NC

คำเตือนเนื้อหา

เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม

  • มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ

เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด
ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [จบ]CRAZYHOLIC | ปืนใหญ่ใต้ขอบฟ้า [SOHOT SM]

    ลำดับตอนที่ #5 : CRAZY 03 #สามแฝด

    • อัปเดตล่าสุด 20 พ.ย. 65


    CRAZY 03 #สามแฝด


    X CONDO

    ออด

    เสียงกดออดดังไม่ถึงนาที ประตูห้องสีดำสนิทลั่นเสียงปลดล็อกก่อนเปิดออก หลังบานประตูปรากฏร่างสูงของใครคนหนึ่งยืนอยู่ เขาผู้มีรูปร่างสูงใหญ่ เรือนผมสีม่วงหม่นอันโดดเด่น แต่ไม่เด่นเท่าใบหน้าหล่อเหลาที่มักประดับรอยยิ้มเอื่อยเฉื่อยมุมปากอยู่เสมอ และมันมักจะกดลึกขึ้นทุกครั้งที่อยู่ต่อหน้าฉัน

    ฉันเกลียดหมอนี่ชะมัด เกลียดสายตาที่เหมือนรู้ทันกันซะทุกเรื่อง เกลียดรอยยิ้มกริ่มนั่นด้วย เห็นแล้วอยากจะข่วนหน้าสักที

    “ไม่เจอกันนานเลยนะฟ้า”

    “แล้วที่เจอกันที่ผับเมื่ออาทิตย์ก่อนนั่นคือผี?” ฉันเลิกคิ้วสูงย้อนถามน้ำเสียงเรียบ

    “แหม คืนนั้นแค่เห็นกันไกล ๆ เองไง เธอไม่ทักฉันเลยเหอะ จะเรียกว่าเจอกันได้ยังไง” เขาตีหน้าเศร้า คว่ำปากทำเหมือนว่าตัวเองน่ารักตายแหละ ทั้งที่หน้าโหดไม่แพ้บรรดาแฝดของเขาเลยเหอะ

    “แกก็ไม่ทักฉันเหมือนกันป่ะทัณฑ์ ตัวเองมัวแต่สนใจสาวอยู่แท้ ๆ” ฉันกลอกตาอย่างรำคาญ

    หมอนี่คือ เกาทัณฑ์แฝดคนสุดท้อง ถ้าให้นิยามผู้ชายคนนี้สักหนึ่งประโยคคงจะเป็น ปีศาจจิ้งจอกพันหน้าล่ะมั้ง เพราะเขาน่ะขึ้นชื่อว่าไว้ใจไม่ได้มากที่สุดในบรรดาสามแฝดเลยล่ะ ทั้งเจ้าเล่ห์ ทั้งกะล่อน ลื่นไหลเสียยิ่งกว่าปลาไหล ที่สำคัญคือเจ้าชู้มาก! เป็นผู้ชายประเภทที่น้ำหนาวมันเกลียดแสนเกลียด ก็ไม่แปลกใจหรอกว่าทำไมเพื่อนฉันมันถึงแสดงออกแบบนั้นเวลาพูดถึงหมอนี่น่ะ

    “แล้วนี่จะยืนขวางอีกนานไหมอ่ะ ฉันจะเข้าห้อง”

    เกาทัณฑ์ยิ้มกว้างขึ้นก่อนเบี่ยงตัวเปิดประตูให้ฉัน ตอนเดินเข้ามาในห้อง ขนกายฉันลุกชันไปหมด อุณหภูมิห้องเย็นเฉียบมาก อย่างกับห้องเย็นแช่ศพ แต่ก็อย่างว่าแหละ คนพวกนี้มันเลือดร้อน หนังหนา ไม่แปลกใจเลยที่สิงสถิตอยู่กันในที่เย็น ๆ แบบนี้ได้ทั้งวันทั้งคืน

    คอนโดแห่งนี้มีขนาดหนึ่งร้อยตารางเมตรซึ่งถือว่ากว้างขวางมากสำหรับการอยู่อาศัยคนเดียว แต่ไม่ใช่สำหรับเจ้าของห้อง เพราะเขามักจะใช้ที่นี่เป็นแหล่งรวมตัวมั่วซุ่ม จากห้องที่กว้างขวางจึงกลายเป็นแออัดไปหมด ดูได้จากพวกผู้ชายนับสิบคนที่กำลังนั่ง ๆ นอน ๆ กันอยู่ในห้องนั่งเล่นนี่สิ

    “ไง มาจนได้สินะ” เสียงทักจากด้านหลังเรียกสายตาฉันหันมอง ร่างสูงใหญ่เจ้าของเรือนผมสีดาร์กบลูเดินมาจากทางประตูระเบียง เขาคือ คมดาบแฝดคนกลาง เขามีใบหน้าหล่อเหลาคล้ายคลึงกับเกาทัณฑ์ราวเก้าในสิบส่วน แต่เขาสุขุมกว่าน้องชายมากโข ทั้งสุขุม เยือกเย็น และดูเป็นผู้ใหญ่มากที่สุดในบรรดาสามแฝด

    และใช่ เขาก็คือผู้ชายที่วันวานมันคลั่งรักมาตลอดเวลาหลายปีคนนั้นนั่นแหละ

    “ไอ้ตัวปัญหาอยู่ไหนล่ะ?”

    “นู่นไง สูบบุหรี่หมดไปครึ่งซองแล้ว”

    ฉันมองตามสายตาคมดาบไปทางระเบียงห้อง เห็นเงาร่างสูงใหญ่ของ ตัวปัญหาที่ว่า ดูเหมือนเขาจะรู้แล้วว่าฉันมา เขาถึงได้หันหน้ามามองสบตากับฉันพอดี

    อีกแล้ว แววตาเย็นยะเยือกแฝงความไม่พอใจนั่นมันอะไรกัน?

    “พวกมึงกลับบ้านกลับช่องกันได้แล้วไป” เกาทัณฑ์ตะโกนไล่พวกกลุ่มรุ่นน้องและเพื่อน ๆ ให้แยกย้ายกันกลับ

    ฉันรู้จักคนพวกนี้ แต่ไม่ได้สนิทมาก ทุกคนหันมาทักทายฉันก่อนเดินออกไปทีละคนจนหมด แม้แต่เกาทัณฑ์กับคมดาบก็ออกจากห้องไปแล้วเช่นกัน ภายในคอนโดแห่งนี้จึงเหลือเพียงฉันกับเจ้าของห้องที่ยังยืนอัดควันบุหรี่เงียบ ๆ อยู่ตรงระเบียง

    ยังไงดีล่ะ? เขาคงรอให้ฉันเดินออกไปหาแน่ ๆ มองจากดาวอังคารยังรู้เลยว่าหมอนั่นกำลังไม่พอใจฉันอยู่

    “มาทำไม”

    นั่นไง ฟังคำแรกที่เขาทักฉันสิ ไม่พอใจกันอยู่จริง ๆ ด้วย

    “กะว่าจะมาเก็บศพ แต่คงไม่ต้องแล้วมั้ง”

    ฉันเท้าแขนกับขอบราวระเบียง มองบรรยากาศเมืองยามค่ำคืนบนชั้นยี่สิบหก แสงไฟจากตึกรามบ้านช่องด้านล่างส่องสว่างซะจนมองแทบไม่เห็นแสงดวงดาวบนท้องฟ้าเลย ฉันเงยหน้ามองหาพระจันทร์ซึ่งถูกก้อนเมฆบดบังจนเหลือเพียงแสงนวลร่ำไร สายลมเย็นสบายปะทะใบหน้าให้ความรู้สึกสดชื่น แต่จะดีมากถ้าในอากาศไม่มีกลิ่นควันบุหรี่จากคนข้างกาย

    ฉันหันไปย่นหน้าใส่ “เหม็น เลิกสูบได้แล้ว”

     ปืนใหญ่ปรายตามามอง ใบหน้าหล่อเหลาไม่ต่างจากพี่น้องฝาแฝดสะท้อนกับแสงไฟสลัว แต่ความหล่อของเขามันแฝงด้วยความอันตราย ดวงตาคมกริบดุดันราวกับสัตว์ร้าย รอบกายมักจะแผ่กลิ่นอายน่ากลัวอยู่ตลอดเวลา เขาจึงกลายเป็นบุคคลที่ไม่น่าเข้าใกล้มากที่สุดในบรรดาสามแฝด

    ปลายนิ้วเรียวคีบมวนบุหรี่ออกจากริมฝีปากหนาติดคล้ำ เขาเงยหน้าพ่นควันสีขาวขุ่นออกมาในอากาศ ร่างสูงใหญ่ร้อยแปดสิบห้าเซนต์หมุนกายพิงสะโพกสอบกับราวระเบียง ก่อนหันมาจ้องฉันด้วยสายตาอ่านยาก เรือนผมสีดาร์กเรดสะท้อนแสงไฟยามค่ำคืนขับให้ใบหน้าหล่อเหลาของเขาดูอันตรายและร้ายกาจมากกว่าปกติ

    ถ้าถามฉันว่าในบรรดาสามแฝด ฉันกลัวใครมากที่สุด คำตอบก็คงจะเป็นผู้ชายตรงหน้านี่แหละ นิยามของคำว่ากลัวในที่นี้ไม่ใช่ความหวาดกลัวทั่วไป แต่เป็น กลัวใจในความ บ้าคลั่ง ของเขา

    ฉันคบกับสามแฝดมาสิบห้าปีเต็ม ตั้งแต่อายุหกขวบจนตอนนี้จะยี่สิบเอ็ดแล้ว พวกเราสนิทกันในระดับที่ไม่มีผู้หญิงคนไหนสนิทกับพวกเขาได้เท่าฉันอีกแล้ว เรียกว่ารู้ไส้รู้พุงกันดี ถึงจะไม่ได้พูดคุยกันทุกเรื่องเพราะความต่างเพศ แต่ก็แทบไม่มีความลับอะไรต่อกัน และมันเป็นแบบนั้นเสมอมาจนถึงแค่ตอนเข้ามหาวิทยาลัย

    ตั้งแต่พวกเราเข้ามหาวิทยาลัยเมื่อสองปีก่อน ฉันก็ไม่ค่อยได้ไปมาหาสู่กับพวกเขาบ่อย ๆ เหมือนอย่างเคย ด้วยเพราะเราเรียนกันคนละคณะ และต่างคนต่างก็มีกลุ่มเพื่อนของตัวเอง แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่ได้เจอหรือติดต่อกันเลยนะ เรายังติดต่อกันอยู่ตลอด โดยเฉพาะฉันกับปืนใหญ่

    หมอนี่น่ะหาเรื่องเจอฉันได้ทุกวันนั่นแหละ

    เดี๋ยวก็ดักรอหน้าคอนโดบ้าง เดี๋ยวก็ไปหาที่คณะบ้าง หนักหน่อยก็คือมีเรื่องต่อยตีไปทั่วแล้วเรียกให้ฉันมาหาบ้าง อย่างเช่นตอนนี้

    “เหม็นก็กลับไป จะมายืนเพื่อ?”  

    ปืนใหญ่เท้าแขนกับราวระเบียงด้านหลังข้างหนึ่ง ใบหน้าหล่อร้ายเอียงคอมองฉัน ท่าทางของเขาตอนนี้ดูยียวนกวนประสาทมาก และมันทำให้ฉันหมั่นไส้มากด้วย

    “เออ กลับก็ได้” ฉันหมุนตัวเตรียมจะกลับบ้านจริง ๆ นี่มันดึกมากแล้วนะ เหนื่อยด้วย มึนหัวด้วย ทำไมฉันต้องมายืนอยู่ที่นี่กับไอ้คนกวนประสาทนี่ด้วยก็ไม่รู้

    หมับ

    ทว่าฉันยังไม่ทันจะก้าวเท้าไปไหนก็ถูกมือหนาร้อนกรุ่นจับล็อกข้อมือก่อนกระชากให้เข้าไปหาร่างกายแข็งแกร่งของเขา ฉันยืนนิ่งอยู่ระหว่างเข่าทั้งสองข้างของปืนใหญ่ เราอยู่ใกล้กันมากจนสัมผัสได้ถึงลมหายใจเจือกลิ่นบุหรี่เข้มข้นของเขา

    ฟู่

    ควันบุหรี่สีขาวขุ่นถูกพ่นออกมาจากริมฝีปากหนา และเขาจงใจพ่นมันใส่หน้าฉันด้วย ดวงตาคมกริบทอประกายวาววับท่ามกลางความมืดสลัว ฉันกัดริมฝีปากจ้องตากับเขานิ่ง

    “กวนตีน”

    “ฮึ” เสียงหัวเราะในลำคอฟังแล้วน่าตบมาก ฉันยกมือข้างที่ว่างขึ้นแล้วกดปลายนิ้วลงบนมุมปากของปืนใหญ่แรง ๆ อย่างเอาคืน “ซี้ด

    “ฮึ” ปิดท้ายด้วยการแสยะยิ้มสมน้ำหน้าใส่เขาบ้าง คิดว่าตัวเองกวนตีนได้คนเดียวหรือไง ทว่าฉันยิ้มสะใจได้เพียงเสี้ยววินาทีก่อนจะเป็นฝ่ายสะดุ้งเฮือกเมื่อปลายนิ้วถูกเรียวฟันคมงับเข้าเต็มแรง “อ๊ะ

    พอจะดึงมือกลับก็ถูกมือหนาคว้าจับเอาไว้ ปลายนิ้วที่โดนเรียวฟันคมขบกัดเมื่อครู่จู่ ๆ ร้อนวูบขึ้นมา ความอ่อนนุ่มของปลายลิ้นสีแดงไล้วนอย่างช้า ๆ คล้ายปั่นประสาทกัน

    “ปะ ปืน!

    ++++++++

    โง้ยยยยย เฮียปืนเขาโซฮอตมากเบยยยย เพื่อนกันเขาไม่กัดนิ้วกันนะคะเฮียขาาาาา 

    ฝากแท๊ก #เพื่อนเล่นจะเล่นเพื่อน ทวีตกันรัวๆ ได้เลยค่าาาาา ทวีตไรท์ @Pankaow1009

    อ่านกันแล้วช่วยกันคอมเม้นท์หน่อยนะสาว ไรท์เปราะบางมากช่วงนี้ ขอฮีลใจจากทุกคนหน่อยค่าาา

    ฝากติดตามทั้งสามคู่ด้วยนะคะ

    CRAZYHOLIC || PSYCHOHOLIC || INSANEHOLIC 


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    ดูอีบุ๊ก

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×