ลำดับตอนที่ #14
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : น้ำตา 100%
MEDICINE LOVE
มินฮยอลับมารัษาัวอยู่ที่โรพยาบาลประำัหวัอย่าถาวร โยมีุหมอเ้าอไ้เป็นนายแพทย์หนุ่มฮยอวอนนรัอน
"พี่ฮยอวอนรับ พี่....ยัรัผมอยู่ใ่มั้ย"
"รับ พี่รัเราและะรัลอไป เราะผ่านทุอย่าไป้วยัน"
เมื่อย้อนไปสัปาห์่อนั้แ่วันนั้นฮยอวอน็ไ้ทบทวนทุอย่าเี่ยวับวามรู้สึอัวเปิรับวามรู้สึในหลายเรื่อ นบารั้อยาพูว่าอโทษ ออไปัๆให้อีนไ้ยิน
อยาะย้อนถามัวเอว่าทุวันนี้น้อูแลเอาใใส่ัวเาเอนานี้เายั้อไม่มั่นใับอะไรอี อยาอโทษที่เยโลเล อยาอโทษที่ทำัวเป็นผู้ายนิสัยไม่ี เฮ้อ~
ฮยอวอนนอนอเ็น้อยในอ้อมอนอีนพล็อยหลับไป ุมพิที่หน้าผาเนียน่อนะบอฝันีอีนที่หลับไปแล้ว ระับเรียวแนโอบออีรั้
"ฝันีรับ"
้อมูลทุอย่าถูัเ็บลในอเอสารสีน้ำาลอย่าเรียบร้อย โยที่ายหนุ่มยันั่ทำหน้าเรียบเยไม่แสอาารใๆ อนนี้ทำไ้แ่รอเวลา เวลาที่ใล้ะมาถึ
มินฮยอ้าวเท้าเ้าสู่โรพยาบาล้วยวามเหนื่อยหน่าย ที่ๆไม่่อยอยาะมาสัเท่าไหร่ แ่็้อำใเพราะารรัษาพึ่เินมาไ้แ่รึ่ทา ผลสรุปในวันนี้มินฮยอ้อนอนที่โรพยาบาลเพื่อให้ยารัษาและลับบ้านในวันพรุ่นี้
น้อลำบาุหมอประำัวและหัวใอนอย่าุหมอฮยอวอน มานอนเฝ้าในวันนี้
"พี่ะอยู่เฝ้าผมริๆเหรอ"มินฮยอเอ่ยถาม นรัที่นั่เฝ้านอยู่้าเีย
"ใ่! "
"แ่พรุ่นี้พี่้อทำาน"มินฮยอแย้
ป้อ!
"เ็น้อยพรุ่นี้วันเสาร์รับ"ฮยอวอนีหน้าผาเนียนอนรัเบาๆ่อนะเอ่ยอบไปอย่าเอ็นู
09xxxxxxx
"ห้อพิเศษ 0934 ึ C"
ุั!
ฮยอวอนหันหน้าไปที่้านหน้าประูเมื่อมีเสียแปลประหลาเิึ้น ่อนประูห้อผู้ป่วยะถูเปิออ พบว่าเป็นพยาบาลที่เ็นอุปร์และยารัษาเ้ามาเท่านั้น
"สวัสี่ะ ุหมอแ"
"สวัสีรับ"
"ิันออนุาเปิเส้นและทำารให้ยาเลยนะ่ะ"พยาบาลเอ่ยออนุา่อนที่นายแพทย์หนุ่มะมอหน้านรัเล็น้อยแล้วพยัหน้าอบลับ
ร่าบามีสีหน้าเรียบเยับารโนเ็มแทลบนแน แบบนี้แหละที่เาเรียว่าเ็บแล้วินไปเอ ฮยอวอนมอูทุารระทำ่อนะมีสายเรียเ้ามา
Rrrrrrr
"ายุน"
ฮยอวอนมอเบอร์โทรรหน้าอย่า่าใ่อนะัสินใรับ
"มีอะไร"
"ฮ ฮยอวอน ่วย้วย ่วยัน้วย"
"ายุน นายเป็นอะไรายุน!!! "
"ัน... อึ"
"นายอยู่ที่ไหน"
"ห ห้อ"
"ันะรีบไปเี๋ยวนี้ อย่าพึ่เป็นอะไรนะ"
ฮยอวอนรีบวิ่ออไปโยที่ไม่เอ่ยใๆ่อนะลิฟไปยัั้นลานอรถ้วยวามลนลาน
ึ ึ ึ ึ
เสียรอเท้าราาแพเหยียบระทบับพื้นในบรรยาาศที่เียบสบ
ห้อพิเศษ
0934
"สวัสีวันสุท้ายอลมหายใ"
30%
"แมันไม่น่าเลยริๆ ไม่น่าเ้ามาในีวิอฮยอวอน เพราะแมันทำัวเอแท้ๆ" นายแพทย์หนุ่มับสิ่วาววับออมาาระเป๋าเสื้อ มอสิ่แหลมม้วยวามหลใหลแล้วปลายามอมินฮยอที่นอนนิ่อยู่บนเียพลายยิ้มมุมปาอย่านึสมเพ
าเรียว้าวไปใล้เียมาึ้นนมอใบหน้าที่ำลัหลับไหลไ้อย่าัเน สันอสิ่มีม่อยๆไล้ามรอบอมินฮยอ ผ่านลำอมายั่วออย่า้าๆ
"ถ้าแายฮยอวอน็้อเป็นอันนเียว เอ้ะ! ไม่สิเาเป็นอนเียวมานานแล้ว่าหา"
นายแพทย์หนุ่มมอหน้าอมินฮยออีรั้่อนะฟามือลบนใบหน้าอนที่ำลัหลับไหลอย่าั
นป่วยที่อยู่ในห้ววามฝันมวิ้วนิ่วหน้า้วยวามเ็บ่อนะพยายามเปิเปลือที่หนัอึ้ปรับให้สายาินับแส และเพ่เล็ภาพ้านหน้าาเลือนลานเริ่มัเน
"...ุหมอ"
"ว้าว! ำันไ้้วยเหรอไอ้เ็ไม่มียาอาย"นายแพทย์หนุ่มทำท่าเหมือนใ่อนะพูรอไรฟันแล้วำมือแน่น
"ุหมอพูเรื่ออะไร" มินฮยอพยามรุ่นิว่าทำไมุหมอใีอเาถึไ้ใ้ำที่หยาบายับเานานี้ เาไปทำอะไรให้อีนไม่พอใัน
"เหอะ! พูเรื่ออะไรั้นเหรอ..ั้นันะบอเ็โ่ๆอย่าแให้เอาบุแล้วัน็เรื่อที่แมายุ่ับนอันไ"
"ใรันนอหมอ ผมไม่รู้เรื่อ"
"แะไม่รู้เรื่อไ้ยัไ็ไอ้ผู้ายที่แเาะเาินทุวันนี้ไ อ่อ! หรือไม่รู้ัอีล่ะ ้อบอื่อพร้อมนามสุล้วยมั้ยเผื่อแไม่รู้"
"พ...พี่ฮยอวอน"
"ใ่! แมันรนหาที่ายัน็ะัให้ แล้วำใส่สมอโ่ๆอแไว้ะว่า เาเป็นอันนเียวไม่ใ่อแ!!!"
นายแพทย์หนุ่มพูบ ่อนะระาลุ่มผมมินฮยออย่าแร นร่าบานิ่วหน้า้วยวามเ็บ พร้อมับน้ำาที่่อยๆไหลลมาเป็นสาย
"ฮึ... ุะทำอะไร"มินฮยอเอ่ยเสียสั่น
"็่าแไ อยาายแบบไหนีล่ะันะ่วยสเราะห์ให้"
"ฮึ...ปล่อยผมไ้โปร"
"ั้นแ็ไปอร้อับยมบาลเอา็แล้วัน!!!"
"พี่ฮยอวอน ะ ่วยผม้วย ฮึ"มินฮยอพยายามั้นเสียสะอื้น ่อนะร้ออวาม่วยเหลือานรั พี่ฮยอวอนพี่ไปอยู่ไหน ผม้อารพี่
"ร้อให้าย็ไม่ใรเามา่วยแหรอ ว่าฮยอวอนะมาแลายเป็นศพไปแล้วแหละนะ หึ"
"ฮึฮือ...ฮึ"
"มีอะไระร่ำลาันมั้ยล่ะ ันอุส่าห์อยู่เป็นเพื่อนแ่อนาย้วยนะ วรอบใันสิว่ามั้ย"
"ไม่! ุมัน็แ่เรียร้อหาวามรัานอื่น ถึุ่าผมให้ายเา็ไม่มีวันมารัุ ฮึ"
เพลี๊ย!
ใบหน้าาวีถูฟาลอย่าัอีรั้ ่อนที่ฟาเส้นสุท้ายในใอนายแพทย์หนุ่มะาผึ่
"แ!!!"
มือเรียวระาผมอมินฮยออย่าแรอีรั้่อนทีมือผ่าัในมือะแทะบนหน้าท้ออมินฮยออย่าไม่ทันั้ัว
อั้!
วามเ็บปวเ้าเล่นานมินฮยอนร้อไห้หนัว่าเิม
" ุ"
"เป็นไบ้ารสาิวามเ็บปวทรมานีมั้ยล่ะ"
"ฮึ ุมัน เล เลว"
"ันเลวั้นเหรอ ั้นันเลวไ้มาว่านี้อีหลายเท่าัวเลยแหละนะ"
นายแพทย์หนุ่มระามีผ่าัออาหน้าท้ออมินฮยอ ่อนะใ้ปลายมี่อยแทลที่อ้าน้าย มินฮยอิ้นทุรนทุราย้วยวามทรมานและเ็บปว น้ำาที่อนนี้ไม่สามารถบรรเทาวามรู้สึนี้ไ้เลย เาไม่รอแล้วริๆ แม่รับ พ่อรับ ผมอโทษ
ร่าบาอยารีร้อออมานสุเสียแ่็ทำไม่ไ้ในเมื่่อฝามืออีนปิปาเาเสียสนิท็มีแ่น้ำาและร่าายที่เริ่มอ่อนแรลเท่านั้นที่สามารถทำทุอย่าไ้ในอนนี้
ผมอโทษ
"ไอ้เหี้ยายุน!!!!!"
100%
อโทษนะที่หายไปนาน อโทษริๆ่ะ
****ลับมาแล้วฮับ ฮืออออออ ราม่าไปอี
เราอโทษนะที่ทิ้ไปนานนานี้ อบุสำหรับวามิถึอทุนนะะ
เรา็ิถึเหมือนัน ลับมาแล้วะแ่ให้บเลยรอบนี้
อบุที่ยัิามัน
อบุที่ยัิถึัน
อบุที่ยัให้ำลัใัน
อบุมาริๆ่ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น