คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ณ ห้องสเนป
เมื่อถึงที่หมายสเนปค่อยๆวางร่างของแฮร์รี่ลงบนเตียงอย่างทะนุถถนอมแล้วจึงไปเอา
อ่างน้ำอุ่นและผ้าผืนเล็ก เมื่อเอาอ่างน้ำมาวางไว้ที่โต๊ะข้างเตียงแล้วมือเรียวทว่าแข็งแรง
ค่อยๆนำผ้าผืนเล็กจุ่มลงในน้ำบิดให้หมาด แล้วจึงนำผ้านั้นค่อยๆเช็ดไปตามตัวของร่าง
บางบนเตียง –ทำไมไม่ดูแลตัวเองเลยน้า ไปสลบตรงนั้นถ้าเราไม่ไปเจอจะเป็นไง
เนี่ยฯลฯ- ร่างสูงคิดพลางเช็ดตัวให้ร่างตรงหน้าไปด้วย เมื่อเช็ดตัวเสร็จแล้ว ร่างสูงค่อยๆ
จัดท่านอนให้ร่างบางห่มผ้าแล้วจึงนำอ่างน้ำไปเก็บแล้วเงยหน้าดูนาฬิกาซึ่งเป็นเวลา5ทุ่ม
แล้ว สเนปจึงค่อยๆล้มตัวนอนบนเตียงอีกด้านโดยพยายามทำให้เบาที่สุด
*เช้าแล้วเน้*
แฮร์รี่เริ่มรู้สึกตัวแล้วคิด –เราอยู่ไหนเนี่ย- แฮร์รี่เริ่มนึกถึงเรื่องเมื่อคืน –แล้วเจ้าตัวนั้นมัน
คือตัวอะไรเนี่ย แต่เอาไว้ก่อนตอนนี้เราอยู่ไหนก่อนดีกว่า- เมื่อคิดได้ดังนั้นจึงค่อยๆ
สำรวจรอบๆตัวเองแล้วก็ต้องตะลึงอีกแล้วเพราะว่าสเนปนอนอยู่ข้างๆแถมยังกอดตัว
เองไว้อีก ผ่านไปสักพักพอหายตกใจแล้วแฮร์รี่ก็ค่อยๆสำรวจใบหน้ายามหลับของคนที่
กอดตัวเองไว้ –โอ้ย ทำไมถึงดูดีนักเนี่ยมองไปมองมาทั้งหล่อแล้วก็ดูน่ารักนิดๆด้วย
>///<- หลังจากที่คิดดังนั้นแล้วแฮร์รี่ก็นั่งมองหน้าสเนปยามหลับอย่างไม่รู้เบื่อ แต่คน
อย่างสเนปงั้นหรือจะไม่รู้ตัวความจริงรู้ตัวตั้งแต่ขยับครั้งแรกแล้ว แต่เห็นแฮร์รี่มัวแต่จ้อง
หน้าเลยไม่อยากลืมตา แต่ความคิดแผลงๆก็เกิดขึ้นมาในหัวของสเนป เจ้าของความคิด
กระชับอ้อมกอดให้ร่างบางไปอยู่ตรงอกแกร่งของตัวเอง –เฮ้ย ทำไมสเนปละเมองี้อ่ะโอ้
ยๆๆๆ ความรู้สึกแปลกๆกลับมาอีกแล้ว- แฮร์รี่คิดว่าคนที่นอนหลับ[ในความคิดของแฮร์
รี่]ช่างละเมอได้แปลกจริงๆแล้วแฮร์รี่ก็หน้าแดงอยู่กับอกแกร่งนั่น ส่วนทางคนขี้แกล้ง
ของเรานั้นเมื่อแกล้งแฮร์รี่ได้แล้วก็นอนยิ้มอยู่คนเดียว สักพักสเนปก็แกล้งขยับตัวแล้วลุก
ขึ้นนั่ง “คุณพอตเตอร์คุณเป็นไข้รึเปล่า ทำไมคุณหน้าแดงจัง” สเนปนั้นรู้อยู่แล้วว่าแฮร์รี่
หน้าแดงเพราะอะไรแต่ยังแกล้งถามไปนู่น “เปล่าครับ ผมไม่ได้เป็นอะไรแล้วอาจารย์
เป็นคนพาผมมาหรอครับ” แฮร์รี่ตอบไปแต่ก็คิดว่า –เพราะอาจารย์นั่นแหละ- แต่ก็ไม่ได้
พูดออกไป “แล้วคุณมาอยู่ในห้องนี้จะให้ใครเป็นคนพาคุณมาล่ะ แล้วเมื่อคืนทำไมคุณไป
สลบอยู่กลางทางเดินอย่างงั้น” สเนปตอบแล้วตั้งคำถามใหม่และแอบหัวเราะกับหน้า
เบ้ๆของแฮร์รี่เมื่อได้ยินประโยคแรก “คือว่าเมื่อคืนผมเจอตัวอะไรไม่รู้ฮะ เป็นผู้หญิงผม
ยาวๆหน้าไม่มีสีเลือดเขี้ยวยาวเฟื้อยแต่ผมไม่เห็นหน้าเพราะมันมืดมาก ผมไปก่อนนะฮะ
รบกวนอาจารย์มามากแล้ว” แฮร์รี่ตอบเป็นประโยคยาวๆแล้วเดินออกจากห้องไปเลย
เพราะนี่มันก็เช้าแล้ว สเนปส่ายหัวเบาๆแล้วจึงอาบน้ำแต่งตัวให้เสร็จ เมื่อจัดการธุระ
ส่วนตัวเสร็จก็รีบไปหาดัมเบิลดอร์ทันที
ความคิดเห็น