คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ::WARNING 01:: เพื่อนสนิท 100 Per.
✘WARNING 01✘
เพื่อนสนิท
“อ้าว ไม่่วแล้วเหรอ?”
บาเ้ัวึ้นาโฟามอร่าสูุ้นารหน้านิ่ ะพริบาปริบๆ สอสามที่อนละสายาเป็นเิถามไปทาเ้าอห้อ ไทเอร์ไหวไหล่เบาๆ เทน้ำใส่แ้วอย่าไม่ใส่ใ
“แบทมันอร่วมลุ่ม้วย นี่แหละเรื่อที่ะุย”
บายันั่นิ่ะพริบาปริบๆ ท่าทาเื่อึมเล็น้อย เวลาที่่วหัวสมอเธอะทำาน้าว่าปิสิบเปอร์เน์ พอิทบทวนำพูอไทเอร์อีรั้ถึะมีปิิริยาอบโ้
“อ้อ…” เธอานเบาๆ หนึ่ที สายาหยุลบนใบหน้าหล่อเหลาอผู้ายรหน้า รอยยิ้มาๆ มุมริมฝีปาหนาปราึ้น เธอึสายาลับ เลิสนใมอเา มอไปทาไทเอร์แทน “แล้วยัมีใรอี โปรเ็์นี้้อใ้ี่นนะ”
“หถึเ็น”
“อืม ั้นอนนี้เรามีสามนแล้ว าอีสามสี่นสินะ” เธอพยัหน้าิาม หันมอแบทอีรั้ “นายมีใระเสนอไหม?”
แบทะัไปเล็น้อยเมื่อเห็นว่าบาพูุยับเาามปิ สีหน้าและแววาราบเรียบไม่่าาอนุยับไทเอร์ เธอไม่ใส่ใสัเสีหน้าอเา เมื่อเาไม่อบึหยิบโทรศัพท์ึ้นมาหารายื่อผู้ิ่ออเพื่อนในเอาไลน์ลุ่มพลาบิไป้วย
“ำเป็น้อหานเ้าลุ่มอนนี้เลยไหม เราเหลือเวลาอีเท่าไหร่นะเอร์ว่าะเริ่มทำโปรเ็์” เธอเยหน้ามวิ้วถามไทเอร์ หมอนั่นเินมานั่โฟาเียวัน แน้าหนึ่ยพาพนัโฟา้านหลับาพลาทำหน้ารุ่นิาม
“อีอาทิย์นึ ทำไม เธอหมายาใรไว้หรือไ”
“ฮึ บ้าเหรอ ันะหมายาใรไ้ ็แ่ิว่าะึใรเ้าลุ่ม้วยี อยาไ้นเ่ๆ สัสอสามน โปรเ็์นี้หินะาย ลำพัแ่นายับันไม่ไหวหรอ” บาย่นมูอบ ไม่ใส่ใับวามใล้ิเินพอีเพราะินแล้ว เธอับไทเอร์สนิทันมาเือบห้าปี ไอ้เรื่อ่อว่าระหว่าเพศอะไรนั่นไม่ไ้อยู่ในหัวนานแล้ว
บาัริมฝีปาพลาใ้วามิ สายาับ้อรายื่อเพื่อนในเอไปเรื่อยๆ ระทั่หยุลที่ื่ออนนหนึ่ ึ่ไม่ไ้เป็นเพื่อนผู้ิ่อันโยร แ่เามีื่ออยู่ในลุ่มแทรวมเอ้วย
ลามั้นเหรอ…
หมอนั่นเรียนเ่มานี่นา… ่อนไปทาอัริยะอเอเลย้วย้ำ ถึหน้าาับท่าทาะูเสเพลเินไปหน่อย็เถอะ
“ีเรียสทำไม แบทมัน็เ่นี่ แ่มีมันนเียว็พอแล้วมั้ นอื่น็หาเอาน่ายๆ ที่ไม่ยุ่ยา”
เธอละสายาาื่อลามึ้นมอแบท เาำลัมอเธออยู่เ่นัน แววาลุ่มลึู่นั้นเาไม่ออว่าำลัิอะไรอยู่ พอสบาันแบบนี้ทำให้หวนนึถึเรื่อในอีึ้นมาน้อถอนสายาลับ
บ้าริ… อึอััแฮะ
“ั้น่อยว่าันอีทีแล้วัน ันอลับห้อไปนอน่อน” บาลุึ้นยืน ปิปาหาวหนึ่ที เลิสนใำรั้อไทเอร์เินออาห้อหน้าาเย พอลับมาถึห้อัวเอหัวถึหมอนเธอ็หลับสนิททันที
เ้าวัน่อมาเธอมาเรียนพร้อมับไทเอร์และ… แบท เหลือบสายามอเาหนึ่ที ่อนส่สายาัถามใส่ไทเอร์ หมอนั่นยับเ้ามาเินใล้ๆ พลา้มหน้าระิบอบเสียเบา
“เมื่อืนมันอ้าที่ห้อันอ่ะ เธอ็รู้ว่าันปิเสธมันไม่ไ้”
“นายเป็นเมียเ่าเาหรือไ ทำไมถึเรใหมอนั่นนั” เธออแะไม่ไ้ แ่ไหนแ่ไรมาไทเอร์็มัเป็นแบบนี้ ยอมแบทไ้ทุเรื่อ
“เลอะเทอะ! ันนะไม่ใ่เธอ…”
ปึ่!
“โอ๊ย! ีทำไมเนี่ย มือเธอหนันะบา” ไทเอร์ลูบแนัวเอปอยๆ พลาส่สายาำหนิใส่เธอไม่หยุ บาอยาะยเท้าึ้นถีบเาเลย้วย้ำ ล้าพูาแบบนั้นับเธอั้นเหรอ?!
“ถอนำพูเี๋ยวนี้!”
“โอเๆ ันถอน็ไ้” ไทเอร์ยสอมือยอมแพ้ เธอไม่ไ้สนใแล้วว่าแบทะเินามหลัพวเรามาห่าหรือใล้ เาะไ้ยินบทสนทนาอพวเราหรือไม่ อนนี้ิแ่อยาะ่วนหน้าหล่อๆ อเพื่อนปามานี่เ็มทน ไทเอร์เบะปาหน่อยๆ พลาบ่นมุบมิบ “แ่ถึะไม่ใ่เมียเ่า็เป็นแฟนเ่าละว้า…”
“ไอ้เสือหา้วน!” วาเรียวลุเป็นไฟแทบะแผเผาไทเอร์ให้ไหม้เป็นุล หมอนั่นทำหน้าเหยเรีบเ้ามาลูบแนลูบไหล่เล็อย่าออเาะเพื่อับวามรุ่นโรธอเธอ
“โอ๋ๆ เอร์ไม่พูแล้วรับนสวย เอร์อโทษนะ ไม่ริ้วนะไม่ริ้ว”
บาหายใฟืฟาอย่าพยายามระับโทสะ ึามอไอ้เสือหา้วนน่าาย้าัวอย่าเอาเรื่อ หมอนี่น่าะรู้ีที่สุว่าเธอไม่อบให้พูถึเรื่อนั้น แล้วยัะวัล้าเทียมฟ้าุมันมาพูอี อยาาย้วยมือเธอมาสิท่า!
“แบท?”
ะที่ไทเอร์พยายามเอาน้ำเย็นเ้าลูบบาอยู่นั้น เสียหวานใสัมาา้าน้าเรียสายาพวเราหันมอ โทสะในใบาเมื่อรู่พลันสลายหายไปพริบา สีหน้าลับมาราบเรียบเย็นาว่าที่เย
“เมื่อืนแบทหายไปไหนมา เียไปหาที่ห้อไม่เอ โทรหา็ไม่รับ” ร่าเล็ๆ แสนบอบบาในุนัศึษาเินผ่านหน้าบาับไทเอร์รไปหาผู้าย้านหลั เธอวแนเา้วยวามร้อนใ และเหมือนะนึึ้นไ้ึหันมาหยุสายาที่บา แววาหวานู่นั้นทอประายวาววับวูบหนึ่่อนะสลายลายเป็นวามประหลาใแทน “ไม่เอันนานเลยนะบา”
บรรยาาศรอบัวล้ายหยุนิ่ั่วะ แม้แ่ไทเอร์ที่ำลัลูบแนบา็้ามือนิ่ไปเ่นัน บาเลื่อนสายาสบับวามอแบท แววาลุ่มลึู่นั้นหม่นแสลเล็น้อย เธอละสายาลับมอเ้าอร่าบอบบาอีรั้ ริมฝีปายยิ้มอบลับน้ำเสียเย็นาให้ับ ‘อี’ เพื่อนสนิท
“นั่นสิ ไม่เอันนานเลยนะเีย”
.............
ฝาแอิาม้วย่ะ
✘ADD ME✘
TALK
เอาแล้ววว ัวละรใหม่โผล่มาอีนแล้ว่าาา
ูาแววาและรอยยิ้มเย็นอยัยหมวยแล้ว อีเพื่อนสนิทนนี้ไม่ธรรมาแน่ๆ ้า
อ่านแล้วส่ฟีแบอมเม้นท์ลับมา้วยน้าา ะรีบมาอัพให้บ่อยๆ เลย้า
________________
LIKE PAGE "พันเ้า" [ิามนิยาย+เ้าลุ่มลับ]
+++
ความคิดเห็น