ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : The royal secondary school 1
ที่ห้องพยาบาล
"เอ้....ทามไมน้องเค้ายังไม่ฟ้นเลยนี่ก้ตั้งหลายชั่วโมงแหละ"ปลื้มพูดด้วยความสงสัยเขาค่อยๆๆเอาหน้าเทอเพื่อจะดูหน้าตาแหละอาการของเทอ
"ตุ้ม"เสียงประหลาดดังขึ้น
"น้องถีบพี่ทามไม"เขาลงไปนอนราบยุกับพื้นด้วยท่าทางที่เจบปวด
"ขอโทดค้าพี่ พี่เจบมากไหม"เทอค่อยๆๆพยุงตัวเองลุกขึ้นจากเตียงเพื่อไปช่วยพี่เขา แต่กับไปสะดุดขาเก้าอี้ที่ยุข้างๆเตียงทามให้ร่างอันบางของเทอไปทับอยู่บนหน้าอกของเขาปากของเทอกับเขาอยู่ห่างกันเพียงแค่1เซน และในเวลานั้นโลกทั้งโลกของเทอก้เหมือนหยุดนิ่ง หน้าของเทอเริ่มแดงขึ้นเรยๆๆ หัวใจของเทอเต้นไม่เปนจังหวะ
"เอ่อน้องครับพี่หนักมากๆ"ปากของเขาค่อยๆขยับราวกับกลัวว่าปากของตัวเองจะไปโดนปากของเทอ เทอค่อยๆลุกขึ้น
"ขอโทดคะพี่ หนูม่ายได้ตั้งใจ"
"โอ้ยๆ"ร่างเล็กๆของเทอได้ล้มลงไปที่เตียง
"น้องเปนไรเนี่ย ร้องทามไม"เขาได้มองไปที่ร่างอันเล็กๆของเทอเพื่อตรวจสอบว่ามีอะไรผิดปกติ
"น้องไปทามไรมาข้อเท้าบวมเชียว"
"หนูตกมาจากรั้ว รร. นะคะ"
"แล้วไมน้องไม่บอกพี่ละว่าน้องเจบเท้าพี่จะได้ม่ายต้องให้น้องวิ่ง"
"ก้พี่ไม่ยุให้บอกนี่จะให้บอกกับต้นไม้ต้นหญ้ารึไง"เทอเหวี่ยงใส่
"พี่ขอโทด งั้นพี่จะนวดข้อเท้าให้เปนการไถ่โทดได้ป้ะ"เขาได้เอามือทั้ง2ข้างจับไปที่ข้อเท้าขอเทออย่างเบาๆ
"นี่น้องแล้วน้องชื่ออะไรล่ะเนี่ย"
"นู๋ชื่อพลอยค้า"
"ยุ ม. ไรคับบ"
"นู๋ยุ ม. 3 นะคะพี่"
"พี่ยุ ม.5 นะพี่เปนพี่รหัสน้อง ม.3 นะน้องพลอย หวังว่าน้องคงจะได้เปนน้องรหัสพี่นะ"ปลื้มพูดด้วยสีหน้าแจ่มใส เทอได้จ้องมองไปที่ใบหน้าของพี่ปลื้มที่มีผิวที่ขาว ตาที่โต จมูกที่โดง ปากที่เล็ก ซึ่งไม่มีใครรุ้ว่ารุปร่างของเขาอาจทามให้เทอหลงได้เพราะตรงกับสเป็คผู้ชายในฝันของเทอ
"พลอยจ้องหน้าพี่ทามไม"
"พี่นี่มองไปมองมาพี่ก้น่ารักเหมือนกันนะเนี่ย"แก้มของเทอแดงขึ้นเทอเอาผ้าหุ่มที่ยุข้างเตียงมาบังหน้าเพราะว่าเทออายมากที่เผลอพูดคำนั้นออกไป
"น่ารักแล้วรักพี่เปล่าล่ะ"เพราะประโยคนี้ทามให้เทอต้องเอาผ้าที่ปิดหน้ายุออก
"รักสี้...เห้ยไม่มีไรคะ พี่นวดเสดยังหนูจะรีบกลับห้อง"เทอต้องรีบเปลี่ยนเรื่องเพราะเทอเผลอพูดความจิงออกไป
"พลอยยุห้องไรเนี่ยพี่จะได้ไปส่ง"
"s3/4 ค้า คูนสาราวัตรนักเรียน"
"เฮ้ย...เอ้าแล้วพลอยเปนน้องรหัสพี่นี่ พี่ยุs5/4"
"เฮ้ยจิงอ้าพี่ดีใจที่ได้ยุกับพี่
"
"พี่ก้ดีใจนะที่ได้ยุกับน้องปีนรั้วของพี่"
"พีี่กลับห้องได้ยังจะไปเรียนแหละ"เทอค่อยๆๆลุกจากเตียงแหละปลื้มก้เข้ามาช่วยพยุงตัวเทอกลับห้อง
..................................จบไปกับอีกตอนนึงอย่าลืมติดตามต่อนะ.............................................
"เอ้....ทามไมน้องเค้ายังไม่ฟ้นเลยนี่ก้ตั้งหลายชั่วโมงแหละ"ปลื้มพูดด้วยความสงสัยเขาค่อยๆๆเอาหน้าเทอเพื่อจะดูหน้าตาแหละอาการของเทอ
"ตุ้ม"เสียงประหลาดดังขึ้น
"น้องถีบพี่ทามไม"เขาลงไปนอนราบยุกับพื้นด้วยท่าทางที่เจบปวด
"ขอโทดค้าพี่ พี่เจบมากไหม"เทอค่อยๆๆพยุงตัวเองลุกขึ้นจากเตียงเพื่อไปช่วยพี่เขา แต่กับไปสะดุดขาเก้าอี้ที่ยุข้างๆเตียงทามให้ร่างอันบางของเทอไปทับอยู่บนหน้าอกของเขาปากของเทอกับเขาอยู่ห่างกันเพียงแค่1เซน และในเวลานั้นโลกทั้งโลกของเทอก้เหมือนหยุดนิ่ง หน้าของเทอเริ่มแดงขึ้นเรยๆๆ หัวใจของเทอเต้นไม่เปนจังหวะ
"เอ่อน้องครับพี่หนักมากๆ"ปากของเขาค่อยๆขยับราวกับกลัวว่าปากของตัวเองจะไปโดนปากของเทอ เทอค่อยๆลุกขึ้น
"ขอโทดคะพี่ หนูม่ายได้ตั้งใจ"
"โอ้ยๆ"ร่างเล็กๆของเทอได้ล้มลงไปที่เตียง
"น้องเปนไรเนี่ย ร้องทามไม"เขาได้มองไปที่ร่างอันเล็กๆของเทอเพื่อตรวจสอบว่ามีอะไรผิดปกติ
"น้องไปทามไรมาข้อเท้าบวมเชียว"
"หนูตกมาจากรั้ว รร. นะคะ"
"แล้วไมน้องไม่บอกพี่ละว่าน้องเจบเท้าพี่จะได้ม่ายต้องให้น้องวิ่ง"
"ก้พี่ไม่ยุให้บอกนี่จะให้บอกกับต้นไม้ต้นหญ้ารึไง"เทอเหวี่ยงใส่
"พี่ขอโทด งั้นพี่จะนวดข้อเท้าให้เปนการไถ่โทดได้ป้ะ"เขาได้เอามือทั้ง2ข้างจับไปที่ข้อเท้าขอเทออย่างเบาๆ
"นี่น้องแล้วน้องชื่ออะไรล่ะเนี่ย"
"นู๋ชื่อพลอยค้า"
"ยุ ม. ไรคับบ"
"นู๋ยุ ม. 3 นะคะพี่"
"พี่ยุ ม.5 นะพี่เปนพี่รหัสน้อง ม.3 นะน้องพลอย หวังว่าน้องคงจะได้เปนน้องรหัสพี่นะ"ปลื้มพูดด้วยสีหน้าแจ่มใส เทอได้จ้องมองไปที่ใบหน้าของพี่ปลื้มที่มีผิวที่ขาว ตาที่โต จมูกที่โดง ปากที่เล็ก ซึ่งไม่มีใครรุ้ว่ารุปร่างของเขาอาจทามให้เทอหลงได้เพราะตรงกับสเป็คผู้ชายในฝันของเทอ
"พลอยจ้องหน้าพี่ทามไม"
"พี่นี่มองไปมองมาพี่ก้น่ารักเหมือนกันนะเนี่ย"แก้มของเทอแดงขึ้นเทอเอาผ้าหุ่มที่ยุข้างเตียงมาบังหน้าเพราะว่าเทออายมากที่เผลอพูดคำนั้นออกไป
"น่ารักแล้วรักพี่เปล่าล่ะ"เพราะประโยคนี้ทามให้เทอต้องเอาผ้าที่ปิดหน้ายุออก
"รักสี้...เห้ยไม่มีไรคะ พี่นวดเสดยังหนูจะรีบกลับห้อง"เทอต้องรีบเปลี่ยนเรื่องเพราะเทอเผลอพูดความจิงออกไป
"พลอยยุห้องไรเนี่ยพี่จะได้ไปส่ง"
"s3/4 ค้า คูนสาราวัตรนักเรียน"
"เฮ้ย...เอ้าแล้วพลอยเปนน้องรหัสพี่นี่ พี่ยุs5/4"
"เฮ้ยจิงอ้าพี่ดีใจที่ได้ยุกับพี่
""พี่ก้ดีใจนะที่ได้ยุกับน้องปีนรั้วของพี่"
"พีี่กลับห้องได้ยังจะไปเรียนแหละ"เทอค่อยๆๆลุกจากเตียงแหละปลื้มก้เข้ามาช่วยพยุงตัวเทอกลับห้อง
..................................จบไปกับอีกตอนนึงอย่าลืมติดตามต่อนะ.............................................
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น