ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ✪ ' บทเรียนที่ 1 :: ความรักไม่ได้มีอยู่แค่ในเทพนิยาย !! แต่ในฟิคมันก็มีนะ
Car nival
✪ ' บทเรียนที่ 1 :: ความรักไม่ได้มีอยู่แค่ในเทพนิยาย !! แต่ในฟิคมันก็มีนะ !!
(คำเตือน :: ควรมีจินตนาการในการอ่านและพยายามนึกภาพว่านี่คือกินทามะจริงๆ ~)
"ง่ำ ๆๆๆ กร้วมมม ๆๆๆ แกร๊บ ๆๆซวกกๆๆ ซูบบ ๆๆๆ ( -)3(- )" เด็กสาวกิน(สวาปาม) อาหารที่อยู่บนโต๊ะเข้าปาก ไปด้วยความเร็วแสง(?) โดยไม่สนใจสายตาเหล่าประชาชนรอบข้างเลยว่า ใครจะมองเธอยังไงบ้าง = =;; ทั้งๆที่ที่นี่เป็นร้านอาหารในเมืองใหญ่อย่าง คาบูกิโจแต่แม่สาวคนนี้กินกลับอย่างไม่สนใจใครทั้งสิ้น !!!
" ง่าบๆ ๆๆๆ ซวกกก ๆๆๆ แง่บๆๆๆ แจ๊บๆๆๆ จ๊าบๆๆๆ (?) ( =)3(= )"
" ( -_-) "
" งาบๆๆ แกร๊บๆๆ กร๊อบๆๆ เอื้อกก ๆ ซูบๆๆๆ (=)0(= )"
" ( -_-) "
" ง่ำๆๆๆๆๆ ซวบๆ ซู...."
" ง่าบๆ ๆๆๆ ซวกกก ๆๆๆ แง่บๆๆๆ แจ๊บๆๆๆ จ๊าบๆๆๆ (?) ( =)3(= )"
" ( -_-) "
" งาบๆๆ แกร๊บๆๆ กร๊อบๆๆ เอื้อกก ๆ ซูบๆๆๆ (=)0(= )"
" ( -_-) "
" ง่ำๆๆๆๆๆ ซวบๆ ซู...."
" คางุร๊า จ๊างงงงงงงงงงงงงง =[ ]= !!!!!! "
เด็กหนุ่มผู้สวมแว่นลุกขึ้นมาทุบโต๊ะ อย่างไม่พอใจ ทำให้สาวหมวย ที่นั่งตรงข้ามอยู่เปรยตามองอย่างหงุดหงิด ก่อนที่จะวางบะหมี่ ที่ยังซดน้ำไม่เสร็จ - - "" กลับที่เดิม
" ฮึ !! มังจาอาไรกันนักกังหนา น่อ !! =3= ! อาชิงปาจินี่จู้จี้จุกจิก อย่างกับผู้หญิงเลยน่อ -_- "
" จู้จี้จุกจิกอะไรล่ะครับ คางุระจัง =[ ]= !!! รู้ไหมครับว่าคนรอบข้าง เขามองเรายังไงแล้ว !! นี่มันร้านอาหารนะครับไม่ใช่ร้านรับจ้างสารพัด !! เราต้องรู้จักกาละเทศะ นะครับ =0= !!! "
" บู่ๆๆ !! ดีกว่า เด็กบางคง ที่จีบสาวก็ม่ายเคยติด เรียนก็ห่วย ทำอะไรก็ Fail แบบ ลื้อ ละกังน่อ =w=b "
คางุระพูดเหน็บแนมพร้อมกับยกนิ้วให้ ด้วยสีหน้ากวนๆ ' ปึด ' และเสียงเส้นเลือดขดกันบนขมับของชินปาจิ แต่คางุระเห็นอย่างนั้นก็ไม่เลิกกวนชินปาจิซักที แต่เหมือนจะได้ใจเธอเข้าไปใหญ่ = =;;
" เด็ก สอบตก เด็กสอบตก -3- ~ "
ตูมมมมมมมมมมมมม
" ยัยเด็กนรกกก !!!! 0 [ ] 0 !!!! " หนุ่มแว่นตะโกนพร้อมกับชี้หน้า ตัวต้นเหตุที่ทำให้ระบบภายในสมองของเขาระเบิดตูม - - ' พร้อมกับสายตาคนรอบข้างที่หันมามองเขาอย่างหมดอารมณ์
" ไอ้คุณกิน เอ้ย คุณกินคร้าบบบบบบบบ ทำไมเอ็ง ไม่ช่วยสั่งสอนลูกหลาน เอ็งมั่งล่ะคร้าบบบ~ !!! ทำไมเอ็งปล่อยให้ตรู โดนขี้คนเดียวล่ะ คร้าบบบบบบ -*-"
" หึๆ นายว่าผู้หญิงคนั้น เป็นยังไงบ้างล่ะ ~~ ทรวดทรงองเอวก็ โอเคเลยนา ~ - -+ " ชายหนุ่มผมสีเงิน เบือนหน้าไปทางอื่นพร้อมกับพยายามนอกเรื่อง
' เพล้งงงงงงงงงงงงงงงงง ' ร่างของชายหนุ่มผมเงินบิน(?)ทะลุออกนอกกระจกไป ด้วยพลังของคนบางคน ที่ตอนนี้กำลังฟิวส์ขาดอย่างที่สุด และอยากฆ่าคนอย่างสุดอย่างสุดเหวี่ยง -A-
" ว้ากกกกกกกกกกกกกก !!!!! นี่มันใช่เวลามาโฆษณาผ้ายันต์กันโลหิต(ผ้าอนามัย)มั้ยฟร่ะ !!! =[ ]= !!! วร้อยๆๆๆทำไมทุกคนมันทำตัวหน้าหงุดหงิดอย่างนี้ !!!!!!! "
ชายหนุ่มตะโกนลั่นร้าน ทำให้ทุกคนในร้านหันมามอง (มันน่าจะมองตั้งแต่ปาคุณกินแล้ว)
" ฮุ่ยๆ !! เด็กสอบตกก็ยังเป็นเด็กสอบตกวันยังค่ำล่ะ น่อ ~~!! ^3^"
" ว้ากกกก !!! อย่างเธอน่ะๆ !!!! เป็นได้แค่ปิศาจดูด อาหารนั่นแหล่ะ !!! อีกอย่างนะ !! กินได้น่าเกลียดที่สุดในโลกอย่างนั้น น่ะ ไม่มีใครจะคบเป็นเจ้าสาวหรอก เฟร้ยยยยย แฟนยังหาไม่ได้เลยยยยย ฉันฟันธง !!! !!! "
เพล้งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง !!!! กำปั้นของของคางุระ พุ่งตรงมาตั๊นหน้าชินปาจิแบบเต็มแรงทำให้ชินปาจิลอยตามคุณกินไปอีกคน = =
" หึ !! ความรักน่ะไม่สำคัญหรอกมีไปก็ เท่านั้นแหละน่อ !!! และอีก อย่างอั๊วะ น่ะเรื่องความรักไม่เห็นจะต้องแคร์เลย !!! เจ้าเด็กสอบตกกกกก >3< !!!! "
คางุระ จ้ำอ้าวออกไปนอกร้าน พร้อมกับสายตาประชาชนที่จ้องมองเธอ(อีกแล้ว- -) ถึงจะทำอะไรที่ดูเหมือนเล่นตลอดเวลา แต่มีน้อยครั้งที่เธอจะแสดงความรู้สึกที่แท้จริงออกมา ..ใช่แล้วว เธอกำลังโกรธอยุ่นั่นเองง -3- คนที่อยู่กับเธอมานานเท่านั้นแหละที่จะดูออก -w-b
" อ่อกๆ แค่กๆๆ -0- " ชายหนุ่มกระแอมออกมา พร้อมกับป้องปากไว้
" วัยสะรุ่นเนี่ย .. เข้าใจยากจังเลยนะครับคุณกิน ..."
ชายสองคนท่าทางสะบักสะบอมน่าหามเข้าโรงพยาบาล นอนอยู่ข้างๆกันในสภาพ ใกล้ตาย บริเวณซากตึกเก่าๆพวกเขาพูดคุยกันด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือพร้อมกับ แหงนหน้าเข้าหากัน
" หึๆ ชินปาจิเอ๋ย พวกวัยหนุ่มวัยสาวน่ะนะ อารมร์แปรปวนได้ทุกเวลา พวกเราน่ะคือเพชรที่เจียระไนแล้ว เหล่าหนุ่มสาวน่ะยังไม่ได้ผ่านการเจียระไน เมื่อพวกเขาเติบโตขึ้นคงได้ประสบการณ์อันล้ำค่ามากมายเองนั่นและ -_-+ "
" เอิ่มมม .. ไม่ต้องมาเก๊กเลยครับคุณกิน -_- "
ณ สวนสาธารณะของคาบูกิโจ ผู้คนที่เหนื่อนจากความวุ่นวาย ความพลุ่กพล่าน มักจะมาพักผ่อนออกกำลังกาย ณ ที่แห่งนี้ เพราะที่นี่ทั้งบรรยากาศดี สภาพแวดล้อมที่สะอาด และความสงบที่หาได้เพียงที่แห่งนี้ที่เดียว แต่มันก็ไม่ใช่ที่ที่จะใช้ซ่อนตัวตัวเวลางอนคนอื่นอยู่หรอกนะ =3= ''
บู่ๆๆ เจ้างั่งชิงปาจิ เจ้าโง่ชินปาจิ -3- คอยดูนะลื้อเจ้าเอาคืนเป็ง 100-200 เท่าให้ล่ายเลยน่อ -w- !! ว่าแต่แค่กิงแค่นี้จะหาแฟนไม่ล่ายเลยเหรอน่อ ?? เรื่องแค่นี้เนี่ยนะ เค้าว่ากังว่าความโสดมังหน๊าว หนาววว ~ แบบสุกขั้วใจเลยสินะเนี่ย @~@ ฮุ่ยๆๆ !!!!!! ช่างมันเถอะ อย่างอั๊วะไม่เหงจะต้องปายสนใจเรื่องแบบนี้เลยน่อ >[ ]< !!!!!
" เหอๆๆ มีปัญหาเรื่องความรักงั้นเหรอสาวน้อย =w=+++ "
นินจาสาวผมสีม่วงเป็นประกาย ในรูปชุดสีขาว นั่งคน นัตโตะ อย่างสบายใจ อยู่บนต้นไม้ ข้างๆที่ม้านั่งสาธารณะ ที่คางุระนั่งอยู่ ด้วยความชิลล ~ ก่อนที่จะกระโดดลงมายืนข้างคางุระ อย่างชำนาญ
" อาซัท จัง .. .. ... "
"ชั้น น่ะ นะ เป็นผู้ที่มีประสบการณ์ความรักมาอย่างโชกโชน ถ้าอยากจะขอคำแนะนำล่ะก็ขอได้เสมอเลย "
" อั๊วะ อยากรู้ว่า จะหาคนที่ใช่เจอได้ยังไง ... ... "
คางุระ กล่าวพร้อมกับก้มหน้าลง แล้วทอดสายตาลงไปที่พื้น อย่างขุ่น มัว ทำให้อายาเนะ รู้ว่าคราวนี้เธอจริงจัง และไม่ใช่เรื่องเล่นๆ สำหรับคางุระเลยแม้แต่น้อย ทั้งๆที่เธอไม่เคยสนใจเรื่องนี้ แต่พอคิดจริงๆจังๆขึ้นมามันก็กลับกลายเป็นเรื่องน่ากลัวสำหรับเธอ เอาล่ะ ! คราวนี้ซัทจังคงต้องจริงจังแล้ว ~
" อะ แฮ่มๆๆ ~ = = "
" - -? "
" ก็นะ ฉันก็ตามหามานาน แต่พอเจอเข้าจริงๆ ก็คงเป็น คนที่ที่ทำอะไรให้แล้วคนๆนั้นไม่ค่อยโกรธ เอิ่ม .. คนที่อยู่ด้วยแล้วมีความสุขแล้วหัวเราะไปด้วยกันได้ ล.. ล่ะมั้ง - -;; "
"(ไม่เห็นจะตรงกับอากินจังเลยน่อ - - )"
"พึมพำอะไรห๊ะ -0- "
" โธ่ ก็ล่ายๆ น่อ เดี๋ยวอั๊วะ จะลองทำตามดู -3- ~ "
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
To be continue ......
เด็กหนุ่มผู้สวมแว่นลุกขึ้นมาทุบโต๊ะ อย่างไม่พอใจ ทำให้สาวหมวย ที่นั่งตรงข้ามอยู่เปรยตามองอย่างหงุดหงิด ก่อนที่จะวางบะหมี่ ที่ยังซดน้ำไม่เสร็จ - - "" กลับที่เดิม
" ฮึ !! มังจาอาไรกันนักกังหนา น่อ !! =3= ! อาชิงปาจินี่จู้จี้จุกจิก อย่างกับผู้หญิงเลยน่อ -_- "
" จู้จี้จุกจิกอะไรล่ะครับ คางุระจัง =[ ]= !!! รู้ไหมครับว่าคนรอบข้าง เขามองเรายังไงแล้ว !! นี่มันร้านอาหารนะครับไม่ใช่ร้านรับจ้างสารพัด !! เราต้องรู้จักกาละเทศะ นะครับ =0= !!! "
" บู่ๆๆ !! ดีกว่า เด็กบางคง ที่จีบสาวก็ม่ายเคยติด เรียนก็ห่วย ทำอะไรก็ Fail แบบ ลื้อ ละกังน่อ =w=b "
คางุระพูดเหน็บแนมพร้อมกับยกนิ้วให้ ด้วยสีหน้ากวนๆ ' ปึด ' และเสียงเส้นเลือดขดกันบนขมับของชินปาจิ แต่คางุระเห็นอย่างนั้นก็ไม่เลิกกวนชินปาจิซักที แต่เหมือนจะได้ใจเธอเข้าไปใหญ่ = =;;
" เด็ก สอบตก เด็กสอบตก -3- ~ "
ตูมมมมมมมมมมมมม
" ยัยเด็กนรกกก !!!! 0 [ ] 0 !!!! " หนุ่มแว่นตะโกนพร้อมกับชี้หน้า ตัวต้นเหตุที่ทำให้ระบบภายในสมองของเขาระเบิดตูม - - ' พร้อมกับสายตาคนรอบข้างที่หันมามองเขาอย่างหมดอารมณ์
" ไอ้คุณกิน เอ้ย คุณกินคร้าบบบบบบบบ ทำไมเอ็ง ไม่ช่วยสั่งสอนลูกหลาน เอ็งมั่งล่ะคร้าบบบ~ !!! ทำไมเอ็งปล่อยให้ตรู โดนขี้คนเดียวล่ะ คร้าบบบบบบ -*-"
" หึๆ นายว่าผู้หญิงคนั้น เป็นยังไงบ้างล่ะ ~~ ทรวดทรงองเอวก็ โอเคเลยนา ~ - -+ " ชายหนุ่มผมสีเงิน เบือนหน้าไปทางอื่นพร้อมกับพยายามนอกเรื่อง
' เพล้งงงงงงงงงงงงงงงงง ' ร่างของชายหนุ่มผมเงินบิน(?)ทะลุออกนอกกระจกไป ด้วยพลังของคนบางคน ที่ตอนนี้กำลังฟิวส์ขาดอย่างที่สุด และอยากฆ่าคนอย่างสุดอย่างสุดเหวี่ยง -A-
" ว้ากกกกกกกกกกกกกก !!!!! นี่มันใช่เวลามาโฆษณาผ้ายันต์กันโลหิต(ผ้าอนามัย)มั้ยฟร่ะ !!! =[ ]= !!! วร้อยๆๆๆทำไมทุกคนมันทำตัวหน้าหงุดหงิดอย่างนี้ !!!!!!! "
ชายหนุ่มตะโกนลั่นร้าน ทำให้ทุกคนในร้านหันมามอง (มันน่าจะมองตั้งแต่ปาคุณกินแล้ว)
" ฮุ่ยๆ !! เด็กสอบตกก็ยังเป็นเด็กสอบตกวันยังค่ำล่ะ น่อ ~~!! ^3^"
" ว้ากกกก !!! อย่างเธอน่ะๆ !!!! เป็นได้แค่ปิศาจดูด อาหารนั่นแหล่ะ !!! อีกอย่างนะ !! กินได้น่าเกลียดที่สุดในโลกอย่างนั้น น่ะ ไม่มีใครจะคบเป็นเจ้าสาวหรอก เฟร้ยยยยย แฟนยังหาไม่ได้เลยยยยย ฉันฟันธง !!! !!! "
เพล้งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง !!!! กำปั้นของของคางุระ พุ่งตรงมาตั๊นหน้าชินปาจิแบบเต็มแรงทำให้ชินปาจิลอยตามคุณกินไปอีกคน = =
" หึ !! ความรักน่ะไม่สำคัญหรอกมีไปก็ เท่านั้นแหละน่อ !!! และอีก อย่างอั๊วะ น่ะเรื่องความรักไม่เห็นจะต้องแคร์เลย !!! เจ้าเด็กสอบตกกกกก >3< !!!! "
คางุระ จ้ำอ้าวออกไปนอกร้าน พร้อมกับสายตาประชาชนที่จ้องมองเธอ(อีกแล้ว- -) ถึงจะทำอะไรที่ดูเหมือนเล่นตลอดเวลา แต่มีน้อยครั้งที่เธอจะแสดงความรู้สึกที่แท้จริงออกมา ..ใช่แล้วว เธอกำลังโกรธอยุ่นั่นเองง -3- คนที่อยู่กับเธอมานานเท่านั้นแหละที่จะดูออก -w-b
" อ่อกๆ แค่กๆๆ -0- " ชายหนุ่มกระแอมออกมา พร้อมกับป้องปากไว้
" วัยสะรุ่นเนี่ย .. เข้าใจยากจังเลยนะครับคุณกิน ..."
ชายสองคนท่าทางสะบักสะบอมน่าหามเข้าโรงพยาบาล นอนอยู่ข้างๆกันในสภาพ ใกล้ตาย บริเวณซากตึกเก่าๆพวกเขาพูดคุยกันด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือพร้อมกับ แหงนหน้าเข้าหากัน
" หึๆ ชินปาจิเอ๋ย พวกวัยหนุ่มวัยสาวน่ะนะ อารมร์แปรปวนได้ทุกเวลา พวกเราน่ะคือเพชรที่เจียระไนแล้ว เหล่าหนุ่มสาวน่ะยังไม่ได้ผ่านการเจียระไน เมื่อพวกเขาเติบโตขึ้นคงได้ประสบการณ์อันล้ำค่ามากมายเองนั่นและ -_-+ "
" เอิ่มมม .. ไม่ต้องมาเก๊กเลยครับคุณกิน -_- "
ณ สวนสาธารณะของคาบูกิโจ ผู้คนที่เหนื่อนจากความวุ่นวาย ความพลุ่กพล่าน มักจะมาพักผ่อนออกกำลังกาย ณ ที่แห่งนี้ เพราะที่นี่ทั้งบรรยากาศดี สภาพแวดล้อมที่สะอาด และความสงบที่หาได้เพียงที่แห่งนี้ที่เดียว แต่มันก็ไม่ใช่ที่ที่จะใช้ซ่อนตัวตัวเวลางอนคนอื่นอยู่หรอกนะ =3= ''
บู่ๆๆ เจ้างั่งชิงปาจิ เจ้าโง่ชินปาจิ -3- คอยดูนะลื้อเจ้าเอาคืนเป็ง 100-200 เท่าให้ล่ายเลยน่อ -w- !! ว่าแต่แค่กิงแค่นี้จะหาแฟนไม่ล่ายเลยเหรอน่อ ?? เรื่องแค่นี้เนี่ยนะ เค้าว่ากังว่าความโสดมังหน๊าว หนาววว ~ แบบสุกขั้วใจเลยสินะเนี่ย @~@ ฮุ่ยๆๆ !!!!!! ช่างมันเถอะ อย่างอั๊วะไม่เหงจะต้องปายสนใจเรื่องแบบนี้เลยน่อ >[ ]< !!!!!
" เหอๆๆ มีปัญหาเรื่องความรักงั้นเหรอสาวน้อย =w=+++ "
นินจาสาวผมสีม่วงเป็นประกาย ในรูปชุดสีขาว นั่งคน นัตโตะ อย่างสบายใจ อยู่บนต้นไม้ ข้างๆที่ม้านั่งสาธารณะ ที่คางุระนั่งอยู่ ด้วยความชิลล ~ ก่อนที่จะกระโดดลงมายืนข้างคางุระ อย่างชำนาญ
" อาซัท จัง .. .. ... "
"ชั้น น่ะ นะ เป็นผู้ที่มีประสบการณ์ความรักมาอย่างโชกโชน ถ้าอยากจะขอคำแนะนำล่ะก็ขอได้เสมอเลย "
" อั๊วะ อยากรู้ว่า จะหาคนที่ใช่เจอได้ยังไง ... ... "
คางุระ กล่าวพร้อมกับก้มหน้าลง แล้วทอดสายตาลงไปที่พื้น อย่างขุ่น มัว ทำให้อายาเนะ รู้ว่าคราวนี้เธอจริงจัง และไม่ใช่เรื่องเล่นๆ สำหรับคางุระเลยแม้แต่น้อย ทั้งๆที่เธอไม่เคยสนใจเรื่องนี้ แต่พอคิดจริงๆจังๆขึ้นมามันก็กลับกลายเป็นเรื่องน่ากลัวสำหรับเธอ เอาล่ะ ! คราวนี้ซัทจังคงต้องจริงจังแล้ว ~
" อะ แฮ่มๆๆ ~ = = "
" - -? "
" ก็นะ ฉันก็ตามหามานาน แต่พอเจอเข้าจริงๆ ก็คงเป็น คนที่ที่ทำอะไรให้แล้วคนๆนั้นไม่ค่อยโกรธ เอิ่ม .. คนที่อยู่ด้วยแล้วมีความสุขแล้วหัวเราะไปด้วยกันได้ ล.. ล่ะมั้ง - -;; "
"(ไม่เห็นจะตรงกับอากินจังเลยน่อ - - )"
"พึมพำอะไรห๊ะ -0- "
" โธ่ ก็ล่ายๆ น่อ เดี๋ยวอั๊วะ จะลองทำตามดู -3- ~ "
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
To be continue ......
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น