คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : อาทิตย์ธรรมดา ที่ไม่ปกติ
ทั้งอาทิตย์ที่ผ่านมาจะถือว่าเป็นตามปกติก็ว่าได้แต่มีอยู่2เรื่องที่ไม่ค่อยปกติก็คือ1.ปีศาจ
ตัวที่แฮร์รี่เจอมันออกทำร้ายนักเรียนทุกคืน ไม่ใช่คืนละคนแต่เป็นคืนละ4-5คนเลยทำให้
ตอนนี้ห้องพยาบาลมีคนเจ็บจนมาดามพอมฟรีย์เหนื่อยสายตัวแทบขาด 2.สายตาที่สเน
ปมองไปที่แฮร์รี่เกลียดชังน้อยกว่าเดิมหน่อยนึง วันหยุดสุดสัปดาห์นี้ทางโรงเรียนได้
อนุญาตให้ออกไปที่ฮอกมี้ดได้ แต่แฮร์รี่นั้นไปไม่ได้เพราะไม่มีใบที่ต้องให้ผู้ปกครองเซ็น
แฮร์รี่จึงเดินเล่นอยู่ในโรงเรียนอย่างเซ็งๆ “แฮร์รี่สนใจจะไปดื่มชากับคนแก่ๆอย่างฉัน
ไหม” เสียงอ่อนโยนดังขึ้นข้างหลังแฮร์รี่ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าใคร ดัมเบิลดอร์นั่นเอง
“ไปซิฮะ” แฮร์รี่ตอบอาจารย์ใหญ่แล้วเดินคู่ไปยังห้องทำงานของดัมเบิลดอร์
“ไปนั่งตรงนั้นสิแฮร์รี่” ดัมเบิลดอร์พูดพร้อมชี้ไปยังเก้าอี้ที่หน้าโต๊ะทำงาน “ครับ” แฮร์รี่พยักหน้า
แล้วเดินไปนั่ง เมื่อดัมเบิลดอร์นั่งลงแล้วก็พูดขึ้นว่า “เธอสนใจจะไปหาตัวยาที่จะช่วยเพื่อนๆของ
เธอในห้องพยาบาลไหม” ดัมเบิลดอร์ถามแฮร์รี่แล้วก็อธิบายต่อว่า “ในเล็บของปีศาจที่
เพื่อนๆเธอโดนนั้นมีพิษชนิดที่ร้ายแรงมากถ้าไม่หายาแก้ให้ทันล่ะก็ ภายใน2อาทิตย์
เพื่อนๆของเธอคงจะไม่รอดโดยที่ยาแก้พิษชนิดนี้นั้นจะต้องไปหาที่ป่าในประเทศไทย”
เมื่อดัมเบิลดอร์อธิบายจบแฮร์รี่ก็ถามขึ้นว่า “แล้วมีใครไปค้นหายาตัวนี้บ้างฮะ” แต่ในใจ
คือ –ได้ไปเที่ยวประเทศไทยไปอยู่แล้ว- “ก็ถ้าเธอจะไปก็จะเป็นเธอกับศาสตราจารย์สเนป”
เมื่อได้ยินชื่อคนที่จะต้องร่วมทางแฮร์รี่ชะงักทันทีแล้วคิด -ทำไมจะต้องเป็นสเนปด้วยว้า-
แต่เนื่องจากความอยากเที่ยวมีมากกว่าและอยากช่วยเพื่อนจึงทำให้แฮรืรี่ตอบว่า
“ฮะผมจะไป เพื่อที่จะช่วยเพื่อนๆ” “งั้นเธอไปเก็บกระเป๋าเลย อีก15นาทีพวกเธอจะ
ไปได้เลย อ้อเมื่อจัดของเสร็จแล้วไปเจอกันที่สนามหน้าปราสาทนะ” เมื่อแฮร์รี่ได้ยิน
ดัมเบิลดอร์ตอบก็รีบลุกไปจัดเตรียมของทันที
*15นาทีผ่านไป ณ สนามหน้าปราสาท*
“เอาละขอให้พวกเธอทั้ง2คนรีบหายามาให้เร็วที่สุด เพราะชีวิตนักเรียนขึ้นอยู่กับพวก
เธอแล้ว” เมื่อดัมเบิลดอร์พูดเสร็จ สเนปและแฮร์รี่ก็หายตัวไปทันที
ความคิดเห็น