การแอบรัก

บทนำ

ฟิวๆ.....ชายหนุุ่มคนที่ฉันแอบรักนั้นเดินผ่านหน้าฉันไป เฮ้อ...ทำไมเรามีนิสัยขี้อายอย่างงี้นะจะทักก็ไม่กล้าทัก T^T แอบชอบมา3ปีแล้วน๊าาา!! ตั้งแต่โดนล้อว่าเฟชน์ชอบฉันก็ไม่คุยกันอีกเลยง่าาาาา แต่ฉันไม่ได้คิดอะไรนี้ทำไมต้องหลบหน้าด้วยเล่า >^< อยากรู้ความในใจของพวกผู้ชายจังเป็นเพศที่เข้าใจยากที่สุด ชิๆๆ
"อ้าวนักเรียนนั่งที่"
"ค่ะ/ครับ"
โครม!! โอ๊ย เจ็บชิบ..ฉันเดินเตะเก้าอี้จนตัวเองล้ม T^T หน้าอายชะมัด
"เเพล ลงไปนั่งทำไมนั้นเมื้อยขาหรอ - -!!!" เดียวๆเถอะไอ่ ชิน อายจะแย่แล้วจะตะโกนทำไมวะ
"-*- ..........."
"อ่ะๆ ลุกขึ้นมา" ชินส่งมือมาให้ฉัน
หมับ ก่อนจะช่วยพยุง แต่สายตาฉันดันไปเห็นเฟชน์ที่มองชินอย่างโมโห ทำไมต้องโมโหนะ
"เธอไม่เป็นไรนะ อริศรา "
"อ่อค่ะไม่เป็นไร โอ๊ย!" TOT เจ็บง่า ขอเท้าฉัน
"ปากบอกไม่เป็นดูสิเนี้ย - -"
"ไอ่ชิน!!" ก่อนที่ฉันจะด่าชินครูก็ห้ามขึ้นมาก่อน
"พอๆชินพาแพลไปห้องพยาบาลด้วย ส่วนที่เหลือเรียนต่อ"
"โห่ไม่ยุติธรรมเลยอาจาร์ย U_U /ใช่ๆ " เสียงนักเรียนในห้องเอะอะโวยวาย
"เธอดูยัยแพลสิอ่อยชินด้วยอ่ะเธอ" เอิ่มได้ข่าวว่าฉันป่าวอ่อยนะย่ะหล่อน -^- ยัยอ้วนเอ๋ย
"ไปกันเถอะ" ชินว่าก่อนจะพยุงออกไป เอ๊ะเป็นคนดีเหมือนกันแหะๆ
"อืม"
เราเดินออกมาจนชินพาฉันมาหยุดอยู่ตรงบันได O_o
"มะ....มีอะไรหรอชิน" ฉันถามอย่างสงสัยเพราะอยู่ดีเค้าก็หยุดชะงั้น
"ขี้หลังฉัน" ชินพูดเสร็จก็นั่งยองลง
"หา.... ไม่มีทางฉันไม่ขี้หลังนายแน่ๆ "
"- - อย่ามาเรื่องมากได้ไหมเนี้ยฉันก็ต้องรับไปเรียนเหมือนกันนะเอ้าขึ้นมา!!!" ชินพูดอย่างเหลืออด ก็จริงอย่างที่เค้าพูดฉันจะมาเป็นต้วท่วงเพื่อนได้ยังไง -o-
"กะ.....ก็ดะ"
"เดียว" หืม??? อะไรอีกละเนี้ย -*-
ขวับ เอ๊ะชินไม่ได้พูดนี้น่า ชินมองไปข้างหลังของฉันก่อนจะหันกลับมา
"มีไร"
"ฉันจะไปส่งแพลเอง..." ขวับ ฉันหันไปปะจันหน้า 0[]0 ตกใจยิ่งกว่าเก่าเพราะคนนั้นก็คือเฟชน์
"หึๆแกกลัวฉันจะทำอะไรยัยนี้นักหรอ" ชินลุกขึ้นก่อนจะเดินตรงไปไหนเฟชน์
"ฉัน...ก็แค่ไม่ไว้ใจแกเท่านั้นเอง" เฟชน์ตอบเสียงเย็นชา แต่พวกเค้าพูดอารายกันฟ่ะ = = (ไม่ต้องด่าว่าฉันโง่นะย่ะคนอ่าน)
"แกแน่ใจหรอว่าต้องการพูดแค่นี้ห่ะไอ่เฟชน์!!!!" ดูเหมือนว่าชินจะเดือดกับท่าทีเย็นชาของเฟชน์เข้าแล้ว
"นะ.....นายไม่ต้องไปส่งฉันหรอก(_ _)"
"เธอว่าไงนะแพล!!!" อดทนไว้แพลเจ็บต้องทน
"นายทั้งสองคนไม่ต้องมาส่งฉัน!!!ได้ยินยัง"
"..........." เฟชน์ไม่ตอบก็ซ้อนตัวฉันขึ้นมา
กรี๊ดดดดดดดดดดดด
"ปล่อยฉันนะ!!! - -"
"ไอ่เฟชน์ปล่อยแพลลงเดียวนี้ยะเว้ยย !!" ชินทำท่าจะพุ่งมาต่อยเฟชน์แต่เฟชนฺ์พูดขึ้นมาก่อนชินจะชะงักไป
"ถ้าแกเป็นห่วงยัยนี้ก็ดูขาของเธอก่อนเหอะว่าเธอเจ็บแค่ไหน"
"..........." ที่จริงฉันเจ็บมาตั้งนานแล้ว T^T ไม่กล้าบอก
"เอ่อไม่เป็นไรหรอก......"
"แพลฉะ....ฉันขอโทด" ดูเค้าจะสำนึกขึ้นมาได้เพราะขอเท้าของฉันเลือดออกไหลเป็นทางยาว
"ฉันไม่เป็นไรหรอกชิน ^__^" แต่แมร่งโครตเจ็บ 5555 เฟชน์พาฉันลงบันไดมาถึงห้องพยาบาล
"เหอะๆ ยัยปากแข็งเจ็บจนเลือดออกขนาดนี้แล้วทำไมไม่บอกห่ะ!!!"
"นี้จะมาโทษฉันได้ไงกันละ -^-" อะไรฉะนผิดหรอเนี้ย
"อย่าทำให้คนอื่นเค้าเป็นห่วงสิยัยบ้า" เค้าเป็นห่วงฉันหรอเนี้ย ไม่จริงอ่ะ
ตึกตักตึกตัก ทำไมใจเต้นแรงขนาดนี้ >////<