คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ปีศาจมาเเล้ว
*6โมง*
“นี่รอนเฮอร์ไมโอนี่เดี๋ยวชั้นไปก่อนนะ เดี๋ยวสเนปว่า” แฮร์รี่ไม่รอฟังคำตอบก็เดินไปยัง
ห้องสเนปทันที ทำให้คนทั้ง2มองหน้ากันแบบงงๆ[อีกแล้ว] ก๊อก ก๊อก “ศาสตราจารย์
ขออนุญาตครับ” แฮร์รี่เคาะประตูแล้วเรียก “เข้ามาได้” น้ำเสียงเย็นของสเนปตอบกลับมา
ซึ่งทำให้แฮร์รี่เสียวสันหลังวาบๆ แอ๊ด ปึง เสียงประตูเปิดแล้วปิดลง “คุณพอตเตอร์ คุณ
ช่วยจัดเรียงตู้ยานั่นให้หน่อยเรียงให้ถูกล่ะ” สเนปสั่งแล้วก็นั่งตรวจงานไปโดยไม่สนใจ
แฮร์รี่อีก แฮรืรี่เลยถอดเสื้อคลุมตัวนอก[มันเคลื่อนไหวไม่สะดวก]แล้วจึงรีบทำเพราะ
ใครจะอยากอยู่อย่างนี้นานๆละจริงไหม[แต่ไรเตอร์อยากอยู่ ><] เมื่อแฮร์รี่จัดตู้เสร็จก็หัน
กลับมาเพื่อจะบอกสเนปแต่ก็ต้องชะงักปากที่จะบอก เพราะภาพตอนนี้มันดูดีเกินคำ
บรรยายน่ะสิ ตาคมที่จดจ้องอยู่กับกระดาษตรงหน้า คิ้วเรียวที่ขมวดน้อยๆ จมูกโด่งเป็น
สันริมฝีปากบาง[น่าจุ๊บ] –เฮ้ยๆ คิดไรเนี่ยในวงเล็บอ่ะ ออกมาจากความคิดเร็ว- แฮร์รี่รีบ
ดึงตัวเองออกมาจากความคิด[หื่น]แล้วจึงเอ่ยปาก “ศาสตราจารย์ครับ ผมจัดเสร็จแล้ว”
สิ้นคำแฮร์รี่ตาคู่สวยที่เคยจดจ้องกระดาษก็ตวัดขึ้นมามองแฮร์รี่ “ไหนดูหน่อยซิ” สเนป
พูดพร้อมกับเดินมาดูด้วย “ใช้ได้ กลับไปได้แล้ว” สเนปพูดแล้วเดินกลับไปที่โต๊ะทันที
เมื่อได้ยินดังนั้นแฮร์รี่ก็รีบเดินออกไปทันที ขณะที่กำลังกลับหอนั่นเอง ตึก ตึก ตึก เสียง
ฝีเท้าขณะเดินกลับหอแต่เสียงนั้นกลับไม่ได้เป็นของแฮร์รี่คนเดียว แต่เป็นของบางสิ่งที่
ตามแฮร์รี่มาแต่เจ้าตัวกลับไม่รู้เลยเพราะกำลังคิดอะไรเพลินๆเสียงนั้นเข้ามาใกล้เรื่อยๆ
แต่แฮร์รี่กลับหยุดเดินแล้วก้มลงผูกเชือกรองเท้า เมื่อแฮร์รี่ลุกขึ้นก็ตะลึงเพราะพบกับ
หญิงสาวรูปร่างสูงโปร่งหน้าตาน่าจะสวย[มองเห็นไม่ชัดมันมืด] แต่ที่ที่ทำให้ตะลึงน่ะ
ไม่มีอะไรหรอกแค่เขี้ยวยาวเฟื้อยตัวซีดแบบไม่มีสีเลือด และที่สำคัญเจ้าตัวนั้นกำลังจะ
กางกรงเล็บยาวและแหลมเตรียมตวัดลงบนตัวแฮร์รี่ เหมือนแฮร์รี่เห็นดังนั้นจะทำอะไร
ได้นอกจากร้องออกมาและสลบ หลังจากที่แฮร์รี่ร้องก็มีเสียงฝีเท้าวิ่งเข้ามา ปีศาจตนนั้น
จึงหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย!! คนที่มาเจอจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากเซเวอร์รัส
สเนป ซึ่งเจ้าตัวกำลังจะเอาเสื้อคลุมมาคืนแฮร์รี่เพราะแฮร์รี่ลืมไว้ที่ห้อง จากที่เดินช้าๆ
พอได้ยินเสียงร้องของแฮร์รี่ก็รีบวิ่งมาหาทันที สภาพที่สเนปเห็นตอนนี้คือ แฮร์รี่สลบอยู่
บนระเบียงทางเดินที่ไม่มีใคร เมื่อเห็นดังนั้นสเนปจึงค่อยๆช้อนตัวแฮร์รี่ขึ้นมาทอดมอง
ด้วยสายตาที่ค่อนข้างอ่อนโยนแล้วพาเดินไปที่ห้องของตัวเอง
ความคิดเห็น