเรียกนั้น มองเข้าไปในห้องนั่งเล่น ตัวเป็นๆเลยละค้า งานนี้ตายแน่ๆ
“ไปไหนมาจ๊ะ ลูกสาวคนสวย”
“ออ ออกไปวิ่งมาค่ะ อากาศตอนเช้าดีมากเลยคะป๊า ^ ^;”
“งั้นหรอ ท่าทางจะเหนื่อยนะแล้วใส่กระโปรงไปวิ่งเนี้ยนะ หือ?”
“ออ อ้อ ใช่ค่ะป๊า มันกำลังเป็นแฟชั่นเลยนะต้องแต่งตัวสวยๆออกไปวิ่งสมัยเนี้ยไม่มีคนใส่ชุดกีฬาไปวิ่งกันหรอก แฮะๆ”
หน้าฉันหดเหลือ2นิ้วแล้วววว ว่าแล้วเชียวทำไมตากระตุก ซวยขนานแท้เลยฉัน
“จะไม่ยอมรับจริงๆใช่ไหม ต้องให้ป๊าเอารูปมาให้ดูไหม?”
“เอ่ออ.........คือ........”
“..........”
“ดาร่า ขอโทษค่ะป๊า ยอมรับผิดแล้ว”
ฉันเดินคอตกเข้าไปเกาะแขนผู้เป็นพ่อ ก็แค่ไปปาร์ตี้เล็กๆนิดๆหน่อยๆแค่นั้นเองไม่เห็นต้องโกรธเลยนิหน่า
“ป๊าไม่ค่อยอยู่บ้านใช่ไหม หนูถึงออกไปเที่ยวทุกวันขนาดนี้”
“ไม่ทุกวันนะป๊า นานๆทีต่างหาก”
“นานๆทีหรอ ป๊ารู้เรื่องหมดแล้วนะ คิดว่าป๊าไปทำงานแล้วไม่รู้เรื่องอะไรเลยหรือไง หนูออกไปเที่ยวทุกวันกลับเช้าทุกวัน ดาร่านี้เราไม่ใช่วัยรุ่นแล้วนะ ไม่ทำงานป๊าไม่ว่าป๊ามีสมบัติมากพอให้หนูใช้ไปจนตาย แต่ทำตัวแบบนี้จะได้แต่งงานเมื่อไรถ้าป๊าตายไปใครจะดูแล ใครจะทนหนูได้ ป้านมหรอแกก็แก่มากแล้วแล้วไอ้ความเอาแต่ใจของหนูเนี้ยก็ไม่มีใครทนได้หรอก ต้องเปลี่ยนคนใช้ใหม่ทุกเดือนป๊าไม่อยู่หนูจะทำยังไง”
ป๊าพูดด้วยน้ำเสียงปกติ ไม่มีอารมณ์โมโหเลยซักนิดแต่ฉันรู้สึกผิดสุดๆไปเลย อย่าให้รู้นะว่าใครในบ้านปากโป่งไปฟ้องปากเจอตัวจะจัดการซะให้ขัด ยัยพวกนี้!!!
“นี้ ไม่คิดจะสำนึกเลยใช่ไหมกะจะไปหาเรื่องคนที่เอาเรื่องเรามาฟ้องป๊าละสิ”
ป๊าอ่านใจออกตั้งแต่เมื่อไรกันนะ -๐-;
“ละอีก 2 วันป๊าต้องบินไปสิงคโปร์คราวนี้ป๊าอยู่นานด้วย”
“ไม่ต้องห่วงค่ะป๊า ดาร่าสัญญาจะทำตัวดีๆจะไม่เที่ยวแล้วจะอยู่บ้าน ช๊อปปิ้งนิดหน่อยตามประสาผู้หญิง โอเคไหมค่ะ”
“......ไม่!!!”
“ป๊า!”
“ป๊าต้องไปอยู่สิงคโปร์2เดือน และระหว่างที่ป๊าไม่อยู่หนูต้องไปเกาหลี”
เกาหลีหรอ ดีเลยสิไปเที่ยวพักผ่อนสบายอารมณ์ คิคิ ไม่เห็นต้องคิดมากเลยนิ
“ไปอยู่กับอา ไปทำงานกับอาให้อาดัดนิสัย!!”
“ไม่มีทางอะ ให้ดาร่าไปทำงานกับป๊าก็ได้ ไปที่ไหนก็ได้แต่ไม่ไปอยู่กับอาอะหรือว่าให้ดาร่าไปอยู่กับน้าก็ได้นะๆ น้า”
อาฉันนะพูดได้คำเดียวโหดสุดๆ ขนาดป๊าฉันยังไม่กลัวขนาดนี้เลย ทำไมนะหรอก็อาชอบบังคับฉันไงละอย่างตอนเด็กๆนะฉันไม่ชอบกินผักตอนนี้ก็ด้วยแหละ แฮะๆ แต่อานะบังคับให้ฉันกินผักคะน้าเป็นถ้วยๆเลย ตั้งแต่นั้นมาฉันละไม่อยากเข้าใกล้อาอีกเลย!!!
“ดาร่า ทำเพื่อป๊าไม่ได้หรือไง หือ?แค่2เดือน อาเค้ารักดาร่าจะตาย”
“ไม่มีทางอะป๊า ตรงไหนกันที่ป๊าบอกว่าอารักดาร่า อาบังคับดาร่าให้กินผักนะ!!! ป๊าไม่สงสารดาร่าบ้างหรือไงงง”
“ดาร่า ทำเพื่อป๊านะถ้าทำงานแล้วอาบอกว่าผ่านป๊าสัญญาเลยว่าถ้าดาร่าอยากจะปาร์ตี้หรือทำอะไรเวลาที่ป๊าไม่อยู่ ป๊าจะไม่ห้ามเลยแล้วจะไม่แต่งงานก็ได้ ป๊าจะไม่นัดให้ดาร่าไปออกเดทอีก”
“สัญญานะ ป๊าต้องสัญญากับดาร่านะ”
“สัญญาจ๊ะ”
ณ ปัจจุบัน
เห้อออ ไม่ต้องแต่งงานคำนั้นยังก้องในหูฉันตลอดเวลาเลย ตอนนี้อยากรู้ไหมละฉันอยู่ที่ไหน หลังจากที่ฉันลงเครื่องมาที่ที่ฉันต้องมาเป็นที่แรกก็คือ ค่ายเพลงยักใหญ่ของเกาหลี YG Entertenment และตอนนี้ฉันอยู่หน้าห้องของอาที่รักของฉัน ใช่! ยางฮยอนซอก
เป็นอาของฉันเอง หึหึ น่าภูมิใจไหมละ ไม่เลยซักนิด T^T
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“เข้ามา”
แค่ได้ยินเสียงภาพผักก็ลอยมาแล้วง่า อยากบินนกลับฟิลิปปินจริงๆ ป๊าจ๋าช่วยลูกไม่ให้โดนบังคับกินผักทีนะ
“สวัสดีค่ะ”
“อ่าวววว หลานมาละหรอรอตั้งนานแล้ว มาๆนั่งก่อนสิ”
“^^;”
“ยิ้มอะไรไอ้ตัวแสบ เห็นรูปละนะเข้าผับทุกวันเลยนะป๊าเค้าเป็นห่วงมากๆเลยรู้ไหม”
“นิดหน่อยเองอา ไม่ทุกวันหรอก”
“อายุก็ไม่วัยรุ่นแล้วนะ 26เข้าไปละ ถึงหน้าแกจะเด็กมาก็เหอะ หยุดซ่าได้ละ”
อากำลังจะบอกว่าฉันแก่ ควรไปปฎิบัติธรรมมากกว่าเข้าผับปาร์ตี้สินะ ฮึ้ยยยยย ย.
“ก็มันเบื่อๆนิอา ไม่มีอะไรทำ”
“ทำอาหารเป็นไหม”
หือออ ฟังที่ฉันพูดมากเลยสินะ ขอบคุณค่ะอาที่รักของหลานนนน!
“เป็นค่ะ”
“ทำเป็นเยอะหรือป่าว”
“ก็เกือบทุกเมนูนะ ดาร่าอยู่บ้านคนเดียวช่วงแรกๆก็ทำอา”
“กวาดบ้านละ”
ฟังฉันอีกแล้ว ขอบคุณอีกครั้งค่ะ
“ก็พอได้ค่ะ”
“โอเคงานนี้เหมาะสุดละ อะนี้เอกสารคนที่ดาร่าต้องไปดูแลสิ่งที่ดาร่าทำไม่มีอะไรมาก ปลุกตอนเช้าทำอาหารเช้า เก็บกวาดบ้านส่วนเสื้อผ้าจะมีคนเอาไปซักทุกๆ2วัน ช่วงนี้วงนี้กำลังโปรโมทอัลบั้มกันอยู่ก็ยุ่งๆเป็นพิเศษ ละถ้ามีคอนเสริตอาจะบอกอีกทีว่าต้องทำอะไร โอเคไหม?”
“แล้วคนพวก”
“นี้ที่อยู่ อาให้ใช่รถคันหนึ่ง แต่ข้อแม้คือทุกคนห้ามรู้ว่าเราเป็นอาหลานกัน ตกลงตามนั้นไปได้อามีประชุมเดี๋ยวจะบอกพวกนั้นให้อีกทีระหว่างนี้ก็ทำอาหารรอพวกนั้นละกัน ตารางงานอาทิตย์นี้อยู่ในนั้นแล้วและทุกๆอาทิตย์ผู้จัดการจะเอาตารางงานมาให้ ไปได้!”
...... ไม่ต้องถามฉันก็ได้นะว่าโอเคไหมอายังเห็นว่าฉันพูดได้อยู่หรือป่าวนะ เห้อออ! เอาน่าดาร่าท่องไว้เพื่อไม่แต่งงานแค่2เดือนเองงง
ฉันขับรถไปตามที่อยู่ที่อาให้มา ฉันก็รู้จักเกาหลีพอสมควรนะฉันมาที่นี้บ่อยๆแต่ไม่เคยมาบริษัทสักที ฉันชอบมาหาหลานๆนะใช่ลูกของอาฉันเอง พวกแกน่ารักมากๆเลยฉันมาที่ก็อยู่เป็นอาทิตย์อยู่กับน้าผู้หญิงอีกคนนะน้าผู้หญิงของฉันนะใจดีมากตามใจฉันตลอด น้าฉันเปิดร้านขายเสื้อผ้าอยูที่นี้น้าเป็นคนที่สวยมากและที่สำคัญยังไม่แต่งงานละ! แน่นอนว่าฉันจะไปหาหลานๆเวลาที่อาไม่อยู่เท่านั้นแหละ
ที่นี้เองหรอ ดูหรูมากๆเลยนะถึงเป็นแค่คอนโดก็เถอะ คนที่อาฉันให้มาดูแลต้องเป็นนักร้องในค่ายที่กำลังดังมากแน่ๆและฉันคิดว่าพวกเธอต้องสวยมากแน่ๆและฉันคิดว่าพวกเค้าคงไม่เรื่องมากหรอก สบายมากงานแค่นี้ สู้ตายค้า ^^V
ป้าสู้ตายค้าาาา อยากอยู่บนคานก็ไม่บอกกก >///< 55555
...................................................................................................................................................................................................................................
เรื่องนี้ป้าของเราจะแสบมากๆเลยนะค่ะแต่สดใสมากๆด้วย ^^ อย่าหวังสาระจากเรื่องนี้เลยเน้ออออ ตอน2จะตามมาเร็วๆนี้ค้าาาาาา ขอให้เป็นวันที่สดใสน้าาา ^๐^V
ความคิดเห็น