[จบ]CRAZYHOLIC | ปืนใหญ่ใต้ขอบฟ้า [SOHOT SM]

ลำดับตอนที่ #9 : CRAZY 07 #ข้ามเส้นคำว่าเพื่อน

CRAZY 07 #ข้ามเส้นคำว่าเพื่อน

ออด… ออด…

กริ๊ก…

“ฟ้า? ทำไมมาหากูเช้าแบบนี้ เกิดอะไรขึ้น?” ทันทีที่ประตูห้องเปิดออก สีหน้างัวเงียของวันวานตื่นเต็มตาทันที มันรีบดึงฉันเข้าไปในห้อง พอนั่งลงบนโซฟาก็ใช้สายตาจับผิดมองกัน “มึงเป็นอะไร หน้ามึงไม่ไหวมากเลยนะฟ้า”

ฉันกัดริมฝีปาก ขอบตาร้อนผ่าว “มึง… กูจะทำยังไงดี”

วันวานเป็นเพื่อนสนิทที่ฉันไว้ใจมากที่สุด เราคุยกันทุกเรื่อง ไม่เคยปิดบังกัน ทุกครั้งที่ฉันมีปัญหาก็จะวิ่งมาหามันคนแรกเสมอ และครั้งนี้ดูเหมือนจะหนักสุด ถึงขั้นทำให้คนอย่างฉันร้องไห้ได้แบบนี้ สีหน้าวันวานจึงเครียดขึงกว่าเดิม

“มึงใจเย็นก่อน เอ้า ดื่มน้ำให้หมด แล้วค่อย ๆ เล่า”

ฉันรับแก้วน้ำเย็นมาดื่มจนหมด ชำเลืองมองนาฬิกาบนผนัง จะเจ็ดโมงเช้าแล้ว… ฉันออกจากคอนโดปืนใหญ่ตอนหกโมงครึ่ง ใช้เวลาเดินทางจากที่นั่นมาที่นี่เพียงสิบห้านาที ตอนออกมาฉันไม่ทันได้อาบน้ำอย่างละเอียดด้วยซ้ำ เพียงแค่ชำระล้างคราบน่าอายนั่นลวก ๆ แล้วรีบย่องออกมาโดยที่เจ้าของห้องยังหลับสนิท

“มึงไปหาปืนมาไม่ใช่เหรอ แล้วทำไมถึงอยู่ในสภาพนี้ได้” วันวานมันเป็นคนฉลาด สายตามันเฉียบแหลมยิ่งกว่าอะไร พอโดนมันจับจ้องลำคอ ฉันก็ร้อนรนยกมือขึ้นลูบ แต่ถูกมือเรียวคว้าจับเอาไว้แล้วกระชากคอเสื้อฉันออกแรง ๆ “นี่มันรอยเหี้ยอะไรเนี่ย? ยะ อย่าบอกนะว่า…”

สีหน้าวันวานช็อกไปแล้ว อย่าว่าแต่มันช็อกเลย ฉันตอนนี้ก็ช็อกไม่แพ้กัน

“ฝีมือปืนเหรอ? มันขืนใจมึงเหรอฟ้า!”

ฉันสะดุ้งเล็กน้อยกับเสียงตวาดลั่น จะใช้คำว่าขืนใจได้หรือเปล่า… ฉันตอบไม่ได้ มันเป็นเรื่องจริงที่ฉันไม่ได้เต็มใจมีอะไรกับปืนใหญ่ ฉันพยายามขัดขืนเขาสุดกำลังแล้ว แต่สุดท้ายมันก็เลยเถิดจนได้ แบบนี้เรียกว่าขืนใจได้หรือเปล่านะ…

“ไอ้สารเลวนั่น!” วันวานลุกขึ้นยืนหันไปหยิบกุญแจรถ ฉันรีบคว้าแขนมันไว้ รู้เลยว่ายัยนี่คิดจะทำอะไร คงจะบึงรถไปเอาเรื่องปืนใหญ่แน่ ๆ

“เดี๋ยวก่อนวันวาน! มะ มึงฟังกูก่อน!”

“ฟังอะไรอีก! มึงดูสภาพมึงด้วยฟ้า! นี่มันทำเหี้ย ๆ กับมึงแบบนี้ได้ยังไงวะ! มึงเป็นเพื่อนมันไม่ใช่เหรอ?!”

นั่นสิ… ฉันก็ถามประโยคนี้กับตัวเองซ้ำ ๆ มาตลอดทางเหมือนกัน

ตลอดเวลาสิบห้าปีที่คบกับปืนใหญ่มา เราเป็นเพื่อนกันมาตลอด เขาเป็นเพื่อนที่ฉันไว้ใจมาก เป็นเพื่อนที่ฉันอยู่ด้วยอย่างสนิทใจ เป็นเพื่อนที่ฉันพักพิงและพึ่งพาอยู่เสมอ

ตอนนี้ฉันคิดไม่ออกเลยว่าควรทำยังไงกับความสัมพันธ์ที่มันข้ามเส้นคำว่าเพื่อนแบบนี้ไปแล้วดี

“กูไม่รู้… ฮึก กูก็ไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น มึง… กูไม่ได้อยากให้เรื่องมันเป็นแบบนี้ กูไปหามันเพราะเป็นห่วง แล้วก็นอนค้างห้องมันเหมือนที่เคยทำ แต่ครั้งนี้ปืนมัน…” ฉันพูดไปเสียงสั่นไป ทั้งสะอื้น ทั้งสับสน วันวานเริ่มสงบสติลง มันจับไหล่ฉันเบา ๆ ยิ่งทำให้น้ำตาฉันไหลมากกว่าเดิม “กูคิดว่ามันคงเมาอ่ะมึง มันคงดื่มไปเยอะมาก ไม่อย่างนั้นมันคงไม่ทำกับกูแบบนี้”

“มึงแน่ใจเหรอว่ามันเมาจริง ๆ มึงลองนึกดี ๆ นะฟ้า มันทำเพราะเมา หรือมึงแค่กำลังหาข้อแก้ตัวให้มันอยู่”

ลมหายใจของปืนใหญ่เจือกลิ่นแอลกอฮอล์แรงมากก็จริง แต่พอนึกถึงตอนสบตากัน ฉันไม่เห็นความเมามายในสายตาคู่นั้นเลย มันกลับ… คล้ายคนมีสติแจ่มชัดด้วยซ้ำ

ฉันไม่อยากจะคิดเลย ไม่อยากคิดว่าสิ่งที่ปืนใหญ่ทำกับฉันนั้น เขาทำไปด้วยสติครบถ้วน เพราะถ้าเป็นแบบนั้น ฉันไม่รู้เลยว่าควรจะจัดการความรู้สึกนั้นยังไงดี ความสัมพันธ์ระหว่างเราจะต้องเดินไปในทิศทางไหน ฉันตอบอะไรไม่ได้เลย

วันวานหยิบทิชชูมาซับน้ำตาให้ฉัน มันไม่ได้ซักไซ้อะไรต่อ เดินกลับเข้าห้องนอนหยิบผ้าขนหนูกับชุดลำลองหนึ่งชุดมายื่นให้

“มึงไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อก่อน คงจะรีบออกมาล่ะสิ ผมเผ้ายุ่งเหยิงไปหมด กูไม่เคยเห็นมึงเป็นแบบนี้มาก่อนเลยฟ้า บอกตามตรง ครั้งนี้มันทำกับมึงเกินไปแล้วจริง ๆ มึงจะมองข้ามเหมือนเรื่องอื่นไม่ได้แล้วนะ”

ฉันมองเพื่อนรักด้วยดวงตาปริ่มน้ำ พยายามกัดปากตัวเองไม่ให้ร้องไห้ออกมาอีก ปกติฉันไม่ใช่ผู้หญิงอ่อนแอ ยิ่งเรื่องร้องไห้เนี่ยยิ่งแทบนับครั้งได้ เอาจริง ๆ ก็จำไม่ได้แล้วด้วยซ้ำว่าร้องไห้ครั้งล่าสุดเมื่อไหร่

หลังจากอาบน้ำทำความสะอาดร่างกายอย่างละเอียดเรียบร้อย ฉันยืนนิ่งมองภาพสะท้อนของตัวเองจากกระจกเงาบานใหญ่ ฉันเป็นคนผิวขาวมาก ขาวจนเห็นเส้นเลือด เวลาถูกอะไรขีดข่วนนิดหน่อยก็มักจะมีรอยแดงรอยช้ำให้เห็นอยู่บ่อย ๆ ฉันจึงระมัดระวังตัวเองเป็นพิเศษ แต่พอมาเห็นร่างกายตัวเองตอนนี้แล้วอดตกใจไม่ได้จริง ๆ

เนินอก ต้นคอ หน้าท้อง ต้นขา ที่กล่าวมาทั้งหมดล้วนเต็มไปด้วยรอยช้ำสีกุหลาบ มันน่ากลัวมากจนฉันต้องเบือนหน้าหนี

ปืนใหญ่เป็นพวกมือหนักแรงเยอะอยู่แล้ว บ่อยครั้งที่ฉันถูกเขาบีบข้อมือหรือต้นแขนจนขึ้นรอยช้ำโดยไม่ตั้งใจ เขามักจะเป็นแบบนั้นเสมอ ไม่เคยทะนุถนอมอะไร นับประสาอะไรกับเรื่องเซ็กส์ ไม่แปลกเลยที่เขาจะยั้งแรงไม่เป็น

ฉันค่อย ๆ สวมเสื้อผ้าทีละชิ้น พยายามสลัดภาพความหฤหรรษ์ที่เพิ่งผ่านมาออกจากสมอง ฉันจำไม่ได้ว่าถูกปืนใหญ่กอดไปกี่ครั้ง แต่ตอนที่ฉันแทบจะคลานเข้าห้องน้ำหลังจากเขาหลับไป ฉันเห็นถุงยางที่ปืนใหญ่ถอดทิ้งไว้บนพื้นประมาณสามสี่อัน นี่ไม่นับรวมว่าฉันถูกเขาทำให้สั่นสะท้านไปกี่ครั้งกี่หนนะ บอกเลยว่านับครั้งไม่ถ้วน

นั่นมันบ้ามาก… ปืนใหญ่ทรมานฉันเกินไปแล้วจริง ๆ

ครั้งนี้เขาทำกับฉันเกินไปแล้วจริง ๆ

++++++

น้องหนีออกมาแล้ว เฮียปืนตามมาแน่อ่าา ยังไงดีคะซิส ข้ามเส้นคำว่าเพื่อนมาแบบนี้จะทำไงดีเนี่ย ที่สำคัญคือฟ้ามีแฟนแล้วด้วย โอ๊ย หัวจะปวดแทนค่าาา

ฝากแท๊ก #เพื่อนเล่นจะเล่นเพื่อน ทวีตกันรัวๆ ได้เลยค่าาาาา ทวีตไรท์ @Pankaow1009

อ่านกันแล้วช่วยกันคอมเม้นท์หน่อยนะคะที่รัก ขอฮีลใจจากทุกคนหน่อยค่าาา